Источник новостных статей один и тот же

[free]

Я просто в шоке.

две одинакове статьи на русском и армянском, но разные авторы.

Опубликован одна статья на www.zerkalo.az на русском и автор ее Р. Миркадыров, вторая статья опублина на армянском на www.zhamanak.com и автор ее А. Бабаджанян. Статьи слово в слово повторяются.

Не знаю даже, что и думать.

[free]

Вот статья Р. Миркадырова

АРМЕНИЯ ЗАВЕЛА СЕБЯ В ТУПИК

Из-за чего и страдает, и может пострадать еще больше, и прежде всего сама

Р.МИРКАДЫРОВ

Завершившийся вчера визит в Армению главы МИД Грузии Гелы Бежуашвили был ознаменован истерическими призывами официального Еревана не исключать его из региональных проектов. Об этом сообщает агентство "Туран" со ссылкой на Арминфо.

Прежде всего, это касается проекта железной дороги Карс-Ахалкалаки-Тбилиси-Баку. Hа встрече премьер-министра Армении Андраника Маргаряна с Г.Бежуашвили первый заявил, что этот проект имеет "политический контекст".

А.Маргарян сказал, что этот проект - "экономически нецелесообразен", так как является "политической альтернативой" уже существующей железной дороги Карс-Гюмри-Тбилиси-Баку.

Задействование уже существующего маршрута, по словам А.Маргаряна, позволит "всем странам Кавказа в равной мере пользоваться транзитными возможностями региона".

Hакануне аналогичное мнение высказал и глава МИД Армении Вардан Осканян, встречаясь с Гелой Бежуашвили.

Министр транспорта Армении Андраник Манукян сообщил, что на восстановление железнодорожного пути Карс-Гюмри необходимо 20 млн. долларов. Эти средства Армения планирует привлечь за счет Всемирного банка. Министр выразил надежду, что в скором будущем Армения "наладит" отношения с Турцией, и тогда железная дорога Карс-Гюмри будет "очень необходима".

Одновременно А.Манукян "похоронил" разрекламированный в свое время проект черноморской паромной переправы "Порт Кавказ - Поти" для транспортного сообщения между Арменией и Россией (через территорию Грузии). По словам А.Манукяна, использование этой переправы экономически нецелесообразно. В 2005 году паром выполнил всего два рейса и прекратил работать. Проблема в том, что порт "Кавказ" недостаточно глубок для подхода к нему крупнотоннажных судов и вмещает всего 18 вагонов, транспортировка которых экономически не выгодна, и подорожала в последние три года в 4,5 раза.

Hапомним, что 25 мая 2005 года в Баку представители Азербайджана, Грузии, Турции, США и Казахстана подписали соглашение о строительстве железной дороги Карс-Ахалкалаки-Тбилиси-Баку. Стоимость этого проекта оценивается примерно в 600 млн. долларов. Финансирование предполагается осуществить за счет государств-участников, а также международных организаций и частных компаний.

Проблема заключается еще и в том, что в ближайшее время Армения может лишиться еще одного, по сути, единственного регионального энергокоммуникационного проекта. Дело в том, что вторая часть газопровода Иран-Армения будет построена в середине 2007 года, сообщил журналистам министр энергетики республики Армен Мовсисян.

По его словам, вторая очередь будет проложена по территории Армении от Каджарана до Арарата. Уже завершаются проектные работы и весной начнутся полевые, отметил министр. Он также отметил, что строительство первой очереди газопровода Иран-Армения от иранской границы до Каджарана ведется с некоторым опережением графика, уже проложено 2 км труб. По словам А.Мовсисяна, строительство газопровода позволит Армении импортировать ежегодно 2,8 млрд. кубометров газа из Ирана. Отвечая на вопрос журналистов о перспективе участия Армении в строительстве транзитного газопровода до Украины, министр отметил, что к Армении с такой просьбой пока никто не обращался. "Армения, как и любая другая страна, заинтересована в транзитном газопроводе, однако все дело в условиях, на которых он будет построен", - сказал А.Мовсисян, добавив, что Украина и Иран пока не договорились по этому вопросу.

Как сообщалось ранее, вторая часть газопровода Иран-Армения включает два отрезка на территории Армении: Каджаран-Сисиан протяженностью 55,4 км, и Джермук-Арарат протяженностью 99,7 км. Генподрядчиком выступает иранская компания Sanir.

Армения и Иран в мае 2004 года подписали соглашение о строительстве газопровода для поставки в Армению иранского газа. При этом Иран обязался в течение 20 лет поставить Армении 36 млрд. кубометров природного газа с возможным увеличением срока действия договора на 5 лет и общего объема поставок газа до 47 млрд. кубометров. Иранский газ начнет поступать в Армению не позднее января 2007 года.

Подрядчиком строительства первой части газопровода на территории Армении протяженностью 40 км (от приграничного города Мегри до Каджарана) является иранская Sanir, субподрядчиком - ЗАО "Армросгазпром". Работы начаты в конце 2004 года. Стоимость первой части газопровода оценивается в 30 млн. долларов, второй - 130 млн. долларов. Строительство ведется на средства, предоставленные Ираном, которые Армения обязуется вернуть поставками электроэнергии в течение 10 лет.

Армения завела себя в экономический тупик и в ближайшее время вообще может оказаться почти в полной транспортно-коммуникационной блокаде. Да, Армения, естественно, не заинтересована в реализации проекта Карс-Акалхалаки-Тбилиси-Баку. Однако до урегулирования взаимоотношений как с Азербайджаном, так и с Турцией ей просто нечего предложить взамен. Да, на самом деле, восстановление железнодорожного сообщения по маршруту Карс-Гюмри-Тбилиси-Баку обойдется намного дешевле, чем строительство нового. Прав армянский министр и в том, что восстановление движения по этому маршруту позволит "всем странам Кавказа в равной мере пользоваться транзитными возможностями региона". То есть, это будет серьезным шагом в создании системы региональной экономической интеграции трех стран Южного Кавказа с выходом с одной стороны в Турцию, а далее в Западную Европу, а с другой в Казахстан и дальше на Восток. Кроме того, эта ветка, которая станет составной частью транспортной коммуникации Запад-Восток, будет еще и пересекаться с транспортным коридором Север-Юг. И, таким образом, Армения станет одним из связующих звеньев международно-региональной транспортно-коммуникационной системы. Все правильно.

В принципе, одним из элементов урегулирования карабахского конфликта является восстановление экономических отношений между Азербайджаном и Арменией и вовлечение последней в реализуемые на Южном Кавказе международно-региональные коммуникационные проекты. Однако до подписания мирного соглашения с Азербайджаном и нормализации отношений с Турцией нечего даже мечтать по поводу вовлечения Армении в эти проекты. А время не ждет. Заинтересованные стороны, прежде всего, Турция, Грузия, Азербайджан и Казахстан, не собираются ждать до тех пор, пока Армения образумится и наладит нормальные отношения со своими соседями. Не случайно пришлось вспомнить и о строительстве газопровода Иран-Армения, который имеет для официального Еревана жизненно важное значение, особенно в свете повышения со стороны России цен за экспортируемый в эту страну газ до мировых. Но и это не все. Армения на самом деле надеялась в ближайшее время стать транзитной страной для транспортировки газа в Украину, которая также нуждается в больших объемах этого энергоносителя. Однако, в случае применения в отношении Ирана санкций, особенно в виде военной интервенции со стороны США, реализацию этих проектов придется оставить в долгий ящик. Уж точно Ирану будет не до строительства нового газопровода, по крайней мере, в течение предстоящих нескольких лет. Но и это не все...

В этом случае Армения на некоторое время потеряет выход во внешний мир через Иран. Кроме того, учитывая большие объемы товарооборота между двумя странами, можно даже примерно рассчитать насколько оскудеет рынок потребительских товаров Армении со всеми вытекающими отсюда социально-экономическими последствиями.

И, наконец, Армения окажется в полной, притом, односторонней зависимости от Грузии. Границы с Азербайджаном и Турцией закрыты, закроются границы с Ираном. Грузия поистине станет для Армении "дорогой жизни" для выхода во внешний мир. Это, естественно, самый наихудший для Армении вариант развития событий, который сегодня вполне реален.

Одним словом, прав был Левон Тер-Петросян, который еще в 1998 году предупреждал армянское общество о том, что "завтра будет поздно". Армения уже осталась вне выгодных, крупномасштабных международно-региональных экономических и транспортно-коммуникационных проектов. Но сегодня ей, стране, населенной "высокоцивилизованным" народом, угрожает вообще, хотя бы на некоторый период, оказаться в худшем случае в "первобытно-общинном строе", а в лучшем, во временах "натурального хозяйства". А "высокоцивилизованный" народ вряд ли "достоин" такой участи. Это не злорадство. Это реальность, которую должна осознать политическая элита Армении и поторопиться...

http://www.zerkalo.az/

18/1/ 2006

[free]

Вторая статья.

Автор: Арман Бабаджанян

Հինգշաբթի, 19 Հունվարի 2006

Հայաստան. Այսպես շարունակելու դեպքում` Dead end

Արման Բաբաջանյան

Շաբաթասկզբին ավարտվեց Վրաստանի արտաքին գործերի նախարար Գելա Բեժուաշվիլու այցը Հայաստան։ Այն նշանավորվեց պաշտոնական Երեւանի կոչերով՝ Հայաստանին զերծ չպահել տարածաշրջանային նախագծերից։

Գ. Բեժուաշվիլու հետ հանդիպման ժամանակ Կարս-Ախալքալաք-Թբիլիսի-Բաքու երկաթուղային ճանապարհի նախագծի վերաբերյալ Հայաստանի վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանը առաջինը հայտարարեց, որ այդ նախագիծն ունի «քաղաքական ենթատեքստ»։

ՀՀ վարչապետի կարծիքով, այդ նախագիծը «տնտեսական առումով նպատակահարմար չէ», քանի որ համարվում է արդեն գոյություն ունեցող Կարս-Գյումրի-Թբիլիսի-Բաքու երկաթուղային ճանապարհի «քաղաքական այլընտրանքը». երկաթուղու շահագործումը Կովկասի բոլոր երկրներին թույլ կտա հավասարաչափ օգտվել տարածաշրջանի տարանցումային հնարավորություններից։

Հանդիպելով Գելա Բեժուաշվիլու հետ՝ նախօրեին նման կարծիք հայտնեց նաեւ Հայաստաի արտաքին գործերի նախարար Վարդան Օսկանյանը։

Հայաստանի կապի եւ տրանսպորտի նախարար Անդրանիկ Մանուկյանի պնդմամբ, Կարս-Գյումրի երկաթուղային ճանապարհի վերականգնման համար անհրաժշտ է 2 մլն դոլար։ Այդ միջոցները Հայաստանն ակնկալում է ստանալ Համաշխարհային բանկից։ Նախարարը հույս հայտնեց, որ մոտ ապագայում Թուրքիայի հետ հարաբերությունները կկարգավորվեն, եւ այդ դեպքում անհրաժեշտ կլինի Կարս-Գյումրի երկաթուղային ճանապարհի վերականգնումը։

Ա. Մանուկյանը նշեց նաեւ, որ «Կովկաս-Փոթի» նավահանգստի նավային ուղին տնտեսական առումով նպատակահարմար չէ. 2005 թվականին այն երկու անգամ օգտագործվել է եւ դադարեցրել աշխատանքը։ Խնդիրն այն է, որ «Կովկաս» նավահանգիստը բավականին խորը չէ, ինչի պատճառով այստեղ չեն կարողանում մոտենալ մեծ նավեր, եւ տեղավորվում է ընդամենը 18 վագոն, որոնց տեղափոխումը տնտեսապես ձեռնտու չէ: Ի հավելումն այս ամենի` տեղափոխումը վերջին տարիներին 4,5 անգամ թանկացել է։

2005 թվականի մայիսի 25-ին Բաքվում Ադրբեջանի, Վրաստանի, Թուրքիայի, ԱՄՆ-ի ու Ղազախստանի ներկայացուցիչները պայմանագիր կնքեցին Կարս-Ախալքալաք-Թբիլիսի-Բաքու երկաթուղային ճանապարհի վերաբերյալ։ Նախագիծը գնահատվում է շուրջ 600 մլն դոլար, որի ֆինանսավորումը կիրականացնեն մասնակից պետությունները եւ միջազգային կազմակերպություններն ու մասնավոր ընկերությունները։

Խնդիրն այն է, որ Հայաստանը մոտ ժամանակներս կարող է զրկվել եւս մեկ, ըստ էության, միակ տարածաշրջանային էներգահաղորդակցային նախագծից։ ՀՀ Էներգետիկայի նախարար Արմեն Մովսիսյանի պնդմամբ, Իրան-Հայաստան գազամուղի երկրորդ հատվածը կկառուցվի 2007 թվականի կեսերին։

Նրա խոսքերով, երկրորդ հատվածն անցնելու է Հայաստանի տարածքով՝ Քաջարանից մինչեւ Արարատ։ Ըստ նախարարի՝ աշխատանքները կսկսվեն գարնանը։ Նա նշեց նաեւ, որ Իրան-Հայաստան գազամուղի առաջին հատվածի կառուցման աշխատանքները՝ իրանական սահմանից մինչեւ Քաջարան, նախատեսվածից ավելի արագ են ընթանում. 2 կմ երկարությամբ խողովակներ արդեն տեղադրված են։ Գազամուղով հնարավոր է Իրանից ներմուծել տարեկան 2,8 մլրդ խորանարդ մետր գազ։ Առայժմ պարզ չէ, թե Հայաստանը կմասնակցի±, արդյոք, մինչեւ Ուկրաինա տարանցումային գազամուղի շինարարական աշխատանքներին, քանի որ նման խնդրանքով Հայաստանին չեն դիմել։ Նախարարի հավաստմամբ՝ Հայաստանը, ինչպես եւ ցանկացած երկիր, շահագրգռված է տարանցումային գազամուղի կառուցմամբ, սակայն խնդիրն այն նախապայմաններն են, որոնց միջոցով այն պետք է կառուցվի։ Իսկ Իրանն ու Ուկրաինան այդ հարցում դեռեւս պայմանավորվածություն չունեն։

Իրան-Հայաստան գազամուղի երկրորդ հատվածը ՀՀ տարածքում ներառում է Քաջարան-Սիսիան հատվածը՝ 55,4 կմ երկարությամբ, եւ Ջերմուկ-Արարատ հատվածը՝ 99,7 կմ երկարությամբ։ Պատվիրատուն է իրանական Sanir ընկերությունը։

Հայաստանը եւ Իրանը 2004 թվականի մայիսին Հայաստանին իրանական գազ մատակարարելու վերաբերյալ կնքել են պայմանագիր։ Իրանը պարտավորվել է 20 տարվա ընթացքում Հայաստանին մատակարարել 36 մլրդ խորանարդ մետր բնական գազ: Հնարավոր է նաեւ, որ պայմանագրի ժամկետը երկարաձգվի եւս 5 տարով, իսկ գազամատակարարումների ծավալը կհասնի մինչեւ 47 մլրդ խորանարդ մետրի։ Իրանական գազը Հայաստան կմտնի 2007 թվականի հունվարից ոչ ուշ։

Հայաստանի տարածքում 40 կմ երկարությամբ գազամուղի առաջին հատվածի պատվիրատուն իրանական Samir ընկերությունն է, իսկ ենթապատվիրատուն? «ՀայՌուսԳազարդ» ՓԲԸ-ն։ Աշխատանքները սկսվել են 2004 թվականի վերջին։ Գազամուղի առաջին հատվածի շինարարությունը գնահատվում է 30 մլն դոլար, իսկ երկրորդինը՝ 130 մլն։ Շինարարության աշխատանքները իրականանում են Իրանի միջոցներով, ինչը Հայաստանը 10 տարվա ընթացքում պարտավորվում է վերադարձնել էլեկտրաէներգիայի մատակարարումներով։

Հայաստանը հայտնվել է տնտեսական փակուղում եւ հնարավոր է մոտ ժամանակներս հայտնվի նաեւ տրանսպորտա-կապուղային շրջափակման մեջ։ Իրոք, Հայաստանը շահագրգռված չէ Կարս-Ախալքալաք-Թբիլիսի-Բաքու նախագծի իրացմամբ, սակայն մինչեւ Ադրբեջանի ու Թուրքիայի հետ փոխհարաբերությունների բարելավումը, ըստ էության, փոխարենը ոչինչ չի կարող առաջարկել։ Կարս-Գյումրի-Թբիլիսի-Բաքու երկաթուղային ճանապարհի վերականգնումն ավելի էժան է, քան նորի կառուցումը։ Այդ երկաթուղու վերականգնումը Կովկասի բոլոր պետություններին թույլ կտա հավասարապես օգտվել տարածաշրջանի տարանցիկ հնարավորություններից։ Դա լուրջ քայլ է Հարավային Կովկասի երեք երկրների տարածաշրջանային տնտեսական ինտեգրման համակարգ ստեղծելու համար, որը մի կողմից ելք կունենա դեպի Թուրքիա, ապա՝ Արեւմտյան Եվրոպա, իսկ մյուս կողմից՝ Ղազախստան եւ Արեւելք։ Այս ճյուղը կդառնա Արեւմուտք-Արեւելք տրանսպորտային կապուղու հիմնական հատվածը եւ կհատվի Հյուսիս-Հարավ տրանսպորտային միջանցքի հետ, եւ Հայաստանը միջազգային-տարածաշրջանային տրանսպորտա-կապուղային համակարգում կապող օղակ կդառնա։

Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման տարրերից մեկը Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջեւ տնտեսական հարաբերությունների վերականգնումն է եւ Հայաստանի ներգրավումը Հարավային Կովկասում իրականացվող միջազգային-տարածաշրջանային հաղորդակցային նախագծերի մեջ։ Սակայն մինչեւ Ադրբեջանի հետ խաղաղության դաշինքի ստորագրումը եւ Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորումը նույնիսկ պետք չէ երազել Հայաստանին այդ նախագծերի մեջ ներգրավելու մասին։ Իսկ ժամանակն անցնում է։ Շահագրգռված կողմերը, առաջին հերթին՝ Թուրքիան, Վրաստանը, Ադրբեջանը եւ Ղազախստանը, չեն պատրաստվում սպասել այնքան ժամանակ, մինչեւ Հայաստանը կարգավորի իր հարաբերությունները հարեւան երկրների հետ։ Պատահական չէ, որ հիշեցինք Իրան-Հայաստան գազամուղի կառուցման մասին, որը պաշտոնական Երեւանի համար կենսական կարեւոր նշանակություն ունի, հատկապես՝ Ռուսաստանի կողմից այս պետություն արտահանվող գազի գների բարձրացման լույսի ներքո։ Հայաստանը հույս ուներ մոտ ապագայում տարանցիկ պետություն դառնալ դեպի Ուկրաինա գազ տեղափոխելու գործում։ Սակայն Իրանի նկատմամբ պատժամիջոցների կիրառելու, մանավանդ` ԱՄՆ կողմից ռազմական գործողություններ սկսվելու դեպքում այդ նախագծերի իրականացումը ստիպված կլինեն հետաձգել անորոշ ժամանակով։ Իրանը հաստատապես ժամանակ չի ունենա նոր գազամուղի շինարարության համար, գոնե մոտակա տարիների ընթացքում։ Բայց սա դեռ բոլորը չէ:

Այդ դեպքում Հայաստանը որոշ ժամանակով կզրկվի Իրանից դեպի արտաքին աշխարհ ելքից։ Բացի այդ, հաշվի առնելով երկու երկրների ապրանքաշրջանառության ծավալներ` կարելի է ենթադրել, թե որքան կաղքատանա Հայաստանի սպառողական ապրանքների շուկան` այստեղից բխող բոլոր սոցիալ¬տնտեսական հետեւանքներով։

Եվ վերջապես Հայաստանը ամբողջովին կախված կլինի Վրաստանից. Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի հետ սահմանները փակ են, իսկ Իրանի հետ սահմանները կփակվեն։ Արտաքին աշխարհ դուրս գալու համար Վրաստանը իսկապես Հայաստանի համար «կյանքի ճանապարհ» կդառնա։ Սա, բնական է, Հայաստանի համար իրադարձությունների զարգացման վատթարագույն տարբերակն է, որը բավական իրական է։

http://www.zhamanak.com/article/?art_id=2070

[Kornelij Glas]

Неплохо товарищ Бабаджанян на клаве играет

Ну, Фри ты даешь- откопать такое- молоток!

[Гость Funky]

мдя. склонность к подлогу судя по всему у парня в крови.

[Sari Galin]

Миркадыров а.к.а. специалист по планам США, епти.

Бушу, у которого рейтинг популярности опустился до 28%, приходиться активизировать бедных национальных гвардейцев ( пожарников, сантехников, шоферов, фермеров ) по 3-4 разу для туров в чёрной дыре по имени Ирак.

Регулярных войск элементарно не хватает. Какая на хрен интервенция со стороны США ?

Кстати персы уже предупредили что заглушат Хормузский пролив если что. А это гарантия байрама на нефтянных рынках и 100-плюс долларов за баррель. Так что eсли бензин зашкалит за $6/галлон, избиратели в буквальном смысле изнасилуют республиканцев на следующих выборах. Последние и без того уже скулят о том как их побили демократы в прошлом ноябре. Все это известно Бушу.

Ильхаму & Ко. персы без лишних намеков дали понять что если ударная авиация США запаркуется в Насосном, Апшерон ожидает ракетный дождь с юга.

По поводу гипотетического транзита Иран-Армения-Грузия-Украина-Европа у меня, мягко говоря, большие сомнения. Особенно в свете того что в Тбилиси и Киеве на данный момент рулят общечеловеки, они же лучшие друзья Американских "НПОшников " . Про то что русские от такой перспективы наверняка подпрыгивают от волнения вообще молчу :rolleyes:

[Inferno]

Миркадыров а.к.а. специалист по планам США, епти.

Бушу, у которого рейтинг популярности опустился до 28%, приходиться активизировать бедных национальных гвардейцев ( пожарников, сантехников, шоферов, фермеров ) по 3-4 разу для туров в чёрной дыре по имени Ирак.

Регулярных войск элементарно не хватает. Какая на хрен интервенция со стороны США ?

Кстати персы уже предупредили что заглушат Хормузский пролив если что. А это гарантия байрама на нефтянных рынках и 100-плюс долларов за баррель. Так что eсли бензин зашкалит за $6/галлон, избиратели в буквальном смысле изнасилуют республиканцев на следующих выборах. Последние и без того уже скулят о том как их побили демократы в прошлом ноябре. Все это известно Бушу.

Ильхаму & Ко. персы без лишних намеков дали понять что если ударная авиация США запаркуется в Насосном, Апшерон ожидает ракетный дождь с юга.

По поводу гипотетического транзита Иран-Армения-Грузия-Украина-Европа у меня, мягко говоря, большие сомнения. Особенно в свете того что в Тбилиси и Киеве на данный момент рулят общечеловеки, они же лучшие друзья Американских "НПОшников " . Про то что русские от такой перспективы наверняка подпрыгивают от волнения вообще молчу :rolleyes: