Выборы Президента Армении 2013

[sacred]

ՀՀԿ-ն անցել է գործի

eMedia.am, 16.03.2013 | Երեկ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթը հավաստի տեղեկություն է ստացել այն մասին, որ բոլոր այն զինվորներին, ովքեր Երևանի գրանցում ունեն, 2013թ. մայիսի 5-ին տեղի ունենալիք Երևանի ավագանու ընտրություններին ընդառաջ՝ հնգօրյա արձակուրդ է տրվելու: Նրանց հրահանգ է տրվել, որ պետք է պարտադիր մասնակցեն Երևանի ավագանու ընտրություններին, իրենց հետ տանելով ընտանիքի անդամներին և բնականաբար, քվեարկեն «Հանրապետական» կուսակցության օգտին: Նույն հրահանգը տրվել է նաև սպայակազմին: Երեկ արդեն թերթը գրել էր, որ հանրապետականները Երևանում նաև սկսել են տնետուն օպերացիան՝ բնակիչներից անձնագրի տվյալներ հավաքելով: Արձանագրենք, որ ավանդական մեթոդները ՀՀԿ-ն այս անգամ վաղ է գործի դրել: Երեկ էլ ՀՀԿ խորհրդի նիստից հետո Է. Շարմազանովը արձագանքել է նախօրեի ՀԺ հրապարակմանը («Տարոնին չընտրեք, Սեդրակը կգա») և հայտարարել, որ ՀՀԿ-ն չի պատրաստվում զիջել Երևանը և «ունի բոլոր շանսերը ճիշտ, լուրջ, համախմբված աշխատելու դեպքում մայիսի 5-ին ստանալու երևանցիների քվեն»: ©eMedia.am http://www.emedia.am/hy/1363413256

[sacred]

В итоге нам будут долбить мысль о том,что все население Армении прописан в Ереване....

Հին գվարդիան գործի է անցել. ՛՛Հրապարակ՛՛16.03.2013

ՀՀԿ ավագանու շտաբը, հաշվի առնելով նախագահական ընտրությունների ժամանակ տեղի ունեցած ֆորս-մաժորը, որոշել է «մի ուրիշ ձեւ» համակարգել առաջիկա ընտրությունները: Այս օրերին երիտսեկտորին է միացել հին գվարդիան, ընդհուպ մինչ այդ ընտրական մեծ ակտիվություն չդրսեւորող Մկրտիչ Մինասյան, կառավարությունը' ՀՀԿ իր բոլոր անդամներով, մոբիլիզացվել է Տարոն Մարգարյանի պոստը պահելու սրբազան արշավին:

Ռուբիկ Թադեւոսյանը կոորդինացնում է հայրենակցական միությունների, մարզպետների աշխատանքը, որոնք Երեւանում լիքը «հայրենակիցներ» ունեն: Երեկ ՀՀԿ շտաբում ասում էին, որ հիմնահատակ ավերելու են այն թեզը, թե ՀՀԿ-ն այդ պոստը զիջելու է ԲՀԿ-ին: Ի դեպ, ՀՀԿ-ում ԲՀԿ-ի շահերի ջատագով Հովիկ Աբրահամյանն այս ընտրություններից մեկուսացված է' գրեթե չի լինում շտաբում: Նախորդ' Գագիկ Բեգլարյանի ընտրությունների ժամանակ ամեն օր Հարություն Փամբուկյանն ու Գալուստ Գրիգորիչը ժամը 5-ին դիմավորում էին Հովիկ Արգամիչին, որը գալիս էր քննարկելու վիճակը եւ հանձնարարություններ տալու: Ի հակակշիռ սրա, ակտիվ է վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, ով մեծ լիազորություններ է ստացել ընտրությունների հետ կապված: Այս մասին գրում է«Հրապարակ»-ը:

[sasori]

Неожиданный гость в палатке Раффи

[InOK]

Ռաֆֆի Հովհաննիսյանի վրանում մուկ է հայտնվել))

[sasori]

В эти дни, а также на заседании исполнительного органа Республиканской партии Армении 15 марта лидер РПА Серж Саргсян рассуждал с членами своей команды, как он может посетить объявившего голодовку Раффи Ованнисяна, чтобы этот шаг не имел плохих последствий. Об этом пишет газета «Жоховурд» со ссылкой на свои хорошо осведомленные источники.

С особой целью в полночь Саргсян послал «делегата» к Ованнисяну в лице председателя Национального Собрания Армении Овика Абрамяна, чтобы достичь договоренности об организации визита Саргсяна без помех. Не исключено, что с этой целью был совершен и визит начальника Полиции Армении Владимира Гаспаряна к Раффи.

Так что С. Саргсян хочет в рамках заранее спланированного шоу посетить лидера оппозиции и заявить, к какому общему знаменателю они пришли в ходе беседы в «ВИП-палатке» Раффи. По предварительному решению, визит Саргсяна на площадь Свободы, вероятно, состоится в субботу, а может, в воскресенье.

Новости Армении — NEWS.am

[Ман]

Ռաֆֆի Հովհաննիսյանի վրանում մուկ է հայտնվել))

[Fisher]

эс бидзу хосацаце 100 митинг аржер

[u-2]

А что он такого умного сказал ? Обыкновеный люмпенизм да еще с признаками нарцизима. "Я такой хоороший, а вы платите мне всего 39000 драм!"

Это он своему шефу должен сказать вместе со всеми колегами в купе с заявпениями об уходе на другую высокооплачиваемую работу. Извините рынок!

Если согласился работать за 39000 драм, то уж извините !

Галуст Саакян как то на счет Сашика сказал что шофера прилично зарабатовали

до той степеньи что могоут в Лосах или еще где позволить вилли покупать (видео в теме Арм.общество)мол че вы удивляетесь

почему этот мужик не имеет особняк хотя бы в Тсахкадзоре?

может дело не в шефе а шеф брате или кровь у него синый

[u-2]

Документ:

Михаилом Саакашвили и премьер-министр Бидзиной Иванишвили.

Эксперт отмечает, что наиболее актуальной задачей сегодня является разработка и реализация механизма для переговоров по урегулированию нагорно-карабахского конфликта. При отсутствии решения проблемы, Москва продолжает закреплять свои позиции в Армении, создавая тем самым угрозу для Азербайджана и Грузии. Между тем армянские политики являются заложниками претензий Еревана на территории, которые формально являются частью Азербайджана, а последний тратит огромные суммы на вооружения для подготовки к новой войне. Чем больше позиции по обе стороны затвердевают, тем меньше возможности добиться урегулирования путем переговоров. Турция может легко оказаться вовлеченной в конфликт, однако единственным победителем станет Россия, что полностью противоречит интересам не только США, Турции и Европы, но и Армении и Азербайджана, считает американский эксперт.

Посредничество Москвы, по мнению профессора, здесь направлено не на создание мира, а на обеспечение пребывания своей военные базы в Армении на неограниченный срок. США могли бы стать посредником, с дополнительной задачей убедить Турцию открыть границу с Арменией в качестве части процесса урегулирования. Армения, которая теряет до 15% своего ВВП из-за блокады, таким образом получит независимость от России и может интегрироваться в региональные экономические процессы. Эта тенденция также может уменьшить иранское влияние в Армении, говорится в статье.

[sacred]

Արցախցու նամակը Սերժ Սարգսյանին.Ժամանակն է ի վերջո լսել և հաշվի առնել հայ ժողովրդի ձայնն ու քվենԱյսօր - 11:00

Հարգելի Պրն.Սարգսյան,

Միանում եմ Ձեր ՀՀ նախագահ վերընտրվելու կապակցությամբ շնորհավորանքներին, սակայն իմ շնորհավորանքներն ուղղված են անօրինություններով «վերընտրվելու» փայլուն հաղթանակին:

Խորին հարգանք տածելով Ձեր անցած ճանապարհի հանդեպ որպես ազատամարտիկ, նախկին ՀՀ վարչապետ և նախագահ, որպես արցախցի` ինքս եմ արմատներով Արցախից, չնայած ծնվել և մեծացել եմ Երևանում, և պարզապես որպես հայ չեմ կարող անտարբեր մնալ հայ ժողովրդի և նրա ձայնի վրա այսօր կատարվող ճնշումների հանդեպ:

Կարծում եմ բոլորս էլ գիտակցում ենք մեր հանրապետության տարածքային չափսերն ու հայ ժողովրդի շփվող խառնվածքը և իսկզբանե ուղղակի պարզ էր, որ այդ բոլոր լցոնումները`ինչպես են արվել, ընտրակաշառքները`ում որքան գումար են տվել, սպառնալիքներն ու բռնությունները`որտեղ, ինչու և ինչպես, չէին կարող գաղտնի մնալ:

Չէ՞ որ այդ ամենի մասին պատմում են հարևանները, բարեկամներն ու ընկերները և ուղղակի անհասկանալի են հայտարարությունները «արդար» և «ազատ» ընտրությունների մասին:

Ես երբեք չեմ զբաղվել քաղաքականությամբ և ցանկություն էլ չեմ ունեցել, բայց այս շարժումը ոչ թե քաղաքական է, այլ համազգային, որն ուղղված է հանուն արդարության, ժողովրդավարության և մարդու իրավունքների:

Գաղտնիք չէ, որ ՀՀ քաղաքացու իրավունքները ոտնահարվում են մեր հանրապետության ներսում տարիներ շարունակ և ամենավառ ապացույցը եղավ սույն թվականի փետրվարի 18-ին:

Իսկ հետընտրական իրադարձություններում իշխանությունների փորձը լռեցնելու ազատատենչ մեր ժողովրդի ընդվզումը էլ ավելի անպատվաբեր է թե Ձեր և թե Հայաստանի համար:

Այն նման է ժողովրդին հիմարացնելու և նրա մտավոր ունակությունները կասկածի տակ դնելու էժանագին փորձի:

Ես ցավով եմ հետևում իրադարձություններին և առավել խորը ցավ եմ ապրում մեկ այլ փաստից. ինչպե՞ս հաջողվեց ընկճել այս խիզախ ժողովրդին, կոտրել կամքը և խեղդել նրա ձայնը:

Երբեմն հարց է բարձրացվում, թե Ազատության հրապարակում հավաքվում են մարդկանց այն քիչ տոկոսը, որը քվեարկել է Րաֆֆի Հովհաննիսյանի օգտին:

Վստահեցնում եմ, որ այդպես չէ:

Պարզապես բոլորը չէ, որ կարողացել են մոռանալ խաղաղ ցուցարարներին զենք ու զրահով ավազակախումբ ներկայացնելու մարտի 1-յան իրադարձությունները, բոլորը չէ, որ կարողացել են վախը հաղթահարել, քանի որ ընկճված են, հուսալքված ու ոտնահարված, բոլորը չէ, որ կարողանում են առօրյա հոգսերի անսահման ծանր բեռից ազատվել և միանալ շարժմանը…

Կա հազար ու մի պատճառ. պետական հիմնարկում 80.000 աշխատավարձից են վախենում զրկվել:

Վախենում են օլիգարխի կամակատարներն իրենց ճանաչեն «բարև» ասելիս և ենթարկվեն ֆիզիկական բռնության:

Վախենում են պատահաբար հայտնվել Սովետաշենում պայթող ավտոմեքենաների մեջ: Զուր չէ հաճախ գործածվող «ռեժիմ» բառը, իշխանությունն իր քայլերով է ամրագրել այդ արտահայտությունը:

Այսօր չկա ազատ անկախ Հայաստան:

Փոխարենը կա համատարած աղքատություն, մոնոպոլիա, ճնշում, կախվածություն և կոռուպցիա, իսկ ի՞նչ կարգավիճակում են հայտնվել մեր տաղանդավոր արվեստագետները, գիտնականներն ու առհասարակ մտավորականությունը:

Արդյո՞ք սրան էիք ձգտում այսքան տարի:

Այսօր հայ ժողովուրդը ոտքի է ելել ոչ միայն Հայաստանում, այլ նաև Սփյուռքում:

Հայ ժողովուրդը կրկին համախմբվել է մեկ գաղափարի շուրջ և ասում է. «համբերության բաժակը լցվել է»: Բոլորը ուշիուշով հետևում են իրադարձություններին և արդեն ոչ թե կեղծ հեռուստատեսային լրատվամիջոցներով, այլ համացանցով:

Ինքս լինելով հաղորդավար ամաչում եմ իմ կոլեգաների փոխարեն, ովքեր իրերը չեն կոչում իրենց անուններով, այլ ենթարկվում են միակողմանի լրատվական աղբյուրներին, որոնց յուղոտ զոհն է դարձել հատկապես Հանրային հեռուստատեսությունը:

Այնուամենայնիվ մարդիկ սպասում էին 2013թ փետրվարի 18-ին կայացած նախագահական ընտրությունների վերաբերյալ ՍԴ-ի դիրքորոշմանն այն հույսով, որ եկել է Ժամանակը ապացուցելու բոլորին, որ Հայաստանն իսկապես ժողովրդավարական պետություն է, որտեղ գործում է օրենքը:

Ես կիսում եմ ԼՂՀ-ը վերաբերող Ձեր մտահոգությունները, բայց դա հարգելի պատճառ չէ ընտրակեղծիքներով վերընտրվելու համար:

Ժամանակն է ի վերջո լսել և հաշվի առնել հայ ժողովրդի ձայնն ու քվեն:

Ելնելով Ձեր նախորդ որոշումներից կարելի է եզրակացնել Ձեր կողմից հնարավոր քայլերը այս շարժումը հերթական անգամ ճնշելու ո՛չ խաղաղ ճանապարհով:

Ստացվում է մենք մեր հողի վրա կարող ենք կրկին ականատես լինել հերթական կոտորածի, ով էլ հասցնի փախչել, կընտրի Հայաստանից դուրս գալու ճամփան, այլ ոչ թե կշարժվի դեպի տուն:

Եվ ո՞րն է լինելու Ձեր հաջորդ քայլը:

Ունենալ Հայաստան մի քանի հազար բնակչությա՞մբ:

Դա՞ է Ձեր առաջարկած ապահով Հայաստանը:

Ես հրաժարվում եմ այդպիսի «Հայաստանի» քաղաքացի լինելուց…

Հարգանքներով և ՀՀ նախագահական ընտրությունների 2-րդ փուլին մասնակցելու ակնկալիքներով

ՀՀ քաղաքացի

Լիլի Կարապետյան

[sacred]

Ընդդիմադիր ուժերը պարտավոր են շփման եզրեր գտնել. Վահան Հովհաննիսյան

14:53 - 16.03.2013

Հայաստանի նախագահի ընտրությունների օրվանից անցել է գրեթե մեկ ամիս, մեկ ամսից էլ քիչ է մնացել Սերժ Սերգսյանի երդման արարողությանը, բայց ներքաղաքական լարվածությունը երկրում չի նվազում: Այն մասին, թե դա ինչի կվերածվի՝ վերլուծաբանների, քաղաքական գործիչների և հասարակ քաղաքացիների շրջանում տարբեր, երբեմն իրարամերժ տեսակետներ են հնչում՝ լուրջ փոփոխությունների իրական ակնկալիքներից սկսած՝ մինչև հեգնական ու ծաղրական մեկնաբանությունները և ռեպլիկները: Բայց գրեթե բոլորը համակարծիք են, որ ստեղծված իրավիճակը եզակի է՝ ընդդիմադիր թեկնածուներից ոչ մեկին առայսօր չէր հաջողվել ստանալ կեսմիլիոնանոց ընտրազանգվածի աջակցությունը: Կկարողանա՞ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն այդ կապիտալն օգտագործել ի նպաստ մեր երկրի, որն իրական փոփոխությունների կարիք ունի, իր ղեկավարած շարժումը տանել կառուցողական հունով: Թե՞ ընդդիմության հերթական ձախողումը մեր հասարակությանը կգցի վերջնական հուսալքության և հիասթափության մեջ:

Իրավիճակի վերաբերյալ իր տեսակետներն է

sobesednik.am

-ին

հայտնել ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ Վահան Հովհաննիսյանին:

- Ինչպե՞ս կնկարագրեք Հայաստանում ստեղծված հետընտրական իրադրությունը:

-Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակը կարելի է նկարագրել որպես կանխատեսելի ու անկանխատեսելի գործոնների շաղախ: Այսինքն քաղաքականությունը միշտ էլ եղել է այդ երկու կատեգորիաների շաղախը, և պետք է կարողանալ կանխատեսել այն, ինչը հնարավոր է կանխատեսել և պատրաստ լինել նրան, ինչն անհնար է կանխատեսել և ինչը կարող է անսպասելի լինել: Իրականում ի՞նչ է կատարվել: Մի քանի խոշոր կուսակցություններ հրաժարվեցին նախագահական ընտրություններին մասնակցելուց՝ իրենց որոշումը պատճառաբանելով նրանով, որ Հայաստանում չկան հուսալի մեխանիզմներ, որոնցով հնարավոր կլիներ ապահովել ընտրությունների արդյունքների հավաստիությունը, այսինքն որպեսզի պաշտոնապես հայտարարված արդյունքներն ընդունելի լինեն բոլորի համար: Հաճելի՞ են դրանք բոլորի համար, թե ոչ՝ դա այլ խնդիր է, բայց պետք է ընդունելի լինեն ամբողջ հասարակության համար: Այդ մեխանիզմները գոյություն չունեն: Եվ այդ պատճառով էլ այսօր անիմաստ է խոսել այն մասին, թե ընտրությունները նորմալ են անցել, խաղաղ պայմաններում, որ դրանք եղել են ժողովրդավարական և թափանցիկ: Ընտրություններն արտաքինից անցել են նման մթնոլորտում, քանի որ եթե հավատանք պաշտոնական վիճակագրությանը՝ դրանց մասնակցել է ընտրողների ընդամենը 50 տոկոսը, իսկ մնացած 50 տոկոսը, ովքեր կարող էին քվեարկել բոլորին դեմ (եթե այդ տողը հանված չլիներ քվեաթերթիկից) կամ էլ բոլորին կողմ (այսինքն դարձյալ բոլորին դեմ), զլացել են գալ ընտրատեղամասեր: Այդ պատճառով ժողովուրդը զուտ բնազդորեն գտել է մի թեկնածուի և նրան տվել իր այն ձայները, որոնք ոչ մի ընտրակաշառքի դիմաց չէր տա գործող իշխանություններին: Տվյալ դեպքում այդ թեկնածուն Րաֆֆի Հովհաննիսյանն էր, ինչը միանգամայն բնական էր, քանի որ մնացած հնարավոր ընդդիմադիր թեկնածուների՝ թե իրենց թեկնածությունը առաջադրածների, թե չառաջադրածների (օրինակ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի) հենքին նա, իհարկե, որպես դրական կերպար է ընկալվում:

-Քանի որ ի տարբերություն քաղաքական մյուս գործիչների՝ նա նախորդ տարիներին իրեն ոչնչով չի՞ արատավորել:

- Համենայնդեպս այդ մարդը չի արել ոչ մի այնպիսի բան, ինչի համար ամաչեր: Եվ ամենագլխավորը՝ Հովհաննիսյանը երբեք ատելություն չի քարոզել ու ինքն էլ ատելի չի եղել ոչ մեկի համար: Դա արդեն ինքնին դրական գործոն է: Այդ պատճառով էլ Հովհաննիսյանն ավելի շատ ձայներ է հավաքել, քան առայսօր կարողացել է անել ցանկացած ընդդիմադիր թեկնածու, ինչը կարելի է միայն ողջունել: Բայց ամբողջ խնդիրն այն է, թե ինչպես պետք է տնօրինել այդ կապիտալը: Իշխանությունը պատրաստակամություն է հայտնել գնալ որոշ զիջումների, օրինակ ստեղծել հակակոռուպցիոն մարմին՝ ապահովելով ընդդիմության իրական մասնակցությունը, ընդդիմությանը տրամադրել վերահսկողական լայն գործառույթներ և ինչը կարծում եմ ամենակարևորն է՝ ստեղծել սահմանադրական հանձնաժողով, որը կղեկավարի ինքը՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը: Նման կերպարանափոխություններ մեր իշխանության հետ միշտ տեղի են ունենում, երբ նրա ոտքը տրորում է որևէ ընդդիմադիր թեկնածու կամ կուսակցություն. նման դեպքերում իշխանությունը հանկարծ գիտակցում է բարեփոխումների անհրաժեշտությունը: Բայց եթե ընդդիմությունը հիմա չստիպի, որ իշխանավորներն իրականացնեն այդ՝ վաղուց հասունացած բարեփոխումները, որոշ ժամանակ անց իշխանությունները նորից կհայտնվեն իրենց բնորոշ երանելի վիճակում՝ վստահ, որ երկրում ամեն ինչ լավ է: Ցավոք, առայժմ ընդդիմությանը չի հաջողվում դա անել: Ես հասկանում եմ, որ բախումներից, երկրի համար վտանգավոր որևէ վիճակից խուսափելու նպատակով Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իր վրա է վերցնում ամբողջ հարվածը և հացադուլ սկսում: Նախընտրում է ինքն իրեն զոհաբերել՝ մշտապես հնչեցնելու համար այն ահազանգը, որը իշխանությունները պետք է լսեն: Բայց բանն այն է, որ դա երկար հնչել չի կարող, քանի որ կառուցված է զգացմունքների, ոչ թե կազմակերպված պայքարի վրա: Իսկ պայքարը կազմակերպված հուն ուղղելու մեր բոլոր փորձերը, ցավոք, դեռ չեն հասկացվում: Միայն կազմակերպված պայքարը կարող է հաջողությամբ պսակվել: Օրինակ՝ անձամբ ինձ զարմացնում է այն հանգամանքը, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հանրահավաքներում ով ասես կարող է ելույթ ունենալ: Այդ հանրահավաքները վարողը փաստորեն չգիտի, թե ով և ինչ պետք է խոսի: Իսկ դա այնքան էլ ճիշտ չէ և վկայում է միայն այն մասին, որ պայքարն ընթանում է զուտ զգացմունքային ալիքի վրա:

-Գուցե դրա պատճառն այն է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը քաղաքական գործչի փորձի որոշակի պակա՞ս ունի:

-Կարծում եմ՝ հիմնական պատճառն այն է, որ նա չի ցանկանում իրեն կաշկանդել կազմակերպչական շրջանակներով:

-Բայց ուրիշ ինչպե՞ս. մի՞թե քաղաքական պայքարի ավելի արդյունավետ մեթոդներ կան:

-Իսկ դա արդեն ոչ թե ինձ հարցրեք, այլ իմ ազգանվանակցին: Կարծում եմ, որ հենց պայքարի ուղիների մասին անորոշ պատկերացումներն են պատճառ դարձել, որ հացադուլ սկսելու այդքան արմատական որոշում է կայացվել: Մինչդեռ պետք էր վերցնել այն, ինչ առաջարկում էին: Դա ողորմություն չէ, չէ՞ որ իշխանությունները լավ կյանքից չէ, որ զիջումների գնալու պատրաստակամություն են հայտնել:

-Բայց վտանգ չկա՞, որ իշխանության կողմից առաջարկվող վերոհիշյալ կառույցները կենսունակ չեն լինի:

-Վտանգը միշտ էլ կա, բայց... Եթե դու այդ դիմակայության մեջ տեսնում ես պլացդարմ և հրաժարվում ես զբաղեցնել այն՝ հայտարարելով, թե մինչև այս ժամկետը իշխանությունները պետք է հանձնվեն, թե չէ վատ կլինի... Իսկ ո՞ւմ համար վատ կլինի: Մի խոսքով՝ պետք էր զբաղեցնել այդ պլացդարմը և շարունակել ճնշում գործադրել իշխանությունների վրա:

-Կարծում եք՝ հիմա ո՞ւշ է:

-Հիմա այնպիսի արտասովոր իրավիճակ է ստեղծվել, որ ես դժվարանում եմ պատասխանել այդ հարցին: Կար հազվագյուտ հնարավորություն, որպեսզի մի քանի՝ համենայնդեպս երկու ընդդիմադիր կուսակցություններ Երևանի ավագանու գալիք ընտրություններում միավորեին իրենց ուժերը:

-Կա՞ր, թե դեռ կա այդ հնարավորությունը:

-Նման լավատեսություն ես չունեմ, կարծում եմ, որ այդ հնարավորությունն արդեն բաց է թողնված: Կարող եմ միայն ասել, որ Դաշնակցությունն արել է բոլոր հնարավոր զիջումները: Բանակցությունների ընթացքում ՀՅԴ-ն նույնիսկ չի էլ փորձել պնդել, որ ընդունվեն իր համար ձեռնտու պայմաններ և պատրաստ էր միասնական ցուցակի հարցում շատ բան զիջել: Քաղաքային իշխանությունների ընտրություններում շատ կարևոր է, թե ով է այդ ցուցակի առաջին տեղում. հենց նա էլ հաղթանակի դեպքում քաղաքապետ կդառնա: Ավագանու ընտրությունների տրամաբանությունը մի փոքր այլ է՝ նախագահական և խորհրդարանական ընտրությունների համեմատ դրանք նվազ քաղաքականացված են: Եվ այդ ընտրությունները կարելի էր քաղաքականացնել միայն միասնական հզոր ցուցակով: Իսկ այդ ցուցակը պետք է գլխավորեր հենց այն մարդը, ում պատահաբար, թե գիտակցաբար տրվել են այդ ձայները: Այլ տարբերակներ չկան: Հասկանալով դա՝ ՀՅԴ-ն պատրաստ էր (հիմա էլ է պատրաստ) զիջել ցուցակի առաջին տեղը և ոչ թե ինչ-որ պատահական մեկին, այլ հենց Րաֆֆի Հովհաննիսյանին:

-Դե, իսկ նա՞:

-Դե, իսկ նա հրապարակում է... Այնքան էլ հասկանալի չէ նաև մյուս կուսակցության դիրքորոշումը, որը ներկայանում է որպես այլընտրանքային: Միանգամայն բնական է ԱԺ-ում թվաքանակով երկրորդ խմբակցությունն ունեցող այս կուսակցության` ցուցակի առաջին տեղում իրենց ներկայացուցչին տեսնելու ցանկությունը: Սակայն, երբ հայտարարում են, որ միավորումը հնարավոր է միայն իրենց առանցքի շուրջ, դա այդքան էլ հասկանալի չէ, և նման է տերմինաբանական շփոթի:

-Վերադառնանք նախագահական ընտրություններին: Ի՞նչ եք կարծում՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը բավականաչափ հիմքեր ունի՞ միանշանակ պնդելու, որ ընտրություններին հենց ինքն է հաղթել:

-Ես չեմ կարող դա հաստատել, բայց հակառակն էլ չեմ կարող հաստատել: Եթե ընտրակեղծիքներն իրոք կարող էին ազդել արդյունքի վրա, ուրեմն այդ հարցի պատասխանը մենք չենք կարող ունենալ: Այդ պատճառով էլ կողմերից ոչ մեկը չի կարող միանշանակ հայտարարել իր հաղթանակի մասին: Չկան մեխանզիմներ, որոնք կօգնեին հանել մեր աչքերի փառը և ցույց տալ իրական պատկերը: Եվ այս իրավիճակը վկայում է այն մասին, որ մեր երկիրը լուրջ փոփոխությունների կարիք ունի:

- Ի դեպ, դուք հիմա՞ էլ եք համարում, որ ընտրություններին Դաշնակցության չմասնակցելն արդարացված էր:

-Ինչպես ասում են՝ հայի հետին խելքն է լավ: Բայց ես հիմա էլ եմ այն կարծիքին, որ դա արդարացված որոշում էր: Եթե մենք մասնակցեինք՝ բողոքավոր ընտրազանգվածի ձայները կբաժանվեին, և Րաֆֆի Հովհաննիսյանը չէր հավաքի ձայների այս կրիտիկական քանակը, որը նրան այսօր հնարավորություն է տալիս ինչ-ինչ պահանջներ ներկայացնել: Եվ այդ առումով մենք նրան լավ ծառայություն ենք մատուցել:

-Դուք համամի՞տ եք այն տեսակետին, թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանի պահանջները, մասնավորապես խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններ անցկացնելը, անիրատեսական են:

- Ես կարծում եմ, որ այդ պահանջները միանգամայն հիմնավորված են. նրա քաղաքական բողոքի հիմքում հենց երկրում ստեղծված իրավիճակն է: Այլ հարց է, որ նպատակներին հասնելու համար ընտրված մարտավարությունը ոչ միշտ կարող է ճիշտ լինել:

- Այդ հարցն այսօր բոլորին է մտահոգում` ի՞նչ անել, ինչպե՞ս հաղթահարել այս վիճակը, թույլ չտալ, որ վերածվի քաղաքական լուրջ ճգնաժամի:

-Ես կարծում եմ, որ իշխանությունները նախևառաջ պետք է շարունակեն բանակցել ընդդիմության հետ և ոչ թե զանազան պատճառաբանություններ փնտրեն՝ իբր

«

բանակցությունները ձախողվեցին՝ ուրեմն վերջ

»

:

-Օրերս իշխանություններն ի դեմս նախագահի մամուլի քարտուղարի հայտարարեցին, թե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը մերժել է Սերժ Սարգսյանի՝ «բոլոր հարցերը մանրակրկիտ ու բազմակողմանի քննարկելու նպատակով» հանդիպելու առաջարկը: Իսկ «Ժառանգության» մամուլի քարտուղարն իր հերթին հայտարարեց, որ Հովհաննիսյանը չի հրաժարվել այդ առաջարկից, այլ «ընդամենը պատրաստակամություն է հայտնել հանդիպելու Ազատության հրապարակում»:

-Նման ամբիցիաներն ինձ համար անհասկանալի են: Եթե հանդիպումը կարևոր է՝ այն պետք է կայանա, և այնքան էլ կարևոր չէ, թե որտեղ... Նախ բանակցությունները պետք է շարունակել: Երկրորդ՝ ընդդիմադիր ուժերը պարզապես պարտավոր են շփման եզրեր գտնել: Չէ՞ որ այսօրվա ամենամեծ վտանգն այն է, որ ժողովուրդը կտեսնի՝ նույնիսկ բարենպաստ պայմաններում ընդդիմությանը չի հաջողվում ընդհանուր լեզու գտնել: Դա շատ լուրջ բացասական հետևանքներ կունենա:

Հարցազրույցը` Միքայել ԲԱՐՍԵՂՅԱՆի

[Zampano]

А что он такого умного сказал ? Обыкновеный люмпенизм да еще с признаками нарцизима. "Я такой хоороший, а вы платите мне всего 39000 драм!"

Это он своему шефу должен сказать вместе со всеми колегами в купе с заявпениями об уходе на другую высокооплачиваемую работу. Извините рынок!

Если согласился работать за 39000 драм, то уж извините !

Вот ты не понял что он сказал, но выводы сделал))

"Шефу" и говорит, кто пенсию дает

[Teim]

Целый час простоял у палатки чтоб поздороваться с Раффи , техум чи)) тох хето чи аси вор есчем еке))

[u-2]

кракец гнац эли ))

ереви Сашики ашхатавардзе 5.000£ эхе

мекел тапалак муфтчи Галустине дасату техов

[gugo]

Ընդդիմադիր ուժերը պարտավոր են շփման եզրեր գտնել. Վահան Հովհաննիսյան

....