Aрмения сдает своих

[Grig777]

Ժիրայր Սէֆիլյանի ելույթը

Նախ ուզում եմ Արային ներկայացնել: Արայիկ Հայրապետյանը մեր զոհված ընկերոջ` Մայոր Հայրապետյանի զավակն է:

Վերջին տարիներին, ընդհանրապես, հանդես ենք եկել հայտարարություններով, հիմնականում հիշելով, շեշտելով ազատագրված տարածքների շուրջ անցուդարձերը: Բայց արդեն, ինչպես նկատեցինք, միայն հայտարարության կոչով մենք արդեն դուրս ենք եկել այդ նեղ շրջանակից եւ պատկերացնում ենք ամեն իմաստով զբաղվել մեր ազգային բոլոր խնդիրներով: Այդ տարիների ընթացքին շատերն են մեզ մոտենում եւ հարցնում. ՚Տղերք, էս իրո՞ք որ ուզում են տարածքները վերադարձնենՙ: Ես ուզում եմ էդ հարցին հիմա պատասխանել եւ դրանից հետո եկեք չխոսենք դրա մասին: Ես, առիթ եղել է, մամուլով հայտարարել ենք, հիմա նույնպես կրկնում եմ. ով որ համարձակվի հող զիջելու, դրա գլուխը ջարդելու ենք, տրաքացնելու ենք, եւ սա, դուք հավատացեք, որ մեր երկրում կան շատ մարդիկ, որոնք դա կատարելու են:

Անցանք առաջ: Էլ չենք խոսում ազատագրված տարածքների մասին: Ինչպես մեր ընկեր Աղայանը շեշտեց, որ ՚Հայ Կամավորականՙ ասելով մենք չենք հասկանում միայն պատերազմի մասնակից, ես նույնպես ուզում եմ ընդգծել դա, որովհետեւ գործը այդպես ենք մենք սկսել: Միայն պատերազմի մասնակիցներով չէ, որ մենք սկսել ենք: Այստեղ նաեւ ուզում եմ անդրադառնալ ասելու համար, որ պատերազմի մասնակիցների մեծ մասն էլ, դժբախտաբար, այսօր մեզ պետք չեն: Սա ես ամենայն ցավով եմ ասում, բայց այդպես է: Այսինքն պատերազմի մասնակիցների որակական հատկանիշները մեզ այսօր չեն բավարարի, որ մենք այս պատերազմը կարողանանք հաղթել, մենք այսօր շատ ավելի լուրջ, դժվար խնդրի առաջ ենք կանգնած, ուստի մեր որակը շատ ավելի բարձր պիտի լինի, քան 14 տարի առաջ, որ էր:

Ուրեմն, մենք պետք է շեշտը դնենք մեր կազմակերպվելու վրա: Այստեղ պարբերաբար ելույթների ընթացքում մտքեր հայտնեցին, որ ՚ի՞նչ անել, հերիք է: Եկեք միջոցների մեջ խտրականություն չդնենքՙ: Ես համաձայն եմ, իրոք, չդնենք, բայց եկեք նախ կազմակերպվենք: Այս 14 տարին, որ մեր երկիրը այս վիճակին է, պատճառը մեկն է, որ չկա մի կազմակերպված ուժ, որն ըստ էության առաջնորդվում է ազգային գաղափարներով, ազգային արժեքներով, այդպիսի ուժ գոյություն չունի, կազմակերպված այդպիսի ուժ գոյություն չունի: Այդպիսի անհատներ կան, մեր խնդիրն է այդ մարդկանց գտնելը, համախմբելը եւ կազմակերպելն անմիջապես: Մենք կազմակերպվել չենք պատկերացնում առանց կարգապահության: Մենք պետք է մեր գիտակցական կարգապահությունը, ինչ ունեինք 90 թվին, 88 թվին, 92 թվին, որ մեր կամավոր շարք կանգնելուց ոչ մեկը մեզ չի ստիպել, որ մենք շարք կանգնենք: Ես տարիքով շատ փոքր եմ եղել 92 թվին, մեր զորամասի, մեր ջոկատների անդամների մեծ մասը ինձնից միգուցե կրկնակի ավելի մեծ էին տարիքով, բայց այդ մարդկանց ես չէի ստիպում, որ իրենք գան կանգնեն իմ առաջ շարքի, իրենք կամավոր եկել էին, գիտակցում էին, որ առանց շարք կանգնելու բանակ ստեղծել հնարավոր չէ: Այսօր մենք նույնպես պիտի հասնենք այդ նույն հոգեվիճակին: Բոլորս պետք հասնենք նրան, որ կանգնենք շարքի: Եթե այդ հոգեվիճակին մենք չհասանք, ոչ մի գործ առաջ չի գնալու:

Մենք, որպես ազգ, անշուշտ, դրական կողմեր շատ ունենք, բացասական կողմեր էլ շատ ունենք: Դրանցից է այն, որ բոլորս շատ ենք սիրում մեր անձնական մեր տունը, մեր սեփական տունը` փոքրիկ տան մասին է խոսքը: Մեր ընտանիքը վերածում ենք մեր ամրոցի, մեր տունը մեր ամրոցն է, եւ իմ համոզմամբ սա շատ մեծ վնաս է հասցնում մեր ազգային լուրջ խնդիրները լուծելու համար: Ժամանակը եկել է, որ մենք համարենք մեր տունը, մեծ տունը, խոսքը գնում է հայրենիք տան մասին, այսինքն, մենք մինչեւ այն ժամանակ, որ չենք գիտակցում, որ մեծ տան համար եթե զոհողություններ չենք անելու, որ մեծ տունը կառուցենք, փոքր տունը պահպանելը, պաշտպանելն անիմաստ է: Իմ համոզումն է, որ մենք, այո, խնդրեմ, մեր ընտանիքը, մենք հայերս . . . պաշտություն չունենք, բայց անպայման մենք պետք է մեր տան համար գործ անենք, ամեն մեկս` իր չափի: Մեկը կարող է օրը 2 ժամ տրամադրի, մեկը 1 ժամ տրամադրի: Մեկը շաբաթը երկու օր կարող է տրամադրի, ամեն մեկս իր չափի, անպայման, բայց մենք ինչ-որ քայլ, ինչ որ գործողություն պետք է կատարենք, ընդհանուր տունը կառուցելու համար: Այս գիտակցությունը եթե չգերիշխեց, մենք առաջ չենք գնա: Մեր համախմբման կարեւոր հանգամանքներից մեկն նաեւ այն է, որ մենք ուզում ենք գտնել մարդկանց, որոնք չեն վաճառվում: Կա՞ն այդպիսի մարդիկ մեր երկրում: Հարց եմ տալիս ձեզ` կա՞ն: /՚Այո, այոՙ, դահլիճում/: Միլիոնների դիմաց չվաճառվող մարդ կա՞: /՚Այո, փառք աստծո, կանՙ, դահլիճում/: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Պատկերացրեք դուք, գաղափարական մարդուց հզոր բան չկա այս աշխարհում: Հարյուր հոգի գաղափական մարդը սարեր շուռ կտա: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Ես համոզված եմ, որ Հայսատանում կան, ոչ թե քաղաքական դաշտում են, հիմնականում քաղաքական դաշտում կարող են բացառություններ լինեն, այլ հիմնականում տներում են, սուսուփուս, ձայն չեն հանում: Հիասթափված, իրենք իրենց հույս/զ/երով են զբաղվում, եւ մարմնապես եւ հոգեպես: Եկեք գտնենք այդ մարդկանց: Մեր խնդիրն է, այս համախմբման խնդիրն է այդ մարդկանց փնտրել ու ի հայտ բերել, եւ, անշուշտ, անմիջապես կազմակերպելը: Նորից եմ շեշտում, մինչեւ չկազմակերպվենք, ոչ մի գործ առաջ չի գնալու: ՚Քոչարյան, Սերժ, հեռացիրՙ կրկնելով, իրենք չեն հեռանա, այս մարդիկ խաղաղ ցույցերով չեն հեռանա, ես ձեզ հավաստիացնում եմ, դրսի ճնշումով չեն հեռանալու: Եթե մենք կազմակերպվեցինք եւ կարողացանք որակական լուրջ ուժ ստեղծել, իրենք հեռանալու են: /՚Ու՞շ չիՙ, դահլիճից/: Ուշ չի երբեք, մինչեւ այն ժամանակ, որ . . . էինք, ուշ չի, տակավին մենք մեր ազգային իդեալների իմաստով շատ ծրագրեր ունենք կատարելու, եւ ես լավատես եմ այս իմաստով: Արցախյան ազատագրական պայքարը վկա, որ մենք պատմության անիվը վերջապես կարողացանք հակառակը պտտացնել` առաջին անգամ լինելով` 2000 տարվա մեջ, եւ պիտի շարունակենք պտտացնել այդ անիվը այդ ուղղությամբ: Անշուշտ, մենք չպատերազմեցինք այսօրվա վիճակը տեսնելու համար, չպատերազմեցինք այսօրվա այս անբարո, այս այլանդակ, այլասերված վիճակի համար, մեր ժողովրդին ստրկացնելու, խեղճացնելու վիճակի համար: Սա մեր համար ցավ է, բայց ի՞նչ ասեմ: Գուցե՞ պիտի այսքան վատանար, որ մենք խելքի գայինք: Գուցե:

Իմ ընկերներից շատերը շեշտեցին, որ ՚եկեք չմեղադրենք իշխանավորներինՙ, ես լիովին կիսում եմ իրենց կարծիքը: Ռոբիկներ, Սերժիկներ, մեղավոր չեն, պարզապես իրենք մեր ազգի տականքի ներկայացուցիչներն են եւ իրենք իրենց ՚տականքություննՙ են անում: Այստեղ զարմանալու խնդիր չկա, ոչ էլ մեղադրելու խնդիր կա: Մենք պետք է մեղադրենք մեզ, ու՞ր ենք մենք, ինչո՞ւ չենք կազմակերպվում, բոլորս, ամեն մեկս մի առանձին գեներալ ենք: Մեր հայկական հիվանդությունից մեկն է: Ամեն մի հայ` մի գեներալ, իրոք, ես կարծում եմ, որակապես այսպիսին ենք բոլորս, բայց եկեք գիտակցենք, որ այսօր նաեւ զինվորություն անելու խնդիր ունենք: Գեներալ ես, բայց արի ասա, որ ախպերս ջան, եկել եմ այս պահին զինվորություն անեմ: Այս գիտակցությունը եթե մենք կարողանանք վերագտնենք մեր մեջ, մեր գործը առաջ կգնա: Այսպես ասած, իրար հետ անընդհատ վիճելով` այս ձեւն է ճիշտը, այն ձեւն է ճիշտը, այսպես չի լինի, այս գաղափարը, այն գաղափարը: Այդպես չէ: Եկեք վստահենք մի խումբ մարդկանց: Եթե այսօր ինձ վստահել եք եւ եկել եք այստեղ, եկեք շարունակենք վստահությունը եւ միասին գործ անենք: Եկեք ծառայենք ամեն մեկս մեր չափով: Մի խոսքով, ընկերը մոռացավ հուշելու, որ ես կուզեի առիթ տալ, եթե հարցեր կան, ես կպատասխանեմ: Ես մի միտք էլ ասեմ ու անցնենք հարցերին: Մեր համախմբումը ունի գլխավորապես երկու այսպես ասած խնդիր` մեկը հեռահար, մյուսը` կարճաժամկետ: Հեռահարը, որը կորակեի որպես ստրատեգիա, կարճաժամկետը` որպես տակտիկա: Հեռահարն է. վերջ ի վերջո մենք կկարողանանք մեր երկրում ստեղծել գաղափարական զորք, գաղափարականացված քաղաքական միավոր, որում իշխելու է ազգային-գաղափարական արժեքները, ազգային արժեքները, քրիստոնեական ինչու չէ, նաեւ հոգեւոր արժեքները, որը մենք ժառանգել ենք մեր պապերից: Վերջ ի վերջո, ես համառոտ պետք է ասեմ. գաղափարախոսության առանցքը պետք է լինի բարոյականությունը եւ մեր բոլոր ծրագրերը պետք է ծնվեն բարոյականությունից: Ես համարում եմ , որ մենք, հայերս, այս վիճակի ենք, այսպիսի խղճուկ վիճակի ենք այսօր ոչ միայն Հայաստանում, աշխարհով մեկ, որովհետեւ մենք շատ հեռացել ենք մեր էությունից: Մեր էությունը բարոյականությունն է եղել: Ես սա գրավոր չեմ կարող հիմնավորել, ես դա գենետիկորեն զգում եմ, որ մենք, հայերս, գենետիկորեն, մեր անցյալում հազարամյակներ առաջ մեր էությունը եղել է բարոյականությունը: Մենք շեղվել ենք, դրա համար մենք այս վիճակին ենք: Այսօրվա մեր խեղճությունը, այսօրվա մեր ժողովրդի ստրկությունը մենք վաստակում ենք: Եկեք ուղղենք մենք մեզ: Ուստի հեռանկարային խնդիրն այս համախմբման վերջ ի վերջո ազգային գաղափարական շարժում սկսելն է, եւ այդ քաղաքական միավորով հայտ ներակայացնել եւ կամաց-կամաց սկսել մեր բոլոր խնդիրները լուծել: Բայց սա կարող է լինել մի քանի տարի, մինչեւ սա մենք կայացնենք: Մինչեւ սա չկայանա, որակական փոփոխություններ մենք չսպասենք, իսկ ունենք կարեւորագույն մեկ խնդիր, որն է այս իշխանություններից ձերբազատվելը, այսինքն մենք այնքան պետք է կազմակերպվենք այս մի քանի ամիսը, որ կարողանանք չթողնել այս մարդկանց վերարտադրվելը, որովհետեւ եթե վերարատադրվեն, մեր հեռանկարային գործը մենք իրականացնելու համար լուրջ դժվարություն ենք ունենալու: Այս հրեշները վերարատադրվելուց հետո շատ ավելի վտանգավոր են լինելու: Այս մի քանի ամիսը մեզ շատ կարեւոր է, որ մենք կազմակերպվենք: Մեր կազմակերպելով, ինչու չէ նաեւ ընդդիմությանը որոշ չափով կազմակերպենք: Այնպես լինի, որ այս անգամվա ընդդիմության տակտիկան պայքարի, ինչ-որ չափով արդյունքի հասնի: Ինչու չէ, պատկերացնենք, որ մենք ինչքան կազմակերպվենք, այնքան մենք ընդդիմությանը խոսք կարող ենք հասկացնել, սկիզբը խոսքով, եթե պետք լինի նաեւ վախեցնելով, պարտադրելով, ինչու չէ, դա մեզանից է կախված, ես մենակ բան չեմ կարա անեմ, հիսուն հոգով բան չենք կարա անենք, մենք պետք է շատ լինենք, որ մեր խոսքը կարողանանք պարտադրել նաեւ ընդդիմությանը: Մենք այսօր ավելի շատ ասելիք ու բացատրելու խնդիր ունենք ընդդիմությանը, այլ ոչ թե իշխանությանը: Իշխանության մասին որակումներ տալը անիմաստ է, չեմ էլ ուզում խորանալ այսօր մեր երկրում տիրող ահավոր վիճակի մասին: Առանձին-առանձին ոլորտները թվարկելը անիմաստ եմ համարում, որովհետեւ բոլորս էլ գիտենք դա, բոլորս էլ համամիտ ենք: Ես մի բան կարամ ճշտեմ այս իմաստով, որ հայը առաջին անգամ իր երկրում, իր հողի վրա, պատմաբան չեմ, չգիտեմ պատահել է տենց, որ հայը առաջին անգամ իր հողի վրա ձուլվում է: Այսօր Երեւանում մեր երիտասարդներից շատերը ձուլվում են, իրենք անունով հայեր են մեծանում, բայց էությամբ հայեր չեն: Սա, ես կարծում եմ արդեն դանակը ոսկորին հասել է:

Եթե հարցեր կան ես պատրաստ եմ պատասխանելու:

Նորից ուզում եմ անդրադառնալ շարժման մեր ընկերների կոչերին. ՚միջոց չխնայենք, ընտրություն չդնենք միջոցների մեջՙ, համամիտ եմ, բայց նախ եկեք կազմակերպվենք: Խոսելով, որ զենքով պիտի լուծենք հարցը, դա ես անիմաստ եմ համարում: Եկեք այսօր չխոսենք, թե ինչ ձեւով մենք պիտի կարողանանք մեր երկիրը, այս մարդկանց, սկսելու համար, հեռացնենք, հետո արդեն լուրջ հարցեր լուծենք: Ես ուզում եմ, որ եկող ամիսներին մենք երբեք ձեւերի մասին չմտածենք, ձեւերի մասին չքննարկենք ու չվիճենք իրար հետ, եկեք միայն կազմակերպվենք: Առանց կազմակերպվելու անիմաստ է զրուցելը: Տաս տարի է զրուցում ենք եւ այսօր տեսնում ենք քաղաքական դաշտում ամեն օր մի նոր օղակ, խնդրեմ, լավ խոսքեր են ասում ՚ավլելու ենք, սրբելու ենք դաշտըՙ, ո՞նց, գնացեք մի հատ սրբեք` տեսնենք, Ռոբերտ Քոչարյանին ո՞նց եք սրբելու, ինչպե՞ս եք սրբելու: Ո՞ւմ եք խաբում, այսինքն` ինչ, հերթական անգամ ժողովրդին տանենք Բաղրամյան փողոց եւ նորից ժողովրդին ծեծեն ու չկարողանք պաշտպանել: Սա ուղղակի անհեթեթություն է: Ես ոչ մեկի չեմ ուզում քննադատել: Բայց ես ուզում եմ, որ մենք, բոլոր այստեղ հավաքվածներս, այս մասով իրար հասկանանք, որ մինչեւ մենք չկազմակերպվենք, մինչեւ մի քանի հազար հոգի մարդ մի մարդու նման ոտքի կանգնել ու նստել չսովորենք, ոչ մի բան չի լինելու, ոչ մի բան չենք կարողանալու անենք: Իսկ ինչ վերաբերվում է իմ նկատմամբ ձեր վստահությանը, որի համար շնորհակալ եմ բոլորիցդ, որ այսօր ներկա եք այստեղ, ես վստահեցնում եմ ձեզ, որ ես զգում եմ պատասխանատվությունը, այն բեռը, ո

[Arm]

Какова судьба заявления?

[Hopar]

Какова судьба заявления?

[hracher]

я уже под одной петицией подписался и отправил так что если к общему знаменателю не приходим приходится действовать индивидуально. а те кто надеется что петиции не пойдут со всех сторон глубоко ошибается. Другое дело какая из этого польза... сделают вид что ничего нету? но по регнуму во всяком случае не видно, аж президент Гукасян заявление сделал по этому поводу.

[Alexandre Rodrigues]

я уже под одной петицией подписался и отправил так что если к общему знаменателю не приходим приходится действовать индивидуально. а те кто надеется что петиции не пойдут со всех сторон глубоко ошибается. Другое дело какая из этого польза... сделают вид что ничего нету? но по регнуму во всяком случае не видно, аж президент Гукасян заявление сделал по этому поводу.

[Thug]

Несколько дней назад мы спорили, за сколько дней заявление будет отправлено

Дав ставил на 2 дня, я на неделю. )))

Похоже, я выигрываю

ЗЫ: Если что я подписываюсь под текстом (после прочтения, разумеется)

[Лоту Маштагинский]

Ала ну цто армияне, испугались???

:*

Даже адин пракляты петисия написат не можите, целая талпа сабралась а вместе думат не палуцаетса.

Вот так!!!

Луцше адын настаясчи вождь, как наш Ильхам-муаллим, цем как у вас, все важди, а едины мозг нету. :diana:

[vanski]

Grig777, а когда было выступление Сефиляна?

[Grig777]

Grig777, а когда было выступление Сефиляна?

[Kornelij Glas]

посмотрите на текст

http://forum.openarmenia.com/index.php?sho...=0entry596852

[vanski]

2 декабря.За неделю до ореста

[Grig777]

Да в Ереване

[hracher]

Грачья я тоже могу подписаться под десятками петиций тем более как говорят некоторые "сидя в Португалии" мне это ничем не грозит ничем .Но я этого не сделал по своим личным принципам .А они гласят " не уверен не обгоняй" .Я не уверен в том что арест Жирайра "был обычным пижонством" Властей .Именно поэтому я и не подписал это совместное заяление .

Если это поможет я только ЗА Грачья ,но ещё больше я буду ЗА когда буду знать чему поможет .

[hracher]

Если внимательно почитаете текст Жирайра то можно чётко заметить как его хотят провоцировать на то чтоб его выступления было связано с вооружённым призывом. А это чётко показывает что сервиса в Армении давно уже решили по какому поводу он должен быть арестован. Моё мнение что верные люди Жирайра должны сделать анализ того кто так усердно хотел создать такую провокацию. Между прочем он не пошёл на это но надо было быть намного чётким и заткнуть этим провокатором рты.

[Grig777]

Դեկտեմբերի 17-ին նախաինֆարկտային վիճակով՝ շտապօգնությամբ թիվ 1 հիվանդանոցի սրտաբանական բաժանմունք տեղափոխված Ժիրայր Սեֆիլյանի մայրը՝ Սիմա Թասլաքյանը մինչ օրս գտնվում է վերակենդանացման բաժանմունքում:

Ժիրայր Սեֆիլյանի կինը տեղեկացրեց, որ 70 ամյա կինը վերջերս սրտի վիրահատություն էր տարել: Նա Լիբանանից Հայաստան էր եկել Ժիրայր Սեֆիլյանի երկրորդ որդու ծնվելու կապակցությամբ:

Սիմա Թասլաքյանի առողջական վիճակը կտրուկ վատթարացել է որդու ձերբակալությունից հետո: Այս պահին բժիշկները գտնում են, որ անհրաժեշտ է երկրորդ վիրահատությունը կատարել, սակայն մինչ այդ նա պետք է դուրս գա վերակենդանացման բաժանմունքից, փոքր ինչ ապաքինվի եւ տեղափոխվի Սրտաբանական հիվանդանոց:

A1+