Армянское общество

[Удача]

А вот это кажись БОМБА. Интересно будет ли вообще хоть какие то отголоски. Премьера фактически обвиняют в разграблении страны.

Հարություն Առաքելյանը հայտարարում է «Նաիրիտի» գործով 31 միլիոն դոլարի հափշտակության մասին

Հայաստանի քաղաքացի Հարություն Առաքելյանը, ով երկար տարիներ ՀՌԱԿ ատենապետն էր, բաց նամակով դիմել է Հայաստանի գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանին, ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանին եւ լրատվամիջոցներին, որտեղ անդրադառնում է «Նաիրիտ» գոևրծարանում «պետական միջոցների խոշոր չափերի` 31 միլիոն դոլարի հափշտակության ուսումնասիրությանը»:

Նամակում ասվում է.

«Ես` Հարություն Առաքելյանս սեփական նախաձեռնությամբ իրականացնելով ուսումնասիրություններ լրատվամիջոցներում հրապարակված հոդվածները, տեսաերիզները եւ վերլուծական նյութերը, հանգել եմ այն եզրակացության, որ 2006 թվականին «Նաիրիտ» գործարանի պետական սեփականություն հանդիսացող բաժնետոմսերի իրականացված առքուվաճառքի փոխարեն իրականում տեղի է ունեցել «Նաիրիտ» գործարանի` պետական գույք հանդիսացող բաժնետոմսերի 90 տոկոսի նվիրատվություն օֆշորային գոտում գրանցված, քիմիայի ոլորտում պատմություն չունեցող, անհայտ «Օտֆորդ մարկետինգ» կազմակերպության, 20.000 ֆուտ ստեռլիգ հիմնադիր կապիտալ ունեցող «Ռայնովիլ Փրոփերթի Լիմիթեդ» (Rhinoville Property Limited) ընկերությանը, որի սեփականատերերի անունները մինչ օրս անհայտ են հանրությանը:

«Ռայնովիլ Փրոփերթի Լիմիթեդ» ընկերությունը «Մեժգոսբանկում» գրավ դնելով ՀՀ Կենտրոնական Բանկի կողմից նվեր ստացված «Նաիրիտ» գործարանի բաժնեթղթերի 90 տոկոս փաթեթը, ստացել է 70 միլիոն ԱՄՆ դոլար վարկ, որից միայն 39 միլիոն ԱՄՆ դոլարն է մուտք արել ՀՀ պետական բյուջե, մնացած 31 միլիոն ԱՄՆ դոլարի ճակատագիրը անհայտ է:

Իմ ուսումնասիրությունները պարզեցին, որ 2006 թվականին «գործարքին» իրենց անմիջական մասնակցությունն են ունեցել հիմնականում հետեւյալ պատասխանատու անձինք, որոնց հարցաքննությունը կպարզի իրողությունը.

-Տիգրան Սարգսյան` որպես ՀՀ Կենտրոնական Բանկի նախագահ, որը միաժամանակ հանդես է եկել որպես «Մեժգոսբանկի» խորհրդի նախագահ, քանի որ ԱՊՀ Կենտրոնական Բանկերի նախագահները ռոտացիոն կարգով ստանձնում էին այդ պաշտոնը 6 ամսվա կտրվածքով,

-Վահան Մելքոնյան` միաժամանակ «Մեժգոսբանկի» ներկայացուցիչ եւ «Նաիրիտ» գործարանի գլխավոր տնօրեն, ինչպես նաեւ հանդիսանում է օֆշորային «Օտֆորդ մարկետինգ» կազմակերպության սեփականատեր, որի կազմի մեջ է մտնում «Ռայնովիլ Փրոփերթի Լիմիթեդ» դուստր կազմակերպությունը (ժողովրդական լեզվով ասած` այս գործարքի Թուլաթը, քանի որ նա ամեն տեղ է հանդես գալսի որպես կողմ),

-Անդրե Նարսիսյան` «Ռայնովիլ Փրոփերթի Լիմիթեդ» ընկերության երեւացող սեփականատեր, Ֆրանսայի քաղաքացի, ըստ լուրերի մահացել է 2006 թվականի տարեվերջին,

-Անատոլի Տուրկաձե` «Մեժգոսբանկի» նախագահ, պաշտոնական դիրքի չարաշահման համար հեռացված է աշխատանքից,

-Սերգեյ Կուլիկով` «Մեժգոսբանկի» փոխնախագահ, հարուցվել է քրեական գործ նրա եւ ընտանիքի անդամների հանդեպ, քանի որ «Մեժգոսբանկի» վարկավորած կազմակերպությունները հիմնականում պատկանում էին Կուլիկովի ընտանիքի անդամներին,

-Նատալյա Բլագովա` Կուլիկովի եղբոյր կինը, Անդրե Նարսիսյանի տված լիազորագրով որպես «Ռայնովիլի» ներկայացուցիչ, «Մեժգոսբանկի» վարկային պայմանագրում ստորագրել է «Նաիրիտի» 70 միլիոն ԱՄՆ դոլար ծավալի վարկային ծրագիրը ստանլու համար,

-Տատյանա Սերբկովա` 2001-2007թթ ժամանակահատվածում աշխատել է «Մեժգոսբանկում»` ղեկավարելով միջպետական ծրագրեր, ստեղծել է «Ինտերկաուչուկ» ընկերությունը եւ ղեկավարել «Նաիրիտ» գործարանի զարգացման եւ վերազինման ծրագիրը: Նրա հանդեպ իրականացվել են ահաբեկումներ եւ սպառնալիքներ, կատարվել է կարեւոր փաստատղթերի գողություն նրա կաբինետից:

-Արմեն Մովսիսյան` ՀՀ էներգետիկայի նախարար, 2007 թվականին «Նաիրիտ» գործարանի բաժնետերերի խորհրդի նախագահ, որի որոշման համաձայան վաղաժամկետ դադարեցվել են Տնօրենների խորհրդի անդամներ հանդիսացող Տ.Սերբկովայի, Մ.Պիոտրովսկայաի, Ա.Մարկովսկիի եւ Մ.Պերելմանի լիազորությունները եւ նրանց փոխարեն Տնօրենների խորհուրդը ձեւավորվել է բացառապես Սերգեյ Կուլիկով եւ Վահան Մելքոնյան զույգի միջեւ (հիշեցում. Ս.Կուլիկովը ԱՊՀ միջպետական բանկի փոխնախագահն էր, իսկ Վ.Մելքոնյանը` նույն բանկի հայաստանյան ներկայացուցիչը):

-Եգելսկի Ալեքսանդր Եվգենեւիչ` Կուլիկովի հանձնարարությամբ Տատյանա Սերբկովային սպառնալիքներ ներկայացրած անձ ` վերջինիս «Նաիրիտ» գործարանի «առքուվաճառքի» անհամաձայնության կապակցությամնբ

-Աշոտ Սարգսյան` «Նաիրիտ» գործարանի փոխտնօրեն, ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի եղբայրը, ըստ մամուլի հրապարակումների իրականացնում է գործարանի ֆինանսական շարժի վերահսկողություն:

Եզրակացություն

Համաշխարհային շուկայում մենաշնորհային դիրք գրավող, Հայաստանի Հանրապետության արտադրական հզորություն հանդիսացող «Նաիրիտ» գործարանի հանդեպ կանխամտածված իրականացվել է արտադրական հզորությունների փոշիացման` սննկացման կանխամտածված գործառույթ, որի արդյունքում շահել են «Նաիրիտ» գործարանի մրցակիցները:

Սրա մասին է վկայում նաեւ այն փաստը, որ Եվրամիությունը հայտարարել է մինչեւ 2012թ. Եվրոպայի տարածքում քլորի արտադրության փակման ծրագրի մասին ու անգամ ֆինանսական տեսանկյունից պաշտպանված այնպիսի կազմակերպությունները, ինչպիսիք են «Բայերը» եւ «Դյուպոնը», անընդհատ դաժան քննադատության են ենթարկվում վերահսկող մարմինների եւ բնապահպան հասարակական կազմակերպությունների կողմից, հետեւաբար «Նաիրիտի» գոյությունը ընդհանրապես նոր դժվարություններ էր ստեղծում քիմիայի ոլորտի համաշխարհային «շնաձկերի» համար:

2006-2011 թթ ընկած ժամանակահատվածում մի խումբ մարդկանց կողմից «Նաիրիտ» գործարանի հանդեպ իրականցավեց կանխամտածված «անգրագետ» ղեկավարում, կանխամտածված վնասարարություն, որի արդյունքում կուտակվեցին 100 միլիոնավոր դոլարների հասնող պարտքեր, եղան հրդեհներ ու պայթյուններ, եղան զոհեր:Այսօր էլ շարունակվում է ՀՀ սեփականություն հանդիսացող «Նաիրիտ» գործարանի կանխամտածված սննկացումը եւ որպես նշվածի ապացույց` արտադրության համար պիտանի սարքավորումների հազարավոր տոննաների հասնող ծավալների վաճառքի փաստն է վերջին օրերին` մետաղի ջարդոնի տեսքով (առաջին խմբաքանակը արդեն վաճառվել է):

«Նաիրիտի» գործարքի ռուսաստանցի մասնակիցների նկատմամբ ՌԴ Դատախազության կողմից հարուցվել է քրեական գործեր, պետականացվել են նրանց գույքը, սակայն նույն գործարքի հայաստանյան պատասխանատուները մինչ օրս խուսափել են քրեական պատասխանատվությունից, քանի որ զբաղեցնում են բարձր պետական պաշտոններ»:

Ավելի վաղ NEWS.am-ը հայտնել էր, որ ըստ կառավարության պաշտոնական հաղորդագրության, Արդարատադության նախարարությունը ֆաքսի միջոցով ստացել է մի գրություն, որում «փորձ է կատարվում սպառնալ եւ շանտաժի ենթարկել ՀՀ վարչապետին եւ արդարադատության նախարարին»:

«Ըստ ամենայնի, այդ հաղորդագրությունն ուղարկվել է քաղաքացի Հարություն Առաքելյանի կողմից՝ ակնհայտ սուտ տեղեկություններով»,- ասված էր հաղորդագրության մեջ:

Հաղորդագրությանը կից ներկայացվել էր Հարություն Առաքելյանի նամակը Հրայր Թովմասյանին, որտեղ նա հայտարարել էր, որ եթե իրեն չվերականգնեն ՀՌԱԿ ատենապետի պաշտոնում, ինքը փաստաթղթեր կհրապարակի:

[cartesius]

Не понял. Надежда есть если обратиться к нашим или вербанется?

Зачем аз-цам разоблачать педофила, если он работает на них?

[Удача]

Зачем аз-цам разоблачать педофила, если он работает на них?

[Ман]

«168 жам»: Начальник Полиции Армении предоставил предпринимательнице Сильве Амбарцумян телохранителя

Газета пишет, что начальник Полиции Владимир Гаспарян выполнил просьбу предпринимательницы Сильвы Амбарцумян и предоставил ей телохранителя. «Напомним, что С.Амбарцумян обратилась к начальнику Полиции с этой просьбой после того, как губеонатор Сюникской области Сурик Хачатрян напал на нее. Кстати, вчера С.Амбарцумян дала в ССС показания касательно происшедшего 14 ноября в гостинице «Армения-Мариотт» инцидента. Накануне был допрошен также С.Хачтарян», - пишет «168 жам».Источник: NEWS.am

[СолнЫчка]

Более того, он предложил осуществить «операцию список», т.е. составить список «сорняков» - список олигархов и выселить их из страны

мне нравится идея с небольшой поправкой: не выселить из страны, а переселить в казематы :rolleyes2: и не только олигархов, но и казнокрадов...

причем последних в первую очередь

[Sigo]

Сиго дзадза кажется просил фотки с Вернисажа, вот видео:rolleyes:

http://www.youtube.c...be_gdata_player

Сиго дзадза лично был в сентябре на вернисаже и много чего там даже купил.Байц де мека мерси,вор хишумес.

[Удача]

мне нравится идея с небольшой поправкой: не выселить из страны, а переселить в казематы :rolleyes2: и не только олигархов, но и казнокрадов...

причем последних в первую очередь

[Sigo]

Хаи,рекламная пауза.Ностальджи.Велком ту ЮССР

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Tvq0MnpLz0A

[ТоварЫщ Тофиг]

В Грузии, в рамках борьбы с орг.преступностью приняли закон согласно которому за "представление" вором в законе полагается уголовное наказание (напомню, что "вор в законе" об'язан на вопрос о "статусе" отвечать что он "вор в законе", в противном случае он автоматом раскоронуется). Так вот, после этого они посторили особую тюрьму специально для воров в законе.

[Удача]

Ниверно, специально для такой ситуации была сходка де порешили чо можно не называться "вором в законе" Но МВД нашла другой выход...есть большаяяя картотека на всех, как он попадает в их лапы, они его (петушат,опускают, в общем все как нужно) и фоткают сие дело

[sacred]

А вот это кажись БОМБА. Интересно будет ли вообще хоть какие то отголоски. Премьера фактически обвиняют в разграблении страны.

Հարություն Առաքելյանը հայտարարում է «Նաիրիտի» գործով 31 միլիոն դոլարի հափշտակության մասին

Հայաստանի քաղաքացի Հարություն Առաքելյանը, ով երկար տարիներ ՀՌԱԿ ատենապետն էր, բաց նամակով դիմել է Հայաստանի գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանին, ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանին եւ լրատվամիջոցներին, որտեղ անդրադառնում է «Նաիրիտ» գոևրծարանում «պետական միջոցների խոշոր չափերի` 31 միլիոն դոլարի հափշտակության ուսումնասիրությանը»:

[sacred]

Վարչապետը չի՞ հավատում, որ իր նախարարը "շարիկ է գլորում" վիդեո

<br style="margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; outline-style: none; outline-width: initial; outline-color: initial; font-family: inherit; ">

"Կճշտենք",- այսպես է արձագանքել վարչապետ Տիրգան Սարգսյանը, երբ մեր թղթակիցն ԱԺ-ում նրանից փորձել է ճշտել, թե ինչպես է վերաբերվում փաստին, որ իր նախարարը երկրիս բյուջեի քննարկման ժամանակ "շարիկ է գլորում"։

Հիշեցնենք, որ խոսքը էներգետիկայի եւ բնական պաշարների նախարար Արմեն Մովսիսյանի մասին է, ով այսօր ԱԺ-ում "ipad"-ով "շարիկ էր գլորում"։ Իսկ այդ ընթացքում ելույթ էր ունենում "Ժառանգություն" խմբակցությունից Արմեն Մարտիրոսյանը՝ ներկայացնելով հանքարդյունաբերության ոլորտի թերացումները։

Ի դեպ, ինքը՝ նախարարը, մեր թղթակցի հարցին ի պատասխան ասել է, թե նման բան չի եղել։

[shmidt]

Шутка?

А хто на штатной должности " петушителя"?

[u-2]

Легендарный Сямо и трагическая судьба его «инвесторов» как предупреждение для всех искателей политических приключений

Александр ГАРЕГИНЯН

У ветеранов карабахской войны есть одна общая черта: все они не воины и не командиры, они – «политические деятели» в том смысле, что не представляют себя вне политики. Казалось бы, военнослужащий должен довольствоваться своей службой и держаться подальше от политики, то есть в мирное время он должен служить, в военное – воевать. Но это действительно только для нормальных стран, армянские военные – не французы или американцы, чтобы довольствоваться медалями и благодарностями, зарплатами и премиями, им нужно больше, а именно – политика, где и есть простор для удовлетворения их амбиций.

По большому счету вину за порчу армянского командирства следует возложить на Левона Тер-Петросяна: именно он положил начало возрождению хмбапетства, которое губит страну до сих пор и будет губить до самого конца, то есть до ликвидации армянской государственности, как и в 1920г. Сначала Тер-Петросян санкционировал создание союза «Еркрапа», якобы общественной организации, но на самом деле военизированного бандформирования, которое он намеревался использовать во внутриполитической действительности при определенных ситуациях (позорные события выборов 1995-96гг., в которых ключевую роль сыграл союз «Еркрапа», общеизвестны), а затем в 1994г., после окончания военных действий, когда из Карабаха возвращались победители, на заседании Совета национальной безопасности с подачи спарапета Вазгена было решено отдать «командирам» собственность и прибыльные места во властной иерархии, но самое главное – правовой иммунитет, то есть право существовать вне правового пространства. Так зародилась военная олигархия – феномен, крайне губительный для общества и государства. Тер-Петросян, будучи образованным человеком, конечно же, осознавал всю пагубность военной олигархии для государства, однако само государство ему было до лампочки. Но он и не подозревал, что первой ее жертвой станет именно он, что и мы в удовольствием зафиксировали в феврале 1998г.

Излишне говорить, что в цивилизованных и себя уважающих государствах единственная благодарность военным – медали и продвижение по службе. Ни о каких-либо других благах и речи быть не может. Но Армения в 90-х и сейчас – не цивилизованное государство, потому и военным, помимо медалей и повышений, были предоставлены другие блага с другими намерениями, и военная олигархия с тех пор подтачивает государство, являясь серьезным (хотя и теневым) участником политического процесса.

Отличительной чертой военной олигархии, определяющей ее сущность, пожалуй, является ее разложение, что отражается на воинском духе вооруженных сил и подтачивает их нравственные устои. Представители военной олигархии – элита вооруженных сил, вне зависимости от того, находятся они на действительной военной службе или нет, а надеяться на то, что военный олигарх будет в состоянии воевать в случае возобновления военных действий – верх наивности. Не мыслящие себя без кортежей и многочисленной охраны, без осуществления актов насилия над гражданским населением и теневого предпринимательства военные олигархи способны в этой жизни лишь на то, чтобы разлагать армию и офицерство, общество и государство.

Военная олигархия, как отметили выше, серьезный актор во внутренней политике, а в выборные периоды она играет ключевую роль. Потому и военная олигархия не мыслит себя вне политики, не мыслит себя в правовом пространстве, а если ей чего-то не хватает, то она прибегает к соответствующим мерам. Следовательно, военная олигархия пригодна для всего, но только не для военной службы и защиты Отечества.

Мы говорим об общеизвестных истинах, о которых, естественно, в курсе и политическое руководство страны. Однако, как видим, оно не собирается ликвидировать военную олигархию. А не собирается потому, что всегда задается целью использовать ее в своих интересах во внутриполитическом процессе.

Разумеется, неправильно было бы полагать, что военная олигархия – мирная гармоничная среда, где нет проблем и противоречий. Здесь тоже бывают внутренние разборки, а иногда и разборки с политическим руководством, в результате которых некоторые индивиды оказываются не у дел. Пример – легендарный Сямо, так называемый Самвел Бабаян, у которого руки чешутся от безделья с момента выхода на свободу и который не знает, чем себя занять, чем побаловаться. Напомним, что все попытки вернуть себе утраченное положение, деньги и нишу в бизнесе посредством входа во власть для Сямо завершились провалом, и он был вынужден перейти к неординарным действиям.

Суть их заключалась в нахождении болванов и убеждении их в том, что скоро якобы он поможет Кочаряну прийти к власти, и тогда вернутся для всех «униженных» и «незаслуженно обделенных» золотые времена. Но для возвращения Кочаряна нужны были деньги, которые и брал Сямо у болванов, причем в большом количестве. Среди особо пострадавших – бывший соратник спарапета Вазгена Альберт Базеян, который, несмотря на давнюю вражду с Кочаряном и ненависть к нему, все-таки решил рискнуть не только «скромными сбережениями», но и квартирой (г-н Базеян ради высоких идей любезно заложил квартиру в банке, который сегодня с той же любезностью забирает ее). Среди других «инвесторов» Сямо – г-н Чойт, бывший депутат Акоп Акопян, лишившийся почти всего благодаря Кочаряну (напомним, что после драки с сотрудниками охраны президента политическая власть страны отобрала у Акопяна практически весь бизнес, оставив только несколько бензо? и газозаправочных станций и еще несколько мелочей). Заметим, что в те тяжелые для г-на Акопяна времена лишь министр обороны Серж Саркисян пытался заступиться за опального депутата-олигарха. И, видимо, именно благодаря заступничеству Саркисяна г-н Акопян решил вступить в альянс с г-ном Сямо против действующего главы государства. Такова, как говорят французы, c’est la vie, и президенту страны было бы полезно поразмыслить на досуге о превратностях жизни.

Как известно, президентом страны до сих пор работает Серж Саркисян, то есть г-ну Сямо не удалось вернуть к власти второго президента, следовательно, инвестиции граждан, жаждущих политики и вытекающих оттуда сладостей, не сработали. А сам г-н Сямо долгое время отсутствовал из страны, видимо, боясь расправы со стороны несчастных вкладчиков. За все время отсутствия Сямо инвесторы пытались исправить положение; говорят, г-н Базеян даже побывал у президента и горько плакался на трагическую судьбу, но безуспешно. Г-н Акопян за это время пытался вернуть упущенное входом в «Страну закона», а затем и выходом из нее. Что же касается остальных клиентов Сямо, то говорить о них нет времени и желания, скажем лишь, что их довольно много...

И вот на днях сын легендарного Сямо поведал одной из газет, что отец скоро возвращается, а также гордо сообщил, что у них «проблем нет». Конечно, у Сямо проблем быть не может, проблемы только у государства вследствие его героической жизнедеятельности, где он родился и вырос, а также у граждан этого многострадального государства...

Что же касается трагической судьбы «инвесторов» Сямо, то следует надеяться, что она станет предостережением для всех больших любителей входа в большую политику ради больших денег и больших амбиций, а также поможет понять, что «не политикой единой жив человек», так как в жизни есть много чего интересного даже для того, кто, как и Сямо и его клиенты, ни на что не способен.

[sacred]

Зря вы на Срса ополчились.Наша интеллигенция на всех фронтах бьет именно в точку.

Ինչպես լիկվիդացնել սեփական մշակույթը կամ 20 խորհուրդ Իլհամ Ալիևին

23:54 Օգոստոս 16, 2011 | Վահան Արծրունի

1. Փակեք հանրային գրադարանները

2. Փակեք եղած գրախանութները (մեկ-երկուսը թողեք ձևի համար)

3. Նվազեցրեք տպարանների քանակը, իսկ եղածներից հարկեր գանձեք այնքան, որ նրանց տպագրած գրքերը դառնան անմատչելի և անհասանելի հասարակ ժողովրդի համար:

4. Փակեք կինոթատրոնները` նմուշի համար թողնելով մեկը, ենթադրենք` մայրաքաղաքում:

5. Լիկվիդացրեք հեռուստաալիքները և ռադիոկայանները, որոնք անդրադառնում են արվեստին… կամ էլ հանձնեք այն ձեր երկրում պետական կրոնական` իսլամական կառույցի հայեցողությանն ու վերահսկմանը:

6. Նմուշի համար հեռարձակեք բարեկամ երկրի` Թուրքիայի կամ Իրանի որևէ մշակութային հեռուստաալիք:

7. ԶԼՄ-ներում լիկվիդացրեք մշակութային` գրական, երաժշտական, մանկական խմբագրությունները, կամ էլ, եթե թողնում եք դրանք, ղեկավար նշանակեք առավել տգետ և անբան անձանց, ովքեր նույնիսկ մակերեսային պատկերացումներ չունեն մշակույթի և մանկավարժության մասին:

8. Ստորացրեք ձեր մտավորականությանն այնչափ, որ նրանք կամ լքեն երկիրը, կամ էլ, մնալու դեպքում, իրենց գոյությունը պահպանելու համար կաշառվեն կամ գնվեն մեծահարուստների և քաղաքական զանազան ուժերի կողմից:

9. Նսեմացրեք ակադեմիական արվեստը. օրինակ` վերացրեք եղած կամերային նվագախմբերը` թողնելով մեկը նմուշի համար, բայց անպատճառ երկրից դուրս ուղղորդեք այդ նվագախմբի` արտասահմանում փայլուն կրթություն և ճանաչում ստացած դիրիժորին: Նույնը կատարեք ձեր սիմֆոնիկ նվագախմբերի հետ… Ակադեմիական արտիստներին ստորացնելու առումով առավել լավ արդյունքի հասնելու համար ստեղծեք մի ուսանողական սիմֆոնիկ նվագախումբ` դրան տալով պետական կոլեկտիվի ստատուս և նշանակելով պետական աշխատավարձ:

10. Անտեսեք ժամանակակից կոմպոզիտորների գոյությունը` ընդամենը չտպագրելով և չկատարելով վերջիններիս ստեղծագործությունները:

11. Ստեղծեք առավել բարենպաստ պայմաններ ռեստորանային, քեֆ-ուրախության երաժշտությունը պրոպագանդելու և տարածելու համար:

12. Շնորհեք նմուշի համար մեկ-երկու կիսագրագետ փոփ և ռեստորանային “աստղերի” ձեր երկրի “վաստակավոր արտիստի” կոչում, իսկ իրենց ոգեշնչող երգահանին` ձեր երկրի բարձրագույն պարգևներից մեկը “ազգին հատուկ ծառայություններ մատուցելու” համար:

13. Փակեք թատրոնները, իսկ մնացածներին տրամադրեք այնքան նվազ ֆինանսավորում, որ դերասանները ստիպված լինեն կողքից աշխատանք փնտրել, ինչով, վերջ ի վերջո, կորակազրկեն եղած մասնագիտական մակարդակը: Առավել ցայտուն արդյունքի համար ուղղորդեք արտիստներին դեպի “սերիալներ”. այդ ասպարեզում նրանց դեգրադացումն ավելի արագ տեղի կունենա:

14. Խրախուսեք “զուգարանային հումորի” և բեմական տրանսվիստիզմի բոլոր դրսևորումները. գովազդեք այն` ներկայացնելով որպես ազգի կողմից առավել պահանջված երևույթ:

15. Նվազեցրեք պատկերասրահների քանակը` ուղղորդեք նկարիչներին դեպի փողոց, այնտեղ նրանք ինքնաբերաբար կամ կորակազրկվեն, կամ էլ, կյանքի թելադրանքով, ընդհանրապես կհրաժարվեն մասնագիտական չափանիշներից:

16. Բարձրացրեք մշակութային բուհերի ուսման վարձը` միաժամանակ նվազեցնելով ստեղծագործական մասնագիտական աշխատատեղերը, փակեք ստեղծագործական ստուդիաները և գեղանկարչական դպրոցները, երաժշտական կոլեկտիվները և պարային անսամբլները:

17. Ոչ մի դեպքում մի ընդունեք օրենքներ մշակույթի մասին

18. Զրկեք բյուջեից մշակույթի նախարարությունը` խրախուսելով եղած միջոցների հափշտակումն ու յուրացումը այդ հաստատության աշխատակազմի կողմից:

19. Նշանակեք մշակույթի նախարար դեմագոգ որևէ մեկին` նախընտրելի է նախկին կոմսոմոլ կամ ԱՕԿՍ-ականներից, ով առավել հնարամտորեն կքողարկի ձեր երկրի մշակութային քաղաքականության բացակայությունն իր “լավատեսական” բազմաթիվ հարցազրույցներով և “գալոչկայի” համար արվող սակավաթիվ, բայց ծախսատար “մշակութային միջոցառումներով”:

20. Մտցրեք փոփոխություններ “Լեզվի մասին” օրենքի մեջ ի օգուտ բարեկամ երկրի` Թուրքիայի կամ Իրանի: Եթե չհաջողվի միանգամից, սկսեք “բարեփոխումները” գոնե որևէ այլ օրենքում, որը կարգավորում է հանրային կրթության ոլորտը… մինչև որ ձեր երկրի` խիղճ ունեցող վերջին ազգային մտավորականը ֆիզիկապես հեռանա երկրից կամ էլ` կյանքից:

Ոչ այնքան հարգարժան Իլհամ Ալիև,

եթե որևէ մասնագիտական կամ գործնական խորհրդի կարիք ունենաք սեփական մշակույթը լիկվիդացնելու հարցում, կարող եք դիմել ձեր հարևան պետության երեք նախագահներից ցանկացած մեկին… համապատասխան վճարի դիմաց, իհարկե: