Ответственность за происходящее

[Sashiko]

Сашико, если коротко, то я согласен с Таронецы.

Это мне ясно. Не согласиться гораздо тяжелее.

ело не в личности Сержа и я категорически против терроризма, силовых действий, революций и прочего. Если Серж за одну секунду исчезнет, на его место встанет какой-нибудь Гарник Исагулян или Айк Котанджян - суть "технический презик", который продолжит старую линию.

Кхм.. я конечно извиняюсь, но как будто именно такими действиями, терактами , принеся свои жизни в жертву, некоторые Герои смогли привлечь внимание мировой общественности к армянскому вопросу. И ты как никто другой это знаешь. Смею предположить, что если бы они это не сделали, у нас бы сегодня ВООБЩЕ не стоял на повестке дня вопрос Геноцида и ЗА. Просто не стоял бы. Знаешь, если после народной революции, у нас президентом будет очередной идиот или предатель, то в принципе, мне все равно, что дальше случится. Это означает, что мы в принципе недостойны независимого государства. Входим в состав РФ в качестве субъекта Федерации и большая часть проблем сразу решится.

Поезд ушел. Раньше надо было создавать свободномыслящее и патриотическое общество, менять систему образования. А у нас Сержик наносит торжественные визиты в школу, где директором является Блеян, учащий детей любви к азикам и туркам (интересно в аз-стане и турции есть такие школы?).

Играет по правилам демократии. С него то требуют играть по этим правилам, когда играет -чморят. И потом Я НЕ ПОНИМАЮ, С БЛЕЯНОМ ЛИЧНО СЕРЖ ДОЛЖЕН РАЗОБРАТЬСЯ ?????? Другого патриота во всей Армении нет ? У турок находится человек, устранивший Динка, у нас нет ? Ну тогда давайте не будем говорить громких слов...

Теперь, если уже 5-6 лет вокруг армянства сформировалась атмосфера диктата (алиев, абиев, эрдоган, гюль - у всех у них уже само собой разумеющимся является говорить с армянами языком ультиматумов и предусловий). В таких условиях, в отсутствии национальной идеи, национального видения, национальной перспективы - любое заигрывание (пусть даже и тактическое!) армянского высшего руководства с турком или азером чревато нехорошими последствиями для нац. самосознания. Мне пофигу, что Серж признаёт границу, создаёт комиссию по изучению геноцида - пусть развлекается сколько угодно. Но мне страшно как это всё отразится на самосознании молодых людей, нового поколения. Одно дело, когда наши поколения росли, зная что где-то там, за океаном есть "Большие Армяне", которые ведут неравную борьбу Ай Дата с турецким фашизмом. Это овевало ореолом славы наш народ. Другое дело, когда эта борьба снисходит до уровня какой-то вшивой подкомиссии, заседающей где-то в швейцарской деревне по ночам, о деятельности которой будет сообщаться урывками... Через какую призму тогда будет смотреть армянство на турок и Турцию? Через призму Ай Дата? Через призму кары и наказания агрессора??? Или через призму какого-то кривого формата комисии (и исторической памяти, которую "аммен нормал мард ербек чи каскаци").

С такими серьезными комплексами неполноценности нам никакая национальная идея не поможет. Надо определиться- либо бы способны противостоят туркам либо нет.

Ещё при нашей жизни ты услышишь армян, которые в здравом уме будут говорить - "ара, ну было что-то, мы тоже турок резали, ну что хочишь, тааа? Хватит, ара, давайте уже в будущее смотреть".

мне страшно предоложить, но почему то мне кажется , что это уже давно норма и сегодня

[vaykuneci]

30 ԱՐԾԱԹ

Հայ-թուրքական «հաշտության» դրամատիկ զարգացումներին հետևողները հաճախ հակված են ենթադրել, թե սա արտաքին ուժերի կողմից Հայաստանի թույլ, ապօրինի և անհենարան իշխանություններին պարտադրված գործընթաց է: Սակայն ավելի ուշադիր նայելիս շատերն են նկատում, որ դրա նախաձեռնողը, գլխավոր ջատագովը և քարշակը այնուամենայնիվ Սերժ Սարգսյանն է: Նորմալ մտածող հայի համար թուրքերի հետ հարաբերություններ կարգավորելու ընտրված ձևն ու բովանդակությունը այնքան ակնհայտ վնասակար են, որ մենք չենք կարողանում պատկերացնել, թե ինչպես Հայաստանը ղեկավարող և Արցախյան պատերազմի հետ որոշ առնչություն ունեցող մարդը կարող է հակառակում համոզված լինել: Եվ երբ տեսնում ենք, թե ինչպես է Սերժ Սարգսյանը բոցաշունչ ճառում, հասկանում ենք, որ մեր մեկնաբանությունները թերի են:

«Հավատացյալ» նախագահը

Սերժ Սարսյանը որպես պետության ղեկավար շատ քիչ բանով է տարբերվում իր նախորդից: Սակայն երկու կարևոր տարբերություն այնուամենայնիվ կա: Նախ Ռոբերտ Քոչարյանը համոզված աթեիստ էր և չէր թաքցնում դա: Իսկ նրա ժառանգորդը հավատացյալ է կամ իրեն այդպես թվում է: Հնարավոր է միայն վերջերս «դարձի եկած» կամ «դարձի բերված» հավատացյալ: Եվ երկրորդը` Ռոբերտ Քոչարյանը բավական ինքնահավան և մեծամիտ էր ու խորհրդականների կարիք չէր զգում: Իսկ Սերժ Սարգսյանը շատ ավելի ենթակա է «խորհրդականների» ազդեցությանը: Հատկապես նրանց, ովքեր համատեղության կարգով նաև «դարձի բերողներ» են: Այս երկու հանգամանքները բոլորովին էլ անկարևոր չեն նրա շարժառիթները հասկանալու համար:

«Ամեն իշխանություն Աստծուց է»

Մարդը միշտ հակված է իր մասին լավը մտածել: Կաշառակերը չի մտածում, թե ինքը հանցագործություն է կատարում, այլ կարծում է, թե իր երեխաների ապագայի մասին է հոգում և համոզված է, որ ուրիշ մեկը իր տեղում նույնը կաներ: Շրջապատված ամրոցի բանալիները թշնամուն հանձնող դավաճանին չի թվում, թե ինքը դավաճանում է: Նրան թվում է, թե հայրենակիցներին թշնամու ողորմածությանը հանձնելով փրկում է նրանց անխուսափելի մահից: Հայրենակիցներին թալանելու, հետո կաշառելու, շատերին հարկադրելու, անհնազանդներին բանտարկելու, իսկ ոմանց էլ սպանելու գնով իշխանությանը տիրացած մարդուն նույնպես արդարացումներ են պետք սեփական խիղճը հանգստացնելու համար: «Ջուրը մտնողը թրջվելուց չի վախում», «ժողովուրդը իր օգուտը չի հասկանում», «մյուսները, որ գան, ինձնից վատն են լինելու». սրանք տարածված արդարացումների շարքից են: Սերժ Սարգսյանն էլ սրանով կբավարարվեր, եթե նրան «դարձի բերողները» չհուշեցին արդարացումներից լավագույնը. «ամեն իշխանություն Աստծուց է»: Սա իհարկե այս առիթով չի ասված, բայց հիմա ինչ կարևոր է: Իսկ կարևոր է այն, որ ենթական մտածի, թե ինքը ոչ թե ճիվաղ է այլ Աստծուց շնորհյալ:

«Առաքյալը»

Բարձրյալը հենց այնպես շնորհներ չի շռայլում: Հետևաբար իշխանության շնորհին արժանացածը պետք է ինչ-որ առաքելություն ունենա: Իսկ եթե «առաքյալը» միանգամից գլխի չի ընկնում, թե որն է իր առաքելությունը, ապա հուշարարներ միշտ էլ կգտնվեն: Կմտածեր արդյոք կևորկովյան ժամանակների կոմերիտական չինովնիկը, թե ինքը մի օր հայ ժողովրդին առաջնորդելու է հետարդյունաբերոկան հասարակարգ (պոստինդուստրիալ), ազատելու է նրան հարևանների դեմ տածած դարավոր թշնամանքից, որպեսզի լուսավորի գիտությամբ և մի շարք բնագավառներում դարձնի տարածաշրջանային լիդեր: Իսկ հիմա նա համոզված է, որ հենց դա է անում: Ընդ որում անում է հերոսաբար և անձնազոհաբար, ինչպես վայել է առաքյալին, հաղթահարելով անմիտ, անհավատ և 21-րդ դարի իրողություններին անտեղյակ իր քննադատների դիմադրությունը, համարձակորեն պատրաստ մրցակցելու Թուրքիայի հետ պոստինդուստրիալ հասարակարգում:

Երեսուն արծաթը

Կեղծ առաքելական այս պատմությունը պետք է իր վերջաբանն ունենա: Մեր օրերում և նման դեպքերում երեսուն արծաթը հանձնում են Նորվեգիայի մայրաքաղաք Օսլոյում: Մեր «առաքյալը» հավանաբար այնտեղ կմեկնի իր երկու սիրելի հարևանների ձեռքերը բռնած: Սրանք մի քիչ զարմացած կլինեն, թե այդ ինչպես իրենց հաջողվեց առանց պատերազմի խայտառակ պարտության մատնել հայ ժողովրդին: Ցեղասպան օսմանցին և ոչ պակաս ցեղասպան կովկասյան թաթարը նույնպես նոբելյան մրցանակ կստանան, բայց երեսուն արծաթ կստանա միայն «հուդան», իսկ հետո...

Արմեն Աղայան

[kaivaz]

С такими серьезными комплексами неполноценности нам никакая национальная идея не поможет. Надо определиться- либо бы способны противостоят туркам либо нет.

[kaivaz]

И потом Я НЕ ПОНИМАЮ, С БЛЕЯНОМ ЛИЧНО СЕРЖ ДОЛЖЕН РАЗОБРАТЬСЯ ?????? Другого патриота во всей Армении нет ?

[Shatakh]

Канцерт кутарди(камац -камац уже начинаю учить турецкий :smile: ) или СОВЕТ НАЦБЕЗОПАСНОСТИ АРМЕНИИ ПОДДЕРЖАЛ ПАРАФИРОВАННЫЕ ПРОТОКОЛЫ

На русском переводе этой статьи инфы мало,но на армянской версии можно читать речь Сержа на Совете НацБезопасности

ԱԱԽ-Ի ԸՆԴԼԱՅՆՎԱԾ ՆԻՍՏԻ ԲՈԼՈՐ ՄԱՍՆԱԿԻՑՆԵՐՆ ԻՐԵՆՑ ԱՋԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆՆ ԵՆ ՀԱՅՏՆԵԼ ՆԱԽԱՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ՓԱՍՏԱԹՂԹԵՐԻՆ

Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ, Ազգային անվտանգության խորհրդի նախագահ Սերժ Սարգսյանն այսօր օրվա առաջին կեսին հրավիրել է Ազգային անվտանգության խորհրդի ընդլայնված նիստ, որին բացի Ազգային անվտանգության խորհրդի անդամներից մասնակցել են նաև Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց կաթողիկոսը, «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը, Հանրային խորհրդի նախագահ Վազգեն Մանուկյանը և Սփյուռքի նախարար Հրանուշ Հակոբյանը: Այս մասին հայտնեցին նախագահի մամլո գրասենյակից:

Ազգային անվտանգության խորհրդի նիստում քննարկվել է Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի ներկա փուլն ու այդ ուղղությամբ մեր երկրի առաջիկա անելիքները, ամփոփվել են հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի շուրջ ծավալված հանրային քննարկումները, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի համահայկական ուղևորությունը:

Բացելով Ազգային անվտանգության խորհրդի նիստը` Հայաստանի Հանրապետության Նախագահ Սերժ Սարգսյանն ասել է.

«Հարգելի՛ գործընկերներ,

Ազգային անվտանգության խորհրդի այսօրվա նիստի օրակարգում ունենք ընդամենը մեկ հարց` Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորմանն ուղղված մեր նախաձեռնության ներկա վիճակն ու դրա հետ կապված մեր առաջիկա անելիքները:

Եկել է ժամանակն ամփոփելու շուրջ վեց շաբաթ տևած հանրային քննարկումները: Ավարտվել է նաև իմ համահայկական ուղևորությունը, որի ընթացքում հնարավորություն ունեցա ծանոթանալու Սփյուռքի մեր քույրերի ու եղբայրների կարծիքներին, մտահոգություններին ու առաջարկություններին: Այսօր ես ձեր ուշադրությանը կներկայացնեմ այդ ուղևորությունից ստացած իմ տպավորություններն ու եզրակացությունները: Այնուհետև կանդրադառնանք Հայաստան-Թուրքիա նախաստորագրված արձանագրությունների ստորագրման խնդիրներին և գործընթացի հաջորդ փուլերին:

Մեկ շաբաթվա ընթացքում ես այցելեցի հայկական Սփյուռքի առանցքային կենտրոններ` Փարիզ, Նյու Յորք, Լոս Անջելես, Բեյրութ և Դոնի Ռոստով: Յուրքանչյուր վայրում կայացան տարածաշրջանային հանդիպումներ, որոնց ներկա էին յուրաքանչյուր տարածաշրջանում գործող հայկական ազգային կառույցների և առանձին համայնքների ներկայացուցիչներ:

Ի սկզբանե մենք գիտակցում էինք, որ անհնար կլինի ապահովել ներկայացվածության այնպիսի մակարդակ, որը կբավարարի բոլորին: Բայցևայնպես, կարծում եմ, մեզ հաջողվեց ապահովել հրավիրյալների այնպիսի շրջանակ, որը թույլ տվեց ապահովել կարծիքների ու մոտեցումների լայն սպեկտր: Քանի որ այցիս նպատակը բնավ Սփյուռքի հավաքական կարծիքին թվային վերլուծության տեսք տալը չէր, չենք կարևորել դահլիճի ներսում յուրաքանչյուր մոտեցման կողմնակիցների համաչափ ներկայացվածության ապահովումը: Մեզ համար շատ ավելի կարևոր էր լսել բոլոր հնարավոր մոտեցումները և ստանալ ողջ հնարավոր խորհրդատվությունն այս հարցում: Կարծում եմ դա մեզ հաջողվեց:

Ուղևորության ընթացքում հաճախ էր հնչում այն հարցը, թե արդյո՞ք այս խորհրդակցություններն ուշացած չեն, հաշվի առնելով, որ արձանագրություններն արդեն նախաստորագրված են: Կարծում եմ` այդպես կարող են մտածել միայն այն մարդիկ, ովքեր անկեղծորեն հավատում են, որ Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունների կարգավորումն ավարտվում է արձանագրությունների նախաստորագրմամբ: Իհարկե, դա այդպես չէ: Ինձ համար Սփյուռքում կայացած քննարկումները չափազանց կարևոր էին նախաստորագրումից ստորագրում, ստորագրումից վավերացում և վավերացումից իրագործում բարդ և աշխատատար շղթայի յուրաքանչյուր օղակում մեր ռազմավարությունն ու մարտավարությունը ծրագրավորելու առումով:

Հանդիպումների ժամանակ հաճախ էր հնչում այն մտահոգությունը, որ Հայաստանը չունի բավարար ռեսուրսներ` մարդկային, ֆինանսատնտեսական, քաղաքական այդ հարաբերությունները որպես հավասարը հավասարի հետ կազմակերպելու առումով: Կարծում եմ, որ դա սխալ մոտեցում է: Այո, մենք ունենք մեր ռեսուրսները մոբիլիզացնելու, նաև Սփյուռքի ներուժը լիարժեք կերպով օգտագործելու անհրաժեշտություն: Բայց այդ փաստարկը չի կարող, ըստ ինձ, բավարար լինել մեր երկրի ներսում ինքնամփոփվելու համար:

Կային մտահոգություններ, որ հարաբերությունների հաստատումն ու սահմանի բացումը կարող են բերել տնտեսական և դեմոգրաֆիական էքսպանսիայի: Կարծում եմ դա նույնն է, ինչ ենթադրել, որ գլխացավի դեմ պայքարի լավագույն միջոցը գլխատումն է:

Ես առիթ ունեցա վերահաստատելու մեր այն մոտեցումը, որ մենք չենք համարում, որ արձանագրությունները կարող են ընթերցվել որպես Լեռնային Ղարաբաղի հարցում Հայաստանի բանակցային դիրքերը կաշկանդող փաստաթղթեր: Ավելին, ես վերահաստատեցի մեր մոտեցումը հնարավոր կարգավորման պայմաններին` առանց որևէ սահմանափակման ազատ կամարտահայտման միջոցով Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի կողմից իր իրավական կարգավիճակի որոշում: Կարևորում եմ, որ դա ևս մեկ անգամ վերահաստատեց ԱՄՆ Նախագահ Բարաք Օբաման, որի հետ հեռախոսազրույց եմ ունեցել Լոս Անջելեսում գտնվելու ժամանակ: Այս հարցում հասկանալի են և´ մեր հայրենակիցների մտահոգությունները, և´ Թուրքիայի ղեկավարության կողմից պարբերաբար հնչեցվող հայտարարությունները: Իհարկե´, մեր փոքր տարածաշրջանում բոլոր գործընթացները կարող են իրար վրա ազդեցություն ունենալ: Խոսքն այլ բանի մասին է` մենք պատրաստ չենք և երբևէ չենք գնալու միակողմանի զիջումների Լեռնային Ղարաբաղի հարցում` անկախ այն բանից, թե դրա դիմաց մեզ ինչ կարող է առաջարկվել:

Հիմնական մտահոգություններից հաջորդը Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման և դատապարտման գործում իբր հնարավոր նահանջն է: Կարծում եմ` ակնհայտ է, որ որևէ հայ մարդ երբևէ չի կարող չբարձրաձայնել մեր` աշխարհասփյուռ և սեփական կենսատարածքից զրկված ժողովուրդ լինելու պատճառները: Ցեղասպանության ճանաչման և դատապարտման հարցում մենք պարտականություն ունենք և այդ պարտականությունը կատարելու ենք մինչև վերջ:

Ինձ համար ցավալի էր, որ զգացմունքների ալիքի վրա մեր քույրերից և եղբայրներից մի քանիսը կորցրեցին իրենց քայլերի գաղափարական հենքը: Եթե մեր բոլորի արդար պահանջը Հայաստան-Թուրքիա հարաբերություններում Ցեղասպանության փաստի ընդունման կարևորության բարձրաձայնումն է, ապա հենց դրան էր, որպես խորհրդանիշ, ուղղված իմ համահայկական ուղևորությունը Փարիզում Կոմիտասի արձանի մոտ Ցեղասպանության զոհերին հարգանքի տուրք մատուցելուց սկսելու նպատակը: Ակնկալում էի, որ պետք է ոչ թե 100 հոգանոց սադրանքով, այլ բազմահազարանոց ցույցով ի հայտ դնեինք մեր համախմբվածությունն ու դիրքորոշումն այս հարցում:

Եվ, վերջապես, կար մտահոգություն առկա սահմանների ճանաչման հարցում: Իմ պատասխանը նույնն էր` տարածքային պահանջներ ներկայացնելը հարաբերություններ կարգավորելու լավագույն սկիզբը չէ: Կան 21-րդ դարի քաղաքական մշակույթի իրողություններ, որոնք պարտավոր ենք հաշվի առնել: Ես նաև առիթ ունեցա ընդգծելու, և բազմիցս լսեցի նաև սփյուռքահայ մեր քույրերի և եղբայրների այն արդար մոտեցումը, որ հայ-թուրքական հարաբերությունները շատ ավելի լայն են, քան Հայաստան-Թուրքիա հարաբերությունները:

Հարգելի´ գործընկերներ,

Սփյուռքի համայնքներով իմ այս կարճատև, բայց չափազանց հագեցած ուղևորությունն ինձ շատ կարևոր ազդակներ հաղորդեց: Ես առիթ ունեցա ևս մեկ անգամ գնահատելու մեր հավաքական ինքնության ներուժը: Ես հնարավորություն ունեցա ևս մեկ անգամ զգալու, թե որքան տարբեր ենք մենք` կախված մեր ծննդատեղից, բնակության համայնքից, անդամակցած կազմակերպությունից և, միաժամանակ, որքան նման ենք` շնորհիվ հայկական հավաքական մեր ինքնության:

Սփյուռքում ես լսեցի նաև սատարման և խրախուսման բազում խոսքեր: Չեմ ուզում դրանց առանձին անդրադառնալ, քանի որ ստորագրման ողջ պատասխանատվությունը կրում ենք մենք, որպես պետություն և պետական այրեր, և մենք չենք պատրաստվում պաասխանատվության բեռը դնել որևէ մեկի վրա: Իմ նպատակը բնավ այն չէր, որ վերադառնալով համահայկական ուղևորությունից ասեմ, որ ողջ Սփյուռքը կողմ է Հայաստան-Թուրքիա առկա արձանագրությունների ստորագրմանը»:

Այնուհետև Ազգային անվտանգության խորհուրդը քննարկել է հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի ներկա փուլը: Ազգային անվտանգության խորհրդի ընդլայնված նիստի բոլոր մասնակիցներն իրենց աջակցությունն են հայտնել նախաստորագրված փաստաթղթերին:

[kaivaz]

Набор переселенцев в Западную Армению

http://www.western-armenia.org/Petition.php

:noexpression:

[bars]

Другого патриота во всей Армении нет ? У турок находится человек, устранивший Динка, у нас нет ?

[ГОСТ 474-90]

по твоему сколько будет стоить заказать Блеяна?

[Мозговед]

Очень советую прочитать анализ (на английском) Давида Давидяна из США. Я с ним имел честь познакомиться в 2000 году в Бостоне. Тогда он помимо своей основной работы вел огромную, титаническую работу по разоблачению лже-истории Турции в виртуальном мире ...

http://www.hairenik.com/weekly/2009/10/01/davidian-turkish-armenian-protocols-reality-and-irrationality/

[bars]

Вы что думаете, киллеры совсем зверье? Они же тоже люди-человеки, их ведь тоже мать рожала, армянка. Что, по-вашему у них совсем нет сердца и любви к Родине? Не всё в этой жизни деньгами меряется, есть ценности выше бумажек и купюр.

[Sashiko]

Я просто хотел сказать, что нашему народу нельзя терять ощущение (пусть даже иллюзорное!) того, что существует некий механизм, прибегнув к которому армяне способны разговаривать с Турцией языком силы, и тем самым призвать их к ответственности и наказанию.

наверное я тебя не понял. При чем тут диаспорцы ? Мои слова относились к этому:

любое заигрывание (пусть даже и тактическое!) армянского высшего руководства с турком или азером чревато нехорошими последствиями для нац. Самосознания

Но мне страшно как это всё отразится на самосознании молодых людей, нового поколения. Одно дело, когда наши поколения росли, зная что где-то там, за океаном есть "Большие Армяне", которые ведут неравную борьбу Ай Дата с турецким фашизмом

Через какую призму тогда будет смотреть армянство на турок и Турцию? Через призму Ай Дата? Через призму кары и наказания агрессора??? Или через призму какого-то кривого формата комисии

в этом страхе я вижу заведомую ущербность перед турками. Почему иллюзией и ощущением ты называешь возможности Армении призвать турок к ответственности ? Это реально возможно. У нас есть силы и сейчас. Необязательно воевать, но мы могли бы стать для турок костью в горле, препятствием на их пути.

[Sashiko]

достал Sashiko со свой постановкой

теперь такая, другой нету :cool:

[Sashiko]

В итоге оказалось, что единственными патриотами в Армении оказались пара-тройка блоггеров во главе со Слоном (Phigh), которые во время приёма делегации азерских детей в блеяновской школе подошли к какому-то из ораторствующих о мире-во-всем-мире учителей и демонстративно вручили ему кусок мыла (для его задницы, которую он сдаёт в аренду туркам).

Это наделало фурор и транслировалось по центральным каналам. Было много пищи для обсуждений домохозяйками. Блеян и ныне здравствует.

Ехбайр, Армения... как бы это помягче скзать... там не принято говорить о чести и достоинстве, скажем так. Там система измерений другая - объём желудка, диаметр кишок и количество еды, помещающихся в них.

я все таки думаю ты перегибаешь. Есть и другие люди в Армении. Их всегда меньшинство, как впрочем и везде.

Как ты относишься к этой акции сам ?

[kaivaz]

Очень советую прочитать анализ (на английском) Давида Давидяна из США. Я с ним имел честь познакомиться в 2000 году в Бостоне. Тогда он помимо своей основной работы вел огромную, титаническую работу по разоблачению лже-истории Турции в виртуальном мире ...

http://www.hairenik.com/weekly/2009/10/01/davidian-turkish-armenian-protocols-reality-and-irrationality/

[Grig]

не трогайте Блеяна - он мой :crazysmile: