Нет разрушению парка Главного проспекта!

[shmidt]

.... i !.. ... komajgin qo hamar Shilachi a ..inch a ?...

[shmidt]

http://www.youtube.com/watch?v=iiqYDhwlxp8&feature=related

[sacred]

Да, но если в один момент не провести черту, то любую бизнес-собственность в пост-ссср можно признать незаконной.

Тарон хочет провести эту черту и дальше работать только в формате закона.

А ему вменяют, что его нынешние действия незаконны, потому что Чорны давал незаконные решения. Тарон отвечает за чужой пахмел.

[Удача]

Не, ну действительно абсурдно, когда киоскерам предлагали перейти торговать на рынок, тогда о святости никто не помнил. А сейчас "собственность свята".

А по закону это довольно легко регулируется. Если даже эти бутики стояли по закону, то территорию признают "для гос.нужд"(по русски затруднюсь сформулировать как звучит), заплатят им компенсацию (как переселенным жителям центра), или еще легче, пообещают и обманут не заплатив вообще ничего (как владельцам садов Далмии).

[sevar]

В сквере Маштоца строительные работы по установке павильонов временно прекращены

Armenia Today [ 22.02.2012 | 19:33 ] Общество , Армения

Сегодня строительство в сквере Маштоца в Ереване было приостановлено, но ряды проводящих акцию протеста граждан за день все пополнялись. Около десятка павильонов, устанавливаемых в обеих частях парка, практически приобрели законченный вид: установлены крыши, боковые стекла, остались в основном работы по внутренней отделке.

Из отдела по обеспечению общественного порядка Ереванского управления полиции Армении сообщили, что строительные работы по установке павильонов прекращается до конца недели.

Сегодня полиция значительно снизила численность своих сотрудников в парке, заградительные решетки не убраны, однако полицейских в парке мало. Экологи-активисты в течение дня группами сменяли друг друга. По словам эколога-активиста Мери Хачатрян, вчера поздно вечером в парке Маштоца к ним подошел подполковник полиции Карен Мовсисян и сообщил, что у них есть приказ остановить строительство, до проведения соответствующих обсуждений с активистами. «Мы не считаем устное заявление полицейского достоверным и продолжим борьбу до тех пор, пока не будет распространено официальное сообщение о прекращении строительства», - отметила Мери Хачатрян.

После этого объявивший вчера голодовку активист Баяндур Погосян, поддавшись на уговоры товарищей, прекратил свою акцию протеста. На своей странице в социальной сети «Facebook» активист отметил, что мотивом принятия такого решения стало заявление подполковника Мовсисяна.

«В 21:00 часов вечера подполковник Карен Мовсисян в присутствии всех, перед телекамерами сказал, что ему позвонили из высших инстанций и сказали, что строительство приостанавливается на неделю, до получения ответа на отправленные нами документы. Как бы я скептически ни относился к подобному заявлению без документов, однако уговоры стоящих рядом со мной и поддерживающих меня друзей о том, что такие акции нужны, когда уже больше некуда обращаться, меня убедили. В конце концов, если нас обманули, то ничто не помешает нам завтра возобновить акцию, в 10 раз увеличив число людей», - отметил активист.

Баяндур Погосян надеется, что проблема будет решена в правовом ключе, а до этого экологи, по его словам, продолжат демонстрации, которые будут носить мирный характер.

В любом случае собравшиеся в парке активисты не очень верят уверениям полиции, считая, что их борьба становится для полиции непредсказуемой и этим шагом они пытаются временно ослабить напряженность.

Напомним, что иск с вопросом о законности строительства на проспекте Маштоца подан в Административный суд Армении. В качестве обеспечения иска было предложено прекращение строительства. В течение трех дней станет ясно, примет суд иск к производству или нет.

А завтра Общественный совет Армении проведет обсуждение по поводу осуществляемого в парке строительства и общественного протеста. В обсуждении примут участие члены Общественного совета, председатели подкомитетов, экологи и другие заинтересованные лица.

Как сообщает пресс-служба Общественного совета, приглашение принять участие в обсуждении направлено также в мэрию Еревана, министерства охраны природы и градостроительства, союз архитекторов.

Хотя сегодня экологи-активисты не будут ночевать в сквере, однако в ночные часы периодически будут посещать парк и на своей странице в социальной сети «Facebook» помещать информацию о царящей там ситуации.

Напомним, что экологи-активисты уже 12 дней разными способами борются против решения мэрии Еревана установить временные павильоны в парке, примыкающем к центральному проспекту Месропа Маштоца г. Ереван. Полиция, до вчерашнего заявление, осуществляла различные мероприятия для пресечения входа на стройплощадку и создания для застройщика возможности осуществить установку павильонов.

[sevar]

Спустя почти две недели, левоновские халопы очнулись...

Армянский Национальный Конгресс приветствует борьбу экологов

Armenia Today [ 22.02.2012 | 16:17 ] Политика , Армения

Заявление Армянского Национального Конгресса.

Армянский Национальный Конгресс приветствует борьбу экологов, сплотившихся для защиты общественных интересов на разных территориях Республики Армения, и выражает свою готовность принять участие в инициативах для решения экологических проблем, возникших перед обществом.

В то же время, отмечая важность наличия грамотной экологической политики и необходимость скоординированных подходов в вопросе решения экологических проблем, комиссия по экологическим вопросам Армянского Национального Конгресса выносит на обсуждение общественности проект концепции экологической политики, который в результате общественных обсуждений может быть доработан и лечь в основу программной политики Конгресса.

В сложившейся ситуации экологические проблемы вызвали необходимость срочных и коренных изменений. Сегодня в Армении эксплуатируются сотни рудников, считающихся общественной собственностью, однако, получаемые от них сверхприбыли оседают в карманах нескольких вожаков, находящихся на вершине пирамиды власти. Обладая психологией «сезонщика», режим прямо накинулся на природные ресурсы, принадлежащие общественности, оставляя последующим поколениям только загрязненную, непригодную для жизни окружающую среду. Организм людей, проживающих на территориях, сопредельных с рудниками, отравлен тяжелыми металлами, вследствие чего люди теряют здоровье, не получая за это справедливой компенсации. Аномальные роды стали обычным явлением, пол угрозой находится генофонд нации.

Судя по размеру ущерба, наносимого особенно экономике страны, эксплуатация Техутского рудника недопустима. Вследствие эксплуатации рудника полностью уничтожена неповторимая экосистема Техута, с экономического баланса государства снят целый регион, имеющий гигантский потенциал для развития.

Под предлогом решения социальных проблем откровенному грабежу подвергнется богатство, принадлежащее поколениям, причиняя природе несоизмеримо больший ущерб. Социальные проблемы местного населения могут быть решены путем осуществления адекватных программ экономического развития, без причинения непропорционального ущерба окружающей среде. Подобная эксплуатация Амулсарского, Разданского и других рудников также неприемлема.

Власти, безучастные к нуждам общества, с присущим им провинциализмом продолжают строить кафе в городских парках и скверах, воздвигать сооружения за счет общественных зеленых зон, вследствие чего архитектурный облик Еревана неузнаваемо искажен. Путем внесения абсурдных законодательных поправок, принятия органами исполнительной власти незаконных решений всячески «узаконивается» метод по превращению общественных зеленых территорий в зону частных бизнес-проектов.

Армянский Национальный Конгресс видит выход из сложившейся ситуации лишь в осуществлении системных изменений. Действующий режим не заинтересован в вопросе формирования достойного и благополучного общества. Наоборот, им нужно униженное, порабощенное, нищее население, которое может думать лишь о хлебе насущном, и которое не будет создавать для них «лишних» проблем в экологических вопросах, не будет бороться против уничтожения лесов или скверов, разрушения окружающей среды. Поэтому заблаговременное избавление от преступного режима – единственная возможность спасения природы и экологического оздоровления Армении.

[sacred]

Пока что на неделю строй работы прекратили.Боязно аказвийся,когда требования не политические,а сугубо в букве закона...

[sacred]

Не смотря на то,что газета Лрагир,но интервью отличное...

Որտեղ է իսկական քաղաքականությունը

Մեր զրուցակիցն է Մարդու իրավունքների և ժողովրդավարության ինստիտուտ (ՄԻԺԻ) ՀԿ փոխնախագահ, քաղաքագետ, Մաշտոցի պուրակի պահպանման քաղաքացիական ակտիվիստ Գոռ Հակոբյանը:

Գոռ, քաղաքապետի` փետրվարի 21-ի տարածած հայտարարություն մեջ կարևոր հարց է բարձրացվում` կապված սեփականության իրավունքի հետ, ըստ որի` առանց սեփականության իրավունքի արդյունավետպաշտպանության անհնար է որևէ զարգացում: Քաղաքապետը սկզբում ձեզ ասել էր, որ իր հետ օրենքով չխոսեք, հիմա ի՞նչ տեղի ունեցավ, որ սկսել է սեփականության իրավունքից խոսել:

Մեր հասարակության, քաղաքացիական ակտիվիստների հաջողությունը նրանում է, որ վերջիվերջո քաղաքային իշխանությունները, հանձին քաղաքապետի, սկսեցին մեզ հետ խոսել իրավական հարթության մեջ, ինչ որ կարգն է քաղաքացիական պետությունում. մենք ի սկզբանե առաջնորդվել ենք հենց այս սկզբունքներով: Քաղաքացիական պետության յուրահատկությունն է, որ հանրությանը մտահոգող հիմնախնդիրները քննարկվում և որոշվում են քաղաքացիական մասնակցության և երկխոսության միջոցով, իրավական հարթության մեջ:

Թեև քաղաքապետի հայտարության մեջ մի շարք կետեր կան, որ կարելի է անդրադառնալ, սակայն ինչպես նաև դուք նշեցիք ձեր հարցադրման մեջ, այդ հայտարարության իսկական առանցքը քաղաքային իշխանությունների և պետական իշխանությունների տեսանկյունն է սեփականության հարցի վերաբերյալ, որը արտահայտում է իշխանության գերակա աշխարհայացքը: Այո, սեփականությունը կարելի է համարել մարդ-անհատի ու մարդկության նյութական և սոցիալական հարաբերությունների մեջ կարևոր շարժիչ տարր, բայց սեփականության պաշտպանության, այսինքն՝ սեփականության իրավունքը բացարձակ չէ: 20-րդ դարի զարգացումներն այն չեն համարում բացարձակ և հիմնարար իրավունք, քանզի այն կարող է սահմանափակվել հանրային սեփականության և հանրային շահի, կամ նույնիսկ այլ մասնավոր սեփականության իրավունքով:

Մեր անկախությունից սկսած սեփականության իրավունքը համապետական և ազգային մակարդակում հանրային քննարկման նյութ չի եղել ու հանրային համաձայնություն ձեռք չի բերվել: Հիմնականում կիրառվել է իշխանական լծակներ ունեցողների դիտանկյունից՝ պաշտպանելով փոքրաթիվ մարդկանց սեփականությունն ու շահերը՝ ի հաշիվ հանրության ու պետության սեփականության: Անկախությունից ի վեր սեփականաշնորհման ու մասնավորեցման գործընթացները չեն կատարվել սահմանադրական ու իրավական հիմքերով ու դեռ շարունակվում են՝ վայրագորեն ոտնահարելով թե՛ անհատ սեփականատերերի իրավունքները, թե՛ մանավանդ հանրային, պետական ու ազգային սեփականությունն ու շահը:

Արդար ու սահմանադրական հիմունքներով սեփականաշնորհման և մասնավորեցման կիրառումն առանցքային նշանակություն ունի՝ սոցիալական արդարության և համերաշխության պահպանման գործում: Սա ռեսուրսների արդար վերաբաշխման և հավասար հնարավորությունների մատչելության խնդիրն է բոլոր խավերի ու մարդկանց համար: Հենց այս հանրույթն է սոցիալական արդարության ու համերաշխության սիրտը և ոգին: Երբ սրանք են դառնում մեր պետականության հիմքերը և գերակա արժեքներն ու աշխարհայացքը, որն ամրագրված է ՀՀ սահմանադրության մեջ, երբ տիրապետում է օրինականությունն ու իրավական մշակույթն ու գործընթացները, ապա հանրային հիմնախնդիրները լուծվում են իրական արդարության հիման վրա, և խոսք իսկ չի կարող լինել «առանձին քաղաքացիների արդարության վերաբերյալ սուբյեկտիվ պատկերացումների հիման վրա» հիմնախնդիրների լուծման մասին, ինչը հաստատում է քաղաքապետն իր հայտարարության մեջ, որն անտրամաբանական ու հուզական բնույթ ու իմաստ է կրում:

Ցավոք, մեր քաղաքում և երկրում սոցիալական արդարության և սեփականության իրավունքը գերակա չեն, և ընդհարապես իրավական նորմերը չեն գերակայում: Մենք պայքարում ենք դրանց հաստատման համար և ոչ թե զուտ դրանց խախտման ու ոտնահարման հետևանքների վերացման համար: Այսօրվա իրականությունը դրա հետևանքն է: Այսպիսով, նախկինում սեփականաշնորհվել է Երևան քաղաքի Աբովյան փողոցի մայթն ու կանաչապատ տարածքը, ինչպես նշված է քաղաքապետի հայտարարությունում, սակայն չի նշում, որ դա կատարվել է հանրային սեփականության հաշվին: Նա, ի դեպ, հանրությանը չի տեղեկացնում այն մարդկանց անունները, որոնք այդ որոշումը կայացրել են և ովքեր են այդ մասնավոր սեփականատերերը: Մենք էլ ենք սեփականության ու սեփականության իրավունքի պաշտպաններ: Անհեթեթությունը նրանում է, որ եթե քաղաքային իշխանությունները պաշտպանում են սեփականության իրավունքը, ապա նրանք խախտում են մեր, այսինքն՝ հանրային սեփականությունը՝ ի շահ ոմանց մասնավոր շահի, որ այս դեպքում արտահայտվում է բուտիկներով: Մյուս անհեթեթությունը նրանում է, որ ի սկզբանե ժամանակի քաղաքային իշխանությունների անօրինական որոշումը շարունակում և վերարտադրում են ներկա քաղաքային իշխանություններն, այս անգամ մի այլ հանրային ու համայնքային տարածքի ու սեփականության հաշվին, այն է՝ Մաշտոցի այգին մասնավոր սեփականատերերին շնորհելով, փոխհատուցման ձևով, կարևոր չէ դրա ժամանակավոր կամ ոչ ժամանակավոր բնույթը: Կարևորը անօրինականությունն է: Օրենքի խախտումը ժամանակավոր կամ ոչ ժամանակավորություն չի ընդունում: Օրենքը կամ խախտվում է, կամ չէ: Ժամանակավորի մասին խոսք լինել չի կարող, սա անհեթությո՞ւն է, անգրագիտությո՞ւն, թե հուզականություն…

Արդեն իսկ անարդար ու ոչ սահմանադրական իրավիճակը վերարտադրվում է: «Առանց սեփականության իրավունքի արդյունավետ պաշտպանության» քաղաքապետը իր հայտարարության մեջ գտնում է, որ «անհնար է զարգացում և հանրային կարևորություն ունեցող ցանկացած խնդրի լուծում»: Ահա հենց այստեղ է թաղված շան գլուխը: Արժեքային հիերարխիայի առումով, մեր սահմանադրությամբ և ընդհանրապես մարդու իրավունքների արժեքային համակարգում սեփականության իրավունքը չի գերակայում, այլ նաև ազատությունը, հավասարությունը և եղբայրությունը /արժանապատվություն/: Մեր քաղաքի և պետության զարգացումը և հանրային կարևորություն ցանկացած խնդրի լուծումը գտնվում է այս արժեքների և դրանից բխող հիմնարար իրավունքների գերակայության մեջ և ոչ թե զուտ սեփականության իրավունքի մեջ: Հանրային շահի գիտակցության ու պաշտպանության մեջ, հարգելով ու ներդաշնակելով հանրային ու անհատական սեփականությունն ու իրավունքը՝ սահմանադրական կարգով ընդունած արժեքների գերակայության պաշտպանությամբ և կիրառմամբ: Մենք՝ իբրև ազատ ու գիտակից քաղաքացիներ, տեր ենք կանգնում, վերականգնում ենք ու պահանջում այս արժեքները ու կարգը, որը միակ երաշխքն է, որ մենք ներկայիս և մեր ապագա սերունդները կարողանան ունենալ իրական զարգացում, իրական սոցիալական արդարություն ու համերաշխություն:

Գոռ, ինչպե՞ս եք պատկերացնում Մաշտոցի պուրակի հարցի վերջնական լուծումը: Քաղաքապետը կարծես մեղմել է իր դիրքորոշումը, ողջունում է, որ նման ակտիվիստներ կան, որոնք պայքարում են հանրային տարածքների համար:

Այո, մենք պայքարում ենք հանրային տարածքների կամ հանրային սեփականության համար: Մեր պահանջը նորից մնում է նույնը` պահպանել և չառևտրականացնել հանրային այգին, ապամոնտաժել բոլոր կրպակները և շինությունները և բարեկարգել այգին: Այս պահանջի իրականացումը մեր քաղաքին կտա մի նոր` գեղեցիկ, կանաչապատ ու հանրային տարածք, որը և քաղաքապետի հիմնական գործառույթներից մեկն է:

Այս պահին մենք սպասում ենք քաղաքապետի առաջարկին ու նրան մեր այգում, քանզի մենք գնացինք նրա մոտ և ներկայացրեցինք մեր պահանջը:

գոռ, մինչև ակցիան մտածո՞ւմ էիք, որ այն շատերին կհետաքրքրի, հանրային շահի մասին կմտածեն անգամ նրանք, որոնք մինչև հիմա իշխանության շահերն էին պաշտպանում:

Այս գործընթացը սկսել է ավելի շուտ`Թռչկանի ջրվեժի պահպանությունից, մինչ այդ եղած քաղաքացիական այլ շարժումներից և իհարկե Թեղուտի պաշտպանության քաղաքացիական նախաձեռնությունից, երբ մենք բարձրացնում ենք ազգային ունեցվածքի պահպանության հարց և համաձայն չենք, որ մասնավոր ընկերությունները անխնա շահագործեն հանքային հարստությունը և թունավորեն ներկա և ապագա սերունդներին:Մաշտոցի այգու պահպանությունը միայն բնապահպանական հարց չէր, այլ նաև հանրային տարածքի ու սեփականության պաշտապանություն:

Քաղաքապետի հայտարարությունից հետո սկսեց քննարկվել Սահմանադրական իրավական հարցեր՝ մարդու հիմնարար իրավունքների դիտանկյունից, իսկ քաղաքի մակարդակով բարձրացվեց արդար փոխհատուցման հարցը: Ինչպես գիտեք, մի տարի առաջ արգելվեց քաղաքում զբաղվել բացօթյա առևտրով ու չտրվեց որևէ փոխհատուցում այդ առևտրականներին, ապամոնտաժվեցին Փափազյան փողոցի կրպակներն, առանց որևէ փոխահատուցման և այլն: Այս հարցերի բազմազանությունն էլ ներգրավում և միավորում է ավելի շատ մարդկանց այս գործընթացում:

Կարելի՞ է ասել, որ քաղաքացիական նախաձեռնությունները, որ մինչև հիմա քաղաքականությանը վանում էին իրենցից, հիմա գործողությունների վեկտորը ուղղում են քաղաքականություն:

Որևէ քաղաքացիական գործընթաց, քաղաքացիական շարժում իր գործունեությամբ մաս է դառնում քաղաքական գործընթացների կամ հենց ինքն է ստեղծում նոր քաղաքական գործընթաց: Որևէ հանրային մասնակցություն կամ ճնշում պետական որոշումներում արդեն իսկ քաղաքական գործընթաց է: Քաղաքականությամբ զբաղվում են բոլորը, և դա միայն կուսակցությունների մենաշնորհը չէ: Քաղաքացիական նախաձեռնությունները խուսափում են կուսակցականացումից և ապակուսակցական են, բայց ոչ ապաքաղաքական: Քաղաքականությունը մեզ համար միջոց է և մեթոդ՝ մասնակցելու հանրային կյանքին, որոշումների ընդունմանը, իրացնելու մեր սահմանադրական իրավունքները և պարտականությունները: Հայաստանում քաղաքացիական նախաձեռնությունները ամենաիսկական քաղաքականությամբ զբաղվողներն են, քանի որ միայն իրենք են բարձրացնում հանրության ամենահիմնարար ու խորքային հիմնահարցերը և բերելով հանրային օրակարգ՝փորձում են միասնական ուժերով լուծումներ գտնել և պարտադրել այն ինստիտուտներին, որ կոչված են այդ անել:

Մեծ հաշվով զսպաշապի՞կ են իշխանությունների կամայականություններին:

Քաղաքացիական հասարակությունը ունի ուղղորդող, պարտադրող և վերահսկող առաքելություն և գործառույթ քաղաքացիական պետության մեջ. մենք գիտակցում ենք մեր առաքելությունը և իրականացնում ենք:

Սա նոր հեղափոխությա՞ն սկիզբ է: Երբ ոչ միայն Ազատության հրապարակն է վերածվում հանրային տարածքի, այլն նաև Մաշտոցի պուրակը:

Սա շարունակական քաղաքացիական գիտակցության և մշակույթի, և գործառույթների ու Հեղափոխության սլացքն է, սա կամրջում է 1988-ի սկսած քաղաքացիական ու պետականաշինության սկսած, սակայն ընդհատված գործընթացը: Թե արդյոք կամրջողներս կտեսնենք կամուրջի կոնսոլիդացումը կամ ավարտը, թե կփոխանցենք ապագա սերունդներին, սա մեր մարտահրավերն է: Մենք գիտակից և զգոն ենք մեր պետականության գոյության և զարգացման ներքին և արտաքին բոլոր ռիսկերին և հնարավորություններին:

Գոռ, այս անգամ կարծես ակտիվացան նաև կուսակցությունները, սա նախընտրական պրոցեսներո՞վ եք պայմանավորում, թե՞ իրենք էլ հասկացան, որ հանրային շահը պետք է դնեն իրենց օրակարգում:

Ես ավելի հակված եմ կարծել, որ այս ակտիվությունը պայմանավորված է նախընտրական գործընթացներով, քան թե հանրային շահի մասին իրենց գիտակցումով: Հիմնականում 2011թ-ից քաղաքացիական նախաձեռնություններն են փորձել բարձրացնել հանրության խորքային հարցերը և խնդիրները ու բերել դրանք հանրային օրակարգ, և այս մեկ տարվա ընթացքում հանրային օրակարգում քննարկվել են հիմնականում այն հարցերը, որի հետևում կանգնած է եղել որևէ քաղաքացիական նախաձեռնություն` Բանակն Իրականում, Թռչկան, Արժանապատիվ Տրանսպորտ, Մեր Քաղաք, Մենք ենք այս քաղաքի տերը, Թեղուտի պաշտպանության քաղաքացիական նախաձեռնություն և այլն: Քաղաքացիական ուժերն են, որ նաև փորձում են հասկանալ ու քննարկել հանրային կարևորագույն հարցրերն ըստ իրենց պատկերացումների և մասնագիտական կարողությունների, ինչպես օրինակ Հեղաֆորումը: Չկայացած ժողովրդավարական քաղաքական ոլորտը ներկայացնում են ինքնակենտրոն, ինքնանպատակ դարձած ինստիտուտները` կուսակցությունները և ուժերը: Երբ նրանք կընկալեն ու կգիտակցեն իրենց իրական առաքելությունը քաղաքացիական պետության զարգացման գործում,այսինքն՝ հանրության մեջ եղած շահերի ձևակերպմամբ ու շահերի պաշտպանությամբ, գաղափարական, ծրագրային և մոբոլիզացման իմաստով, ապա նրանք գործընկերը կլինեն հավասար սկզբունքով քաղաքացիական նախաձեռնությունների հետ:

[u-2]

Մաշտոցի այգում խոսել են հանքարդյունաբերության ստվերային եկամուտների մասին

Այսօր Մաշտոցի այգում իրականացվող բնապահպանների ակցիայի շրջանակներում տեղի է ունեցել աուտիզմ ունեցող երեխաների նկարների ցուցահանդեսը և «Քաղաքացիական ամբիոն» ակցիան, որն արդեն ավանադական է դառնում:

Երեկ «Ամբիոնի» շրջանակներում խոսել է ազգագրագետ Աղասի Թադևոսյանը, իսկ այսօր Թեղուտի և առհասարակ Հայաստանում հանքարդյունաբերության հիմնահարցերի մասին պատմել է «Փրկենք Թեղուտը» քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ, իրավաբան Արթուր Գրիգորյանը:

Նա մեջբերել է որոշ տնտեսագետների այն կարծիքը, որ Հայաստանում հանքարդյունաբերության եկամուտները կազմում են մոտ 2 միլիարդ դոլար, սակայն դրանից 1.5 միլիարդը ստվերային է և չի հարկվում:

Իրավաբանը նշել է Թեղուտը հակաօրինական հանքարդյունաբերության վառ օրինակ է, քանի որ Թեղուտի անտառում բնակվում է Կարմիր գրքում գրանցված 21 կաթնասուն, 9 բուսատեսակ:

«Հակաօրինական է նաև Ամուլսարում ոսկու բաց հանքի շահագործումը: Նախ՝ հանքը գտնվում է սեյսմիկ ակտիվ գոտում, ուստի պայթյունների արդյունքում կարող է փոխվել ստոգետնյա ջրերի ուղղությունը: Իսկ այդ հանքային ջրերը Ջերմուկի հարստությունն են: Բացի դա, քաղաքը տուրիստական մեծ մենտրոն դառնալու պոտենցիալ ունի, իսկ ո՞վ կգա ու կհանգստանա մի տեղ, որտեղ բաց հանք է շահագործվում», – ասել է Արթուր Գրիգորյանը՝ նկատելով, որ սխալ հանքարդյուանբերությունը ոչ միայն շրջակա միջավայրին է վնասում, այլ նաև տնտեսական մեծ վնասներ կարող է պատճառել:

«Տնտեսական վնաս սպառնում է նաև Թեղուտի անտառի հանքի շահագործման դեպքում, քանի որ դա ուղղակի կվերացնի անտառի շուրջ 30%-ը կազմող պտղատու ծառերը, որը եկամուտի աղբյուր է տեղի բնակչության համար», – ասել է Գրիգորյանը:

[sevar]

Вопрос парка Маштоца решен - Меружан Тер-Гуланян

00:52 • 24.02.12

В ходе передачи «Вопрос страны» в эфире телекана «Еркир Медиа» писатель, публицист, член Совета Общественного телевидения Армении Меружан Тер-Гуланян заявил, что перед тем, как прийти в студию он позвонил и выяснил, что на состоявшемся недавно заседании по градостроительству мэрии столицы, в котором принимал участие также главный архитектор Еревана, было принято решение о том, что торговые киоски не должны быть установлены в ереванском парке на проспекте Маштоца. «Господин Азатян, который вел заседание, сказал, что вопрос закрыт»,- сообщил писатель, добавив, что Тарон Маргарян, которому он очень симпатизирует, может стать блестящим мэром. «Он руководствовался законом, они поспешили, выбрали неправильное место. Эти киоски не должны там находиться. Это просто недоразумение. А экологи были замечательны, молодцы! Но жаль этих детей: только бы они не ввязались в политические игры», - отметил он. А гость той же программы, художественный руководитель ереванского Камерного театра Ара Ернджакян отметил, что активисты уже оказались в центре политических игр.

Tert.am

[sacred]

Вопрос парка Маштоца решен - Меружан Тер-Гуланян

00:52 • 24.02.12

В ходе передачи «Вопрос страны» в эфире телекана «Еркир Медиа» писатель, публицист, член Совета Общественного телевидения Армении Меружан Тер-Гуланян заявил, что перед тем, как прийти в студию он позвонил и выяснил, что на состоявшемся недавно заседании по градостроительству мэрии столицы, в котором принимал участие также главный архитектор Еревана, было принято решение о том, что торговые киоски не должны быть установлены в ереванском парке на проспекте Маштоца. «Господин Азатян, который вел заседание, сказал, что вопрос закрыт»,- сообщил писатель, добавив, что Тарон Маргарян, которому он очень симпатизирует, может стать блестящим мэром. «Он руководствовался законом, они поспешили, выбрали неправильное место. Эти киоски не должны там находиться. Это просто недоразумение. А экологи были замечательны, молодцы! Но жаль этих детей: только бы они не ввязались в политические игры», - отметил он. А гость той же программы, художественный руководитель ереванского Камерного театра Ара Ернджакян отметил, что активисты уже оказались в центре политических игр.

Tert.am

[sacred]

Բաց նամակ Երևանի քաղաքապետին, Հայաստանի ոստիկանապետին.

Posted by norkhosq.net on Februar 23rd, 2012

Գրում եմ սփյուռքից, երևանցու լիարժեք իրավունքով, ուր հինգ տարի ապրել ու ուսանել եմ որպես սփյուռքահայ ուսանող: Երևանի բնակիչները իմ հարազատներն են, իսկ յուրաքանչյուր ծառ ու թուփ, այգի ու շենք, պողոտա ու արձան իմ սրտին մոտ են … Ասեմ նաև, որ Երևանում ծայրահեղական «էքստրեմիստի» կոչում եմ ստացել 1965 թվականի ապրիլի 24- ին հայոց դեմ գործադրված ցեղասպանության 50 ամյակի Երևանի հարյուր- հազարանոց բողոքի ու պահանջատիրական ցույցին մասնակից լինելուս համար: Մի կոչում, որը հպարտությամբ կրում եմ ամբողջ կյանքում:

Ցավի և պայքարի հիշարժան օր էր, ուր մեր ժողովրդի նորագույն պատմության զարթոնքի սկիզբ դրվեց… Այդ օրը Արարատ լեռը ավելի բարձր էր երևում, այնքան բարձր, որի ձյունափառ գագաթը տեսանելի է եղել սփյուռքի ողջ հայությանը: Հայ ժողովուրդը նոր որակավորում ստացավ, թե՛ հայրենիքում, և թե՛ս սփյուռքում…

Հուշեր պատմելու նպատակ չունեմ, սակայն անպայման, պետք է նշեմ, որ ցուցարարներիս վրա Ապրիլ 24-ին միայն ջուր շփեցին, և իշխանությունները մեզ վրա կրակելու հրաման չտվեցին , ինչպես մարտի մեկին Մաշտոցի փողոցի վրա: Այդ օրը երևանցիները զոհ չտվեցին, ազատության (օպերայի) հրապարակը չարնաներկվեց…

Անցան տարիներ: Ներկա սերունդը նոր հարցեր ունի լուծելու: Հայաստանի երիտասարդությունը այս պահին, ձմռան այս ցրտին կանգնած է Երևանի Մաշտոցի պուրակում: Ցուցարարները շրջափակված են Ձեր հրամանատարության տակ գտնվող ոստիկանների օղակով, ովքեր Ձեր հրամանն են կատարում և ջանում են, որպեսզի քաղաքապետի «օրինական» շինարարության հրամանը ի կատար ածվի:

Ծանոթ լինելով Հայաստանում տիրող ներկա վարչա- քաղաքական անօրեն համակարգի գործունեությանը, միամտություն կլիներ ձեզանից ժողովրդանպաստ մի բան հուսալ: Ուստի բողոքում եմ: Դուք ձեր անօրինությունների ու դաժանությունների մեջ բախտավոր եք: Ձեր դիմաց կանգնած է օրինապահ, խելացի և մոտ անցյալից դառը հիշողություն ունեցող մի զանգված, որը փորձում է խաղաղ միջոցներով ձեր իշխանությանը կարգի հրավիրել:

Համացանցի ու «սոցիալական» այլ կապի միջոցներով շարունակաբար տեսնում ու կարդում ենք այն բոլորի մասին, ինչ տեղի է ունենում ամեն մի օր Երևանում, ամեն մի պահ Մաշտոցի պուրակում: Ձեր հաստավիզ ոստիկանները այնպիսի դաժանությամբ են հրում ու քաշքշում երիտասարդ ուսանող աղջիկներին, որ ամեն մի քաղաքակիրթ մարդու մոտ զայրույթ է առաջացնում: Այս երիտասարդների միակ «մեղքը», իրենց քաղաքի կանաչ տարածքի պաշտպանությունն է…

Իսկ դուք՝ քաղաքապետ ու ոստիկանապետ, ի՞նչ եք պաշտպանում, ու՞մ շահերն եք պաշտպանում: Միթե՞ այս քաղաքը ձեր ու ձեր երեխանների քաղաքը չէ՞… Ով է ձեզ և ձեր իշխանություններին իրավունք տվել այսպես թշնամաբար ու անօրինությամբ մաս- մաս անել ու առևտրի առարկա դարձնել մեր հայրենիքը: Այդ հողը ձերը չէ, այդ քաղաքն ու պուրակներն ու ծառները «մեր բոլորինս է հավասար», և դուք իրավունք չունեք Մաշտոցի պուրակում կաշառքի ու բիրտ ուժի միջոցով կրպակներ տեղադրել: Տեսաժապավեններում ձեր ներկայացուցիչները թութակի պես կրկնում են շինարարության «օրինական » լինելու մասին: Ոչ, պուրակում, ծննդաբերական հիվանդանոցին կից տարածքում առևտրի կրպակներ տեղավորելը օրինական լինել չի կարող…

Ապշել կարելի է, թե ինչպիսի ցինիկությամբ ցանկանում եք արդարացնել ձեր կեղծիքները: Գիշերով շինարարություն եք անում, ժողովրդին փաստի առաջ կանգնեցնելու համար: Ձեր այս ինքնավստահ ու անպատիժ գործելակերպն , անշուշտ, մեր ժողովրդի համբերատարության, օրինապահության և նաև զգուշավորության արդյունքն է: Այսպիսի սանձարձակություն ու անօրինություն Փարիզի, Բեռլինի ու Ստոքհոլմի քաղաքապետն ու ոստիկանապետն իրենց թույլ չէին տա, քաջ իմանալով, որ օրենք կա, որ ժողովուրդը նրանց կարգի կհրավիրի…

Պահանջում եմ դադարեցնել անօրեն շինարարությունը և բիրտ ուժի կիրառումը իմ հայրենակից քաղաքացիների նկատմամբ:

• Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի սփյուռքահայ շրջանավարտ

• Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության «Երախտագիտություն» մեդալի շքանշանակիր

• Ստոքհոլմի արքայական տեխնոլոգիական ինստիտուտի դասախոս

Դոկտ. Արամայիս Միրզախանյան

23 Փետրվար, 2012թ. Ստոքհոլմ

[sevar]

Баяндурофилия, раболепие и феминизм - это диагноз. А нервные клетки не восстанавливаются. Так что “тейк ит изи”...

Эколог-сатанист, согласитесь, звучит экзотично. Еще более одиозно выглядит амплуа: “сатанист-мученик”. Есть, оказывается, такие. Точнее такой: Баяндур Погосян, объявивший голодовку по поводу застройки скверика возле маркаряновского роддома.

Из источников, близких к Люциферу, сообщают...

Голодал сатанист, впрочем, недолго — всего несколько часов. К активисту подошел сотрудник полиции и убедил в том, что строительные работы в саду утром прекратятся, “будут приостановлены до конца текущей недели”. Подполковник заверил участников акции, что они получат требуемый официальный ответ. “Говорят, Люцифер позвонил полицейскому, сказал: передайте Баяндуру, он что, с ума сошел? Пусть прекратит это, у нас еще полно других дел”, — из статуса в FB Тиграна КОЧАРЯНА... “Сатанист, объявляющий голодовку в Великий Пост... Паноптикум. Анекдот”, — считает Ш.Г.

Все бы ничего, если бы Баяндур держал свои религиозные взгляды при себе, не позволял выпадов в адрес христианства. Можно было даже не обратить внимания на гуляющую по инету фотку, где он изображен в компании свидетеля Йеговы, атеиста и христианина. Хотя еще большой вопрос: с какой целью была сделана эта самая иллюстрация. Не говоря уже о текстовочке про беспрецедентное сосуществование в одном пространстве носителей разных вероисповеданий. Еще более непонятно после такого вот братания выглядит оскорбительная бредятина Баяндура о святой троице. Интересно, а его весело улыбающийся на фотке товарищ-христианин (звучит-то как!) в курсе нетерпимости Баяндура? Зато свою Баяндур готов защищать с пеной у рта и демагогией в духе: я сатанист, но не “сатанапашт”. Да уж, разница, конечно, огромная. “Я гностик-неоплатонист, — утверждает Баяндур. — Я полигамен, верю в свободную любовь и идею половой свободы...” Причина такого мировоззрения, по мнению Van Uatu, в признании самого сатаниста: “У меня нет источников дохода”.

“Всех, кто занят баяндурофилией, спрошу. Есть ли у сатаниста право задевать мои религиозные взгляды? Да? А я что, должен молчать?” — таким вопросом задается в FB Тигран Кочарян. Кое-кто из откликнувшихся советует не обращать на сатанистские “перлы” внимания и не пиарить лишний раз это “пугало огородное”: “В конце концов в нашей стране каждый имеет право на свободу слова и вероисповедания”. Есть, конечно, доля резона, но не отреагировать вовсе как-то не получается. Свобода свободой, но зачем же оскорблять? Посему большинство, конечно, возмущено нетерпимостью Баяндура, однако есть и такие, кто считает его жертвой нападок: “Оставьте бедного парня в покое. Соблюдайте пост и любите людей”...

Атеист З.Г. пишет: “Христиане про атеистов тоже много чего говорят, но мы, следуя заветам Христа, прощаем. Прощайте и вы”... “А не слишком ли часто, будучи атеистом, вы обращаетесь к заветам Христа?”...

А вот А.К. считает, что в подтексте поведения и высказываний Баяндура вовсе не религия, а элементарное желание воспротивиться большинству. “Он типичный представитель антикультуры. Идти против течения — вот его главное кредо, самоцель”, — считает А.К. В свою очередь Х.Б. делится впечатлениями от общения с Баяндуром, называя его воинствующим невежеством: “Жаль, что таких становится все больше”.

“Если сатанист борется, чтобы его мировоззрение стало достоянием группы людей и добивается в этом успеха, это очень опасно для определенных групп. А если он использует более мощные методы агитации, то это уже опасно на уровне широкой общественности. Но если сатанист пытается адаптировать свои представления под идеологию всевозможных массовых движений, это уже вопрос государственной и национальной безопасности”, — считает А.Т. Как говорится, ни убавить ни прибавить...

Рубрику ведет Анна САТЯН

[sevar]

ПОСЛЕДНЯЯ КАПЛЯ

ОС обсудил вопрос возведения ларьков на Главном проспекте

В минувший четверг в Общественном совете при президенте Армении бурно, можно даже сказать, "буйно" обсуждался вопрос строительства торговых павильонов на Главном проспекте в центре Еревана. Один только эмоциональный накал дискуссии, на которой присутствовал и главный архитектор столицы Нарек Саркисян, свидетельствовал о том, как достал ереванцев продолжающийся многие годы градостроительный беспредел. Возможно, именно пресловутые "ларьки", материализовавшиеся в центре столицы, на территории бульвара, которую городские власти именуют "заброшенной" (что по определению звучит абсурдно), стали последней каплей…

Сразу скажем, что под занавес обсуждения было решено направить от имени ОС письмо мэру Еревана с призывом заморозить строительство павильонов в парке, организовав общественные обсуждения по вопросу целесообразности их строительства.

Из двух зол ни одно не лучше

"Меньшим из зол" охарактеризовал главный архитектор решение впихнуть на бульвар ларьки, демонтированные с улицы Абовяна, заявив, что это временно.

"ВРЕМЕННО" – САМОЕ СТРАШНОЕ СЛОВО, которое можно услышать от столичных властей вообще и из уст Н.Саркисяна в частности. Ибо, как показывает печальный опыт, "временно" означает не что иное, как "навсегда". Вспомним "времянки" на территории Оперного сада, Кольцевого бульвара, Разданского ущелья – сегодня это фундаментальные сооружения на веки вечные. Так что, когда главный архитектор говорит о "3-4 годах", в течение которых ларьки простоят на бульваре, верить ему невозможно по причине многократного изобличения архитектурных властей столицы в банальном обмане общественности. По словам Н.Саркисяна, общественный парк, в котором будут размещены ларьки, всегда находился в очень неблагоустроенном состоянии. Неужели?

"Это неправда, - сказал в беседе с корр. "ГА" архитектор Гурген Мушегян. – Сквер всегда был благоустроенным, там работали фонтаны, а если городские власти довели территорию до состояния "заброшенности", так в их функции входит исправить ситуацию и благоустроить парк…" Еще бы: "заброшенная" территория в столичном центре – очевидное позорище для архитектурных властей и мэрии в целом. Ныть по этому поводу – позорище вдвойне... Понатыкать в качестве выхода из состояния "заброшенности" будки на бульвар – тут уж вообще без комментариев…

Между тем остается непонятным, дала ли мэрия разрешение на строительство или только на установку павильонов, есть ли уже реальные арендные договоры или их еще нет. То Н.Саркисян говорит, что ларьки будут находиться в собственности мэрии и земля будет предоставлена на правах аренды. Потом утверждает, что окончательного решения по вопросу предоставления строящихся в парке павильонов нет, что он, возможно, будет решаться в Совете старейшин Еревана, и не исключено, что павильоны предоставят для продажи книг. Что же касается разрешения на строительство на территории бульвара, то, по слухам, одному собственнику павильона "с ул. Абовяна" оное было дано, причем с правом аренды земли на 26 лет!..

Компенсация или?..

Председатель Общественного совета Вазген Манукян предложил предоставить денежную компенсацию собственникам и на территории сквера ларьков вовсе не ставить, на что Н.Саркисян ответил, что для мэрии это – непосильная ноша.

ДРУГОЙ УЧАСТНИК ДИСКУССИИ, ЧЛЕН ОБЩЕСТВЕННОГО СОВЕТА Хосров Арутюнян тоже затронул вопрос о предоставлении муниципалитетом компенсаций за прекращение действия арендных договоров, добавив, что нужно рассчитать, во сколько это может обойтись. Между тем стоит обратить внимание на тот факт, что вопрос правомерности выданных ранее разрешений на "забой" улицы Абовяна чудовищными ларьками находится под большим сомнением. Это было, мягко говоря, неправильное решение, а точнее – просто незаконное. По мнению Х.Арутюняна, можно просто заявить собственникам, что вследствие неправильного решения им было предоставлено право на аренду, за прошедшие годы собственники обеспечили себе большие прибыли и сейчас просто должны демонтировать свои павильоны, отправившись восвояси.

Кстати, в ст.31 Конституции РА черным по белому написано: "…Отчуждение собственности для нужд общества и государства может быть произведено только в исключительных случаях при наличии высших общественных интересов в установленном законом порядке с предварительной равноценной компенсацией". Общественные интересы в данном случае очевидны, не так ли?

Зара ГЕВОРКЯН

[Удача]

Кстати, в ст.31 Конституции РА черным по белому написано: "…Отчуждение собственности для нужд общества и государства может быть произведено только в исключительных случаях при наличии высших общественных интересов в установленном законом порядке с предварительной равноценной компенсацией"