Требуем уволить министра иностранных дел

[ХачПет]

АНАЛИТИЧЕСКИЙ ЦЕНТР «МИТК» ТРЕБУЕТ УВОЛИТЬ МИНИСТРА ИНОСТРАННЫХ ДЕЛ АРМЕНИИ.

Аналитический центр ''Митк'', озадаченный событиями, произошедшими за последние дни в армяно-турецких отношениях и имеющих судьбоносное значение для всего армянства, считает:

- Факт налаживания армяно-турецких отношений, якобы не наносящий вред интересам армянской стороны, вводит армянское общество в заблуждение и абсолютно далек от действительности.

- В армяно-турецких отношениях Турция никогда не отказывалась и не отказывается по сей день от своих трех условий. Во-первых, это признание Арменией сегодняшних границ Турции по Карскому договору 1921-го года. Во-вторых, предложение решения Карабахского вопроса в угоду Азербайджану. В-третьих, прекращение процесса международного признания Геноцида Армян и агитации, осуществляемой в этом направлении. Мы считаем своим долгом напомнить сторонникам налаживания армяно-турецких отношений, что высшие представители турецкой стороны часто заявляли и до сих пор мужественно заявляют об этом.

- Совместный договор, подписанный 22-го апреля сего года, на пороге годовщины и международного признания Геноцида Армян, министерствами иностранных дел Армении и Турции а также федеративным департаментом иностранных дел Швейцарии был подготовленной со стороны США победой американо-турецкой дипломатии, который в какой-то степени исключил возможность армянства обвинить президента США Барака Обаму в невыполнении обещаний.

- Заявление сломало боевой дух борьбы армянства во имя справедливости. Одним словом, заявление лишило всякого смысла святую борьбу армянства, оставив армян в неопределенном состоянии. И, наконец, заявление, принеся в жертву диаспору, указало на большой разрыв правительства РА с диаспорой.

- Якобы находящаяся в процессе развития и в секрете от общества так называемая ''дорожная карта'' не представляет собой никакой ценности, поскольку Турция остается непоколебимой в своих принципах. Тайное принятие и подписание ''карты'' свидетельствует о том, что оно будет нести необратимые и разрушительные последствия для будущего армянства.

- Армянское общество больше нельзя заставить поверить в убеждения президента РА по поводу того, что в армяно-турецких отношениях не обсуждается Карабахский Вопрос, что ''дорожная карта'' ''понравится'' народу, и так далее. Что касается отзывов международных сообществ и СМИ, то здесь мы хотим отметить, что приобретение большого количества отзывов о Геноциде Армян в условиях налаживания армяно-турецких отношений еще не означает решение вопроса в пользу Армении. Факт Геноцида – это уже признанный миром факт, и отзывы мировых сообществ не должны быть основаны на налаживании армяно-турецких отношений, цена которых – уступки со стороны армян.

- Государство Армении создано на восточной части армянской родины, представители которого не имеют морального права налаживать дружественные отношения с Турцией без согласия многомиллионной диаспоры, потерявшей в результате Геноцида Западную Армению.

- Невозможно сближение с тем государством, которое не признает фактов геноцида большей части нашего народа, оккупации большей части нашей исторической родины, истреблении большей части духовного наследия нашего народа и вынужденное отчуждение от родины большей части нашего народа, а также своих шагов по направлению сдачи родного Арцаха Азербайджану.

- Благополучие армянского народа зависит не от Турции. Вместо улучшения армяно-турецких отношений можно, к примеру, заселить освобожденные территории Арцаха, создать в РА равноправные условия, и так далее.

Исходя из всего этого, мы требуем:

- Освободить от должности министра иностранных дел Э.Налбандяна за свой необдуманный поступок.

- Обнародовать и поставить на суд общества эту таинственную так называемую ''дорожную карту'', которую непозволительно подписывать в секретных условиях.

- Исходя из поведения Турции, не идущей на уступки, а в Карабахском Вопросе даже ведущей себя неприлично, поставить перед Турцией со стороны Армении условия. Напомним, что эти условия мы по сей день ставили в косвенном виде, не на реальной почве, что дало возможность властям действовать, исходя из собственных пожеланий.

В то же время аналитический центр ''Митк'' приветствует лица, не идущие на уступки в армяно-турецких отношениях, общественные организации, городские партии, в частности шаги члена коалиции АРФ Дашнакцутюн.

Аналитический центр «Митк» и общественные организации-единомышленники.

г.Ереван, 27.04.2009 г.

[ХачПет]

ЗАЯВЛЕНИЕ

(джавахкской диаспоры)

В последние месяцы урегулирование армяно-турецких отношений стало ключевым вопросом государственной и политической повестки Армении. Джавахкская диаспора неоднократно заявляла, что добрососедские отношения между двумя странами могут быть установлены только после признания Турцией Геноцида армян и восстановления прав армянского народа. Снятие блокады и установление дипломатических отношений без предусловий могут быть лишь первыми шагами на этом пути. Для нас абсолютно неприемлема нормализация отношений с Турцией за счет суверенности и жизнеспособности нашего государства и национально-государственных прав поколений. Исходя из этих твердых принципов, мы считаем неприемлемым и предосудительным подписание 22 апреля Министерством иностранных дел Армении совместного с Турцией заявления.

Мы считаем, что появление этого документа накануне дня памяти жертв величайшей трагедии армянского народа и в условиях, когда руководители Турции выступают с заявлениями по Арцахской проблеме и в целом с откровеннно антиармянскими заявлениями, диктуют предусловия, наносит удар по интересам Армении и всего армянского народа. Констатируя, что этот процесс предполагает негативное изменение внешнеполитического курса Армении, джавахкская диаспора в ближайшие дни обсудит вопрос о призыве всех джавахкцев к всеобщим акциям протеста.

Джавахкская диаспора.

Россия, 23 апреля 2009 год.

[ХачПет]

ПАРТИЯ ДАШНАКЦУТЮН ЗАЯВИЛА О ВЫХОДЕ ИЗ ПРАВЯЩЕЙ КОАЛИЦИИ.

Партия Дашнакцутюн заявил о выходе из правящей коалиции, заявил в понедельник журналистам представитель Верховного органа Дашнакцутюн Армен Рустамян. По его словам, партия отказалась от всех министерских портфелей и постов в законодательной власти, включая должность вице-спикера и глав парламентских комиссий, а также в сфере территориального управления. «Основная причина выхода из коалиции - расхождения насчет внешнеполитического вектора», - сказал Рустамян, добавив, что члены АРФД считают всеобщее признание геноцида вопросом национальной безопасности. Он отметил, что Дашнакцутюн становится оппозиционной силой, и будут делать все, чтобы взять на себя роль балансирующей силы на политической арене и стать полноценной альтернативой властям.

Партия негативно отреагировала на соглашение, принятое МИД Армении и Турции и федеральным департаментом иностранных дел Швейцарии, в котором говорится, что стороны пришли к соглашению вокруг всеобъемлющего круга вопросов по урегулированию двусторонних отношений на уровне, удовлетворяющем обе стороны. Меморандум о создании политической коалиции был подписан 21 марта 2008 года. В коалицию вошли Республиканская партия Армении, партии «Процветающая Армения», «Оринац еркир» и АРФ Дашнакцутюн. АРФ Дашнакцутюн имела три министерских портфеля в правительстве: сельского хозяйства, труда и социальных вопросов, а также науки и образования. При этом пост вице-спикера Национального собрания также занимал представитель Дашнакцутюн. Представители партии возглавляли постоянные парламентские комиссии по внешним сношениям, комиссии по обороне, национальной безопасности и внутренним делам.

Новости-Армения

[Grig]

Исходя из всего этого, мы требуем:

- Освободить от должности министра иностранных дел Э.Налбандяна за свой необдуманный поступок.

Я конечно понимаю, что журналисты или аналитики далеки от знания трудового законодательства. Но с такой формулировкой не то, что министра иностранных дел, но и сантехника ЖЭКа не освободишь.

В любом районном суде Налбандян восстановится в прежней должности с выплатой компенсации за вынужденный прогул и еще за моральные страдания взыщут.

Это только правовая сторона вопроса.

А по существу, не уверен, что Налбандян действовал без ведома высшего руководства Армении. Не надо искать стрелочника!

[Mono]

Этот поступок не должен оставатся без последствии.

Налбандян должен нести отвественность и уйти.

Даже если мы понимаем что решение принимал не только он но тем не менее он как специалист по внешным связам должен был понять все последствия этого шага и дать четкую картину президенту.

Вообщем Налбандяна нужно наказать, именно для того чтобы Серж в будущем был более осторожен.

В более долгосрочном плане нужно найти адекватную замену СС-у ... Но дело тут уже не только в личностях но и в концепции управления страной которую нужно менять.

[hracher]

texty giteq? Hetevabar Edvard Nalbandyany kap chuni. Ete menak edvardi problemy lineltexty arten asat' klinein.

Et anter txti ktory pitistoragrein vor Obaman karenar ira kisat prat xxchuk chary aser u ir amerikatsineri hamar lav erev (tkats te myusnery inchpes kerevan irents zhoxovurdneri arach) .

U parz er vor amerikan sxmel er te hayrin te turqerin mi hat txti ktor storagrein. Bayts tarorinaky na e vor et txti ktory chen asum inchi masin e.

Ishghanutyunery ete inchvor ban en taqtsnum ir zhoxovurdits apa piti heranan dranq ishxanutyun chen ayl tiraner , miain tiraner en baner taqtsnum ir zhoxovurdits. Voch mi info chka.

ete xosky gnum e Karsi paymanagri chanachman apa es prosto koch em anum bolor arevmtian hayastani hayeri zharangner hrazharvel ayd paymanagiry chanachel , haytararel vor HH chi karogh ayd hartsum iravasu linel ev sksel kertel irents ishxanutyuny.

[ХачПет]

Джавахкские армяне в России критикуют МИД Армении.

Джавахкская диаспора России выступила с заявлением относительно армяно-турецкой дорожной карты по примирению. Газета армян юга России «Еркрамас» приводит полный текст заявления: "В последние месяцы урегулирование армяно-турецких отношений стало ключевым вопросом государственной и политической повестки Армении. Джавахкская диаспора неоднократно заявляла, что добрососедские отношения между двумя странами могут быть установлены только после признания Турцией Геноцида армян и восстановления прав армянского народа.

Снятие блокады и установление дипломатических отношений без предусловий могут быть лишь первыми шагами на этом пути. Для нас абсолютно неприемлема нормализация отношений с Турцией за счет суверенности и жизнеспособности нашего государства и национально-государственных прав поколений. Исходя из этих твердых принципов, мы считаем неприемлемым и предосудительным подписание 22 апреля Министерством иностранных дел Армении совместного с Турцией заявления.

Мы считаем, что появление этого документа накануне дня памяти жертв величайшей трагедии армянского народа и в условиях, когда руководители Турции выступают с заявлениями по Арцахской проблеме и в целом с откровенно антиармянскими заявлениями, диктуют предусловия, наносит удар по интересам Армении и всего армянского народа. Констатируя, что этот процесс предполагает негативное изменение внешнеполитического курса Армении, джавахкская диаспора в ближайшие дни обсудит вопрос о призыве всех джавахкцев к всеобщим акциям протеста".

http://armtoday.info/default.asp?Lang=_Ru&...&PagePosition=1

[kaivaz]

А по существу, не уверен, что Налбандян действовал без ведома высшего руководства Армении. Не надо искать стрелочника!

[hye]

Это реальное требование...

[Shatakh]

:rolleyes: :rolleyes: :rolleyes:

[Grig]

:rolleyes: :rolleyes: :rolleyes:

Шатах джан, загадочно улыбаешься... что, уже сняли Нлбо? B)

[Shatakh]

Шатах джан, загадочно улыбаешься... что, уже сняли Нлбо? B)

Этого просто не будет...пока.Он своё дело хорошо делает...пока :*

[Гость Miaceq_hayeR]

а причем Налбандян? это политика сержа. даже если он назначит мидом уста ашота, он все равно будет вести политику сержа.

кстати бабаджана тоже вроде хотят сменить.

[luc]

Лрив чеxац теx@ опять трагедии, драмы создают и пургу гонят господа радикалы

[vaykuneci]

Մամլո ասուլիսի ամփոփագիր

Արմեն Աղայան, 27 ապրիլի 2009, ՙՈւրբաթ՚ ակումբ

Սերժ Սարգսյանը պետք է հեռացվի իշխանությունից նախքան որ թուրքերի հետ ՙհաշտվելու՚ նրա մոլագարությունը կհատի անդառնալիի սահմանը: Նրա հետ միասին քաղաքական դաշտից պետք է սրբվեն հհշ-ածին և հհշ-ամիտ բոլոր գործիչներն ու ուժերը:

Իսկ մինչ այդ ինքն իրեն նախագահ հորջորջող Սերժ Սարգսյանը հայ ժողովրդի և հայկական պետության անունից խոսելու և գործելու իրավունք չունի ոչ միայն և ոչ այնքան այն պատճառով, որ սկսած 1995թ-ից մասնակցել է անխտիր բոլոր ընտրությունների կեղծմանը և այսօր էլ աննախադեպ ծավալի ընտրակեղծիքի և սեփական ժողովրդի վրա կրակելու միջոցով է յուրացրել իշխանությունը, այլ որովհետև բազմելով նախագահի աթոռին և ղեկավարվելով բացառապես սեփական շահերով, նա գործում է ուղղակիորեն հայ ժողովրդի դեմ և նրա կամքին հակառակ:

ՙՃանապարհային քարտեզը՚, ինչ էլ որ այնտեղ գրված լինի, որպես իրավական փաստաթուղթ մեծ արժեք և անդառնալի ուժ չունի: Սակայն այն վկայում է, որ 1991թ-ից Տեր-Պետրոսյանի և ընկերության կողմից հայ ժողովրդի վզին փաթաթված` թրքական շրջապատի հետ ինտեգրվելու ինքնասպան քաղաքականությունը և այդ ուղղությամբ ներկայիս վարչախմբի հավակնոտ վճռականությունն ու դավաճանական նախաձեռնողականությունը մոտեցել են շատ վտանգավոր սահմանագծի: Հայ-թուրքական հաշտեցման գործընթացը արտաքին ճնշումների արդյունք չէ, ինչպես ոմանք կարծում են: Պաշտոնական Երևանի, ոչ էլ նրա ոչ-լեգիտիմ ղեկավարի նկատմամբ անհաղթահարելի ճնշում երբեք չի գործադրվել: Խաղի մասնակիցները շատ են, սակայն խաղը սկսողը Սերժ Սարգսյանն է: Նա լիարժեք պատասխանատվություն է կրում իր գործողությունների համար:

Մասնավորապես Սերժ Սարգսյանը, նրա հետ միասին Նալբանդյանն ու մյուսները պատասխանատու են հետևյալի համար.

• ձգտելով ամեն գնով բացել սահմանը, համաձայնվել են միջպետական պայմանագրով օրինականացնել Թուրքիայի կողմից Արևմտյան Հայաստանի զավթումը և այդ առումով նախկին անօրինական պայմանագրերը;

• իրենց գործողություններով փորձում են խափանել և իմաստազրկել Սփյուռքի զոհողություններով լի և այսօր հաղթական ավարտին շատ մոտեցած տասնամյակների պայքարը հանուն Ցեղասպանության ճանաչման, փոխհատուցման և Արևմտյան Հայաստանի ազատագրության;

• զիջելով թուրքերին անխտիր բոլոր կետերում, այդ թվում հրաժարվելով Թուրքիայի նկատմամբ տարածքային պահանջից և խոստանալով համընթաց տարածքներ հանձնել Ադրբեջանին, ստում են սեփական ժողովրդին, թե իբր չեն համաձայնվել որևէ նախապայմանի:

Հայ-թուրքական սահման գոյություն չունի: Կա հայ-թուրքական ռազմաճակատ` հրադադարի վիճակում: Զուգահեռաբար շարունակվում է միջազգային քարոզչական-իրավական պատերազմը` դժբախտաբար գերազանցապես Սփյուռքի ջանքերով: Սա է ներկա իրողությունը: Ռազմաճակատը չի կարող բացվել, քանի դեռ հաշտության պայմանագրով չի ճանաչվել որպես սահման: Թուրքիայի երազանքը և միակ իրական նախապայմանն այն է, որ նորանկախ Հայաստանը ճանաչի այդ սահմանը և հրաժարվի նախկինում միջազգայնորեն ճանաչված իր իրավունքների վերահաստատումից: Ցեղասպանությունից հրաժարվելը նախապայման է միայն այնքանով, որքանով այն ներառում է տարածքային փախհատուցման տարր: Սահմանի հաստատումից հետո ՙ1915-ի դեպքերի՚ համար միայն բարոյական պատասխանատվություն կրելը կամ ներողություն խնդրելը թուրքերի համար դժվար չէ:

Մեզ համոզում են, թե ներկա թուքերը նախկինները չեն, թե նրանք զղջում են, ուստի նրանց հետ կարելի է առևտուր անել և ֆիլմեր նկարել համատեղ դառը անցյալի մասին: Լավ: Այդ դեպքում զղջման կարգը հայտնի է. ՙզղջում սրտի, խոստովանություն բերանի, ապաշխարհություն գործերի՚: Ցավոք այն հայտնի չէ ոչ միայն թուրքերին, այլև մեր մեջ նստած ՙթուրքն՚ էլ է այն մոռացել ու պատրաստ է ծախել ամեն ինչ` արժանապատվությունը, հողը, երեխաների ապագան: Քանի դեռ Թուրքիան չի հայտարարել իր զղջման մասին, չի վերադարձրել այն, ինչն իր հանցանքով խլել է հայ ժողովրդից, մենք պարտավոր ենք շարունակել պահանջատիրական պայքարը: Ցեղասպանության միջազգային ճանաչումը ինքնանպատակ չէ, բարոյական փոխհատուցման համար չէ, դրա միակ իմաստը Արևմտյան Հայաստանի ազատագրումն է:

Մեզ նաև փորձում են համոզել, թե Թուրքիան հրաժարվել է նաև իր երկրորդ նախապայմանից, թե իբր հաջողվել է սեպ խրել Անկարայի և Բաքվի դաշինքում: Սուտ է: Պարծենում են, թե այսինչ թղթում սահմանի բացման հարցը կապված չէ Ղարաբաղյան կարգավորման հետ: Թղթում` մի գուցե, սակայն Մոսկվայում նախ Ի.Ալիևը, հետո էլ Ս.Սարգսյանը վստահություն հայտնեցին, որ հանգուցալուծումը մոտ է: Ալիևը նույնիսկ հայտարարեց, որ պատրաստ է զիջումների գնալ միջանցքի հարցում, ինչը շատ վատ նշան է, եթե հաշվի առնենք, որ գոնե մինչև հիմա բանակցությունները տապալվել են նաև Բաքվի ավելի անզիջում կեցվածքի շնորհիվ: Մինսկի խմբի համանախագահների նոր ակտիվացումն էլ իր հերթին հաստատում է, որ ՙհաշտության՚ և ՙկարգավորման՚ ժամանակացույցները համատեղված են:

Ընդհանրապես, անկախությունը վերականգնելուց հետո Հայաստանը կանգնած է թուրքական շրջապատին կուլ գնալու, թուրքական տնտեսական, քաղաքական, մշակութային տիրույթներում ներառնվելու սպառնալիքի առաջ: Ինքնության պահպանման և զարգացման միակ հնարավորությունը կապված է շրջապատից տարանջատվելու, նրան հակադրվելու և այդպես զարգանալու կարողության հետ: Բազմաթիվ իմաստներով դա ենթադրում է դժվարին, զոհողություններ պահանջող, բայց ոչ անհնար լուծումներ: Սակայն Հայաստանի իշխանատենչ և նյութապաշտ քաղաքական վերնախավը նախընտրեց անձնական օգուտը և հեշտ կյանքը, չփորձեց դիմադրել կործանարար անկմանը: Անկումը կանգնացնելը դժվար է, բայց սա ոչ առաջին, ոչ էլ ամենամեծ դժվարությունն է, որ հայերս հաղթահարել ենք պատմության ընթացքին:

Ցավոք սրտի այս ամենը հասու չէ այն գործիչներին և խմբավորումներին, որոնք նախընտրում են անդունդը գլորվել, քան ճիգ գործադրել գագաթին հասնելու համար: Նման լուսանցքային մտածողության կրողներին ինչ-որ բան բացատրելն այլևս անիմաստ է: Բոլորը պետք է հեռացվեն իրենց պատասխանատու դիրքերից:

Այսօր ազգային-քաղաքական դժվար լուծումներ գտնելու պահ է: Մենք գործնականության կոչ ենք ուղղում ազգային պատասխանատվության կրող բոլոր գործիչներին և խմբերին: Մասնավորապես, ժամանակն է վերջ տալ մեզանում առկա երկու մոլորություններին: Գաղտնիք չէ, որ բազմաթիվ հայ մարդիկ ներքաղաքական և մարտավարական իմաստով դրսևորվում են իրենց ոչ հարազատ երկու ճամբարներում: Այդպես էր, օրինակ, վերջին ընտրություններին: Նրանք, ովքեր շատ էին ուզում ցանկացած գնով տապալել ներկա, իրավամբ կործանարար վարչակարգը, այդ հույսը կապեցին նախկին նախագահի հետ: Մյուսները ավելի մեծ սպառնալիք համարեցին Տեր-Պետրոսյանի վերադարձը և դիրքավորվեցին նրա դեմ: Այսօր երկու խմբերի համար էլ ակնհայտ է, որ թրքամետության առումով Սերժ Սարգսյանը իր ուսուցիչ Տեր-Պետրոսյանի արժանի աշակերտն է և առանձին դեպքերում նույնիսկ գերազանցում է նրան: Մյուս կողմից, նախկին նախագահը անպիտան գործիք է հհշ-ական վարչախմբի ներկայիս ղեկավարի դեմ: Ավելին, պարզ տրամաբանությունը հուշում է, որ նա կնախընտրի սպասել, մինչև Սերժ Սարգսյանը ավարտի իր սև գործը, կամ էլ, եթե ստիպված լինի ստանձնել իշխանությունը, ինքը կավարտի այն, մեղքը գցելով նախկինում թույլ տրված սխալների վրա: Ուստի Սերժ Սարգսյանը պետք է հեռացվի իշխանությունից, սակայն զուգահեռաբար կամ անմիջապես դրանից հետո պետք է կանխվի նաև Տեր-Պետրոսյանի իշխանությանը տիրանալը: