Каспаров

[ARTUR2005]

Artur jan,

antsats lini

[МАРС]

Статью о том что мать Гарри Каспарова специально ездила в Ереван для того чтобы переехать жить в Армению читал сам ЛИЧНО. Тогда страна называлась СССР и жёлтой прессы не было. Единственноне, не помню название газеты.

[ZepStam]

и жёлтой прессы не было.

[Ablertus]

ошибаетесь МАРС, и тогда была "желтая пресса", только на гостила на страницах вполне серьезных изданий.

[Alexandre Rodrigues]

а пусть он от путина отъе%ётся

[Alexandre Rodrigues]

Почему? Евреи с тем же успехом могут сказать, что он бакинский еврей. Парадокс в том, что Каспарова трудно идентифицировать. По еврейской традиции он армянин, по армянской - еврей.

Я неоднократно видел его дядю, Вову Каспарова, с которым учился мой дядя. Типичный армянин. Не буду спорить - всё его окружение армяне. И сам он наверное ощущает себя больше армянином. Но то, что он не показывает это - нормально. Он наднационален. Что и дал понять своим ответом. Таких людей мало, но они есть. И ничего общего с предательством или отречением от своей нации тут нет. Уверен, ответив так, он не стал меньше любить и уважать свою мать.

Мне бы тоже хотелось, чтобы он сказал "я армянин", но судить его мы не в праве.

[Alexandre Rodrigues]

Может хватит обсуждать ето дурацкое интервью? В конце концов, ответ "я бакинец", не единственное, что он сделал в жизни.

[free]

Уважаемые спорщики на тему Каспарова.

Ознакомьтесь с его последней статьей.

http://www.zhamanak.com/article/?art_id=1483

Надеюсь эта статья даст подпитку вашим позициям.

[Mugab]

ладно Артур, мне действительно не xотелось говорить на ету тему, но посмотрите с какой оперативностью залётные азерботы сxватили это фуфло, и понеслись "по галерее по галерее".

[Alexandre Rodrigues]

Уважаемые спорщики на тему Каспарова.

Ознакомьтесь с его последней статьей.

http://www.zhamanak.com/article/?art_id=1483

Надеюсь эта статья даст подпитку вашим позициям.

[Diana]

Родригес, а вы читаете на армянском? Если да то вот , но возможно вам опять нужно будет искать кодировку.

Առասպել կայունության մասին

Գարի Կասպարով

#203 (350), 23 նոյեմբեր 2005

Դաշնակիցները պիտի ունենան ընդհանուր նպատակներ եւ արժեքներ։ Պուտինի Ռուսաստանը չի կիսում Արեւմուտքի ո'չ նպատակները, ո'չ էլ արժեքները:

Դաշնակիցները պիտի ունենան ընդհանուր նպատակներ եւ արժեքներ։ Պուտինի Ռուսաստանը չի կիսում Արեւմուտքի ո'չ նպատակները, ո'չ էլ արժեքները:

Եթե այսօրվա Ռուսաստանի մասին տարաբնույթ կարծիքները գումարվեն, ապա այն կհնչի մոտավորապես այսպես. Պուտինի կառավարությունը այնքան էլ ժողովրդավարական չէ, ինչպես կարող էր լինել, սակայն Ռուսաստանը պատրաստ չէ լիամասշտաբային ժողովրդավարացման։ Տնտեսությունը, որը չնայած դանդաղ է զարգանում, այնուամենայնիվ աճում է։ Արեւմուտքը հակառակորդի փոխարեն սառը պատերազմում ձեռք բերեց դաշնակցի ահաբեկչության դեմ պայքարում։ Եվ եթե սեփական տանը նրա ձեռքը ծանր է, ապա դա հանուն անվտանգության եւ կայունության է։

Ցավոք սրտի, այսօր տարաբնույթ կարծիքը սխալ է։ Եվ ինչպես միշտ, այն վերաբերում է Ռուսաստանին։ Դա ոչ թե սովորական պատրանք է, այլ վտանգավոր պատրանք։ Ռուս ժողովուրդը պատրաստ է ժողովրդավարությանը ոչ պակաս, քան իրաքյան ժողովուրդը։ Այդ Պուտինի կառավարությունն է համարում, որ ժողովրդավարությունը իր նպատակներին չի համապատասխանում։ Ազատությունները, որ ձեռք են բերվել ԽՍՀՄ փլուզումից հետո, հետեւողականորեն ոչնչացվում են, համարյա թե չեն մնացել։ Պուտինը այնպես ամուր է փակել կափարիչը, որ պայթյունը անխուսափելի է։ Կայունությո՞ւն։ Դա Ռուսաստանի մասին չէ։

Վերցնենք ենթադրաբար բարելավվող տնտեսական իրավիճակը։ Ռուսաստանը` այն վայրն է, որտեղ կարելի է շահույթ ստանալ, եթե իհարկե Կրեմլի բարեկամների ցուցակում եք։ Հակառակ դեպքում ձեր ակտիվները ձեզ ժամանակավոր օգտագործման են տրված ավելի հզոր եւ ագահ հարկային ծառայության կողմից։ (Ռուսաստանում տարածվող սպամերի մեջ նոր վերնագիր է հայտնվել. «Ի՞նչ անել, եթե ձեր գրասենյակ եկել են խուզարկության միտումով»)։

Պահեստները լի են թանկ ապրանքներով, սակայն այդ ամենը, փաստորեն, չի արտադրվում Ռուսաստանում։ Արդյունաբերական արտադրանքի արտահանումը նվազում է, ներկրումը` աճում։ ՀՆԱ-ի ցուցանիշները, որոնք ուրախություն են պատճառում բանկիրներին եւ օտարերկրյա ներդրողներին, ամբողջությամբ կախված են էներգակիրների գների կտրուկ աճից։ Այդ անսպասելի շահույթը խաբուսիկ է, քանի որ Ռուսաստանի կառավարությունը գրեթե չի նպաստում արտադրական հզորությունների զարգացմանը: Այնպես որ, անկումն անխուսափելի է։ Նման տնտեսությունը ավելի կայուն չէ, քան մեկ բարել նավթի կամ մեկ միավոր զենքի գինը։

Ջորջ Բուշը չի վիճի Պուտինի հետ ժողովրդավարության եւ տնտեսության պատճառով, քանի որ այսօր ամեն ինչ անցնում է հետին պլան ահաբեկչության դեմ պատերազմի առջեւ։ Եվ այստեղ մենք մոտենում ենք ամենավտանգավոր մոլորություններից մեկին. հզոր առաջնորդը Կրեմլում օգտակար է անվտանգության եւ անհրաժեշտ է կայունության համար։ Այն, ինչը սկսվեց որպես անջատողական պատերազմ Չեչնիայում, Կրեմլի կոշտ մարտավարության պատճառով վերածվեց էլ ավելի արմատական ջիհադի, որով պատված է ողջ Հյուսիսային Կովկասը։ Բացի աղքատությունից եւ զինվորականների բռնություններից, տեղի բնակիչները տեսնում են, որ բողոքի օրինական միջոցները անհետացել են։ 150 տարում առաջին անգամ նրանք, ովքեր ժամանում են տարածաշրջան, լսում են 19-րդ դարի կովկասցիների չարագուշակ կարգախոսները. «Ռուսները մեզնից ուժեղ են, բայց Ալլահը ուժեղ է ռուսներից»։

Դժվար է մտածել ավելի ազդեցիկ դեղամիջոց արմատականությունը բորբոքելու համար, քան Պուտինի վարչակարգի հայտնագործած միջոցն է։ Տարածաշրջանի յուրաքանչյուր բնակչին վերաբերվում են այնպես, կարծես նա պոտենցիալ ահաբեկիչ է։ Իսկ այն սակավաթիվ զինվորականներին, որոնց մեղադրում են չարաշահումների մեջ, դատարանները արագ բաց են թողնում։ Երբ բացահայտորեն ոտնահարում են իրավունքը, շարիաթի օրենքները` մի ձեռքում Ղուրանը, մյուսում` ավտոմատը սկսում են ավելի հրապուրիչ թվալ։ Տեղական ավանդական վրեժխնդրության խառնուրդը իսլամի հետ պայթունավտանգ է։

Ռուսաստանը դաշնակից չէ նաեւ ահաբեկչության դեմ պատերազմում իր սահմաններից դուրս, քանի որ միջուկային եւ հրթիռային տեխնոլոգիաները փոխանցում է Իրանին, իսկ սիրիական դիկտատուրային` իր ահաբեկչական գործունեությամբ հանդերձ պաշտպանում է ՄԱԿ-ի հետաքննությունից։ Եվ դրա հետ միասին Կրեմլը ասում է, որ փորձում է աջակցել` օգտագործելով իր «հատուկ հարաբերությունները» այդ իզգոյ երկրների հետ։

Ոչ ոք չի ցանկանում տեսնել, թե որքանով է ձեռնտու նման իրավիճակը Պուտինին եւ նրա խառնախմբին։ Նրանք շահագրգռված են, որ անկայունություն տիրի եւ' տանը, եւ' երկրի սահմաններից դուրս` արբենալով նավթի բարձր գներից եւ արդարացնելով անվտանգության բռնատիրական համակարգը։ Այդ երկու գործոնն էլ պետք են իշխանությունը պահելու համար։ Դա քաղաքականություն է, այլ ոչ թե անգիտություն եւ ոչ էլ ընդդիմություն։ Պոտյոմկինյան տնտեսության եւ ազատությունները սահմանափակելու ժամանակներում ի վերջո անհրաժեշտ եղավ մի ուժ ռուս բնակչության հնազանդեցման համար։ Դա դժվար է արդարացնել «կայունության պայմաններում», այստեղից էլ բխում է թշնամու գաղափարի անհրաժեշտությունը։

Ամերիկայի նախագահը եւ Եվրոպայի առաջնորդները կարող են վիճել, սակայն կասկած չկա, որ նրանք բոլորը հավատում են մարդկային կյանքի սրբությանը։ Այսօրվա Ռուսաստանում պետությունը ահաբեկիչների հարվածներին պատասխանում է հարվածով, մարդկանց հասցնելով բարոյական ամենացածր մակարդակի։ Բեսլանում նռնակներն ու տանկերը կիրառվել են ահաբեկիչների եւ պատանդ վերցված երեխաների դեմ։

2002 թվականին «Նորդ-Օստ» կենտրոնը գրավելու ժամանակ թունավոր գազից սպանվեց 130 պատանդ, իսկ հարյուրավոր ողջ մնացածները չեն կարողանում բուժվել հետեւանքներից, քանի որ իշխանությունները հրաժարվում են հայտնել թունավոր նյութի բաղադրությունը, որով թունավորվել էին մարդիկ։

Դաշնակիցները պիտի ունենան ընդհանուր նպատակներ եւ արժեքներ։ Պուտինի Ռուսաստանը չի կիսում Արեւմուտքի ո'չ նպատակները, ո'չ էլ արժեքները։ Ժամանակն է, որ ազատ աշխարհի առաջնորդները վերջ տան երեւակայելուն, թե ամեն ինչ բոլորովին էլ այդպես չէ։

[sirann]

Сейчас Каспаров дает интервью "Эхо Москвы".

Как говорит, м-м, - очень мне он нравится, однако-)

[Alexandre Rodrigues]

Родригес, а вы читаете на армянском? Если да то вот , но возможно вам опять нужно будет искать кодировку.

Առասպել կայունության մասին

Գարի Կասպարով

#203 (350), 23 նոյեմբեր 2005

[Diana]

Нет Диана я не читаю к сожалению на армянском.Ещё в послевоенные годы на КУбани были школы где преподавали армянский язык в местах компактного проживания лиц армянской национальности в частности там где родились мои родители и я сам,но с приходом Хрущева их ликвидировали и..не восстановили больше ( но моя мама учила его и ..долго знала но не имея долгое время практики стала забывать литературный в смысле ). и поэтому я как и уже надо признаться к общему стыду многих наших соотечественников не знаем уже ДАЖЕ языка предков(один из диалектов Амшена) не говоря про литературный язык который можно прочесть .Приношу свои извинения за...незнания литературного армянского языка .Про таких как я шутя говорят = русский сын армянского народа= а если научно то = этнический армянин = .Если есть возможность то на русском.

[Alexandre Rodrigues]

На форуме есть алфавит и разговорник небольшой, можно подучить, xотя бы что бы читать со словарем .

Теперь мне ясна ваша упорность в топике про Амшен. я недавно разговарила с одним человеком , его предки тоже из Амшена , которые позже перебрались в Абхазию . я пыталась узнать что ему известно , но он к сожалению знал не больше того о чем писалось на форуме .

может фри сможет достать вам интервью на русском. Мой армянский не на столько xорош чтоб перевести статью.