Президентские выборы

[sacred]

Վրդովված թեկնածու

17:20 - 08.02.2013

Նախագահի թեկնածուներից գործող նախագահի քարոզչական նախապատրաստությունը թերևս ամենատպավորիչն ու նպատակասլացն է, բնականաբար` նաև ամենաապահովվածը բոլոր առումներով, այդ թվում նաև ընտրական տեխնոլոգիաների բարձրակարգ մասնագետների ընդգրկվածության: Հենց միայն ընտրական տեխնոլոգիաների տեղական «պրոֆեսիոնալ» Հովիկ Աբրահամյանի ընդգրկումը քարոզարշավում որպես ընտրական շտաբի պետ բավական է համոզվելու համար, որ նախագահի այս թեկնածուի թիմում լուրջ ուշադրություն է դարձվում քարոզարշավը բարձր մակարդակով կազմակերպելու վրա:

Սակայն կա մի «ոլորտ», որտեղ նախագահի թեկնածուի քարոզչությունը ոչ միայն անթերի չէ, այլև այնտեղ վրիպում վրիպումի հետևից է թույլ տրվում, ընդ որում` վրիպումների հերթագայությունը վկայում է դրանց ոչ թե պատահականության, այլ օրինաչափության մասին: Խոսքը նախագահի թեկնածուի այնպիսի իմիջ ձևավորելու մասին է, որը նրան ընկալելի կդարձներ հանրության բոլոր շերտերի համար:

Իսկ միթե՞ հանրության հատկապես հասարակ շերտերի համար Ս. Սարգսյանն ընկալելի կերպար է: Հազիվ թե:

Բազմաթիվ անբռնազբոս, չբեմականացված իրավիճակներում, որտեղ նախագահի թեկնածուն դեմ առ դեմ է դուրս գալիս հասարակ մարդու հետ, նրա պահվածքն ամենևին համարժեք չէ: Թեկնածուն վրիպում է Բանակի տոնին իրեն անսպասելիորեն մոտեցած` օգնության կարիք ունեցող կնոջ հետ սառը վերաբերմունքով, վրիպում է Մովսես գյուղում «թարս աճող խիարների»պատմությամբ, վրիպում է Արաբկիրի ընտրողների հետ հանդիպման ժամանակ, երբ դառնացած, չասենք` չարացած մարդու վրդովվածությամբ խոսում է իր նախորդներից մեկի, ապա և նախագահի այն թեկնածուների մասին, ովքեր քաղաքական մրցասպարեզում հայտնվել են «անհայտությունից» և իրենց այդ կարգավիճակով ակամա ստվեր են ձգում նախագահի ընտրությունները մրցակցային ներկայացնելու իշխանական նկրտումների վրա:

Հասարակ մարդու համար ավելի գերադասելի կլիներ թեկուզ անտեղի ժպտացող նախագահի թեկնածուն, քան նա, ով իր համար անհաճո իրադրությունում ներկայանում է այնպիսի վանող պահվածքով, որ գերադասում ես չլսել կամ չտեսնել նրան այդպիսին: Արաբկիրի ընտրողների հետ հանդիպման մասին պատմող հեռուստառեպորտաժներում հեռուստաէկրանից երևացող վրդովված մարդը հազիվ թե հասարակ մարդու թեկնածուն էր, և նախագահի թեկնածուի կերպարի այդ անսպասելի բացահայտումից ակնհայտորեն անհարմարության ու զարմանքի զգացում էր ապրում նաև դահլիճում հայտնված հասարակ քաղաքացին:

Ահա հենց այստեղ է, որ նախագահի թեկնածուի քաղտեխնոլոգներից մասնավորապես իմիջմեյքերները նույնպես վրիպել են` չկարողանալով նրանից«ստանալ» մի կերպար, որը գոնե նախընտրական փուլում կարեկից ու հանդուրժող, պատրաստակամ ու հավասարակշռված մարդու տպավորություն է թողնում, հատկապես այնպիսի իրավիճակներում, որոնք իր համար անցանկալի են:

Թե չէ, անփողկապ գնալ մարդկանց հետ բեմականացված հանդիպումների, գոհունակությամբ նայել շարֆածուփ դահլիճներին` դեռ չի նշանակում հավասարվել-հասկացվել, առավել ևս ընդունվել մարդկանց կողմից:

Լևոն Սարգսյան

«Հարթակ» բաժնում հրապարակումները կարող են չհամապատասխանել yerkir.am-ի խմբագրության մոտեցումներին: Դա ընդունեք որպես ազատ խոսքի իրավունքի դրսեւորում:

[sacred]

«Եթե չլինի 2-րդ փուլ` կգնանք դեպի կործանման»

Այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիսի ժամանակ ՀՀ նախագահի թեկնածու, Ժառանգություն կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը խոսել է ներքաղաքական զարգացումների և քարոզարշավի ընթացքի մասին: Վերջինս նշել է, որ թեկնածուների համար ստեղծված են անհավասար պայմաններ, քանի որ քարոզարշավի 19-ը օրերի ընթացքում իրենք իշխող կուսակցության կողմից բազմաթիվ օրինախախտումներ են հայտնաբերել, որոնց մասին Ժառանգություն կուսակցությունն արդեն բարձրաձայնել է: «Բայց անգամ ստեղծված անհավասար պայմաններում եթե ՀՀ քաղաքացին ցանկանա պայքարել, ապա փետրվարի 19-ին ՀՀ-ն կունենա նոր նախագահ»,-նշել է թեկնածուն և ավելացրել, որ հակառակ դեպքում փետրվարի 19-ից կսկսվի Հայաստանի վեջնականապես կործանումը:

[sacred]

«Բռնապետության օրոք ընտրություն չի կարող լինել, ամենը կեղծիք է ու իմիտացիա»

168 ԺԱՄ | 21:28 | Փետրվար 7 2013

Ասում է «Սարդարապատ» շարժմաններկայացուցիչ Ժիրայր Սէֆիլյանը

- ՀՀ նախագահի թեկնածու ՊարույրՀայրիկյանը, ում դեմ մահափորձ էրիրականացվել, հրաժարվեց դիմել ՍԴ՝ընտրությունները հետաձգելուպահանջով։ Ըստ Ձեզ՝ պետական ևհասարակական շահի տեսանկյունից այդորոշումը ճի՞շտ էր, թե՞ ոչ։

- Պետական և հասարակական շահը պահանջում է, որ ՀՀ Նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող անձի սցենարով կազմակերպվող այս բեմականացումը, որը ժողովրդի և մամուլի ներկայացուցիչների մի մասը սովորույթի ուժով անվանում է «ընտրություններ», անցկացվի առանց քիչ թե շատ իրական դերակատարների և հանդիսատեսի։ Ես մեկ անգամ արդեն հրապարակավ ասել եմ, որ ամենաճիշտ տարբերակն այն կլինի, որ որոշակի ընտրազանգված ունեցող թեկնածուները հրաժարվեն մասնակցությունից և ասպարեզը թողնեն Սերժին ու նրա էպոսագետին։ Վերջապես պետք է հասկանանք, որ բռնապետության օրոք ընտրություն չի կարող լինել, ամենը կեղծիք է ու իմիտացիա։ Այն թեկնածուները, որոնք մնում են «ընտրությունների» գործընթացում, կամա թե ակամա, լեգիտիմացնում են հանցավոր վարչախմբին ու նրա պարագլխին։

- Կարծիքներ հնչեցին, թե իշխանությունները Պարույր Հայրիկյանի այդ որոշմանվրա ազդեցին։ Ինչո՞ւ պետք է իշխանությունները դեմ լինեն ընտրություններըհետաձգելուն։

- Վարչախմբի ոտքերի տակ հողը երերում է, նա չի վայելում ժողովրդի աջակցությունը։ Որքան էլ վարչախումբը փորձի վերահսկել «ընտրությունների» գործընթացը, միևնույն է, դրա ընթացքում շատ ավելի խախուտ ու խոցելի է դառնում, ուստի պետք է ձգտի հնարավորինս սահուն և արագ ավարտել այս բեմականացումը։

- Նոր ընտրություններ նշանակվելու դեպքում նախագահի թեկնածու չառաջադրածխորհրդարանական ընդդիմությունը կարո՞ղ էր օգտվել առիթից՝ «սխալն» ուղղելուհամար։

- Առկա համակարգում ոչ քաղաքական դաշտ կա, ոչ էլ իրական ընդդիմություն։ Ուստի, անիմաստ է խոսել գործողությունների օգտակարության կամ սխալներն ուղղելու մասին։

- Կարողացա՞վ իշխանությունն այս կրակոցն օգտագործել հօգուտ իր PR-ի՝ ցույցտալով, թե որքան սրտացավ էր Պարույր Հայրիկյանի նկատմամբ։

- Վարչախումբն ու նրա պարագլուխը բռնել են ամեն ինչ յուրացնելու և ամեն ինչից ամեն գնով օգուտ կորզելու ուղին։ Նրանք զգում են, որ ժողովրդի նկատմամբ բռնի ու թալանչիական տիրապետություն հաստատելու հետևանքով՝ իսպառ զրկվում են նրա աջակցությունից, ինչի հետևանքով կորցնում են քաղաքական և սոցիալական սնուցումը։ Իսկ առանց դրա որևէ կառավարող համակարգ չի կարող գոյատևել։ Նրանք չեն խորշում անգամ որպես իրենց հաղթանակ ցույց տալ Մաշտոցի պուրակը տաղավարներից մաքրելու պայքարը, որն իրականում իրենց առաջին շոշափելի և ցուցանիշային պարտությունն էր։ Հիմա այս դեպքն են փորձում օգտագործել։ Սակայն ակնհայտ է, որ հոգեվարք են ապրում և ստիպված ամբողջ մնացյալ ներուժն օգտագործում են «փուչիկներ» փչելու, և բաց թողնելու համար։ Ի դեպ, այս գործում էլ չեն հաջողում։ Բոլոր «փուչիկները» պայթել են և պայթելու են։ Դրանցից վերջինն «ապահով» Հայաստանի «փուչիկն» էր։ Հարկ եմ համարում նաև նշել, որ վարչախմբի նավի խորտակման ամենածանր հետևանքները կրելու է նրա պարագլուխը։ Նրա շուրջը հավաքված ստրկամիտ զանգվածից իրեն ամենամոտ կանգնած շրջանն առաջինն է լքելու նրան։ Նա չի վայելելու իր հնգամյա տիրապետությունը։ Շատ ավելի կարճ ժամանակ հետո նա լքված ու միայնակ է լինելու և սպասելու է Մուբարաքի ճակատագրի կրկնությանը։ Գործընթացի տրամաբանության համաձայն՝ դա առավել հավանական տարբերակն է։

- Նախագահի թեկնածուներից որքանո՞վ եք հիմնավոր համարում ԱրամՀարությունյանի պահանջը՝ չեղյալ համարել բոլոր թեկնածությունները և նորընտրություններ նշանակել, Անդրիաս Ղուկասյանի պահանջը՝ անվավեր համարելՍերժ Սարգսյանի թեկնածությունը, Արման Մելիքյանի պահանջը՝ տրամադրելՀայաստանից հեռացածների ցուցակը։

- Մեր իրականության պայմաններում որևէ նշանակություն չունի այս կամ այն պահանջի հիմնավորության աստիճանը։ Կրկնում եմ, մենք ապրում ենք բռնատիրության օրոք, որը ձևավորել է ազգին և մարդուն կեղեքող, նրանց շահերի հաշվին գոյատևող համակարգ՝ իր տնտեսական, կուսակցական և պետածառայողական խամաճիկային վերնախավով։ ՈՒստի հարկավոր է օր առաջ ինքնակազմակերպվել, ձևավորել այլընտրանքային համակարգի սաղմեր, հզորացնել դրանք՝ մինչև ինքնափլուզվող առկա համակարգին փոխարինելու ունակության աստիճանի, ապա զբաղեցնել նրա տեղը և կերտել նոր որակի հզոր ու զարգացող պետություն։

- «Սարդարապատ» շարժումն ինչո՞վ է զբաղված նախընտրական այս շրջանում,հետևո՞ւմ եք նախընտրական զարգացումներին, ինչո՞վ դրանք կավարտվեն։

-«Սարդարապատ» շարժումն իր գործունեությունը չի պայմանավորում «ընտրություններ» կոչվող այս բեմականացման զարգացումներով։ «Սարդարապատ» շարժումն ամեն հարցում սատարում է Նախախորհրդարանի նախաձեռնած այլընտրանքային գործընթացին, որի նպատակը Հայաստանում նոր որակի պետության ստեղծումն է։ Մենք համոզված ենք, որ իրենց սպառած քաղաքական դաշտի և ներկայացուցչական մարմինների փոխարեն՝ քաղաքացիական ներուժից ծնվելու են նոր, առողջ ու կենսունակ քաղաքական ուժեր և ներկայացուցչական մարմիններ։ Այսօր քաղաքական սերնդափոխության պահ է։ Իր դարն ապրած քաղաքական սերնդի 25 տարվա կյանքի ցիկլն ավարտվել է։ Այն, լավ թե վատ, լուծել է իր առջև դրված խնդիրը՝ Արցախի ազատագրումը։ Ավելին, որպես նվեր՝ ստացել է Հայաստանի միջազգային ճանաչումը, սակայն, անկախության ամբողջական ընկալմանը հասու չլինելու պատճառով, փաստորեն, մաս-մաս հանձնում է այն, ինչին կհետևի ոչ միայն Արցախի, այլև Հայոց պետականության կորուստը՝ հայրենաբնակ հայությանը կանգնեցնելով ֆիզիկական ոչնչացման վտանգի առջև։ Ուստի այս քաղաքական սերնդի փոխարինումը նոր որակի սերնդով կենսական անհրաժեշտություն է։

- Այս և նախորդ նախագահական ընտրություններին հասարակականտրամադրությունների մեջ ի՞նչ փոփոխություններ կան։

- Վարչախմբի մասով շատ բան չի փոխվել։ Թերևս նա ավելի է կատարելագործել «ընտրությունների» միջոցով իր վերարտադրության մեխանիզմը՝ այն հասցնելով կատարելության աստիճանի։ Համակարգի ներսում գործող ընդդիմության մասով արձանագրվել է, որ այն՝ որպես այդպիսին, գոյություն չունի։ Տիտղոսակիր ընդդիմությունն առկա ապազգային համակարգի օրգանական մասն է և այդ պատճառով չի կարող մերժել այն ու նրանից դուրս ելքեր որոնել, ուստի ընդամենը առաջ է քաշում իշխանափոխության գաղափարը, որը չի կարող որպես հիմք ունենալ «հանուն»-ի տրամաբանությունը։ Մինչդեռ պետք է հասկանալ, որ այլևս հնարավոր չէ «ընդդեմ»-ի տրամաբանությամբ նախագահական և, առավել ևս, այլ «ընտրությունների» միջոցով մոբիլիզացնել ժողովրդին, քանի որ տեղի է ունեցել Մարտի 1։ ժողովուրդը հասկացել է, որ դա ճանապարհ չէ։ Հարկավոր է ժողովրդին մոբիլիզացնելու այլ մեխանիզմներ գտնել, ընդ որում՝ համակարգից դուրս, քանի որ համակարգի ներսում անտեղի են «հանուն»-ի բոլոր որոնումները։ Դրանք իրականում «ընդդեմ»-ի քողարկված տարբերակներ են։ Միայն նախապես մշակված, առկա համակարգից դուրս իրական «հանուն»-ի ծրագիր ունեցող թարմ քաղաքական ուժերի համախմբված գործունեությամբ է հնարավոր այսօր մոբիլիզացնել ժողովրդին և կատարել անհրաժեշտ համակարգային փոփոխություններ։ Այս հանգամանքների ազդեցությամբ հասարակության մի զգալի մասը, գիտակցելով «ընտրություններ» կոչվող գործընթացի կեղծ բնույթը և անիմաստ համարելով դրանց շրջանակում մոբիլիզացվելը, չի մասնակցելու այս բեմականացմանը։

- Ընդդիմության դաշտում ի՞նչ փոփոխություններ են սպասելի, մասնավորապես,ՀԱԿ-ի ներսում կատարվող խմորումներն ինչի՞ կհանգեցնեն։

- Ընդդիմության առողջ ուժերը կզատվեն և կմասնակցեն այլընտրանքային գործընթացին, իսկ մնացածի ճակատագիրը կանխորոշված է. նրանք փոշիանալու են։

- ՀԱԿ անդամ Նիկոլ Փաշինյանը, մնալով հանդերձ ՀԱԿ-ի կազմում, քաղաքական իրգիծն է առաջ տանում։ Ըստ Ձեզ՝ նա ընդդիմադիր նոր շարժման առաջնորդ դառնալուի՞նչ հեռանկարներ ունի։

- Առաջնորդների ժամանակներն անցել են։ Հիմա քաղաքական նոր գաղափարներ ծնող և իրար լրացնող մարդկանցից կազմված խմբերի ժամանակն է։ Այնպիսի խմբերի, որոնք ունակ են քաղաքական պայքարը վարել՝ որպես մյուսների համար քաղաքական ստեղծագործության հնարավորություն ձևավորելու գործունեություն և փոխզիջողաբար համախմբվել նրանց հետ՝ հանուն ընդհանուր դարձած գաղափարների իրագործման։ Ի դեպ, Նախախորհրդարանի բովանդակային նպատակներից մեկն էլ կոլեգիալության մշակույթի արմատավորումն է։

- Ծանո՞թ եք Նիկոլ Փաշինյանի առաջարկած քաղաքացիական պայմանագրին, եթեայո՝ ինչի՞ն եք դեմ և կողմ, կմիանա՞ք արդյոք այդ պայմանագրին։

- Պայմանագրին ծանոթ եմ։ Նրա որոշ տարրեր համադրելի են Նախախորհրդարանի նախաձեռնած այլընտրանքային գործընթացին։ Ուստի, արդյունավետ կլիներ, եթե այդ և նման այլ նախաձեռնությունները համադրվեին Նախախորհրդարանի ձևավորած առավել ընդարձակ հարթակում։ Նաև հատուկ ուզում եմ նշել, որ Նախախորհրդարանի նախաձեռնած գործընթացի տրամաբանությունը չի ընդունում վարչախմբի պարագլխի առաջիկա վերարտադրությունից հետո նրան ևս հինգ տարի հանդուրժելու միտքը։ Ինչպես արդեն ասացի, շատ ավելի կարճ ժամանակ հետո մենք ականատես ենք լինելու առկա համակարգի, նրա միջուկը կազմող հանցավոր վարչախմբի և դրա պարագլխի կործանմանն ու Նոր Հայաստանի կերտմանը։

Հարցազրույցը՝

ԱՆԱՀԻՏ ՓԻԼՈՍՅԱՆԻ

[sasori]

Следующим губернатором Эриванского анклава будет переназначен действующий губернатор.

Не надо себя обманывать.. НЕТУ у Армении государственности...паспортный контроль до сих пор метрополия осуществляет.

[u-2]

Полиция Армении пыталась воспрепятствовать акции «Конец режиму»Armenia Today «8 февраля текущего года несколько десятков граждан приняли участие в гражданской акции «Конец режиму», цель которого была в очередной раз озвучить, что избирательное право граждан невозможно реализовать в условиях существующего режима и призвать наблюдательскую миссию ОБСЕ прекратить наблюдать за фальсифицирующимися выборами в Армении и придавать им легитимность.

Акция стартовала у здания Центральной избирательной комиссии, откуда граждане направились к офису ОБСЕ на Баграмяна 18, скандируя лозунги «Конец режиму».

Мирному шествию граждан от Баграмяна 18 к адресу Баграмяна 27 препятствовали силы полиции, которые в несколько раз превышали численность участников акции. Они оцепили дорогу и не позволили гражданам реализовать свое право свободного передвижения и организации мирного шествия.

Гражданам удалось восстановить свое право и выразить свою позицию перед резиденцией президента.

Под призывом к прекращению работ иностранных наблюдателей, направленным послам Великобритании, Франции, Италии, США, Швеции, Германии, Болгарии, Беларуси, Грузии, Казахстана, России, Украины, Греции, Польши, Румынии, подписались десятки граждан и доставили по соответствующим адресам.

В письме, в частности, отмечается:

«Уважаемый посол …,

Нахождение пути выходов из кризиса, создавшегося в нашей стране, возложено на плечи общественности. Следовательно, мы, граждане Армении, считаем нашим непосредственным долгом действовать в интересах нашего государства и народа.

Сегодня создалась ситуация, в которой наша общественность желает освободиться от подавляющей избирательное право граждан партии – диктата РПА. В этих условиях международные наблюдательские миссии стали поневоле помощниками подобной партии. Это вынуждает нас обратиться к Вам, чтобы вы предприняли шаги с целью прекращения фактически неуместного присутствия международных наблюдательских миссий в Армении. Следовательно, мы требуем призвать правительства Ваших стран, чтобы направленные ими наблюдатели покинули территорию Армении, поскольку власти Армении не выполняя взятые на себя международные обязательства в плане обеспечения свободных и конкурентоспособных выборов, используют факт Вашего присутствия и наблюдения, чтобы доказать, что выполняют вышеуказанные международные обязательства.

Уход ваших наблюдателей приведет к тому, что правящая партия более не сможет привести лживый факт внешнего спонсорства в деле оказания давления общественности, а также будет способствовать правильной ориентировки общественности Вашей страны.

Вне зависимости от решения, которое примет ваше правительство, мы полны решимости в вопросе достижения проведения свободных и справедливых выборов в Армении и установления Конституционного порядка»», говорится в заявлении участников акции

[sacred]

Սերժ Սարգսյանը՝ պաթոլոգիկ ստախոս

Փետրվարի 7-ին Արաբկիրի համայնքում տեղի ունեցած նախընտրական հավաքի ժամանակ, Սերժ Սարգսյանը, իր սովորության համաձայն, կրկին խեղաթյուրել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի խոսքերը, նրան վերագրել մտքեր, որոնք բնության մեջ գոյություն չունեն

հարցազրույցում լրագրողի «Ինչպե՞ս կգնահատեք նախընտրական ընտրարշավի ընթացքը» հարցին Տեր-Պետրոսյանն ընդամենը տվել է հետևյալ հակիրճ պատասխանը. «Կարծում եմ, ինձ հետ կհամաձայնեք, որ ՀՀ նախագահի հիմնական թեկնածուներից մեկը համարվողիս չառաջադրվելու պարագայում անլրջություն կլինի ընտրարշավի գնահատումը և, բնականաբար, ես ինձ այդպիսի թեթևամտություն չեմ կարող թույլ տալ։ Ներկայիս նախագահական ընտրարշավն ինձ ավելի շատ ժանտախտի ժամանակ տեղի ունեցող խրախճանք, քան որևէ այլ բան է հիշեցնում»։ Սերժը, որ շարունակ խոսում է պատասխանատվությունից, պարտավոր է ցույց տալ, թե որտե՞ղ է Լևոն Տեր-Պետրոսյանն ասել, թե «այս ընտրությունները հետաքրքիր չեն»։

2. «Հիմա էլ հաճույք են ստանում արտագաղթով մեզ վախեցնելով,– շարունակում է Սերժ Սարգսյանը,– Այո՛, կա այդպիսի երևույթ, բայց արդյոք քաղաքական գործիչները դրանից պետք է հրճվեն։ Արդյոք դա նշանակում է, որ մեր երկիրը մի քանի տարի հետո կործանվելու է»։ Այստեղ էլ Սերժն ակնարկում է Տեր-Պետրոսյանի հարցազրույցի հետևյալ հատվածը. «– Հարց. Դուք է՞լ եք, համարյա բոլորի նման կարծում, որ ընտրությունների ելքն արդեն կանշորոշված է։ – Պատասխան. Ցավալին այն է, որ հենց այդ կանխորոշվածությունն է Հայաստանի ամենամեծ դժբախտությունը, որովհետև դրա մղձավանջային հետևանքն ինձ համար ակնհայտ է։ Եթե Սերժ Սարգսյանի նախագահական առաջին ժամկետում մեր երկրից արտագաղթել է տարեկան 50 հազար մարդ, ապա երկրորդ ժամկետում արտագաղթելու է արդեն տարեկան 100 հազար։ Հայաստանը կանգնելու է դեմոգրաֆիական աղետի և պետականության կորստյան վտանգի առջև»։ Սերժը որտեղի՞ց հնարեց, թե Տեր-Պետրոսյանը հրճվում է այս հեռանկարից, երբ վերջինս այն կոչում է «մղձավանջային»։ Արդյո՞ք, Սերժը չի հասկանում «մղձավանջային» բառը, և կարծում է, որ դա հաճելի՞ բառ է։ Թե՞ մազոխիստ լինելով, նա հաճույք է ստանում «մղձավանջից», և կարծում, թե ուրիշներն էլ պետք է հաճույք ստանան դրանից։

Այս առթիվ, թերևս, արժե մեջբերել նաև Սերժ Սարգսյանին վերաբերող ֆեյսբուքյան գրառումներից մեկը. «Ըստ Սերժի՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ի լուր աշխարհի հայտարարել է, որ «կազմաքանդելու է պետական բուրգը», որ «հնարավոր չէ Հայաստանի զարգացումն առանց Ղարաբաղը հանձնելու», և որ «ազգային գաղափարախոսությունը կեղծ կատեգորիա է»։ Մինչդեռ Տեր-Պետրոսյանն իրականում հայտարարել է, որ «կազմաքանդելու է ավազակապետական համակարգը», որ «Հայաստանը զարգանալու և հզորանալու հնարավորություն չունի, քանի դեռ չի լուծվել Ղարաբաղի խնդիրը», և որ «ազգային գաղափարախոսությունը կեղծ քաղաքական կատեգորիա է, որովհետև ժողովրդավարության պայմաններում անհնար է ողջ ազգին համախմբել մեկ միասնական գաղափարախոսության շուրջ։ Գաղափարախոսության մենատիրությունը հնարավոր է միայն բռնապետության կամ ամբողջատիրության պայմաններում»։ Սերժ Սարգսյանն, այսպիսով, էլեմենտար ստախոս է։ Պետք է ընդունել, սակայն, որ նրա ստախոսությունը հարկադրական է, քանի որ ինչպե՞ս կարող է երեկոյան բարձրագույն կրթություն ստացած միջակությունը բանավիճել ևրոպական մի շարք համալսարանների դոկտորի հետ՝ առանց վերջինիս խոսքերն աղավաղելու կամ նենգափոխելու»։

Երբ սիստեմատիկաբար ստախոսում են Էդվարդ Շարմազանովն ու Գալուստ Սահակյանը, դա մի կերպ կարելի է հասկանալ, իսկ երբ, Ռոբերտ Քոչարյանի բնորոշմամբ, այդ իքիբիրներից չի տարբերվում իրեն երկրի նախագահ համարողը, դա արդեն իսկապես մղձավանջ է, թեև, ինչպես վերը նշեցինք, Սերժը հաճույք է ստանում մղձավանջից։

[sacred]

Երեխաներիս դասերից հանում են՝ Սերժին դիմավորելու»

Այսօր վաղ առավոտից galatv.am-ը բողոք-դժգոհություններ է ստանում Գյումրու տարբեր դպրոցների մանկավարժներից ու աշակերտների ծնողներից, որ ուսուցիչներին ու աշակերտներին ստիպում են գնալ Գյումրու քաղաքի մուտքի մոտ՝ դիմավորելու ՀՀԿ թեկնածու Սերժ Սարգսյանին, իսկ հետո մասնակցել հանրահավաքի` Գյումրու Թատերական հրապարակում: «Ես չորս երեխա ունեմ տարբեր դպրոցներում են սովորում՝ թիվ 15 եւ 30, երեխաներս փոքր են՝ անգամ ընտրող չեն, դասերից հանում են՝ տանում, որ տպավորություն ստեղծեն, մարդաքանակ լրացնեն: Փոքր երեխաս, դեռ չի էլ հասկանում` ընտրությունն ինչ բան է, ասում է՝ ես էս երկրից զզվում եմ: Ես չեմ ուզում, որ թողնեմ՝ գնան, բայց ստիպում են, երեխա են, վաղը նորից դպրոց են գնալու: Մյուս թեկնածուների ժամանակ չենք էլ իմանում՝ երբ եկավ, երբ գնաց... Երեկվանից չէ՞ր երեւում թատրոնի դիմաց ինչ է կատարվում: Մարդիկ ընկնում են, ջարդվում, կոտրվում, տեր եղող չկա, իսկ երեկ տենչում էին, որ մաքրեին անպայման»,-հեռախոսազրույցի ժամանակ ասաց Գյումրիի բնակչուհի Արմինե Խաչատրյանը:

Երեկվանից ԳԱԼԱ-ի լրահավաք հեռախոսով զանգահարում եւ բողոքում էին նաեւ Գյումրու տարբեր դպրոցների եւ մշակույթի կենտրոնների, նախակրթարանների, երաժշտական, սպորտ-դպրոցների մանկավարժներ ու դժգոհում, որ իրենց ստիպում են ներկա գտնվել ՀՀԿ թեկնածուի հետ հանդիպմանը՝ սպառնալիքով, որ ներկայություն չապահովելու դեպքում ստիպված կլինեն աշխատանքից հեռանալու դիմում գրել:

Քրիստինա Մկրտչյան

[sacred]

Խեղճ թագավորն ինչից է խաբար... սաղ էդ՝ կեղտոտ ենթականերն են մեղավոր" շարքից

[sacred]

Россия должна переосмыслить свое отношение к Армении: интервью с кандидатом в президенты Раффи Ованисяном

Лидер партии «Наследие», кандидат в президенты Армении Раффи Ованисян. Источник: hetq.am На предстоящих в Армении 18 февраля президентских выборах социологические опросы второе место пророчат лидеру партии "Наследие", кандидату в президенты Армении Раффи Ованисяну. Любопытно при этом, что в отличие от многих других кандидатов Ованисян участвует в гонке за президентское кресло впервые, поскольку лишь к этим выборам он заручился необходимым цензом гражданства Армении в 10 лет. Выходец из армянской диаспоры США он снискал славу проамериканского политика. А активная предвыборная кампания Ованисяна с совершенно новой для Армении тактикой борьбы за электорат приковала к его персоне внимание избирателей. В любом случае, Ованисян, снискавший также и славу "политического добряка без бизнеса", намерен идти до конца в борьбе за должность №1 в стране. ИА REGNUM поинтересовалось у политика, как он собирается это делать и каким видит свое президентство в случае успеха.

ИА REGNUM: Вас часто упрекают в том, что вы хоть и опытный политик, но слабы в экономике и не обладаете достаточно ясным видением путей дальнейшего экономического развития Армении. Вы согласны с тем, что экономика - ваша слабая сторона?

Слабая сторона человека - не только нехватка профессионализма, но и недостаток искренности. У меня второго не существует. Я знаю, что только посредством коллективной ответственности, с участием ведущих экономистов, социологов, политологов можно достичь подобающих результатов во внешней и внутренней политике, в экономике. Мне хватает ума понимать, что есть люди умнее меня. Возможно, именно в этом кроется основное различие между мной и некоторыми другими... людьми.

У меня много слабых сторон, я человек. Но сильная сторона в том, что я знаю вот что: кто бы то ни был, зовут ли его Серж, Роберт, Левон, Владимир Владимирович или господин Обама, - он не сможет ничего сделать в одиночку. Я всегда был сторонником коллективной ответственности, совместных решений, армяноцентристской политики, государственного суверенитета и лоббирования национальных интересов. Основа всего этого - принадлежность гражданина Армении, армянина своей собственной стране.

ИА REGNUM: Принадлежность армянина своей стране не решает вопрос экономической блокады, в которой находится Армения.

Блокада - в какой-то мере это субъективный вопрос, то есть в определенной степени она не зависит от армянского народа и государства. Но могу сказать следующее: если у нас впервые за 20 лет будут де-юре конституционные власти, пользующиеся доверием народа, мы сумеем представлять наши национальные интересы от Анкары до Баку, от Москвы до Вашингтона, и именно здесь возникает ряд вопросов.

ИА REGNUM: Армения - маленькая страна, зависимая от мировых геополитических центров. В этой стране политические силы принято разделять на пророссийские и прозападные. Вы к каким себя относите?

Думаю, что в новой де-юре Армении, которая обязана появиться, не будет антироссийских, антиамериканских и прочих "анти" настроений. В этой новой Армении мы, как народ, прошедший через геноцид, скорбь, видевший потери, лишавшийся родины, должны уметь ценить самих себя и иметь достоинство. В первую очередь мы должны рассматривать двусторонние отношения стратегического значения со всеми, начиная с России. Если, конечно, эти "все" будут учитывать национальные интересы Армении.

ИА REGNUM: Так или иначе, Россия и Запад - два полюса на геополитической карте мира.

Я родился в США. Мои предки по отцовской линии эмигрировали в США в 1920 году, по материнской линии - на Украину, в Харьков. Моя мать родилась там, в СССР, а после через немецкие лагеря добралась до Америки. Так что кто-кто, а я уважаю как русскую культуру, цивилизацию, так и возможности, предоставленные США. Пусть никто не пытается найти во мне что-то кроме армяноцентристской политики уважения ко всем. Просто я думаю, что сколь бы маленькой ни была Армения, какое бы скорбное прошлое у нас ни было, у нас тоже есть свои интересы. Кто отнесется к нашим интересам с неподдельным уважением, начиная с Москвы (именно с российской столицы) до Вашингтона, от Брюсселя до Пекина, с ним нужно развивать стратегическое партнерство. Я думаю, что национальная безопасность Армении должна основываться на прочных двусторонних отношениях без обязательного членства в том или ином блоке, будь то НАТО, ОДКБ или иные.

Если есть взаимное приятие интересов, взаимопонимание, то это вполне возможно. Полагаю, что именно моя кандидатура, то есть внука переживших геноцид, сына Ричарда-американца и Вардитер-харьковчанки, должна обеспечить достижение пика армяно-российских отношений, который, по моему убеждению, еще не наступил.

ИА REGNUM: То есть в основе вашего политического курса лежит все тот же армянский комплементаризм?

Я никого не виню, когда Армении продают С-300, а на следующий день - модернизированную версию этого комплекса Азербайджану. Международные отношения - это сфера интересов, а не тостов и слез. Мы в первую очередь должны смотреть на реальный стратегический потенциал армяно-российских отношений, горизонтальных отношений, которые предстоит раскрыть в будущем и которых не было видно за 20 прошедших лет. Я, как рожденный в США бывший представитель армянской диаспоры, внук переживших Геноцид армян, сын воевавшего плечом к плечу с русскими солдатами, должен сказать, что армянский народ вернулся на международную арену, и что мы должны уважать друг друга на основе наших интересов.

Когда у нас, в конце концов, будет та власть, которая представляет народ, гарантирует суверенитет государства, действует в национальных интересах, печется о правах гражданина, тогда нам не придется нашептывать на ухо русским льстивые слова в Москве, а потом делать то же самое в Вашингтоне. Я не говорю про чудо, мол, в один миг все будет хорошо - нет. Но мы будем представлять наши интересы и, в зависимости от степени осознания нашего места и нашей роли в мире, скажем, что армянский народ выжил, у него есть интересы, с которыми нужно считаться. Армения - перекресток и источник цивилизаций. Это то место, где русский и грузин, американец и иранец при желании смогут говорить друг с другом, вести диалог.

ИА REGNUM: Сказать всем - звучит красиво. Армения много лет говорит это, скажем, Турции и Азербайджану, а толку ноль. У вас есть рецепт, как можно донести до соседей Армении этот ваш посыл?

Что касается Турции и Азербайджана... Это в некоторой степени их дело, я не могу вместо них дать ответ. Но одно очевидно: Нагорно-Карабахская Республика в рамках международного права, в рамках интересов Армении, во имя идеи свободы достойна международного признания.

Более того, думаю, что Азербайджан имеет право на существование, но в своих новых границах, которые не включают НКР. В условиях, когда Запад признаёт Косово, Россия (сопредседатель Миской группы ОБСЕ - ред.) говорит про Абхазию и даже (!) Южную Осетию, то, если мы говорим о власти закона, в первую очередь, как Москвой, так и Вашингтоном эта власть должна быть применена в случае с Нагорным Карабахом.

ИА REGNUM: Раз уж мы говорим о нагорно-карабахском конфликте, вы считаете, что ваши подходы позволят мановением волшебной палочки решить проблему?

Я не питаю иллюзий, что это может решить вопрос с блокадой, но также не думаю, что это приведет к войне. Милитаристский Азербайджан, который в 1994 году при Алиеве-старшем подписал с Арменией и НКР трехсторонний договор о прекращении огня, а сегодня взял на вооружение агрессивную, ненавистническую, националистическую политику, который героизирует трусливых убийц, жаждет уничтожения Армении и НКР, при этом изгнав армян из Гандзака, Сумгаита, Баку, Нахичевани, Шаумяна, оккупировав армянские территории, должен знать, что имеет дело с международным правом и Республикой Арменией. Баку поступит очень верно, если первым признает независимость Нагорного Карабаха. То же самое я сказал несколько месяцев назад в азербайджанской столице местным журналистам. Армянами не оккупировано 20% территории. Если уж и говорить об оккупации, то в первую очередь нужно вспомнить о захваченных армянских землях - Северном Арцахе, Нахичевани и, конечно, Западной Армении. Война - боль, великая боль для всех, но пусть они не твердят о миллионе беженцев. Речь может идти о 700 тыс., и я разделяю боль этих людей, но вместе с тем есть как минимум 500 тыс. армян, бежавших из Баку, Сумгаита, Гандзака, Шаумяна... Кто о них говорит-то?! Следовательно, любое решение должно предполагать признание государственности Арцаха, а также комплексный подход: если говорим о беженцах, то говорим о всех. Должны быть гарантии безопасности, над которыми должна работать Минская группа ОБСЕ.

ИА REGNUM: Вы также затронули тему армяно-турецких отношений. Сейчас в этом направлении не делается буквально ничего, граница продолжает оставаться закрытой в одностороннем порядке. Как вы собираетесь "говорить" с Анкарой на эту тему?

Вопрос армяно-турецких отношений пока не решен. Все ближе 24 апреля 2015 года. При всех трех президентах Армении мы не выдвигали условий, это делала Турция - страна, совершившая геноцид и отрицающая это. Волшебной палочкой блокаду не снять... Можно, конечно, сделать это, объявив себя, скажем, областью страны-соседа, тогда вопросы сразу решатся, но если ты отстаиваешь свои интересы, то должен уметь локально представлять свой народ.

ИА REGNUM: Хорошо, поставим вопрос иначе: как вы собираетесь вынудить премьер-министра Турции Реджепа Тайипа Эрдогана и его правительство принять ваши правила игры?

Вынудить - это слово не входит в мой лексикон ни в плане внешней политики, ни в плане внутренней. В контексте тех же выборов не надо угрожать, запугивать, принуждать, обязывать учителя, врача, солдата, гражданина, чтобы он голосовал так, а не иначе. Оставьте армянина в покое на его же родине, дайте ему свободу. 20 лет у нас не было нормальных де-юре властей, которые вели бы нормальную внешнюю политику. Рецепт таков: либо 24 апреля 2015 года Армения восстанавливает симметрию и сама выдвигает Турции свои предусловия, либо в этот день прямо в Цицернакаберде турецкая сторона откроет границу. Без предусловий, без антигосударственных протоколов, а простым обменом дипломатических нот, как это было с десятками стран в то время, когда я был главой МИД Армении. Обмениваешься нотами, ссылаешься на международные нормы, открываешь посольство и используешь эти дипотношения для решения спорных вопросов: Геноцид армян, ликвидация его последствий, уничтожение культурного наследия, обеспечение права на возвращение, делимитация границ и так далее. У этого вопроса нет идеального ответа, решать Турции.

Я всегда высоко ценил идею установления отношений с Турцией без предусловий, но мы видим, что турецкое государство не готово. Одновременно я хочу сказать, как не раз это говорил, хоть это не всегда воспринималось однозначно, - мои дед и бабушка были спасены турками и курдами. Тысячи нормальных семей спасали жизни армян, ставя под угрозу свое существование. Я думаю, что мы должны обладать такой уверенностью в себе, такой человечностью, чтобы открыто сказать: мы ценим.

ИА REGNUM: Вы видите реальную перспективу налаживания армяно-турецких отношений?

В Турции до и после Гранта Динка (редактор газеты "Агос", убитый националистами - ред.) набирало обороты большое движение, и это движение нужно приветствовать. Ученые, политики, интеллигенция, молодежь должны говорить об этом, так как сегодня в Турции большое количество людей переосмысливают свое прошлое. Это нужно приветствовать. В Турции, предположительно, проживает около миллиона людей, признающих свои армянские корни.

Перед Арменией стоят большие, сложные задачи, и эти задачи не под силу решить одному человеку. Нужна государственная политика, которая предполагает де-юре конституционную власть, осознание национальных интересов и уважение армянина.

ИА REGNUM: Г-н Ованисян, вы часто говорите о Джавахети и проживающих там армянах. Какую позицию по этому вопросу вы займете в случае своего избрания на пост президента?

Джавахк должен быть административной территорией в Грузии, но армянской в культурном, национальном плане, которая, однако, будет не разделять Армению и Грузию, а наоборот, будет соединять. Наши соотечественники в Джавахке находятся на своей родине, и их права в качестве армян по части языка, культуры, религии, идентичности должны быть обеспечены в рамках всех европейских конвенций. Наше соседнее государство должно рассматривать Джавахк не как угрозу, а как фактор национальной безопасности двух стран.

ИА REGNUM: То есть вы видите Джавахети автономным регионом в составе Грузии?

Джавахк должен сам решать, автономным ему быть или нет.

ИА REGNUM: Звучит как тост.

Это не тост, а необходимость, призыв. Я предлагаю, чтобы новые Армения и Грузия, если они появятся, всматривались не в различия между ними, а в общие интересы. Один из этих интересов заключается в том, что в Грузии есть армянонаселенный Джавахк - родина, где есть церкви, школы, язык, население и необходимо, вкупе со статусом, дать им возможность становиться сильнее в качестве армян, граждан Грузии. Эти комплексы по части Джавахка должны быть преодолены. Никто не должен стесняться того факта, что Джавахк - очаг армянской идентичности. Грузия сама должна прилагать усилия, направленные на превращение Джавахка в источник гордости, единства и общей безопасности. Это наша задача, и если сегодня кому-то она кажется не актуальной, то через 10-20 лет она даст о себе знать. Да и вообще дело не только в Джавахке, у нас есть соотечественники в Тбилиси, Кутаиси и других местах. Необходимо, чтобы права наших соотечественников, в свое время выбиравших мэра Тбилиси, были защищены в соответствии с грузинской конституцией и европейскими конвенциями, под которыми подписались власти этой страны.

Это национальный интерес... Когда в Армении доминантой станут именно национальные интересы, тогда у нас появится возможность, даже будучи маленькой страной, диверсифицировать и разнообразить нашу экономику, внутреннюю и внешнюю политику, что, на мой взгляд, необходимо. Я уже сказал, что, по-моему, национальная безопасность Армении должна быть основана на двусторонних отношениях, своеобразной их сети, а не в формальном членстве в той или иной организации. Не думаю, что это формальное членство ощутимо повысит уровень безопасности страны. При этом, по-моему, Армения, как один из источников западной цивилизации, в конце концов должна стать членом Евросоюза, если, конечно, ЕС будет уважать Армению, армянскую идентичность и наши национальные интересы.

ИА REGNUM: Можно ли сказать, что вступление Армении в Евросоюз - ваша цель в долгосрочной перспективе?

Целью это назвать нельзя. Армения не только первая в мире христианская страна, она и по другим параметрам является одной из колыбелей западного мира. Вступление в ЕС станет своеобразным признанием Армении, движущейся по пути возврата в международное сообщество. Моя цель заключается в том, чтобы армянин у себя на родине был силен, защищен законом, чтобы его страна была свободной и независимой.

ИА REGNUM: Не считаете, что это может вызвать, мягко скажем, раздражение у стран-партнеров Армении?

Россия тоже должна переосмыслить свое отношение к Армении. Звездный час России еще впереди. Если за стремлением создать Евразийский союз кроется пусть даже косвенная попытка возродить Советский Союз, то я против. Но если это позволит Армении в качестве носителя западных ценностей сохранить, реализовывать также свои восточные традиции, я не против участия в этом процессе посредством общественной дискуссии, наблюдательского механизма и так далее. Пусть все решает общественный диалог, но пусть никто не смеет указывать нам, в каком направлении двигаться. Основа - армяноцентризм, все остальное должно быть основано на этом.

ИА REGNUM: О вас часто можно услышать, что вы слишком добры и искренни, чтобы быть политиком. Вы согласны с такого рода критикой?

Я достоин более острой и комплексной критики, но эти слова я воспринимаю как оценку, как стимул и как императив, каким хочет рядовой армянин видеть своего слугу - открытого, непосредственного, подотчетного, искреннего, умеющего признавать ошибки, понимающего, что есть люди умнее его.

ИА REGNUM: Вы много говорили о национальных интересах. Некоторое время назад вы же публично заявили, что второй раз баллотироваться не будете. Вопрос: а если того потребуют национальные интересы?

Если я проиграю в результате честных выборов, не стану. Я буду чувствовать себя самым полноценным гражданином. Если я буду избран президентом, то в 2018 году, - и я в этом уверен, - нас ждут честные, свободные президентские выборы, и для меня будет честью передать власть в руки молодого поколения, а не гнаться за укреплением власти и накоплением богатств. Я понимаю, что это не совсем вписывается в политическую логику, но конституционная реформа, переход к парламентской форме правления, создание института специального прокурора, устранение коррупции по моему же примеру, повышение пенсий, создание рабочих мест и все остальное, что есть в нашей программе, обеспечит нужный результат.

Если же в очередной раз попытаются создать неравную, несправедливую и антиконституционную ситуацию (проявления этого, к сожалению, уже заметны), если собираются проводить выборы с составлением списков военнослужащих, врачей, учителей, если начнут запугивать, устрашать и унижать людей, я готов до последнего дня своей жизни бороться всеми средствами, предоставленными законом. Одновременно могу смело заявить, что я не возьму на себя ответственность ни за одну каплю армянской крови.

Беседовал Эмиль Бабаян

Подробности: http://regnum.ru/new...l#ixzz2KP6x9on7

[Sashiko]

Совершено нападение на предвыборный штаб Гранта Багратяна

Февраль 09, 2013 | 14:50

Совершено нападение на предвыборный штаб кандидата в президенты Армении, председателя партии «Свобода», экс-премьер-министра Гранта Багратяна. Об этом Новости Армении – NEWS.am сообщила пресс-секретарь предвыборного штаба кандидата Карине Арутюнян.

Нападение совершено на штаб столичного административного района Эребуни по адресу ул. Мурацана 184. В момент нападения в штабе никого не было, никто не пострадал. «Нападавшие сорвали агитационные плакаты, но технику не трогали», - рассказала К. Арутюнян. По ее словам, сотрудники штаба пришли утром и увидели разгром. Они обратились в полицию.

[Zampano]

Я все еще не определился, вообще не пойти на выборы или дописать таки Чака?

[Zampano]

Էս մարդուն ասեք ինչքան խփի :biggrin:

[sacred]

Էս մարդուն ասեք ինչքան խփի :biggrin:

http://www.youtube.c...h?v=my-e6OEMmCk

[u-2]

Это он народ предупреждает.Выйдите против меня убью...От 100 девяносто говорит могу,можно и 60....Одним словом тайны мессидж.

энкана hабрге вор кясар бац текстов асума инч цифр кефс та нкарел ктам

[u-2]

Армянский врач: Голодовка может привести к смерти

Объявивший голодовку человек, употребляющий только жидкости, может продержаться до 30 дней, а без жидкости – 20 дней. Об этом в беседе с корреспондентом Новости Армении – NEWS.amзаявил заместитель директора медицинского центра «Святой Григорий Просветитель», врач Гагик Манукян.

По его словам, отличают два типа голодовки: «сухой» и «мокрый». ««Сухая» голодовка является более жестким видом голодовки, когда человек не употребляет ничего, а «мокрая» – когда употребляет жидкости, в частности воду»,– отметил он. Врач подчеркнул, что при обоих видах голодовки в организме происходят сложные изменения, разлагаются белки и жиры организма, которые превращаются в воду и на некоторое время держат организм. Однако в дальнейшем баланс воды в организме сокращается, что приводит к тому, что давление больного начинает колебаться, в кишечнике возникает инфекция. «Падение давления, с одной стороны, и инфекция, с другой, приводят к осложнениям в общем состоянии больного. Если больной не соблюдает гигиену – чистить зубы, полоскать рот,– возникает инфекция. Все это приводит к ослаблению больного и колебанию давления»,– заявил Гагик Манукян.

Он отметил, что в это время больные бывают прикованы к постели, не хотят двигаться, чтобы не тратить дополнительной энергии. «Если употребляет воду, может держаться до 30-35 дней, а в случае «сухой» голодовки – до 18-25 дней»,– подчеркнул врач. Он также отметил, что правильно пить воду в теплом виде, поскольку холодная вода недопустима, а употребление лимонада и других напитков вредно. При этом он подчеркнул, что, если человек, объявивший голодовку, принимает хотя бы жидкость, давление не колеблется слишком часто, спад давления начинается с 13–15-го дня, в это время оно может достичь 90, 80, 70.

Гагик Манукян отметил, что чем больше падает давление, тем больше состояние становится неуправляемым – возникают осложнения в органах. «В кишечнике накапливаются токсины, возникает интоксикация, что и приводит к повышению температуры и колебанию давления больного»,– отметил он.

Он также выразил мнение, что реабилитация больного должна проходить постепенно, не разрешается кормить его сразу, необходимо начать с капельницы, употребления жидкостей, затем употреблять пищу, приготовленную на пару.

Напомним, что кандидат в президенты Армении Андриас Гукасян проводит голодовку с 21 января перед зданием Национальной академии наук и требует, чтобы регистрация кандидатуры действующего президента Сержа Саргсяна была признана недействительной. В течение голодовки состояние его здоровья периодически ухудшается, а затем стабилизируется. Он ограничил общение с журналистами, пытается как можно меньше говорить и беречь силы. У кандидата в президенты осуществляют круглосуточное дежурство не только представители его штаба, но и бригада «Скорой помощи».

<br style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">

Новости Армении - NEWS.am