Ответственность за происходящее

[Мозговед]

Это Волкодав что ли - с форума Независимой Газеты?

[vaykuneci]

http://www.inosmi.ru/translation/253400.html

Забытый геноцид: армяне шокированы соглашением с Турцией ("The Independent", Великобритания)

Новое торговое соглашение обойдет молчанием убийство 1.5 миллионов человек.

Роберт Фиск (Robert Fisk), 08 октября 2009

Осенью 1915 года, австрийский инженер по фамилии Лицмайер, помогавший строить железную дорогу Константинополь-Багдад, увидел то, что вначале показалось ему большой турецкой армией, двигавшейся в сторону Месопотамии. Однако, по мере приближения толпы, он понял, что это был огромный караван женщин, двигавшихся вперед под надсмотром солдат.

Все 40 тысяч женщин были армянками, разлученными со своими мужьями - большинству из которых к тому времени уже перерезали горла турецкие жандармы - и отправленными в смертельный поход. Всего во время этого геноцида погибло до 1.5 миллионов армян.

Их постоянно избивали и насиловали, и некоторые предпочли отравиться, покидая свои дома в Эрзеруме, Серене, Сиваше, Битлисе и других городах, расположенных в турецкой западной Армении. Один из современником Лицмайера, епископ Григорис Балакян, так описывал этих женщин: 'Некоторые из них были доведены до такого состояния, что напоминали скелеты, завернутые в тряпье, их кожа стала как кожа, выжженная солнцем, морозом и ветром. Многие беременные женщины настолько потеряли все чувства, что оставляли своих новорожденных детей на обочине, протестуя против действий человечества и Бога'. Каждый год появляются новые доказательства этих массовых этнических чисток, ставших первым Холокостом прошлого века. И каждый год Турция отрицает, что когда-либо проводила геноцид. Однако в субботу - к ужасу миллионов потомков переживших геноцид армян - президент Армении Серж Саргсян планирует подписать с Турцией протокол о возобновлении дипломатических отношений, что должно привести к новым торговым соглашениям. Он предполагает сделать это, не выполнив свое самое важное обещание, сделанное армянам, проживающим за пределами страны, - он не будет требовать, чтобы Турция признала, что провела в 1915 году геноцид армян.

Вчера в Бейруте тысячи армян устроили демонстрацию у ворот отеля, где остановился г-н Саргсян, протестуя против этого договора 'торговля-в-обмен-на-отрицание'. 'Мы не забудем, - было написано на их плакатах. - Армянская история не на продажу'. Они называли президента Армении предателем. 'Почему нужно выставлять на продажу полтора миллиона наших мучеников? - спросил один из них. - И как насчет наших армянских земель в Турции, как насчет домов, оставленных нашими предками? Саргсян и их продает'.

Правда состоит в том, что армянская диаспора, насчитывающая 5,7 миллиона человек, и раскиданная по России, США, Франции, Ливану и многим другим странам, является потомками западных армян, выдержавших основной удар турецко-оттоманской жестокости в 1915 году.

Малюсенькая, со всех сторон окруженная сущей Армения - чье население насчитывает лишь 3,2 миллиона человек, живущих на территории, ранее называвшейся восточной Арменией - это бедная, глубоко коррумпированная страна, щеголяющая сомнительной демократией. Она зависит от денежных переводов, посылаемых богатыми кузенами из-за рубежа; с этим и связана безнадежная миссия г-на Саргсяна, отправившегося в Нью-Йорк, Лос-Анджелес, Париж, Бейрут и Ростов-на-Дону, чтобы убедить их поддержать соглашение, которое будет подписано армянским и турецким министрами иностранных дел в Швейцарии.

Турки также возвещают о возможном решении по поводу Нагорного Карабаха, являющегося частью исторической Армении и захваченного у Азербайджана армянскими ополченцами почти два десятилетия назад - и надо признать, что армяне провели там некоторые этнические чистки. Но диаспору разгневало не это, а именно отказ правительства в Ереване поставить признание геноцида со стороны турков условием для переговоров.

'Армянское правительство пытается подсластить нам пилюлю, говоря, что турецкие и армянские историки сядут и решат, что же произошло в 1915 году, - сказал один из протестующих в Бейруте. - Но разве израильтяне стали бы поддерживать дипломатические отношения, если бы немецкое правительство внезапно поставило Холокост под вопрос и предложило бы обсудить эту проблему с историками?'

Предательство всегда витало в воздухе. Барака Обама - это уже третий президент США, обещавший своим армянским избирателям признать геноцид в случае своего избрания - а затем предавший их, отказавшись даже использовать это слово. Несмотря на громогласные осуждения, прозвучавшие после геноцида армян из уст Ллойд Джорджа и Черчилля, который стал первым британским политиком, назвавшим это холокостом, сегодня британский МИД также кротко утверждает, что 'подробности' убийств 1915 года по-прежнему неизвестны. Однако, новые факты все продолжают поступать, даже от читателей этой газеты. В письме, адресованном мне, австралиец Роберт Дэвидсон написал, что его дедушка, Джон 'Джок' Дэвидсон, ветеран Первой мировой войны, служивший в легкой кавалерии Австралии, стал свидетелем геноцида армян: 'Они писал о сотнях армянских трупов, лежавших за стенами Хомса. Там были мужчины, женщины и дети, все они были раздеты догола и оставлены разлагаться или быть съеденными собаками. Австралийские кавалеристы были шокированы жестокостью, с которой турки расправились с этими людьми. В другой раз его отряд встретил армянскую женщину с двумя детьми, исхудавшими так, что они напоминали скелеты. Она знаками показала им, что турки перерезали горло ее мужу и двум старшим детям'.

В своей новой книге, посвященной епископу Балакяну и называющейся 'Армянская Голгофа', историк Питер Балакян (внучатый племянник епископа) пишет о британских солдатах, сдавшихся туркам в крепости Кут аль-Амара, находящейся на территории сегодняшнего Ирака. Этих солдат отправили в свое собственное смертельное путешествие на север - из 13 тысяч британский и индийских солдат выжили лишь 1600 человек - и они рассказывали о страшных сценах кровавой резни армян рядом с Деир эс-Зауром, находящегося недалеко от сирийского Хомса. 'В этой пустыне, - рассказывал епископ, - они натолкнулись на горы человеческих костей, разбитых черепов и скелетов, простиравшиеся повсюду, среди которых было и множество скелетов убитых детей'.

Когда в субботу министры иностранных дел сядут подписать свои протоколы в Швейцарии, им остается только надеяться, что чернила в их ручках не превратятся в кровь.

Tags: Армения, Измена, Турция, Ողբամ զքեզ

[Ardzan]

Неприкрытая истерика лузера.

Впрочем, лучше быть лузером, который после осознания своего проигрыша с подобной же энергией захочет быть Победителем, нежели не победителем и не лузером, самоустранившимся от игры на всегда...

[vaykuneci]

«Մոդուս վիվենդի» (Modus Vivendi) կենտրոնի ղեկավար

Արա Պապյանի ելույթը

ՀՀ ԱԺ-ում կայացած խորհրդարանական լսումների ժամանակ

1 հոկտեմբերի, 2009թ.

Քննության առարկա.

Արձանագրություն Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության

միջև դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատման մասին,

Արձանագրություն Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության

միջև հարաբերությունների զարգացման մասին

Հարգարժան ներկաներ,

Ընթացող քննարկումները ճիշտ ուղով տանելու համար անհրաժեշտ է հստակեցնել մի քանի հանգամանք.

Հանգամանք 1. Քննարկումները չեն վերաբերում հայ-թուրքական հարաբերություններին ընդհան¬րապես: Քննարկումները վերաբերում են բացառապես սեղանին դրված երկու նախաստորագրված փաստաթղթի ՝ Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագի¬տական հարաբերությունների հաստատման մասին և Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրություններին: Միմիայն: Հետևաբար, ցանկացած հուզախառն հայտարարություն՝ 21-րդ դարին վայել բաց սահմանների, հարևանների հետ հավերժական թշնամիներ չմնալու, Հայաստանի տնտեսության նոր հնարավորությունների և նման բառախեղդ արված մտազեղումների շուրջ, հաստատապես կապ չունեն մեր այսօրվա քննարկումների հետ և հանգիստ խղճով կարելի է որակել որպես հարցը նենգափոխելու միջոցով քննարկումները ձախողելու փորձ:

Հանգամանք 2. Նշյալ արձանագրություններն, առաջին հերթին, միջպետական իրավական փաստաթղթեր են, որով կողմերը մտադիր են փոխադարձաբար ստանձնել որոշակի իրավունքներ ու պարտավորություններ: Հետևաբար, արձանագրությունները կարող են գործել միմիայն որպես ամբողջական փաստաթղթեր: Այսինքն, եթե այդ փաստաթղթերում առկա է գեթ մեկ մերժելի կետ, ուրեմն մերժելի է փաստաթուղթն ամբողջությամբ: Արձանագրությունները ճաշացանկ չեն, որ ընտրենք միայն մեր քիմքին հաճելի խորտիկները:

Հանգամանք 3. Նշյալ երկու արձանագրություններում առկա են խաչաձև հղումներ, ինչպես նաև երկու արձանագրությունները նույն օրը ուժի մեջ մտնելու նախապայման: Հետևաբար, նրանք երկմիասնության մեջ են, այսինքն, եթե արձանագրություններից թեկուզև մեկում առկա է անընդունելի գեթ մի կետ, ուրեմն անընդունելի են երկու արձանագրություններն էլ ամբողջությամբ: Չի կարող լինել «ընդհանուր առմամբ ընդունելի են, բայց կան մասնավոր մտահոգություններ» և նման ձևակերպումներ: Միջազգային փաստաթուղթը կուսակցական որոշում չէ:

Հանգամանք 4. Նշյալ արձանագրությունները նախաստորագրված են: Այսինքն, դրանց տեքստերը, համաձայն Պայմանագրային իրավունքի մասին Վիեննայի կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի, վերջնականա¬պես հաստատված են (authenticated) և ենթակա չեն փոփոխության (authentic and definitive): Հետևաբար, արձանագրությունները կարելի է կամ ընդունել կամ մերժել՝ ամբողջությամբ: Եկեք իզուր ժամանակ չվատնենք զանազան առաջարկների վրա և թող յուրաքանչյուրս իր հերթին հստակ արտահայտի իր դիրքորոշումը ներկայացված փաստաթղթերի վերաբերյալ:

Ես միանգամից ասեմ հետևյալը.

հաշվի առնելով, որ ներկայացված արձանագրությունները խախտում են Հայաստանի Հանրապետու¬թյան de jure տարածքային ամբողջականությունը, ոտնահարում են միջազգային իրավունքի մի շարք հիմնադրույթներ, հակասում են ՀՀ սահմանադրությանը և գործող օրենսդրությանը,

ինչպես նաև սակարկության առարկա են դարձնում Հայաստանի Հանրապետության և հայ ժողովրդի շահերն, իրավունքներն ու մեծագույն ողբերգությունը, խիստ կասկածելի, միայն ենթադրյալ տնտեսական շահի համար մեզ զրկում են ապագայում մեր զարգացման հնարավոր միջոցներից և վտանգի են ենթարկում Հայաստանի Հանրապետություն բուն գոյությունը,

ինչպես նաև չեն ապահովում բանակցությունների նպատակ հայտարարված լիարժեք դիվանագի¬տական հարաբերությունների հաստատումն ու սահմանի երաշխավորված բացումն ու բացված մնալը,

ուստի ես կտրականապես դեմ եմ այս արձանագրությունները ստորագրելուն:

Քանի որ վերջին 30 օրվա ընթացքում քննարկվող հարցի վերաբերյալ գրել և հրապարակել եմ գրեթե 30 հաղորդում և հոդված, ինչպես նաև հաշվի առնելով ժամանակի սղությունը, միայն մեկական պարբերությամբ կանդրադառնամ արձանագրությունները մերժելու հիմքերին:

Նախաստորագրված արձանագրություններն ունեն մերժելու քաղաքական, տնտեսական, բարոյա¬կան, իրավական և այլ հիմքեր: Հաշվի առնելով, որ իրավական առումը հարցի համեմատաբար քիչ շոշափվող կողմն է՝ այստեղ ես կթվեմ արձանագրությունները մերժելու ընդամենը մի քանի իրավական հիմք.

1. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև հակասում են միջազգային օրենքին: Կողմերը չեն կարող, այսպես կոչված, հայ-թուրքական սահմանի վերաբերյալ երկկողմ համաձայ¬նությամբ բեկանել կամ փոփոխության ենթարկել բազմակողմ իրավական փաստաթուղթը, այն է Վուդրո Վիլսոնի իրավարար վճիռը: Իրավարար վճիռները վերջնական են և ենթակա չեն բեկանման: Կողմերը չեն կարող սովետա-թուրքական սահմանի հայաստանյան հատվածը «հաստատել» որպես երկու երկրների սահման՝ հիմք ընդունելով միջազգային իրավունքի տեսանկյունից անվավեր (void), այսպես կոչված, «համապատասխան պայմանագրեր»:

2. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև հակասում են ՀՀ սահմանադրությանը: Հայաստանը չի կարող ստանձնել պարտավորություններ, որոնք սահմանափակում են նրա միջազգային գործունեությունը և հակասության մեջ են մտնում սահմանադրորեն ամրագրված պարտավորությանը, այն է. «1915 թվականին Օսմանյան Թուրքիայում և Արևմտյան Հայաստանում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործին» սատար կանգնելուն:

3. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև փաստաթղթերի մեջ առկա են մի շարք իրավական թերություններ: Մասնավորապես, միջազգային իրավունքի «ժողովուրդների իրավա¬հավասարության և ինքնորոշման» առաջնային սկզբունքը, որն ամրագրված է ՄԱԿ-ի կանոնա¬դրության 1-ին հոդվածի 2-րդ կետում, անտեսված է, փոխարենը, չգիտես ինչի՞ հիման վրա, որպես սկզբունքներ են հայտարարվել «այլ պետությունների ներքին գործերին չմիջամտելու» և «սահման¬ների անձեռնմխելիության» մասին դատողությունները: Նման սկզբունքներ ընդհանրապես, կրկնո՜ւմ եմ ընդհանրապես, չկան ՄԱԿ-ի Կանոնադրության մեջ: Դրանք բացակայում են նաև միջազգային իրավունքի սկզբունքներն ամրագրած «Պետությունների միջև, ըստ ՄԱԿ-ի կանոնա¬դրության, բարեկամական հարաբերությունների և համագործակցության միջազգային իրավունքի սկզբունքների մասին 1970թ. հռչակագրում» (Declaration on Principles of International Law Concerning Friendly Relations and Co-operation among States in accordance with the Charter of the United Nations, 1970): Ինչ վերաբերում է Դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու մասին արձանագրության մեջ հիշատակված «տարածքային ամբողջականության» սկզբունքին, ապա անհրաժեշտ է նշել, որ նման բացարձակ և անվերապահ սկզբունք չկա միջազգային իրա¬վունքի մեջ: ՄԱԿ-ի կանոնադրությունը (հոդված 2, կետ 4) կոչ է անում ՄԱԿ-ի անդամ-երկրներին, ձեռնպահ մնալ «տարածքային ամբողջականության կամ քաղաքական անկախության դեմ ուղղ¬ված ուժի սպառնալիքից կամ կիրառումից»: Այսինքն, խոսում է արտաքին ուժի բացառման մասին և բնավ կապ չունի առանձնացող հանրության կողմից իր ինքնորոշման իրավունքի կենսագործ-ման, այսինքն՝ սեփական տարածքով անջատվելու հետ:

4. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև նշյալ փաստաթղթերում կամայական մոտեցում է ցուցաբերված միջազգային փաստաթղթերի ընտրության, ինչպես նաև այդ փաստա¬թղթերում առկա դրույթների վկայակոչման հարցում: Այսպես, Դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատելու արձանագրության մեջ վկայակոչված է Հելսինկիի եզրափակիչ ակտը: Հասկանալի չէ, թե ինչո՞ւ: Հելսինկիի եզրափակիչ ակտն ունի խիստ սահմանափակ իրավական ընդգրկում՝ այն վերաբերում է Երկրորդ աշխարհամարտից հետո, Երկրորդ աշխարհամարտի հետևանքով Եվրոպայում առաջացած իրավիճակին և սահմաններին: Այսպես կոչված, հայ-թուրքական սահմանը, չի առաջացել Երկրորդ աշխարհամարտից հետո, հետևաբար այն դուրս է վերոհիշյալ փաստաթղթի և՜ ընդգրկման, և՜ լիազորությունների շրջանակից: Բացի այդ, եզրափակիչ ակտն ընդհանրապես պայմանագիր չէ, հետևաբար այն չունի կատարման համար պարտադիր իրավական ուժ (legalily binding):

5. Այսուհանդերձ, քանի որ Հելսինկիի եզրափակիչ ակտի որոշ սկզբունքներ վկայակոչված են Դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման արձանագրության մեջ, անդրադառնանք Եզրափակիչ ակտի սկզբունքներին: Նշյալ փաստաթղթի առաջին գլուխը, որպես մասնակից պետությունների միջև հարաբերությունների ուղենշային սկզբունքներ (Principles Guiding Relations between Participating States), շեշտում եմ՝ ոչ թե միջազգային իրավունքի սկզբունքներ, այլ միայն միջպետական վարքականոնային սկզբունքներ, առանձնանշում է տասը սկզբունք: Այս տասը սկզբունքներից նշյալ արձանագրության մեջ, չգիտես ինչո՞ւ, հիշատակված են միայն երեքը.

ա) «սահմանների անձեռնամխելիությունը,

բ) պետությունների տարածքային ամբողջականությունը և

գ) ներքին գործերին չմիջամտելը»:

Դուրս են թողնված, հիմա լսե՜ք ուշադիր, հետևյալները.

դ) «ինքնիշխան իրավահավասարությունը,

ե) ուժի սպառնալիքից կամ կիրառումից ձեռնպահ մնալը,

զ) վեճերի խաղաղ կարգավորումը,

է) մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների՝ ներառյալ մտքի, խղճի, կրոնի կամ դավանանքի, նկատմամբ հարգանքը,

ը) պետությունների միջև համագործակցությունը,

թ) բարի կամեցողությամբ միջազգային պարտավորությունների կատարումը, և վերջապես,

ժ) ժողովուրդների հավասար իրավունքներն ու ինքնորոշումը»:

Հելսինկիի եզրափակիչ ակտի տասը ուղենշային սկզբունքներից յոթը ձեռնտու են մեզ՝ բոլորն էլ դուրս են թողնված, երեքը ձեռնտու են թուրքերին՝ բոլորն էլ ներառված են: Միայն վերոհիշյալ բացթողումը բավական է խոտանելու համար ողջ բանակցային գործընթացը:

6. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև դրանք հակասում են Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվատանգության ռազմավարությանը: Նշյալ ռազմավարության մեջ, որն օրենքի կարգավիճակ ունի, միանշանակորեն ամրագրված է «Հայաստանը հանդես է գալիս Թուրքիայի հետ առանց նախապայմանների դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման օգտին»: Իսկ առկա արձանագրությունների մեջ պարտավորությունների տեսքով ներառված է առնվազն մեկ տասնյակ անընդունելի նախապայման: Պնդումը, որ նախապայմաններ չկան, ոչ միայն չի համապատասխանում իրականությանը, այլև վիրավորական է:

7. Արձանագրությունները չեն կարող ստորագրվել, որովհետև նշյալ արձանագրությունները, եթե դրանք ընդունում ենք որպես միջազգային պայմանագրեր, պատրաստվել և նախաստորագրվել են Միջազգային պայմանագրերի մասին Հայաստանի Հանրապետոթյան օրենքի կոպիտ խախտումնե¬րով: Ըստ նշյալ օրենքի 8-րդ հոդվածի առաջին մասի «միջազգային պայմանագրի կնքումը …. նա¬խատեսված անհրաժեշտ ընթացակարգերի ամբողջությունն է»: Հիշյալ օրենքի սահմանված ընթա¬ցակարգը պահանջում է, որ մինչ պայմանագրի նախաստորագրումը, պայմանագիրը պետք է անց¬նի պաշտոնական նախաձեռնման, ծանուցման, ներպետական համաձայնեցման, այն է շահագրգիռ գերատեսչությունների կողմից վերամշակման և լրամշական, փուլերի միջով: Որքան ինձ հայտնի է օրենքի այս պահանջը չի պահպանվել կամ պահպանվել է մասամբ և խիստ թերություններով:

Հարգարժան ներկաներ,

Ասում են, ժամանակին Նադիր շահը մի կարգ էր սահմանել. ամեն քաղաք մտնելիս քաղաքի կայազորը պարտավոր էր թնդանոթային համազարկով դիմավորել նրան: Երբ մի քաղաքում նրան համազարկով չեն դիմավորում, նա կանչում է կայազորի պետին և հարցնում պատճառը: Զինվորականը պատասխանում է. – Թագավորն ապրած կենա: Հազարումի պատճառ կա, բայց առաջինն այն է, որ թնդանոթ չունենք: Այդ մի պատճառն էլ բավական է, – լինում է շահի պատասխանը:

Հիմա մերն է: Կարելի է ևս մի քանի տասնյակ քաղաքական, բարոյական, տնտեսական, ապահովա¬կան, մշակութային, ռազմական և այլ բնույթի պատճառներ բերել, թե ինչո՞ւ պետք է հրաժարվել խնդրո առարկա արձանագրություններից և սկսել նոր գարծընթաց: Սակայն կարծում եմ, որ վերոհիշյալ պատճառներից յուրաքանչյուրը բավական է չստորագրելու ներկայացված արձանագրությունները:

Չստորագրելու պարագային հնարավոր է, որ խնդիրներ ունենանք, սակայն դրանք կլինեն կարճաժամկետ և, ամենակարևորը, անցողիկ: Ստորագրելու պարագային մենք դարձյալ խնդիրներ կունենանք, սակայն այս անգամ դրանք կլինեն մնայուն և ճակատագրական:

[Thug]

Кайваз джан не надо плз глупости говорить и постоянно оскорблять Айастанцев.

4 блоггера решили пойти туда совсем не потому, что больше никого не нашлось, а потому что было решено, что их должно быть мало.

Если тебе так хочется проверить патриотизм диаспоры тем более в турецком вопросе - предлагаю сравнить число приходящих на Цицернакаберд в Ереване и на всех демонстрациях диаспоры вместе. Понимаю, что это глупое сравнение, но ни чуть не глупее, чем дихотомия Армении и диаспоре, при том, что якобы диаспора патротичнее. По моим наблюдениям, диаспора состоит на 50% из ассимилянтов, на 40% из либерастов и на 10% из патриотов. Как тебе такое? Зачем надо чтобы я обязательно такую гадость написал? Непонятно что ли, что патриот это тот, кто либо живет в Армении, либо рано или поздно приедет в Армению. Остальные будут удобрять генофонд других народов.

[Desperado Хайский]

Кстати насчет 24 апреля. Когда я беседовал с личным оператором Сержа в Кишиневе (см. соседнюю тему), он мне сказал такую вещь про Спюркахаев (полагаю все же, он говорил не только от себя, но и от своего шефа): "Диаспорские армяне хорошие люди, но их жизнь заключается в том, чтобы 364 дня в году ловить кайф от сытой жизни на чужбине, а 24 апреля идти в ближайшую церковь и доказывать окружающим, что именно он сильнее всех скорбит сегодня".

Жестко.

П.С. Надо уточнить контекст нашей беседы: он говорил не обо всех спюркахаях поголовно, а о тех, кто массово протестовал против Протоколов.

[Thug]

Вот-вот. Диаспорские армяне рано или поздно сделают свой выбор - жизнь в Армении и становление Государства, либо со временем, поколение-два и станут удобрять другие народы. Хотя конечно тут все сложно - может быть великий патриот отец, который раз в год патриот, родит другого, менее великого патриота, который приедет на Родину строить Государство. Растя детей, строя дом, вот как-то так. По-человечески просто и красиво....

А вот метафоры про сытую жизнь мне не вполне понятны. Я в Армении живу и вполне сыт, хотя может быть в масле не катаюсь, но голодающих здесь тоже не больше, чем в других странах

[kaivaz]

Кайваз джан не надо плз глупости говорить и постоянно оскорблять Айастанцев.

[kaivaz]

Я не глупости говорю, а своё видение ситуации. Театрализованное шествие 24 апреля - после которого остаются горы пустых пластиковых бутылок и упавшее на землю детское морожное - это не признак патриотичности кого-то (хаястанцев, диаспорцев). Про диаспору у меня найдутся свои крепкие слова.

[Desperado Хайский]

lav eli

тавтология и глупость

Desperado джан не обижайтесь пожайлуста, но геополитика штука намного сложней чем этот "оператор"

[Desperado Хайский]

Я не глупости говорю, а своё видение ситуации. Театрализованное шествие 24 апреля - после которого остаются горы пустых пластиковых бутылок и упавшее на землю детское морожное - это не признак патриотичности кого-то (хаястанцев, диаспорцев). Про диаспору у меня найдутся свои крепкие слова.

[kaivaz]

Кайваз, означает ли это, что ты усматриваешь лицемерие в акциях 24 апреля? Если я понял тебя неправильно, поясни, плиз.

[Nelsjan]

Я кайваза понял , просто выражается он прямо и немного жестко , но такой контигент людей есть и не малый .

Вот пример , некоторые люди каждое воскресенье едут ставить свечку в церкви . На самом деле половина из них , а может и больше делает это просто так , обычный ритуал от нефиг делать , некоторые показывают себя типа верующие порядочные люди , а на деле хитрые аферисты .

Тоже наблюдаю на форумах , да вы что как можете сдавать армянскую землю , да за них кровь проливали .Уверен когда многих из них позовут защищать эти земли , часть этих громко голосых патриотов исчезнет

Это мнение , нельзя утвержждать что все даспоряне такие или все жители армении , в каждом обществе есть и те и другие .

Обычно те кто меньше кричит и в грудь себя бьет на деле оказывается более патриотом , нежели те ораторы которым якобы земля армянская дорога .

[Thug]

Кайваз крепкие слова это очень хорошо, но факт один. Армения будет строиться на:

а) Тех, кто живет сейчас в Армении за вычетом тех, кто уедет.

б) Среди кто живет сейчас не в Армении, которые приедут жить в Армению - либо сами, либо их следующие поколения.

Вот они по-моему имеют голос и право. Люди, которые уже давно решили стать французами (я теоретизирую, а не о конкретных французских армянах говорю), права голоса не имеют и не должны его иметь даже теоретического.

Важно здесь ни чьими потомками они являются, а чьими предками станут. Какая-нибудь гречанка, от которой рождается армянин в сто раз лучше какой-нибудь армянки, от которой рождается француз. Но там даже не сто, поскольку с нулем сравнивать нельзя.

[Grig]

Я кайваза понял , просто выражается он прямо и немного жестко , но такой контигент людей есть и не малый .

Вот пример , некоторые люди каждое воскресенье едут ставить свечку в церкви . На самом деле половина из них , а может и больше делает это просто так , обычный ритуал от нефиг делать , некоторые показывают себя типа верующие порядочные люди , а на деле хитрые аферисты .

Тоже наблюдаю на форумах , да вы что как можете сдавать армянскую землю , да за них кровь проливали .Уверен когда многих из них позовут защищать эти земли , часть этих громко голосых патриотов исчезнет

Это мнение , нельзя утвержждать что все даспоряне такие или все жители армении , в каждом обществе есть и те и другие .

Обычно те кто меньше кричит и в грудь себя бьет на деле оказывается более патриотом , нежели те ораторы которым якобы земля армянская дорога .

+1

я тоже понял Кайваза, резковат он бывает порой, когда болеет)))