гарегин нжде Гарегин Нжде. Один из героев армянского народа

[sacred]

..сакред, в слове "я козел", замени 2,3,4,5 буквы на многоточие , и все будет на своих местах... ,"я козел"- не оскорбление, а когда то прозвище греков черноморского побережья , из за горы Пинда в Греции...

..не легче ли плохого человека,называть подобаюшими ему эпитетами...

[GrantB]

Вчера исполнилось 125 лет Великому человеку.Ролик на болгарском...

[Sashiko]

кстати, а почему ни слова о Погосе Тер-Давтяне, который вместе с Нжде воевал в Сюнике ?

[shmidt]

Ми hат ушадир стуги презерватив баре хом уриш дзев чен hаскана.?До твоих объяснений все поняли что я имел ввиду словом я козел...

Изменено 27 ноября 2011 пользователем shmidt (история изменений)

[GrantB]

[Самvел]

спасибо, хороший фильм

[lira]

 GrantB, спасибо!  Отличный фильм, не могла оторваться пока не досмотрела. Много для себя открыла нового.

Бог милостив к армянам,  как бы нам не казалось  по другому,  иначе  не дал бы армянскому народу такого сына.  Дальше уже всё в наших руках.  И пусть станут три  вершины армянскими -  Масис, Сипан и Немрут, как мечтал Ндже.

А эти три дня в одиночестве на вершине горы Хуступ, после которого  он окончательно  сформировал  свои  мировоззрение и идеи ?   Почти как сорок дней Христа в пустыне....

P.S.  Дочка у Нжде - писанная красавица,  в папу.

[qaraunj]

GrantB, спасибо! Отличный фильм, не могла оторваться пока не досмотрела. Много для себя открыла нового.

Бог милостив к армянам, как бы нам не казалось по другому, иначе не дал бы армянскому народу такого сына. Дальше уже всё в наших руках. И пусть станут три вершины армянскими - Масис, Сипан и Немрут, как мечтал Ндже.

А эти три дня в одиночестве на вершине горы Хуступ, после которого он окончательно сформировал свои мировоззрение и идеи ? Почти как сорок дней Христа в пустыне....

P.S. Дочка у Нжде - писанная красавица, в папу.

Изменено 28 ноября 2011 пользователем qaraunj (история изменений)

[Sashiko]

и такой фильм будет на армянском, чтобы диаспорцы ничего не поняли

[GrantB]

Перевод на английский ох как не помешал бы.

[lira]

Мне кажется перевод на русский даже важнее!

Русскоязычная диаспора очень большая,  менее организованная, больше нуждается в патриотическом воспитании (на мой взгляд)...  И наконец  она  "ближе"  к  Родине,  имеется в виду  и физически,  и ментально.  Это потенциальная сила, находящаяся в разброде...

[sacred]

Автор Հայդուկ, написано 7 ноября 2012 г. в 0:37 ·

Գարեգին Նժդեհի գաղտնի զբոսանքը Երևանում

1947թ. Երևան: Ամառային այդ օրն ընդմիշտ տպավորվեց ՀԽՍՀ պետանվտանգության աշխատակից Աբովյանի հոգում: Հետախուզական գնդապետ Մելքումովի հետ նրանք զբոսանքի տարան Երևանի բանտում գտնվող սպարապետին: Մեքենան դուրս եկավ Պետ անվտանգության նախարարության շենքի բակից և ուղղություն վերցրեց դեպի Հաղթանակի զբոսայգի: Պայծառ, արևոտ օր էր: Նժդեհն ագահորեն նայում էր Երևանի` իր համար հրաշք նմանվող փոփոխություններին: Գավառային, ավելի ճիշտ գյուղական բնույթի քաղաքը վերածվել էր տուֆակերտ իսկական քաղաքի: Մեքենան անցավ Աբովյանի պուրակով և սկսեց ծանրորեն բարձրանալ ճանապարհով: Առավոտյան ժամերն էին, և շրջապատում գրեթե մարդ չկար: Նժդեհը հանդարտ իջավ մեքենայից և Մելքումովի եւ Աբովյանի ուղեկցությամբ շարժվեց դեպի Երևանին նայող պուրակի կողմը: Հանկարծ նրա տեսադաշտում բացվեց հրաշք քաղաքը, որին, ասես հեռվից սատարում էր երկգագաթանի` սուրբ Արարատը: Ուղեկցողները մի քանի քայլ հետ մնացին: Սպարապետը չեր հավատում աչքերին: Նա երկար, շատ երկար նայեց քաղաքին,ապա շուռ եկավ, և նրա ուղեկիցները տեսան սպարապետի արցունքակալած աչքերը: Հազար ու մի արգելք, դժվարություն ու դաժանություններ տեսած ու հաղթահարած երկաթյա զինվորականը լաց էր լինում............

-Կարելի՞ է մի բուռ վերցնեմ այստեղից, - խնդրագին դիմեց սպարապետը:

-Իհարկե, - իսկույն պատասխանեց Մելքումովը: Տարիքն առած զորավարը գրպանից հանեց թաշկինակը, կռացավ ու դողդողացող ձեռքերով ձեռքերով սկսեց հող լցնել թաշկինակի մեջ: Նրա չդադարող արցունքներն ընկնում էին թաշկինակի մեջ հավաքած հողի վրա: Կապելով իր թաշկինակի թանկագին գանձը,` Նժդեհը կրկին շրջվեց Երևանի կողմը..... Մեքենան անցնում էր Նժդեհին ծանոթ ու անծանոթ փողոցներով:

-Հիշո՞ւմ եք այս ինչ շենք է, - կարծես միամտորեն հարցրեց Աբովյանը:

-Հիշում եմ, տղաս, հիշում, սա մեր պառլամենտի շենքն է, - պատասխանեց սպարապետը: Այդ գիշեր Նժդեհը չկարողացավ քնել: Մելքումովը տխուր հայացքով նայում էր շատ ծերացած սպարապետին: Նա մեծ դժվարությամբ հայտնել էր, որ ԽՍՀՄ-ը փոխել է իր քաղաքակական կուրսը, և արտաքին գործերի նախարար Մոլոտովը համայն աշխարհին հայտարարել է, թե ԽՍՀՄ-ը որևէ տարածքային խնդիր չունի իր հարևանների հետ: Դա վերջն էր: Սակայն դժվարին, բայց և հեռանկարային գործունեության վերջը: Սակայն դա չէր, որ կրծում էր Մելքումովի հոգին: Փաստորեն նա, կամա թե ակամա, դարձել էր մեծ հայի, մեծ զորավարի ու մտավորականի ողբերգական վկան ու մասնակիցը:

-Գուցե, այնուամենայնիվ մնաք Հայաստանում,- կրկին փարձեց համոզել Մելքումովը:

-Հարկ չկա տանջվելու,- հայրաբար խոսեց սպարապետը,- հասկանում եմ, դուք ևս ծանր եք ապրում այս անհեթեթ վերջաբանը, բայց ես չեմ կարող ուրախացնել իմ թշնամիներին: Ես արդեն ծեր եմ, այո, ծեր եմ և երկար չեմ դիմանա բանտային պայմաններին, իսկ մեռնել Հայաստանի բանտում` նշանակում է ուրախացնել թուքերին: Ոչ, Նժդեհը Հայաստանի բանտում չի մեռնի: Խնդրանքս մեկն է` մի անգամ էլ պտտվեմ Երևանի փողոցներում....

1955թ. դեկտեմբերի 21-ի երեկոյան Մեծ Հայը մահացավ Վլադիմիրի բանտում:

Изменено 7 ноября 2012 пользователем sacred (история изменений)

[Azor]

Великий человек, благодаря таким как он, мы сейчас имеем возможность жить на своей земле.

[moskovskiy]

Трейлер к худ. фильму про Нжде

Изменено 2 января 2013 пользователем moskovskiy (история изменений)

[shmidt]

Озанян Андраник Торосович родился 25 февраля 1865г. в Западной Армении, в городке Шапин-Гарахисар

http://k4500.com/soldiers-of-armenia/113-segodnya-ispolnyaetsya-145-letie-polkovodca.html