так в продолжение

[akuna]

1. Տեր-Պետրոսյանը լուրջ հիվանդ է` խոսքը ծանր հոգեկան հիվանդության մասին է: Նա ամբողջովին կտրված է իրականությունից, իսկ իր երևակայությունը փաթաթում է ուրիշներին որպես օբյեկտիվ իրականություն, քանի որ նա տիրապետում է կուլտային անձի բոլոր ունակություններով: Հիվանդությունը կայանում է հենց սրանում` իրականությունից կտրվելու և այն ընկալելու անընդունակության մեջ, իսկ վտանգն այն է, որ նրան ի զորու է իր հետևից տանել մարդկանց: Փաստորեն մենք գործ ունենք մի մարդու հետ, ով ունի ռեալ ազդեցություն լայն զանգվածների վրա և ով ի վիճակի է այդ ազդեցությունն օգտագործել սեփական շահերի իրագործման համար, իսկ այդ շահերը իրենց էությամբ հակապետական են, հակազգային, հակահասարակական: Կա մի երիտասարդ, որին կարելի է գտնել անհրաժեշտության դեպքում, որը չէր սափրվում մեկ շաբաթից ավել, քանի որ Տեր-Պետրոսյանը շոհել էր նրա երեսը և նա ուղղակի չէր կարող լողանալ կամ սափրվել: Ավելացնեմ այս առումով, որ այդ երիտասարդը չէր գնում դասի, գիշեր ցերեկ անցկացնում էր Օպերայում: Ինչևէ, Տեր-Պետրոսյանի հիվանդ լինելը օբյեկտիվ իրականություն է: Աշխարհում նման պրեցեդենտներ քաղաքական գործիչների մեջ, հավանաբար, չկան, սակայն այլ դեպքերում պետությունը կիրառում է տվյալ անձի մեկուսացման պրակտիկան (օրինակ, ինչպես վարվեցին Ռուսաստանում Գռաբովոյի և այդ տիպի շատերի հետ):

2. Երևանում տեղի ունեցավ մեծագույն ողբերգություն: «Ընդդիմության» աննորմալ միտինգների վերջը այն էր, որ սպանվեցին մարդիկ, իսկ նյութական վնասը կազմում է միլիոնավոր դոլարներ: Այստեղ անհրաժեշտ է պատասխանատվության զգացումի պարտադրումը բոլոր նրանց մոտ, ովքեր այս կամ այն կերպ առնչություն են ունեցել այսպես կոչված «ժողովրդական» շարժմանը: Օրինակ, եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը միացել էր իր «Ժառանգության» հետ Տեր-Պետրոսյանի ղեկավարած շարժմանը, ապա նա պարտավոր է լիովին կիսել կատարվածի մեջ իր բաժնի պատասխանատվությունը: Այսինքն` եթե Րաֆֆին իր կուսակցությունով կազմում էր այդ շարժման 10%, որի պատճառով 10 զոհվեց մարդ, հասցվեց 15 միլիոնի վնաս, վիրավորվեցին 150 մարդ, ապա նա պետք է ստանձնի համապատասխանաբար 1 դիակի, 1,5 միլիոն դոլարի և 15 վիրավորի ողջ պատասխանատվությունը և ենթարկվի ադեկվատ քաղաքական և բարոյական դատապարտման: Հասարակության ողջ էներգիան պետք է հղվի այս կարևորագույն հարցի լուծմանը, և բոլոր քաղաքական ուժերը, որոնք Օպերայից դուրս չէին գալիս և “ժոդովրդավարություն” էին սերմանում, պետք է կրեն իրենց մեղքի բաժինը: Պետությունն այս հարցում քիչ անելիք ունի, քանի որ այն զբաղվում է միայն իրավական խնդիրներով, իսկ այս հարցը դուրս է գալիս իրավական ոլորտից իր շավալներով և պահանջում է հասարակության լիարժեք մասնակցությունը:

Նիկոլ Փաշինյան

Փնտրվում է ռոբեսպիեռության, մառատության, գավրոշության, ինչպես նաև լակոտության, մարդասպանությունների և մարոդյորության հրահրման համար: Խնդրում է հայտնաբերելու դեպքում անմիջապես կտրել մեկ ականջը, այնուհետ տեղյակ պահել իրավապահ մարմիններին:

Ալեքսանդր Արզումանյան

Փնտրվում է զանգվածային անկարգությունների և պետական հեղաշրջում կազմակերպելու համար (Հայաստանի իշխաությունների կողմից), ինչպես նաև հարբած վիճակում արտակարգ և լիազոր դեսպանի վրա փխսելու համար (Կանադայի իշխանությունների կողմից):

Никол Пашинян

Разыскивается за «робеспиерство», «маратство», «гаврошство», а также за тяжкое соплячество и провоцирование убийств и мародерства.

Александр Арзуманян

Разыскивается за организацию массовых беспорядков и государственного переворота (властями Армении) , а также за облевание в нетрезвом состоянии чрезвычайного и полномочного посла (властями Канады).