Լեգենդար Գեներալը այսօր կդառնար 90 տարեկան

[hye]

Քրիստափոր Իվանյան – Հայաստանի Ազգային Հերոս

- Այսօր իմ նմանները պետք են ռազմաճակատի առաջին գծում եւ ես պետք է լինեմ Ղարաբաղում,-գեներալի վճիռը վերջնական էր եւ համաձայնության ենթակա...

***

1993-ի պատերազմական ծանր օրերին էր։ Իվանյանը գործերով պետք Է մեկներ Գյումրի։ Ուշ երեկոյան հասնելով Երեւան, նրան առաջարկում են տեղի հյուրանոցներից մեկում գիշերել, իսկ առավոտյան շարունակել ճանապարհը։ Նրան ուղեկցում են «Դվին» հյուրանոց։ Մտնելով հատուկ ճաշակով կահավորված բարձրակարգ համարը, Իվանյանը դիմում Է իր ուղեկցողին.

- Մի գիշերվա համար որքա՞ն պետք Է վճարենք հյուրանոցին...

- Բոլոր հարցերը լուծված են, անհանգստանալու հարկ չկա։

- Ես անպայման ուզում եմ իմանալ, թե որքան պետք Է վճարվի հյուրանոցին,-գեներալն իր տված հարցն այնպիսի տոնով կրկնեց, որ ուղեկցողը ստիպված էր պատասխանել.

- Նման կարգի սենյակները մի գիշերվա համար արժեն 60-80 ամերիկյան դոլարին համարժեք դրամ...

- Երկրի համար այս դժվարին պայմաններում նման գումար¬ները կարելի է ծախսել այլ նպատակով... Իսկ ես հենց հիմա մեկնում եմ Գյումրի,–ասաց Եւ հեռացավ...

Այդ գիշեր գեներալը քնեց ավտոմեքենայի մեջ։

... Երբ Իվանյանը հասավ հրետանավորների ճամբարային հավաքատեղի, արդեն կեսօր էր։ Անձնակազմը նստած ճաշում Էր։ Գեներալը միացավ սպաների սեղանին եւ սկսեց նրանց հետ սնվել։ ճաշելուց հետո խոհարարը ծերունու համար թեյ բերեց։ Վերջինս քիչ սպասելուց հետո նկատեց, որ մնացածների համար թեյ չեն բերում։ Կանչեց խոհարարին եւ հարցրեց.

- Իսկ ինչո՞ւ սպաներին թեյ չեք տալիս։

- ճաշացուցակով նախատեսված չէ, պարոն գեներալ,֊եղավ պատասխանը։

- Այդ դեպքում ինձ համար ինչո՞ւ եք բերել։

Խոհարարը շվարած կանգնել ու չգիտեր ինչ պատասխաներ...

***

Քրիստափոր Իվանյանը բնավորությամբ շատ անհանգիստ մարդ էր։ Նա ձգտում էր լինել ամենուր՝ եւ՛ ռազմաճակատի առաջին գծում, Եւ՛ թիկունքային ապահովման կետերում... Ոչ ոք չգիտեր, թե նա անսպասելիորեն երբ եւ որտեղ կհայտնվի, Եւ իր ներկայությամբ կփորձի առավել գործնական դարձնել միջավայրը։ Հաճախակի էր այցելում զորամասեր եւ ստորաբաժանումներ, հանդիպում անձնակազմի հետ, հետաքրքրվում զինվորական կենցաղով եւ առօրյայով։ Հատկապես ուշադիր էր սննդի կազմակերպման հետ կապված հարցերում։ Անպայման ստուգում էր օրվա ճաշացուցակը, այնուհետեւ զինվորների հետ համտեսում ճաշի որակը։ Որպեսզի պատկերացնենք նրա խստապահանջությունը, դիմենք ականատեսներից մեկի հետեւյալ պատմությանը։ «Մի օր զինվորների ճաշացուցակում միս չկար։ Հնարավոր չէր, որ չիմանար։ Կանչեց հրամանատարական կազմին եւ բոլորի ներկայությամբ դիմեց հրամանատարի՝ թիկունքի գծով տեղակալին.

- Ինչո՞ւ միս չկար այսօր։

Տեղակալը սկսեց անշտապ պատմել։ Պատմում էր հանգամանորեն, բոլոր մանրամասնություններով, քանի որ գիտեր՝ միեւնույն է, ամեն ինչ հարցնելու, պարզելու է։ Մոտ 5 րոպե պատմեց, որ պահեստում միս չկար, գնացել էր շտաբ՝ բանակի հրամանատարի՝ թիկունքի գծով տեղակալի մոտ, վերջինս ասել է, որ օրվա 2-րդ կեսին է լինելու։ Օրվա 2-րդ կեսին է գնացել, բայց դեռ չէին ստացել, հետո ուշացումով ստացել էին , բայց մինչեւ մուտքագրել Են՝ ահագին ժամանակ է անցել։ Հետո էլ շտաբի պատասխանատուն տեղում չէր։ Մի խոսքով, Եզրափակեց տեղակալը, ստացել ու բերել են, բայց ընթրիքին չհասցրԵցին, վաղվանից նորմալ կլինի։ Իվանյանն առանց ընդհատելու եւ անհանգստության նշանների ուշադիր լսեց։ Երբ համոզվեց, որ տեղակալն ավարտել է, հարցրեց.

- Ինչո՞ւ միս չկար այսօր։

Սպան տարակուսած նայեց նախ Իվանյանին, ապա մեզ ու սկսեց երկրորդ անգամ պատմել։ Նույն ձեւով։ Երբ ավարտեց, Իվան յանը նույն օլիմպիական հանդարտությամբ հարցրեց.

- Ինչո՞ւ միս չկար այսօր։

Տեղակալը խղճահար մեզ նայեց։ Նրա հայացքում օգնության աղերս կար, Եւ հարց՝ ի՞նչ անեմ։ Այդպես էլ ավարտվեց հավաքը։ Մենք դուրս Եկանք սենյակից, մեզ հետ տանելով հարցը՝ ինչու միս չկար այսօր։ Իվանյանի առակը զինչ ցուցաներ։ Ոչ մի պատճառ չի կարող լինել։ Առաջադրանքը պիտի կատարել ցանկացած գնով։ Հաջորդ բոլոր օրերին գնդում միս կար...»։

- Սանկտ Պետերբուրգի ռազմական ակադեմիայում ուսանելու ժամանակ առիթից առիթ այցելում էի Քրիստափոր Իվանյանին,– պատմում է ՊԲ հրետանու շտաբի պետ, գնդապետ Վարդան Մար– տիոոսյանը:-Մի անգամ զրույցի ընթացքում խոսք գնաց ռազմական գրականության մասին։ Գեներալին ասացի, որ ակադեմիայի գրադարանում հաճախ եմ հանդիպում հետաքրքիր գրքերի, որոնք, եթե հնարավորություն լիներ՝ կարելի է պատճենահանել, բազմացնել եւ ուղարկել Ղարաբաղ։ Քրիստափոր Իվանովիչը զրույցն ավարտելուց անմիջապես հետո դիմելով կնոջն՝ ասաց.

- Լիդիա, փողը բեր, իսկ դու վաղը եւեթ, ինչ գնով էլ լինի, այդ գրքերը բազմացնում Ես եւ ուղարկում Ղարաբաղ...

... Գեներալն ինչքան էլ ստիպեց՝ դրամը չվերցրի... Բայց գրքերի մի մասը բազմացնելուց հետո բերեցի Ղարաբաղ...

(Սենոր Հասրաթյան, "Գեներալ Իվանյան")

http://hay.do.am/publ/26-1-0-23

http://hay.do.am/news/2009-12-20-379

http://www.merhayrenik.narod.ru/zinvor/ivanyan1.html

[Kornelij Glas]

!!!

[Zampano]

Մեծ մարդ էր: Բայց ցավոք Ազգային հերոսի կոչում ոնց-որ չի ստացել

[hye]

Պաշտոնապես ոչ։ "Արցախի Հերոս" կոչում ունի։

[Толерант]

Нра герезманакрин грвац э.

Арцахи "H"ерос.

Бнав каревор чи, стацел , тэ оч.

.

З.Ы.

Только героическая особа мог в 70 лет , приехать в Арцах и помогать в создании армии НКР.

Такой человек наш другой герой сопротивления Аво, который не родился в Армении, однако стал достойным сыном своего народа.

Вечная память им.

[Zampano]

1993-ի պատերազմական ծանր օրերին էր։

......

- Նման կարգի սենյակները մի գիշերվա համար արժեն 60-80 ամերիկյան դոլարին համարժեք դրամ...

простите оффтоп, но просто забавно

[Толерант]

простите оффтоп, но просто забавно

Уточни ехпайр.

Расценки или ..?

[Zampano]

Уточни ехпайр.

Расценки или ..?

Драма не было в это время. Они появились в ноябре 93-ого, да и это выражение "Х долларин hамаржек драм" достижение последних лет

[hye]

В Степанакерте отметили 90-летие карабахского военачальника

12:01 | 21/ 12/ 2010

СТЕПАНАКЕРТ, 21 дек - Новости-Армения. Торжественное мероприятие, посвященное 90-летию карабахского военачальника, генерал-лейтенанта Христофора Иваняна, прошло накануне в Степанакерте, сообщает корреспондент агентства «Новости-Армения» из столицы Нагорного Карабаха.

На мероприятии присутствовали президент Нагорно-Карабахской Республики Бако Саакян, правящий архиерей Арцахской Епархии Армянской Апостольской церкви, архиепископ Паргев Мартиросян, спикер парламента НКР Ашот Гулян, премьер-министр Ара Арутюнян, другие должностные лица республики.

В ходе мероприятия был отмечен большой вклад Иваняна в карабахское национально-освободительное движение и армейское строительство.

Именем Христофора Иваняна назван военно-спортивный колледж при Министерстве обороны НКР в Степанакерте, а также карабахский поселок.

Христофор Иванян родился 20 декабря 1920 года в Тбилиси. В советские годы был генерал-майором артиллерии. Герой Арцаха (посмертно, 2000). Окончил Тбилисское артиллерийское училище (1940), Московскую военную академию им. Фрунзе (1949) и высшие курсы артиллерийской академии Ленинградского военного округа (1962).

В годы азербайджано-карабахской войны Христофор Иванян приехал из Ленинграда в Нагорный Карабах, чтобы помочь своим соотечественникам. В 1992-97 гг. он являлся советником председателя Комитета самообороны НКР, затем 1-м заместителем командующего Армии Обороны, командиром соединения.

Внес значительный вклад в формирование армейских структур и служб, особенно артиллерии, создание учебных воинских частей, центров, стрельбищ и полигонов. Руководил рядом военных операций по подавлению огневых точек противника (прилегающие к Степанакерту территории, Мартуни и др.). Скончался 30 августа 1999 года в Санкт-Петербурге.

[hye]