Գարնան արծիվ

Путин до 2024-го года точно не уйдет, ну а дальше... Если будет иметь мозги, то разумеется не будет держаться до конца. Поставит приемника, получив от него для себя соответствующие гарантии безопасности, и уйдет на пенсию. Мне кажется, что так будет. Этот сценарий самый вероятный. Ну а российское обществу еще нужно созреть, чтобы иметь хоть какое-то влияние на решения властей. Оно пока находится в постимпериалистических и посткоммунитических комплексах.

Ну не знаю. Мне кажется, что у Путина никаких серьезных проблем не будет до самого 2024-го года. По край мере более вероятнее, что не будет никаких эксцессов нежели наоборот. Нынешный менталитет у россиян, вот в данный период времени, не тот для массовых простестов. Рейтинг просто постепенно будет снижаться.

«Перемены начнутся в 2017 году» Валерий Соловей о том, что может стать альтернативой двадцати годам стагнации https://www.gazeta.ru/comments/2016/10/30_a_10293293.shtml

Ну вообще-то экспорт вырос, а не снизился. Причем вырос довольно неплохо, на 19,6%-ов - http://www.armstat.am/file/doc/99498788.pdf Этот момент я не понял. Неужели он не знал, или может перепутал?

Интересная беседа. Короче, как я понял, через несколько лет наступает настоящий кирдык виде годового обслуживания гос. долга в размере $800 млн. .

Элита...))))) Արմեն Գեւորգյանի ընտանիքը Չեխիայում անշարժ գույքի բիզնեսով է զբաղվում http://hetq.am/arm/news/69706/armen-gevorgyani-yntaniqy-chekhiayum-ansharzh-guyqi-biznesov-e-zbaxvum.html Երվանդ Զախարյանի զավակներն ու փեսան՝ չեխական անշարժ գույքի ոլորտում http://hetq.am/arm/news/71053/ervand-zakharyani-zavaknern-u-pesan-chekhakan-ansharzh-guyqi-olortum.html Ռոբերտ Նազարյանի որդին ու հարսը Պրահայում բիզնես ունեն http://hetq.am/arm/news/68014/robert-nazaryani-ordin-u-harsy-prahayum-biznes-unen.html Երիցյանների չեխական ունեցվածքի սեփականատերը փոխվել է http://hetq.am/arm/news/69011/ericyanneri-chekhakan-unecvatsqi-sepakanatery-pokhvel-e.html «Յուվեցի Կարոյի» որդին Պրահայում ընկերություն է հիմնել. դա անշարժ գույք գնելու առաջին քայլն է http://hetq.am/arm/news/72138/yuveci-karoyi-ordin-prahayum-ynkerutyun-e-himnel-da-ansharzh-guyq-gnelu-arajin-qayln-e.html

Какая мужественная женщина. Находясь в такой системе, зная что сына в тюрьме бьют, далеко не каждая так смело выступила бы. Обычно мамы провожают своих осужденных детей слезами – только не эта. https://web.facebook.com/currenttimetv/videos/1825375587677474/

Элита............)))))))))))))))))))))))) Ազգուտակով` պաշտոնյա. Գագիկ Հարությունյան (ֆոտո) «Ազգուտակով՝ պաշտոնյա» շարքի հաջորդ հերոսը Սահմանադրական դատարանի նախագահ Գագիկ Հարությունյանն է: Նա պետք է լիներ շարքի առաջին հերոսը, քանի որ անգերազանցելի ռեկորդակիր է հարազատների պաշտոններ զբաղեցնելու առումով: Այսպես, Գագիկ Հարությունյանի եղբայրը՝ Արզուման Հարությունյանը ԱԱԾ տնօրենի առաջին տեղակալն է: Արզուման Հարությունյանի որդին` Հայկ Հարությունյանը, ով վարչապետ Կարեն Կարապետյանի փեսան է, էներգետիկայի փոխնախարար է: Փաստորեն ոչ միայն Գագիկ Հարությունյանը կարող է հպարտանալ իր խնամիներով, այլեւ նրա եղբայրը, ում մի խնամին վարչապետն է, մյուսն էլ Քոթանյանի անվան ինստիտուտի տնօրեն Վլադիմիր Հարությունյանը: Գագիկ Հարությունյանի քույրը՝ Շամամ Հարությունյանը, ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի տեղակալ է: Մինչ այդ նա նույն նախարարության «Զբաղվածության պետական ծառայություն» գործակալության պետն էր: Գագիկ Հարությունյանի դուստրը՝ Արմինե Հարությունյանը թիվ 8 պոլիկլինիկայի գլխավոր բժիշկն է, սկեսրայրին պատկանող «Բեգլարյան բժշկական կենտրոնում» աշխատում է որպես բաժանմունքի վարիչ: Վերջերս նա հայտնվել էր սկանդալի կենտրոնում, քանի որ Գուրգեն Արսենյանի որդու հարսանիքին հարձակվել էր հայտնի վիրաբույժ Արտավազդ Սահակյանի վրա, պատճառն էլ այն էր, որ բժիշկը իր հարցազրույցներում քննադատել է այն պաշտոնյաներին, ովքեր պաշտոնները բաժանում են խնամի, սանիկ, քավոր ու նրանց երեխաներ սկզբունքով: Արմինե Հարությունյանի ամուսինը՝ Արտաշես Բեգլարյանը, ՀՀ ՊԵԿ օպերատիվ հետախուզության վարչության պետի տեղակալն է: Գագիկ Հարությունյանի որդին՝ Արտակ Հարությունյանը ՀՀ գլխավոր դատախազության կոռուպցիոն և կազմակերպված հանցագործությունների գործերով վարչության պետն է: Նախկինում նա զբաղեցնում էր ՀՀ ազգային անվտանգության մարմիններում կիբերհանցագործությունների գործերով վարչության պետի տեղակալի պաշտոնը: Տարիներ առաջ նա հայտնվել էր Դատավորների առաջխաղացման ցուցակներում որպես դատավոր, սակայն մեծահոգաբար հրաժարվել էր դատավորի պաշտոնից: Գագիկ Հարությունյանի մյուս որդին՝ Էդուարդ Հարությունյանն էլ ԵՊՀ-ում է մի քանի պաշտոն զբաղեցնում, Միջազգային համագործակցության վարչության պետի տեղակալ , բաժնի վարիչ, ռեկտորի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ: Նման ներկայանալի պաշտոններ զբաղեցնելը ոչ միայն Գագիկ Հարությունյանի շնորհքն է, այլեւ նման հատընտիր խնամիներ ունենալու արդյունքը: Բանն այն է, որ Սերժ Սարգսյանի կրտսեր դուստրը ամուսնացած է Սահմանադրական դատարանի նախագահ Գագիկ Հարությունյանի զարմիկի հետ, ՍԴ նախագահը խնամիական կապեր ունի նաեւ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի եղբոր հետ, բժիշկ Կամո Տեր-Պետրոսյանի դուստրը ՍԴ նախագահի հարսն է: Հիշեցնենք, որ «Ազգուտակով` պաշտոնյա» շարքի շրջանակներում անդրադարձել էինք ԱԺ նախագահ Գալուստ Սահակյանին, փոխնախագահներ Էդուարդ Շարմազանովին ու Հերմինե Նաղդալյանին: Հ. Գ. Ուրախ կլինենք, եթե ընթերցողները լրացնեն մեր տեղեկությունները պաշտոնյաների ընտանիքների մասին: Հնարավոր է՝ նրանց պաշտոնյա հարազատներից ոմանց մասին մենք բավարար տեղեկություններ չունենանք: hraparak.am

Интересно, что в русской версии сайта razm.info весьма мало публикаций, по сравнению с армянской.

Я смотрю в этой теме нет информации об многих погибших военнослужащих Азербайджана. K примеру, потери с августа, об которых в этой теме не написано: Ağayev Hafiz Asif oğlu Şahsuvarov Əmrah Musa oğlu Allahverdiyev Qismət Azər oğlu Bayramov Ramin Cahangir oğlu Xəlilov Elşən İlqar oğlu Səfərov Asim Əhməd oğlu Ağalar Əliyev Sadiqov Elnur Vüqar oğlu Разм.инфо (на армянской) публикует результаты своего мониторинга соц. сетей. http://razm.info/tag/%d5%a1%d5%a4%d6%80%d5%a2%d5%a5%d5%bb%d5%a1%d5%b6%d5%a1%d5%af%d5%a1%d5%b6-%d5%a2%d5%a1%d5%b6%d5%a1%d5%af%d5%ab-%d5%af%d5%b8%d6%80%d5%b8%d6%82%d5%bd%d5%bf%d5%b6%d5%a5%d6%80/page/2

Николь Пашинян написал интересную статью об своих впечатлениях с передовой и об тех изменениях которые произошли в последние месяцы. http://armtimes.com/hy/read/91781

Об убийствах слышал (как и Серж в 2015-м вдруг "спомнил", что что-то "слышал" об этом, но затем быстро опять забыл), об жестоких избиениях слышал, но вот об факте иснасилования не знал.

Статья не новая но в тему. Գագիկ Ծառուկյանը դատապարտվել է բռնաբարության համար և պատիժ է կրել. The Moscow Post Հայաստանը թալանող պաշտոնյաների հերթական ցուցակն է երեկ տպագրվել ռուսական մամուլում: Այս անգամ ՀՀ բարձրաստիճան պաշտոնյաների միլիոնավոր դոլարների հասնող ունեցվածքին անդրադարձել է «The Moscow post» պարբերականը: «Ռուսաստանը գազի գինը Հայաստանի համար բարձրացրեց 7 տոկոսով, իսկ հայ չինովնիկները հաջողացրին բնակչության համար այդ գինը բարձրացնել մոտ 40 տոկոսով». սույն վերտառությամբ հոդվածի տակ այս անգամ խոսքը Երևանի քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանի, ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանի և մի շարք այլ պաշտոնյաների մասին է: Կարեն Կարապետյան Ծագումով ղարաբաղցի «Հայռուսգազարդի» տնօրեն Կարեն Կարապետյանը, ըստ ռուսական պարբերականի, ՀՀ գազալցակայանների գլխավոր «նայողն» է, ում միջոցով լցվում են նախևառաջ Ռոբերտ Քոչարյանի ու Գագիկ Ծառուկյանի գրպանները: Հրապարակման մեջ հիշեցում կա նաև, որ 2008-ի նախագահական ընտրություններից առաջ Քոչարյանին մեղադրում էին «Հայռուսգազարդից» 170 մլն դոլար գողանալու համար: Ըստ «The Moscow post»-ի, Կարեն Կարապետյանը վերահսկում է պլաստմասե խողովակների արտադրությամբ զբաղվող կազմակերպություն, որի արտադրանքը օգտագործվում է գազիֆիկացման ժամանակ: Նա շուկայից դուրս է մղել տնային տնտեսություններում գազային համակարգերի սպասարկմամբ զբաղվող 8 մասնավոր կազմակերպությունների, բացառությամբ` «Ալշիդ» ընկերության, որը, ի հեճուկս մոնոպոլիստ ընկերության տնօրինության ճնշումների, կարողացել է գոյությունը պահպանել շուկայում: Գագիկ Բեգլարյան` Չոռնի Գագո Երևանի ՀՀԿ-ական քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը, ըստ ռուսական լրատվամիջոցի, ունի բիզնես հետաքրքրություններ մի քանի ոլորտներում` թեթև արդյունաբերություն (մի քանի տրիկոտաժի ձեռնարկությունների սեփականատեր է), շինարարության համար հողերի առուծախ, անօրինական շինարարություն` հիմնականում Երևանի կենտրոնում և կանաչ գոտիներում: Նա սերտորեն կապված է կրիմինալի հետ: Վերջին շրջանում փորձում է իր բարեկամներին ու մտերիմներին ղեկավար աշխատանքի տեղավորել Երևանի համայնքներում: «The Moscow post»-ը հիշեցնում է նաև, որ պետական գնումների գործակալության ղեկավարը Գագիկ Բեգլարյանի եղբայր Հակոբ Բեգլարյանն է: Սամվել Ալեքսանյան ԱԺ պատգամավոր Սամվել Ալեքսանյանը, մականունը` Լֆիկ Սամո, Ըստ ռուսական պարբերականի, այս մականունը նա ստացել է կանացի ներքնազգեստների բիզնեսով զբաղվելու արդյունքում, երկրի ամենահարուստ անձանցից է և երկրի ղեկավարի վստահելի օլիգարխներից մեկը: Նա, ըստ «The Moscow post»-ի, Ռոբերտ Քոչարյանի ավագ որդու` Սեդրակ Քոչարյանի բիզնես-պարտնյորն է բջջային հեռախոսների ՀՀ ներկրման գործում: Միանգամից մի քանի խանութների ցանցի սեփականատեր է` «Երևան սիթի», «Լուսաստղ», «Կայսր»: Ավարտին է հասցնում Շիրակի մարզում շաքարի ճակնդեղի գործարանի շինարարությունը: Չի խորշում ուկրաինական և ռուսական օղիների հայտնի ապրանքանիշերի կեղծումից: Հայաստանում 7 դեղագործական ֆիրմայի սեփականատեր է, որոնք նույնիսկ Տնտեսական մրցակցության պետհանձնաժողովի տվյալներով, բարձրացնում են ներկրվող դեղորայքի գները: Նա ունի ամենաբազմամարդ և լավ զինված թիկնազորը Հայաստանում: Պարբերաբար հավատարմություն և լոյալություն է ցուցադրում նախագահին և միաժամանակ անգութ է իր մրցակիցների և առավել ևս ընդդիմության հանդեպ: Նա կատարում է «իշխանության մահակի» դերը: Գագիկ Ծառուկյան ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը, ըստ ռուսական ԶԼՄ-ի, լինելով ՆԳՆ աշխատակից, դատապարտվել է բռնաբարության համար և պատիժը կրել է: Ծառուկյանին է պատկանում «Մուլտի գրուպ» կոնցեռնը, որը բաղկացած է մի շարք ձեռնարկություններից` Աբովյանի «Կոտայք» գարեջրի գործարանը, Աբովյանի չափիչ գործիքների գործարանը, Երևանի դեղագործական ֆիրման, «Մեկ» կահույքի խանութների ցանցը, «Ավիասերվիս» ԲԸ-ն, «Մուլտի լեոն» բենզագազալցակայանների ցանցը, քարի վերամշակման «Մուլտի սթոուն» ընկերությունը, գինու, կոնյակի և օղու «Արարատ» գործարանը, Արարատի ցեմենտի գործարանը, ունի բազմաթիվ այլ ակտիվներ, իսկ որոշ ոլորտներում մենաշնորհ է հաստատել: Օրինակ, նրա ընտանիքը գրեթե ամբողջությամբ վերահսկում է մեղրի արտադրությունը Հայաստանում` շուկայից դուրս մղելով անկախ արտադրողներին: Իր մարդկանց միջոցով վերահսկում է «Կենտրոն» հեռուստաընկերությունը, ակտիվներ ունի ԱՊՀ և Հարավային Եվրոպայի երկրներում, ինչպես նաև Բալկաններում: 1997թ-ից մինչ օրս Ռոբերտ Քոչարյանի գլխավոր բիզնես-գործընկերն է: Ակտիվների ենթադրվող չափը ոչ պակաս, քան 1 միլիարդ ԱՄՆ դոլար է: Միխայիլ Բաղդասարով Ծնունդով բաքվեցի Բաղդասարովը ՌԴ-ից ՀՀ է եկել 1997-ին` Քոչարյանի վարչապետության ժամանակ: Երկրի ղեկավարությանը ներկայացվել է որպես մարդ, ով մեծ կապեր ունի ռուսաստանյան բիզնես էլիտայի հետ, ինչը պետք է նպաստի 2 երկրների միջև տնտեսական համագործակցությանը: Իրականում, Բաղդասարովը չի ունեցել ոչ մի մեկնարկային խոշոր կապիտալ: 1998-ից իշխում է ՀՀ բենզինի և ընդհանրապես ՀՀ նավթամթերքների շուկայում: Քոչարյանի և Սարգսյանի աջակցությամբ (վերջինիս կարգադրությամբ Բաղդասարովի հետ համագործակցել է մաքսային ծառայության պետ Արմեն Ավետիսյանը), աջակցությամբ շուկայից դուրս է մղել բոլոր իր կողմից չվերահսկվող նավթամթերք ներկրողներին: Բաղդասարովն ու նրա «Միկա» ընկերությունը զբաղվել են խոշոր մատակարարումներով` մինչև Այրում կայարան, ուր բենզինն ու դիզվառելիքը վերավաճառում էին Սարգսյանի կողմից վերահսկվող 5 ընկերությունների, որոնք էլ զբաղվում էին մանրածախ վաճառքով: Այն մի քանի ամիսներին, երբ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնում էր Վազգեն Սարգսյանը, Բաղդասարովը զրկվեց մենաշնորհից, և շուկա վերադարձան այլ մատակարարներ: Հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչությունից հետո մինչև 2000-ի վերջը Բաղդասարովն ամբողջությամբ վերականգնեց իր գերակա դիրքերը նավթամթերքի ներկրման շուկայում: Բաղդասարովը որոշեց իր ուշադրությունը կենտրոնացնել այլ ոլորտների վրա և մասնակցեց Հրազդանի ցեմենտի գործարանի «սեփականաշնորհմանը»: Գործարանի սեփականաշնորհման գինը կազմում էր մոտ 150 հազար դոլար, երբ այդ ժամանակ Երևանի կենտրոնում 3 սենյականոց բնակարանը նույնքան արժեր: Նրա հետ մեկտեղ գործարանի սեփականատեր դարձավ ևս մի հոգի, ով հետագայում սպանվեց` իր դեմ իրականացված մահափորձի հետևանքով: Պետպատվեր իրականացնող բոլոր շինընկերություններին պարտադրվում էր ցեմենտ գնել միայն Հրազդանի գործարանից: Բաղդասարովի մյուս «սխրանքը» «Հայխնայբանկի» «սեփականաշնորհումն» էր, որը նա գնեց 300 հազ. դոլարով, ինչը, իրականում, եղել է բանկի Երևանի մի քանի գրասենյակների արժեքը: Այն հետագայում վաճառվեց «ՎՏԲ» բանկին: և այդ ամենը նա կրկին արեց Սարգսյանի ու Քոչարյանի աջակցությամբ: Նավթամթերքների ներկրման վրա վերահսկում իրականացնելու և առաջին հերթին ավիակերոսինի վրա ամբողջական մենաշնորհ սահմանելու միջոցով նպատակաուղղված կերպով սնանկացման է հասցվել պետական «Հայկական ավիաուղիներ» ավիաընկերությունը, որը մինչև 2000-ը ինքնաբավ և եկամտաբեր ընկերություն էր: Հետագայում ավիաընկերությունը բաժանվել է 3 մասի, սակայն աստիճանաբար մինչև 2004-ը բոլոր ավիափոխադրողները Բաղդասարովի «Արմավիայի» կողմից դուրս են մղվել շուկայից: Ակտիվների ենթադրվող չափը 1 միլիարդ դոլար է: Բարսեղ Բեգլարյան Ծագումով ղարաբաղցի Ֆլեշ Բարսեղը Սերժ Սարգսյանի գլխավոր բիզնես գործընկերներից մեկն է: Նա դե յուրե դիզվառելիքի շուկայում խոշորագույն «Ֆլեշ» ընկերության սեփականատերն է: ՀՀ նավթամթերքների շուկայում ապահովում է բենզինի ավելի քան մեկ քառորդ մասը: Նրան է պատկանում «Արզնի» թռչնաբուծական ֆաբրիկայի բաժնետոմսերի 45 տոկոսը, խոշորագույն «Ղարաբաղ գոլդ» ընկերության բաժնետոմսերի 55 տոկոսը, «Ֆլեշ+» ընկերության 80 տոկոսը, «Ալյանս» ապահովագրական ընկերության 10.5 տոկոսը: Ֆլեշ Բարսեղն ունի 56 բենզալցակայան, որոնցից 12-ը` Երևանում, 40-ը` մարզերում, 4-ը` ԼՂ-ում: «Արարատ» բանկի համասեփականատերերից մեկն է: Մաքսային ծառայության տվյալներով, վճարվող եկամտահարկի հիման վրա 2005-ին ՀՀ-ում ամենահարուստ մարդն էր: Վոլոդյա Բադալյան Ռոբերտ Քոչարյանի խնամի, նրա խոշոր գործընկերներ, ԱԺ պատգամավոր Վոլոդյա Բադալյանը Սպիտակի շաքարի գործարանի նախկին տնօրենն է: Նրա ձեռքի տակով է անցել այնպիսի խոշոր քիմիական ձեռնարկությունների սեփականաշնորհումն ու վերավաճառումը, ինչպիսիք են «Քիմռեակտիվը» և «Պոլիվինիլացետատը»: 2001-ին ստացված հունական 10 միլիոնանոց վարկի հափշտակիչներից մեկն է: Վարկը «Արդշինբանկի» միջոցով յուրացվել է ՀՀ ագրոարդյունաբերողների և սերմնաբուծության միության կողմից: Բադալյանը նաև եղել է Քոչարյանի ու Սահակաշվիլիի միջև կնքված հայ-վրացական գաղտնի գործարքների կնքահայրը: Այդ բարեկամության և հովանավորչության շնորհիվ միջնորդավորված անձանց միջոցով վրացական կապիտալը լվացման համար ներթափանցել է ՀՀ, իսկ հայկականը` Վրաստան: ՀՀ-ի կողմից հանդիսանում է «Հայ-ռուսական գործարար համագործակցության ասոցիացիայի» անդամ, որի միջոցով Քոչարյանը իր քաղաքական և տնտեսական շահերի լոբբինգ էր իրականացնում ՌԴ-ում: Սամվել Մայրապետյան Երևանի բժշկական համալսարանի նախկին պրոռեկտոր Սամվել Մայրապետյանը Ռոբերտ Քոչարյանի և ՀՀ ներկայիս փոխվարչապետ Արմեն Գևորգյանի գլխավոր բիզնես-գործընկերներից է: Նրա անունն առաջին անգամ մամուլում հայտնվեց 1995-ին, երբ իրավապահ մարմինները կաշառակերության դեպք բացահայտեցին բժշկական ինստիտուտում: Այնուհետև Մայրապետյանը բժշկականից տեղափոխվեց մշակույթի նախարարություն, սակայն Լևոն Տեր-Պետրոսյանի աշխատակազմի պահանջով Մայրապետյանի պայմանագիրը խզվեց, և նա մեկնեց Մոսկվա: Սամվել Մայրապետյանը «Հ2» հեռուստաընկերության գլխավոր սեփականատերն է: Հենց նա Երևանում, Բայրոնի փողոցի վրա կառուցեց առաջին էլիտար շենքը, իսկ հետագայում դարձավ Քոչարյանի ու Արմեն Գևորգյանի բիզնես-գործընկերը` էլիտար շինարարության ոլորտում (Երևանի կենտրոնում նման բնակարանների 1 քմ-ն արժե 1000 դոլարից ոչ պակաս): Մայրապետյանի կինը` բժշկական համալսարանի ներկայիս ռեկտոր Գոհար Քյալյանը, ըստ «The Moscow post»-ի, բավական կոլորիտային կին է, ընդդիմադիր մամուլի ամենասիրելի հերոսներից մեկը: Մինչ ռեկտորի պաշտոնում ընտրվելը, Քյալյանը, ըստ ռուսական լրատվամիջոցի, մտավ «Օրինաց երկիր» կուսակցություն, քանի որ այն ժամանակվա ԿԳ նախարարը ՕԵԿ-ական էր: Մայրապետյանը իր տիկնոջը ռեկտոր դարձնելու հարցը լուծեց մի քանի հոգու, այդ թվում ԱԺ նախկին նախագահ Արթուր Բաղդասարյանին, ԿԳ նախկին նախարար Սերգո Երիցյանին, Ռոբերտ Քոչարյանի ավագ որդուն` Սեդրակ Քոչարյանին էլիտար բնակարաններ նվիրելով: «Նկատենք, որ իր տիկնոջը ռեկտոր դարձնելը, տարբեր գնահատականներով, Մայրապետյանի համար արժեցել է 500 հազար դոլար»,- նշում է «The Moscow post»-ը: Լևոն Սարգսյան ԱԺ պատգամավոր, ՀՀԿ խորհրդի անդամ Լևոն Սարգսյանը (Ալրաղացի Լյով) իր ուղին սկսեց Երևանի ալրաղացից, որի համասեփականատերն էր ցանկանում դառնալ: Հետագայում նա այդ գործը բարեհաջող ավարտեց 2002-ին: Հինգ տարի անց նա ստիպված եղավ վաճառել ալրաղացը: Լևոն Սարգսյանը կոշիկի խանութների ցանցի սեփականատեր է` «Սալամանդր», «Աս», «Բանգլադեշ» և ևս մի մեծ խանութ Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքում: Սարգսյանը համարվում է իշխանությունների առաջին մահակը: Իր թիկնապահների միջոցով կազմակերպել է կոպիտ հարձակումներ ընդդիմադիր լիդերների և այլախոհների վրա: Ռուսական լրատվամիջոցն առանձնացնում է 2004-ին իրավապաշտպան Միքայել Դանիելյանին դաժան ծեծի ենթարկելու դեպքը և երկրի նախագահի ազգային անվտանգության գծով նախկին խորհրդական Աշոտ Մանուչարյանի դեմ մահափորձը: «Որոշ տվյալներով, որոնք հրապարակվել են նաև մամուլում, դիմել է վարձու մարդասպանների` Քոչարյան-Սարգսյան զույգի համար կրիմինալ և բիզնես-աշխարհում անցանկալի անձանց վերացնելու համար: 2008-ի աշնանը նրա հրահանգով «Օդնոկլասնիկի» սրճարանում սպանվեց 2 երեխաների հայր, 35-ամյա Անդրանիկ Բաբայանը: Լևոն Սարգսյանի կերպարը դարձավ այնքան զազրելի, որ վերջին շրջանում «ընդհատակյա գործողությունների վարպետից» սկսեցին հետ քաշվել նախագահը և նրա շրջապատը»,- նշում է «The Moscow post»-ը: Ռուբեն Հայրապետյան Ռուսական լրատվամիջոցը նշում է, որ ՀՖՖ նախագահ, ԱԺ պատգամավոր Ռուբեն Հայրապետյանը` Նեմեց Ռուբո, ֆուտբոլի «Փյունիկ» ակումբի դե ֆակտո տերն է: Հայաստանում, ըստ «The Moscow post»-ի, լավ են հիշում անեկդոտային պատմությունը, երբ Սերժ Սարգսյանի Թուրքիա այցից առաջ (երբ վերջինս գնում էր Հայաստան-Թուրքիա ֆուտբոլային խաղը դիտելու), Հայաստանի զինանշանի վրայից մեկ անհետանում, մեկ հայտնվում էր Արարատ լեռը, ինչն ուղեկցվում էր Ռուբեն Հայրապետյանի անգրագետ ու անհեթեթ բացատրություններով: Հայրապետյանը հանդիսանում է Հայաստանի «ծխախոտի արքաներից» մեկը: Իր բիզնես-կարիերան սկսել է «Հայծխախոտ» արտադրական միավորման փոխտնօրենի պաշտոնից: Հետագայում դարձել է «Հայծխախոտ» ԲԲԸ-ի կառավարման խորհրդի նախագահ: 1999-ին գնել է հայ-կանադական «Գրանդ տոբակո»-ի բաժնետոմսերի մի մասը, իսկ հետո` մյուս մասը: Գրոշներով սեփականաշնորհել է Վանաձորի տրիկոտաժի ֆաբրիկան, որը հիմա արտադրում է այնպիսի քանակությամբ տրիկոտաժ, որ արտահանվում է այլ երկրներ: Ըստ ռուսական ԶԼՄ-ի, Հայրապետյանը ուրիշի ունեցվածքը խլելու մեծ սիրահար է: Մասնավորապես, «Բջնի» գործարանի «դեդեկտիվ ձեռքբերումից» հետո, նա իշխանությունների օգնությամբ հետաքրքրություն ցուցաբերեց «Բյուրեղի» հանդեպ: Հայրապետյանին է պատկանում շինանյութերի, մետաղյա իրերի, ջրատաքացուցիչ սարքերի մեծածախ վաճառքով զբաղվող «Ռումավա» ԲԲԸ-ն, կտորեղենի, տեքստիլ արդյունաբերության արտադրությամբ զբաղվող «Խարուր» ԲԲԸ-ն, հացահատիկային կուլտուրաների աճեցմամբ զբաղվող «Բամբակ» ՓԲԸ-ն, «Ավան-91» ալկոհոլային խմիչքների արտադրական կոմպլեքսը, «Անահիտ» ռեստորանները, բարերն ու սրճարանները, «Նորալուսին» հանգստյան և զվարճանքի կազմակերպությունը, «Փյունիկ» ֆուտբոլային ակումբը: Կազմակերպությունների մի մասը գրանցված է Հայրապետյանի հոր` Ռաֆիկ Հայրապետյանի անունով, այդ թվում` և գազային վառելիքի մեծածախ վաճառքի ոլորտում նրա բիզնես-կառույցները: Համարվում է «իշխանության մահակներից» մեկը: Ունի լավ զինված և բազմամարդ թիկնազոր: Միշտ ձգտում է, որ լրատվամիջոցները, նույնիսկ ընդդիմադիր, իրեն անվանեն Սերժ Սարգսյանի ամենամերձավոր օլիգարխը և փորձում է արդարացնել իր «բարձր կոչումը»: Կարեն Կարապետյան Ինչպես նշում է «The Moscow post»-ը, Սերժ Սարգսյանի աշխատակազմի ղեկավար, ծագումով Տաշիրից, ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ Կարեն Կարապետյանը 1990-93թթ. եղել է «ՍԻԿ» (Դոնի Ռոստով) առևտրաարդյունաբերական ձեռնարկության գլխավոր տնօրենը, 1993-99թթ.` Տաշիրի էմալապատ սպասքի գործարանի տնօրենը, այնուհետև` նույն գործարանի խորհրդի նախագահը: Նրա գլխավոր բիզնես-գործընկերը հարազատ եղբայրն է` Սամվել Կարապետյանը, ով ապրում է Ռուսաստանում, որտեղ ունի խոշոր բիզնես և հանդիսանում է «Տաշիր գրուպի» սեփականատերը: Կոնցեռնի կազմի մեջ են մտնում արդյունաբերական և շինարարական կազմակերպություններ, առևտրի կենտրոններ, մատակարարող և կենցաղային կազմակերպություններ, ռեստորանների և հյուրանոցների ցանց, առողջարաններ, ինչպես նաև` շուրջ 200 բազմապրոֆիլ կազմակերպություններ` ավելի քան 30 հազար աշխատակիցներով: Կարապետյանի կոնցեռնը, ըստ «Ֆորբս» ամսագրի, 2007-ին եղել է 12-րդը` Ռուսաստանի անշարժ գույքի ամենախոշոր սեփականատերերի շարքում: «Տաշիր գրուպը» Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանի և նրա «Սոգլասիե» ՓԲԸ-ի բիզնես-գործընկերն է: «Արա Աբրահամյանի «Սոգլասիե-Հայաստան» հայկական բիզնես-կառույցը հանդիսանում է այն այլանդակության լիիրավ մասնակից, որ Հայաստանում կոչվում է «էլիտար շինարարություն»` իր բոլոր բնորոշ ատրիբուտներով` իրենց տներից մարդկանց բռնի տեղահանում, գրոշներով նրանց հողերի և տների գնումը և այլն: Կարեն Կարապետյանը «Տաշիր գրուպի» ղեկավարն է Հայաստանում, հետևաբար` երկրի տնտեսության և բիզնեսի տվյալ ոլորտի համար դրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Կոնցեռնի մեջ մտնող ձեռնարկությունների մասնագիտացումը նույնն է, ինչ-որ Ռուսաստանում, սակայն առաջնային ուղղություններ են հանդիսանում անշարժ գույքը, շինարարությունը, սպասարկման ոլորտը (առաջին հերթին հյուրանոցներ, սրճարաններ, ռեստորաններ և պիցերիաներ) և առևտուրը: Վարչապետի պաշտոնի համար Կարապետյանի թեկնածությունը քանիցս քննարկվել է Սերժ Սարգսյանի հետ: Չնայած նրա եղբոր` Ռուսաստանի հայ համայնքից Հայաստան խոշոր ներդրումների ներգրավմանը աջակցելու խոստումներին և Սերժ Սարգսյանի տված բազմաթիվ երդումներին, այդ հարցը այդպես էլ չի լուծվել հօգուտ Կարապետյանի: Վերջինս ստիպված եղավ բավարարվել նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնով»,- գրում է «The Moscow post»-ը: «Հայկական ժամանակ» 2010թ. մարտ

Интервью в тему. Но мне кажется, что не только армянская сторона, но и Алиев блефует и делает только вид что согласен с вариантом Путина. А в самый последний момент, как это было в Казани (когда допольнительные пункты представила азербайджанская сторона), когда уже надо подписать, он откажется. Tatul Hakobyan. «Սեղանին կա փաստաթուղթ, որն ավելի վատն է , քան Մադրիդյան մայր փաստաթուղթը, այն ավելի վատն է , քան Կազանյան փաստաթուղթը։ Բանակցությունների սեղանին դրված է մի փաստաթուղթ, որի հիմնական կետերը երկուսն են , որը մենք կարող են անվանել ռուսական պլան կամ Լավրովի պլան ։ Այդ փաստաթուղթը ենթադրում է երկու հիմնական բան , ԼՂ -ին առաջարկում են միջանկյալ կարգավիճակ, որը հնարավոր է շատ մոտ է անկախության կարգավիճակին, բայց ցածր է անկախության կարգավիճակից , բայց շատ ավելի վերև է , քան իքնավարությունը ։ Այսինքն միջանկյալ կարգավիճակ է տրվում Ղարաբաղին ։Դրա դիմաց ԼՂ -ը պետք է իր ուժերը դուրս բերի առնվազն հինգ շրջաններից ։Կարող եմ պնդել , որ հայակական կողմը փորձում է տապալել այս փաստաթուղթը ։ Եթե հարցնում եք ինչով է վատը այս փաստաթուղթը Մադրիդյան փաստաղթղից , ապա ... այնտեղ ասվում է , որ Ղարաբաղի ապագա կարգավիճակը որոշվում է բնակչության կամարտահայտության ՝ պլեբեսցիտի միջոցով , այստեղ է փոփոխությունը , այսինքն հանարքեվի , կամ կամարտահայտման հարցը մղվել է ետին պլան »

История переговоров. Խաղաղություն չի՞ լինելու. ուրեմն՝ պատերա՞զմ http://www.aniarc.am/2016/04/01/jam-news-tatul-hakobyan-armenian/ Tatul Hakobyan Կարգավորման բանակցային գործընթացը. Թաթուլ Հակոբյանի հոդվածը «Անալիտիկոն» հանդեսում http://www.aniarc.am/2016/06/25/nk-peace-process-1991-today-analyticon/ Tatul Hakobyan ANI Armenian Research Center ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը վերջին երկու տասնամյակներում հակամարտության կողմերին՝ Երևանին, Ստեփանակերտին և Բաքվին ներկայացրել է մի շարք առաջարկներ: Դրանցից առաջինը փաթեթայինն էր: Փաթեթային տարբերակ. Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման համապարփակ համաձայնագիր (նախագիծ). 1997-ի հուլիս http://www.aniarc.am/2016/04/21/nk-package-1997-july/ Փուլային տարբերակը, վերապահումներով, որպես բանակցությունների հիմք, ընդունելի էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանի համար: Առաջին նախագահի հրաժարականի պատճառներից մեկը այս փաստաթուղթն էր Փուլային տարբերակ. Լեռնային Ղարաբաղի զինված հակամարտության դադարեցման համաձայնագիր (նախագիծ). 1997-ի դեկտեմբեր http://www.aniarc.am/2016/04/21/step-by-step-1997-december-nk/ Լեւոն Տեր-Պետրոսյան. «Պատերազմ, թե՞ խաղաղություն․ լրջանալու պահը» (1 նոյեմբերի, 1997 թ) http://www.aniarc.am/2015/11/12/levon-ter-petrosyan-article-war-or-peace-1997/ Անվտանգության խորհրդի հայտնի նիստը, որտեղ ի հայտ եկան ՀԱՅՏՆԻ ՈՒԺԵՐԸ. 1998-ի հունվար Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականը վճռեց Անվտանգության խորհրդի նիստը. հունվար 7-8, 1998թ http://www.aniarc.am/2015/11/12/ltp-7-8-january-1998/ Ընդհանուր պետություն. Լեռնային Ղարաբաղի զինված հակամարտության համապարփակ կարգավորման սկզբունքների մասին. 1998-ի նոյեմբեր http://www.aniarc.am/2016/04/22/common-state-1998-nk/ Տարածքների փոխանակում Ռիմա Դեմիրճյան. “Վազգենն անցավ Կարենի կողմը, համոզվեց, որ չի կարելի տալ Մեղրին” http://www.aniarc.am/2015/06/04/october-24-1999-meghri-demirchyan-sargsyan/ Մադրիդյան սկզբունքներ – ամբողջական տեքստ http://www.aniarc.am/2016/04/13/madrid-principals-armenian-text/ Տեր-Պետրոսյան. Մադրիդյան սկզբունքներով ամրագրված է Արցախի ժողովրդի՝ անկախ պետություն ստեղծելու իրավունքը http://www.aniarc.am/2016/05/08/levon-ter-petrosyan-nk-recognize-or-not-article-may-6/ Կազանի փաստաթուղթ (աշխատանքային տարբերակ) http://www.aniarc.am/2016/06/23/kazan-document-23-june/ Պուտինի պլանը՝ տարածքներ միջանկյալ կարգավիճակի դիմաց. տեսանյութ և տեքստ http://www.aniarc.am/2016/06/27/putin-plan-tatul-hakobyan-derenik-malkhasian-civilnet/ Արցախ. բարդ ընտրություն http://www.aniarc.am/2016/06/28/nk-putin-plan-tatul-hakobyan-article-leak/

Жириновский: Турция станет нам ближе, чем Белоруссия и Армения .................................................................)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) Молодец. Всю правду прямо в матку!!!

April 6th, 2016, 11:03 am Музей победы над Арменией в Баку? Мы горим желанием сразиться с Израилем, мы покажем им кто такие арабы, мы сбросим их в море! (Гамаль Абдель Насер, Президент Египта, речь 4 июня 1967 за неделю до полного разгрома египетской армии) Следя за новостями на тему текущего обострения армяно-азербайджанского конфликта, обратил внимание на заявления лидеров конфликтующих сторон и тональность их СМИ. Громогласные заявление лидеров Азербайджана, что они вернут Карабах силой оружия напомнили мне риторику арабских государств в отношении Израиля: слишком много пафоса и нулевой результат. Было бы столь просто "скинуть евреев в море" или "вернуть Карабах силой оружия" - давно бы скинули и вернули. Или вот из свежего "Азербайджан способен нанести ракетный удар по Ханкенди" - и что дальше? А Обама способен нанести ядерный удар по Москве, а Китай может превратить Индию в ядерную пыль, а Индия успеет сделать тоже самое с Китаем. Или вот Иран многократно грозился уничтожить Израиль. Но пока тьфу-тьфу дальше слов дело не идет, поскольку техническая способность это одно, а фактическая реализация - другое. Во-первых можно получить в ответ, а во-вторых тлеющий конфликт позволяет бесконечно списывать все беды государства на внешние силы, оправдывая коррупцию, нищету и безнадегу. ( Collapse ) Понятно, что пафосные речи произносятся для собственных граждан, для поднятия их боевого духа и сплочения вокруг лидера государства. Воруешь, терроризируешь собственный народ, а тут раз и в героя превратился, наградил сам себя медалями за мнимые победы и воруешь дальше. "-Наши победоносные войска на подступах к Тель-Авиву", сотрясал кулаком с трибуны Гамаль Абдель Насер, в то время как народ с удивлением замечал, что по всему Каиру военные строят баррикады и блокируют дороги. Это из книги Джеймса Олдриджа "Каир - биография города". Египтяне настолько привыкли к тому, что они самые-самые и их президент божество, что растерялись от реального положения вещей: городские морги переполнены от трупов привозимых с фронта солдат, на город падают бомбы, возникли перебои с электричеством и водой, а возвращавшиеся с фронта голодные и оборванные дезертиры несли страшные слухи о том, что армия Египта уничтожена. Из этого мораль: чем более тупой и малообразованный народ, тем активнее этот народ "хавает" лозунги из телевизора и газет. Еще на низкий уровень развития общества указывают портреты и статуи лидера государства, вот недавно побывал в Гамбии - крохотной африканской стране, где правит президент-самодур Яхья Джамме. Он призывает замочить журналистов, гомосексуалистов и вещает с плакатов на улицах городов "Не проголосовать за меня может только безумец". Вы много знаете о Гамбии? Наверняка, 99,999% землян не в курсе где Гамбия находится, но президент карликовой страны вещает о влиянии Гамбии на мировую политику. Азербайджанские СМИ Положа руку на сердце и будучи абсолютно нейтральным в армяно-азербайджанском конфликте, я просто подметил, что азербайджанские лидеры и их СМИ очень напомнили мне египтян и Гамаля Абдель Насера. Сотрясание кулаками и воинственные заявления не отражают реальное положение вещей. Мне сложно судить, насколько народ Азербайджана сплочен вокруг президента и верит ли он дядям из телевизора. Азербайджанцы - не арабы и не быдло, а вполне культурная и в массе своей образованная нация. Но читая их СМИ создается ощущение, что сами азербайджанские власти и журналисты считают собственный народ дебилами. Ну серьезно, о какой "очередной" победе идет речь? Вернули бы Карабах - да, это победа. А попытаться атаковать, получить отпор и вернуться на исходные позиции это не победа, а политические игры ценой жизни собственных солдат. Выскажу личное мнение - если Азербайджан и вернет Карабах (что маловероятно), то только в рамках переговорного процесса. Азербайджанская армия не осилит штурм Карабаха как по стратегических причинам, так и по политическим. Если бы они могли это сделать - давно бы это сделали, 23 года - достаточный срок. В Каире есть прекрасное место, малоизвестное для туристов, называется "Монумент победы над Израилем в войне 1973". Умельцы из Северной Кореи построили впечатляющую панораму, напоминающую ту, что в Москве на тему Бородинской битвы. Там же выставка военной техники и всяческой героики. И все бы хорошо, но... а где собственно победа, если войну египтяне проиграли, как три предыдущие войны? Нет, я серьезно, без шуток. О какой победе идет речь, если они атаковали позиции противника и даже продвинулись на 10 километров вглубь израильской линии обороны, но затем "застряли" на второй и третьей линиях обороны, на третий день целая египетская армия оказалась в окружении противника, а на пятый день израильские танки прорвались к пригородам Каира? Излишне говорить, что по итогам 20-дневной войны стороны вернулись на исходные позиции по итогам переговоров. Египет не вернул ни миллиметра захваченных у него земель. Другое дело, что в 1978 египтяне и израильтяне сели за стол переговоров, задружились, обменялись посольствами и Израиль вернул Синай в 1980 сам, без единого выстрела. Армянские СМИ Надо сказать, что армяне тоже преуспели в нагнетании атмосферы пафоса и непобедимости. Пишут во всех основных ереванских СМИ, мол, нанесем удары по нефтепроводам и основным городам Азербайджана. Нефтепроводы? Журналисты, которые это пишут, они задумываются, чьи это нефтепроводы и кто будет очень недоволен? А где-то написали, что если азербайджанцы не успокоятся, то армия НКР захватит Гянджу и Евлах. Любой, кто бывал в Карабахе знает, что армяне контролируют все стратегические высоты и Карабах это как огромная гористая крепость, возвышающаяся над равнинами Азербайджана. Какой Евлах, какая Гянджа? Там колоссальный перевес сил на стороне противника и армяне никогда в жизни туда не двинутся, а останутся на крайне выгодных нынешних позициях. Но почему бы народ на накормить пафосными речами, мол, мы возьмем Гянджу? Чего уж мелочиться, айда до Баку, там трасса хорошая и милиция нынче взятки не берет. Потом демонстративно по улицам Степанакерта возили туда-сюда тягач с ракетной установкой СКАД, очевидно возили специально, чтобы все успели снять на телефоны и загрузить в интернет. Поскольку любой мало-мальски понимающий в военной технике человек скажет, что СКАД наносит удары по целям в сотнях километрах от точки запуска, этот массивный агрегат не нужно тащить на линию фронта, где его уничтожат с беспилотника, или установкой ГРАД. Зато все армянские СМИ заговорили о грозном оружии, которое испугает противника, якобы случайно сняли на видео. Добавлю, что это "грозное" оружие оставшееся с советских времен и морально устаревшее, есть также и у противника. Возвращаясь к конфликту в Карабахе Мне кажется, что в Баку надо создать музей победы над Арменией. А то в Каире подобный музей есть, а в Баку нет. Специалисты из КНДР по созданию таких музеев готовы выехать на помощь. http://puerrtto.livejournal.com/tag/%D0%90%D1%80%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F

Какие 12 стран не признают Геноцид армян ЕРЕВАН, 3 июня. Новости-Армения. Парламент Германии признал геноцид армян 1915 года в Османской империи историческим фактом. Вместе с ФРГ это Великое Злодеяние признали 30 стран, 164 — до сих пор не признают. У всех - свои причины. Где-то это политика, где-то экономика, а где-то простое незнание истории. Life.ru собрал 12 примеров того, как государства аргументируют своё нежелание признавать трагедию армянского народа. 1. США 46 штатов из 50 признали геноцид армян. Президент США Барак Обама: "Геноцид армян является не голословным утверждением, личным мнением или точкой зрения, — это широко документированный факт, который поддерживается огромным количеством исторических свидетельств. Факты неоспоримы. Официальная политика, которая призывает дипломатов искажать исторические факты, является несостоятельной. Будучи сенатором, я решительно поддерживаю принятие резолюции о геноциде армян, и как президент я признаю геноцид армян". 2. Австралия Министр иностранных дел Австралии Джули Бишоп заявлял, что "австралийское правительство признаёт, что трагические события в Османской империи разрушительно влияли на дальнейшие поколения, на их идентичность, наследие и культуру. Мы, однако, не признаём эти события геноцидом". 3. Израиль Пресс-секретарь МИД Эмануэль Нахшон заявил, что официальная позиция Израиля не изменилась. "Мы очень чутки и отзывчивы к страшной трагедии армянского народа во время Первой мировой войны, — сказал он. — Исторические дебаты о том, как расценивать эту трагедию, — это одно, а признание того, что что-то страшное произошло с армянским народом, — это совсем другое, и это гораздо важнее". 4. Япония Генеральный консул Японии: "Правительству Японии хорошо известно о трагедии армянского народа в начале прошлого века. Мы хотели бы выразить наши глубокие соболезнования и сочувствие жертвам. Мы твёрдо убеждены в том, что такого рода трагедии никогда не должны повторяться. Говоря о позиции турецкого правительства, необходимо заметить, что речь идёт о позиции другой страны. Даже если мы знаем об этом злодеянии, тем не менее мы не в состоянии понять детали того, что произошло сто лет назад. Таким образом, мы не можем прокомментировать позицию турецкого правительства. Но я хотел бы повторить, что мы знаем о трагедии и хотели бы выразить наше сочувствие и соболезнования". 5. Индия В индийском городе Калькутте существует мемориал жертвам Геноцида армян. Текст на мемориале гласит: "Это наша дань благодарности более чем миллиону мучеников армянского народа, которые потеряли жизнь в самых трагических условиях в годы Первой мировой войны 1914—1918 годов. Этот памятник возведён вашими соотечественниками в Калькутте 24 апреля 1965 года в ознаменование пятидесятой годовщины великой национальной трагедии". 6. Великобритания Из опубликованных документов МИД Великобритании: "Правительство Великобритании признаёт геноцидом лишь те события, которые признаны таковыми со стороны международных судов (например, холокост и резня в Сребренице и Руанде), и именно этим мы должны руководствоваться в вопросе о признании". 7. Мексика Мексиканский дипломат армянского происхождения Артуро Сарухан: "Этот вопрос пока не стоит на повестке мексиканского внешнеполитического ведомства, так как Армения и Мексика не имеют прочных основ для сотрудничества и весьма далеки друг от друга в географическом плане, что создаёт некую отдалённость друг от друга процессов, протекающих в обеих странах. С другой стороны, армянская община Мексики малочисленна и не очень хорошо организованна, что также препятствует продвижению армянских интересов в Мексике". 8. Испания Четыре региона Испании признают Геноцид армян. Факт геноцида признали Страна басков, Каталония, Балеарские острова и Наварра. Политолог и аналитик Рикардо Руис де ла Серна выражает сожаление в связи с тем, что Испания не следует примеру стран, которые официально признали попытку стереть армян с лица земли. Он считает, что нужно больше рассказывать о произошедших событиях, больше писать о том, какой несправедливости подверглись армяне и другие христианские общины в Османской империи. 9. КНР Армянский союз в Китае организовал мероприятия, посвящённые столетию Геноцида армян. Мероприятия было решено провести в городе Нанкине, который также страдал от геноцида: в этом городе в 1937 году японцы уничтожили больше 300 тысяч китайцев. 10. Эстония Глава Палаты представителей национальных меньшинств Рафик Григорян сообщил: "Эстонские власти до сих пор не готовы признавать факт Геноцида армян, называя массовое уничтожение армянского народа абстрактным термином "трагедия". Тем не менее в Эстонии прошли мемориальные мероприятия, посвящённые 100-летию геноцида, организованные посольством Армении. 11. Белоруссия Белоруссия пока не готова обсуждать вопрос признания Геноцида армян. Об этом заявил Чрезвычайный и Полномочный Посол Белоруссии в Армении Степан Сухоренко: "Думаю, что наше мнение на этот счёт будет сформировано в зависимости от того, как будут развиваться события в международной обстановке. Кроме того, до сегодняшнего дня Армения не предлагала нам принять резолюцию о геноциде армян. Если это произойдёт, то мы её рассмотрим, а пока тема эта для нас новая". 12. Украина Бывший депутат Рады Арсен Аваков в 2013 году стал соавтором проекта постановления, которое называло резню геноцидом и устанавливало 24 апреля днём памяти его жертв, однако Комитет по правам человека его не принял, пояснив: "Его принятие или рассмотрение Верховной радой Украины может привести к напряжению в сфере внешних отношений Украины".

Любопытно, что Испания до сир пор не признала. Получается, что из западных сверхдержав остались только Великобритания и США. Признание со стороны Израиля тоже имеет немаловажную роль. В этом плане очень активны страны Латинской Америки. Из 12 стран континента 7 уже признали геноцид. Но все же признание со стороны Германии - это особое историческое событие. Мне кажется, что после Германии Дания тоже в скором времени признает. Тут написали что признали 29 стран - http://ru.euronews.com/2016/06/02/getting-to-grips-with-genocide-what-does-it-mean/, но по карте получается 27 стран (если считать Армению и Ватикан тоже). Откуда они взяли эти лишные 2 страны?)))