Заявление Ваагна Чахаляна

Robbit · 24 июля 2009

Заявление джавахкского политического активиста Ваагна Чахаляна в связи с началом слушаний по обжалованию принятого в отношении его приговора в Апелляционном суде Грузии

7 апреля 2009г. Ахалцихский суд первой инстанции Грузии своим позорным приговором завершил ведущееся в отношении моего отца, брата и меня позорное судопроизводство.

Для того, чтобы довести до своего логического конца сфабрикованное властями против меня и моих близких дело, Ахалцихский суд был вынужден прибегнуть к грубейшим нарушениям. В частности:

- Отказался принять почти все ходатайства стороны защиты, в том числе о проведении дактлоскопической экспертизы оружия-боеприпасов, будто бы найденных в моем доме и в офисе возглавляемой мною организации;

- Отказался обеспечить явку всех свидетелей по делу, а также вызвать и допросить Начальника полиции Ахалкалаки Самвела Петросяна и его сына, сыгравих активную роль в одном из эпизодов сфабрикованного дела;

- Не обеспечил более или менее приемлемый перевод судопроизводства на армянский язык.

Для проведения судопроизводства согласно предначертанному ими сценарию власти, в частности, прибегнули к следующим шагам:

- Перенесли судопроизводство в Ахалцих, хотя по принципу подсудности оно должно было слушаться в Ахалкалаки;

- Четыре с половиной месяца продержали под незаконным арестом моего младшего брата;

- Применили методы устрашения в отношении моих друзей и единомышленников;

- Нарушив закон лишили меня услуг французского адвоката Патрика Арапяна, а когда сторона защиты опотестовала это решение, изменили сам закон и вообще сняли положение, позволяющее иностранным адвокатам осуществлять судебную защиту в Грузии.

Все вышеназванные шаги неоспоримо свидетельствуют, что это судопроизводство является заказанными властями судебной клоунадой, которым власти пытаются хоть как-то замаскировать осуществляемую в отношении меня политическую расправу. Сфальсифицированный характер обвинений и отсутствие доказательств видно хотя бы из того факта, что даже слепо следовавший воле властей суд в своем приговоре был вынужден отказаться от некоторых выдвинутых против меня обвинений, а другие- переоформить. Так, обвинение в «организации массовых беспорядков» было заменено на «организацию массовых мероприятий, нарушающих общественный порядок».

В марте 2009г. я обратился с открытым письмом президенту Грузии М. Саакашвили, в котором призывал его посредством диалога решить проблемы стоящие перед армянами Джавахка, однако до сего дня какого-либо ответа не получил. …Может быть, приговор на 10 лет лишения свободы, избиение в тюрьме, изменение закона для отказа в регистрации французского адвоката и являются своеобразным ответом на мое открытое письмо?

Однако, несмотря на все репрессии, я буду продолжать требовать, чтобы в отношении меня была восстановлена справедливость.

Я требовал в прошлом и требую сегодня- признать невиновными моего отца, младшего брата и меня, прекратить все репресии в отношении моих близких и друзей, прекратить уголовные дела, вернуть конфискованное имущество, возместить ущерб, причиненный в результате незаконных действий.

Я требовал и требую от властей прекратить свою дискриминационную политику в Джавахке и осуществить реальные и действенные шаги по решению насущных для джавахских армян проблем.

Сегодня всем уже ясно, что подлинной причиной данного судопроизводства является моя деятельность по защите прав армян Джавахка. Здесь, в этом зале суда, в моем лице власти судят джавахкских армян, на практике показывая свое пренебрежительное отношение не только к правам национальных меньшинств, но также к элементарным нормам прав человека и демократическим ценностям вообще. Остается, чтобы сами власти смогли бы найти в себе силы для ясного осознания данного факта.

Тбилиси,

22 июля 2009г.

Примечание- Председатель суда- Тамара Алания не разрешила Ваагну Чахаляну прочитать свое заявление, а также отказалась принять его и прикрепить к делу.

Robbit · 24 июля 2009

Ջավախքահայ քաղաքական ակտիվիստ Վահագն Չախալյանի հայտարարությունը Վրաստանի վերաքաննիչ դատարանում իր գործի դատալսման մեկնարկի կապակցությամբ

2009թ. ապրիլի 7-ին Ախալցխայի առաջին ատյանի դատարանն իր խայտառակ դատավճռով ավարտեց իմ հոր, եղբոր եւ իմ նկատմամբ տարվող խայտառակ դատավարությունը:

Իշխանությունների կողմից իմ ազգականների եւ իմ դեմ թխած շինծու գործն իր տրամաբանական ավարտին հասցնելու նպատակով Ախալցխայի դատարանը ստիպված էր դիմել աղաղակող խախտումների: Մասնավորապես`

- Մերժեց պաշտպանական կողմի գրեթե բոլոր միջնորդությունները, այդ թվում` իբր իմ տանը եւ իմ կողմից ղեկավարվող կազմակերպության գրասենյակում հայտաբերված զենք-զինամթերքը հետքաբանական փորձաքննության ենթարկելու միջնորդությունը,

- Հրաժարվեց ապահովել գործով ներգրավված բոլոր վկաների ներկայությունը, ինչպես նաեւ կանչել եւ հարցաքննել Ախալքալաքի ոստիկանապետ Սամվել Պետրոսյանին եւ նրա որդուն, որոնք ակտիվ դեր են խաղացել մի դեմ թխված գործի մի դրվագներից մեկում,

- Չապահովեց անգամ դատական գործընթացի քիչ թե շատ պատշաճ թարգմանությունը հայերենի:

Իրենց նախանշված սցենարով դատավարությունը տանելու համար իշխանությունները կատարեցին հետեւյալ քայլերը.

- Տեղափոխեցին դատավարությունը Ախալցխա, թեեւ գործն ընդդատության կարգով պետք է լսվեր Ախալքալաքում,

- Չորս ու կես ամիս անօրինական կալանքի տակ պահեցին իմ կրտսեր եղբորը,

- Ահաբեկեցին իմ ընկերներին եւ համախոհներին,

- Խախտելով օրենքը` զրկեցին ինձ ֆրանսիացի փաստաբան Պատրիկ Արապյանի ծառայություններից, իսկ երբ պաշտպանական կաղմը բողոքարկեց այդ որոշումը` փոխեցին օրենքը` ընդհանրապես հանելով օտարերկրյա փաստաբանի Վրաստանում դատապաշտպանության իրականացումը թույլատրող դրույթը:

Վերոնշալ բոլոր քայլերը անառարկելիորեն ապացուցում են, որ այս դատավարությունը լոկ իշխանությունների պատվերով իրականացվող դատավարական խեղկատակություն է, որով իշխանությունները փորձում են գոնե ինչ-որ կերպով քողարկել իմ նկատմամբ իրականացվող քաղաքական հաշվեհարդարը: Մեղադրանքների շինծու բնույթը եւ ապացույցների բացակայությունը ապացուցվում է թեկուզ նրանով, որ անգամ իշխանությունների կամակատար դատարանը իր վճռի մեջ ստիպված էր առաջադրված մեղադրանքների մի քանիսից հրաժարվել, իսկ մյուսները վերաձեւակերպել: Օրինակ` «զանգվածային անկարգությունների կազմակերպում» մեղադրանքը փոխարինվեց «հանրային կարգը խախտող զանգվածային միջոցառումների կազմակերպմամբ եւ մասնակցությամբ»:

2009թ. մարտին ես բաց նամակով դիմել էի Վրաստանի նախագահ Սահակաշվիլիին, որտեղ նրան կոչ էի անում երկխոսության միջոցով լուծել ջավախքահայության առջեւ ծառացած խնդիրները, սակայն առ այսօր որեւէ պատասխան չեմ ստացել: …Գուցե, ինձ 10 տարվա ազատազրկման դատապարտելը, բանտում ծեծի ենթարկելը, ֆրանսիացի փաստաբանի գրանցումը մերժելու նպատակով օրենք փոխելը` այդ բաց նամակի յուրօրինակ պատասխա՞նն էր…

Սակայն, անկախ բոլոր հալածանքներից, ես շարունակելու եմ պահանջել, որպեսզի իմ նկատմամբ վերականգնվի արդարությո'ւնը:

Ես պահանջել եմ նախկինում եւ այսօր էլ պահանջում եմ` անմեղ ճանաչել իմ հորը, կրտսեր եղբորը եւ ինձ, դադարեցնել իմ ազգականների եւ ընկերների նկատմամբ բոլոր հալածանքները, կասեցնել քրեական գործերը, վերադարձնել բռնագրավված գույքը, փոխհատուցել անօրինական գործողությունների հետեւանքով առաջացած վնասները:

Ես պահանջել եւ պահանջում եմ իշխանություններից կասեցնել իրենց խտրական քաղաքականությունը Ջավախքում եւ իրական ու գործուն քայլեր ձեռնարկել ջավախքահայությանը հուզող խնդիրներին լուծում տալու ուղղությամբ:

Այսօր բոլորի համար այլեւս պարզ է, որ ինձ դատելու իրական պատճառը ջավախքահայության իրավունքների պաշտպանությանն ուղղված իմ գործունեությունն է: Այստեղ, դատարանի այս դահլիճում, հանձինս ինձ իշխանությունները դատում ենք ամբողջ ջավախքահայությանը` գործնականում ցույց տալով իրենց արհամարհական վերաբերմունքը ոչ միայն երկրում բնակվող ազգային փոքրամասնությունների իրավունքների, այլ, անգամ, մարդու իրավունքների տարրական նորմերի եւ ժողովրդավարական արժեքների նկատմամբ: Մնում է, որ իրենք իսկ` իշխանություններն իրենց մեջ ուժ գտնեն այդ իրողությունը պարզ գիտակցելու համար:

Թբիլիսի,

22 հուլիսի 2009թ.

Ծանոթագրություն` Դատարանի նախագահ` Թամարա Ալանիան թույլ չտվեց Վահագն Չախալյանին ընթերցել իր հայտարարությունը ինչպես նաեւ հրաժարվեց ընդունել այն եւ կցել գործին:

Javakhk · 24 июля 2009

Ծանոթագրություն` Դատարանի նախագահ` Թամարա Ալանիան թույլ չտվեց Վահագն Չախալյանին ընթերցել իր հայտարարությունը ինչպես նաեւ հրաժարվեց ընդունել այն եւ կցել գործին:

Azatuni · 26 июля 2009

Грузия - всё ещё страна судебного произвола и диктатуры.

В Грузии нет и не было демократии !

Можно лишь сказать, что в постсоветской Грузии были простимулированны демократические процессы, которые так и не были заверщены, и, даже напротив - процесс демократизации Грузии - получил обратное развитие и явно деградирует. - Что и подтверждает преследование всех спектров политических сопреников режима Саакашвили, включая тех, кто боролся и борется за демократические права национальных меньшинств.

В Грузии нет и не было справедливой системы судопроизводства, следствия и наказания !

И ждать справедливости от органов министерства юстиции Грузии, начиная с судов и заканчивая органами следтвия и системой наказания - не приходится.

Такое положение демократии в Грузии сохранится непонятно как долго. Это значит, что ждать справедливости от грузинских режимов не приходится.

В общем-то, в такой ситуации, существует только один цивиллизованный способ борьбы политических заключённых от оппозиции за свои права - обжалование этих действий в Европейском Суде по Правам Человека в Страсбурге. Раз Европа и США взвалили на себя обязанности по защите демократии в Грузии, стали гарантами Грузии и режима Саакашвили, то от них и надо требовать демократических мер воздействия на режим Тбилиси. Пусть они ответят за ими опекаемый режим, который не только сажает правозащитников и оппозиционеров в тюрьмы, но и применяет к ним такие недемократические инструменты как шантаж, методы физического воздействия до убийств включительно, и пытки.

Необходимо срочно и решительно потребовать от Госдепартамента США, Евросоюза и ПАСЕ:

-Решительных действий по пресечению грубейших нарушений прав политзаключённых в следственных изоляторах и тюрьмах - режимом Тбилиси, который всячески опекают и защищают США и Евросоюз.

-Переноса рассмотрения дел по политическим заключённым и политическим процессам в Европейский Суд по Правам Человека в Страсбурге, с переводом осуждённых и подследственных из тюрем Грузии в тюрьмы стран Евросоюза.

Это на сегодня основная задача для всех правозащитных и неправительственных организаций не только в Грузии и Армении, но и для всех стран с крепкой и сложившейся демократической государственной системой.

http://azatuni.livejournal.com/10015.html