Армянское общество

[AndA]

в период Кочаряна улицы города перекрывались исключительно для проезда кортежа президента страны, тогда как сегодня это позволено и другим, а один из них – Манвел Григорян,

[Uspex]

Ребят .я буквально бегом,одна рука на клаве ,в другоё сендвич,сам на ногах и Бакси испортилась,чёрт,колотун дома

Севар.Спасибо

Успех опередил информ агентства почтина сутки

[Larasha]

Ребят .я буквально бегом,одна рука на клаве ,в другоё сендвич,сам на ногах и Бакси испортилась,чёрт,колотун дома

А у меня испортился Фондиталь. Ночью. Но дома пока тепло. :pleasantry:

[Uspex]

А теперь мой очередной гётутюн по отношению к правящей коалиции олигархов,которых я очень люблю странной любовью))))

Это не новая информация ,от 1 ноября

Размер минимальной зарплаты в Армении в 2012 году не будет увеличен, заявил министр финансов Армении Ваче Габриелян.

Отвечая на вопрос депутата от партии «Наследие» Армена Мартиросяна в ходе представления в парламенте проекта бюджета на следующий год, В.Габриелян заявил: «В 2009-2010 гг. в Армении был повышен размер зарплаты. В текущем году средняя зарплата составила 108 тысяч драмов».

По словам В.Габриеляна, в условиях, когда экономика находится в стадии восстановления, не стоит ожидать повышения размера зарплат.

«Это не будет содействовать экономическому росту. Считаем нецелесообразным повышение размера минимальной зарплаты на данном этапе», - пояснил он.

На днях правящая коалиция завалила проект повышения зарплат на будущий год. Вспомните об этом, когда будете выбирать депутатов в парламент.

[Uspex]

А министр энергетики Армен Мовсисян “катает шарики”

[Uspex]

А у меня испортился Фондиталь. Ночью. Но дома пока тепло. :pleasantry:

[sacred]

Цена молчания

Armenia Today [ 16.11.2011 | 17:05 ] Общество , В прессе , Армения

У меня довольно богатый опыт рассказа о «геройствах» губернатора Сюникской области Армении Сурена Хачатряна и его семьи. Но на этот раз речь пойдет не об этой семье, а о том, как вели себя жертвы этих «геройств».

[sacred]

Это довольно интересно.Еще одна горькая истина.

Եվս մեկ չհրապարակված հարցազրույց...

Автор Vahe Avetian, написано 17 Ноябрь 2011 г. в 11:42

Վահե Ավետյանն Անկախության բանակի և դրա հիմքի վրա առաջացած Հայաստանի հանրապետական կուսակցության առաջին անդամներից է: ՀՀԿ-ում կրել է 2-րդ կուսակցական տոմսը: Ազատամարտի վետերան է: 1992-ին տեղափոխվել է Շվեդիա, որտեղ երկու անգամ առաջադրվել է խորհրդարանական ընտրությունների հետագայում, 6 գրքի հեղինակ է: NEWS.am-ի հետ հարցազրույցում ներկայացնում է իր հիշողությունները` Հայաստանում ԽՍՀՄ-ի փլուզման և առաջին հետխորհրդային տարիների քաղաքական գործընթացների մասին:

ՀՀԿ-ի հիմնադրման ժամանակ ի՞նչ գաղափարների վրա էր նորկուսակցությունը խարսխվում: Ազգային-ազատագրական խնդիրներից բացիգաղափարական այլ հենակետեր ձևավորվա՞ծ էին:

90-ին, երբ ստեղծվում էր ՀՀԿ-ն, 28 տարեկան էի, այսօր 49: Այն ժամանակ մի բան գիտեի կուսակցության ստեղծման, ազգային ազատագրական խնդիրների ու գաղափարախոսության մասին, այսօր ուրիշ բան:

ՀՀԿ-ն ստեղծեց ԱԻՄ-ից առանձնացած Անկախության Բանակը: Մարտական միավորը կարիք ուներ քաղաքական հենարանի, չեր կարող գոյություն ունենալ որպես զինված ավազակախումբ, անկախականությանն անհարիր էր ֆիդայականությունը: Հավակնությունը կանոնավոր բանակն էր: Հիմնադիրները նախկին ԱՄԿ-ականներ ու ԱԻՄ-ականներ էին: Անկախականությունը քննարկման թեմա չէր կարող դառնալ, զիջողականությունն այս հարցում կդիտվեր անմիջապես ծախվածություն որպես: Ստեղծվող ՀՀԿ-ի միակ փաստարկն առանձնանալու օգտին կարող էր լինել այն որ զինվորականներն ավելի անկախական են քան ԱԻՄ-ը:

Այդ կուտը կերան բազումը: Հատկապես ազդեցիկ էր տարածվող կարծիքն այն մասին, որ Պարույր Հայրիկյանը Հայաստանում չէ, չի տիրապետում իրավիճակին, և այդ պատճառով է արտասահմանից հրամայում անմիջապես զենքը վայր դնել, թողնել ռազմի խնդիրները խորհրդարանի ու կառավարության վրա: Ասվում էր նաև, որ երբ հայրենիք վերադառնա, կհամոզվի որ իրավացի ենք, իհարկե կմիանա մեզ:

Մենք իհարկե անմիջապես համաձայնում էինք, փաստ էր որ Հայաստանում չէ, հույսն էլ ներշնչում էին որ հետո կհասկանա, այնպես որ ամեն ինչ կարգին է, իսկ վստահության աղբյուրն էլ անսպառ էթնիկական էր, որովհետև հայաստանաբնակի ամենամեծ, սերնդե-սերունդ մոլորություններից մեկն այն է որ ինքն ավելի լավ գիտե, որովհետև Հայաստանում է ապրում, և առհասարակ ամեն ինչ գիտե...

Այսպես առաջացավ ՀՀԿ-ն:

Քիչ ավելի ուշ, նոր ուսումնասիրություններս ու վերլուծություններս թույլ տվեցին պնդել որ խորհրդային գործակալությունները Պարույր Հայրիկյանին արտաքսեցին ու Մովսես Գորգեսյանին սպանեցին, որպեսզի կարողանան մասնատել անկախական շարժումն ու ազգային ազատագրական պայքարը ՍՍՀՄ-ի դեմ, փոխարինեն ղարբաղյան արկածախնդրությամբ, որն ի վերջո մեզ մինչ օրս պահում է ՍՍՀՄ-ում, դեռ մինչև 49 թիվը կպահի պայմանագրով (իրականում մի քանի տարուց կդառնանք ՌՍՖՍՀ-ի ադմինիստրատիվ միավոր):

Էլ ավելի ուշ, կարող էի պնդել որ Պարույր Հայրիկյանն ու Աշոտ Նավասարդյանը կանխատեսել էին որ չեկիստները մասնատելու են անկախական շարժումը: Կարող եմ պնդել որ Աշոտ Նավասարդյանը ՀՀԿ-ն առանձնացրեց ԱԻՄ-ից տանելով իր հետ բոլոր ինտեգրված չեկիստներին հետը, գիտակցաբար: ԱԻՄ-ը մաքուր մնաց:

92-ին ինձ ասաց. հեռացիր երկրից, բոլորս կալպակի տակ ենք: Ես հետս տարա հանձնարարություններ նրանից: Բոլորն առանց բացառության կատարված են:

Հայտարարում եմ որ 92 թվականից ՀՀԿ-ն չեկիստների կուսակցությունն է, որով պետք է ետ գային իշխանության ու գրավեին բոլոր ոլորտները. այն` ինչ տեսնում եք այսօր: Աշոտ Նավասարդյանին դա հասկանալի էր 92-ին: Մինչև մեռնելն իր ներկայությամբ պարտադրեց նրանց անկախականությունը որպես հիմնական ուղի, ինչից մինչ օրս չեն համարձակվում բացահայտ հրաժարվել:

Նրա մեծագույն ծառայություններից մեկը այն է, որ նա իրեն վառեց խիստ հսկողությամբ չեկիստներին իր շուրջը պահելով ու հնարավորինս խամաճկելով, որպեսզի անգամ առանց Մոսկվա տարած արխիվների էլ իմանանք թե ովքեր են գործակալները. խնդրեմ`ամբողջ ՀՀԿ-ն, առանց բացառության, բոլորը միասին հավաքած, ցուցակավորված, հատիկ-հատիկ ձերբակալության պատրաստ:

Ի սկզբանէ գաղափարախոսությունը ազգային ժողովրդավարական էր, միջազգայնորեն ընդունված մարդու իրավունքի բոլոր նորմերին համակիր ու որդեգիր: Ցեղակրոնը անհատական զբաղմունքն էր որոշ անդամների, ոչ քաղաքական հավատամք, որոնց զրույցները պատահաբար լսեցին մեկ-երկու դպրոց չգնացած ու այլասերեցին բնականաբար, իսկ հետագայում մեջտեղ բերած տարոնականությունը կուսակցություն լցված մշեցի ու ապարանցի կոլխոզնիկների մարմաջն էր արդեն, որը ղեկավարեց ՀՀԿ-ի ու Անկախության Բանակի շուրջը երբևէ չեղած, ինքնահռչակ վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանը:

Այն ինչ կարդում եք այստեղ, պնդում եմ որպես այդ կուսակցության համար երկրորդ քարտը կրած մեկը: Ավելին, մի ձեռքի մատների վրա հաշված մարդկացից մեկը որ Աշոտ Նավասարդյանի երաշխավորությամբ է ընդունվել կուսակցություն: Ավելին` այն մեկը, որի երաշխավորությամբ Աշոտ Նավասարդյանն է ընդունվել կուսակցություն:

Այս ամենը պնդում եմ ներկայիս ՀՀԿ-ին ու հետաքրքրվողներին ի գիտություն, որովհետև ես ինքս, անձամբ, պատմությունն եմ ՀՀԿ-ի: Աղբյուրի հավաստիության խնդիրը թողնում եմ այսով ձեր դատին:

Ճշմարտության դեմ չմեղանչելու համար ասեմ նաև, որ 90-92 թվականների դեռ ամբողջովին չկալպակված ՀՀԿ-ն հասցրեց գրել կուսակցության քաղաքական ծրագիր, որն այդ կուսակցությունը դարձրեց մինչ օրս միակը երկրում, որ ծրագիր ունի, և նաև դրանով է բացատրվում նրանց երկարատև իշխանությունը:

2. Ինչպիսի՞ վերաբերմունք էր ձևավորվել ՀՀԿ-ի նկատմամբ` այդ ժամանակիշխող ՀՀՇ-ի կողմից:

Մինչև 92-թվականը թշնամական: Պատերազմը թույլ չեր տալիս զգացմունքների դրսևորում պարզապես: Անկախության Բանակի զինվորների օրինակելի վարքը հարգանք էր ներշնչում: 92-ից երբ ՀՀԿ-ն ՀՀՇ-ի պես դարձավ չեկիստական կազմակերպություն, հարաբերությունները մեղմացան: Հետագայում Վազգեն Սարգսյանն իր բրդոտներով գրավեց ՀՀԿ-ն ու հետագա հարաբերությունները իշխանությունների հետ ներքին ՀՀՇ-ական էին: ՀՀԿ-ն (ոչ բրդոտների ՀՀԿ-ն) հանդարտ սպասում էր Հոկտեմբերի 27-ին:

3. Որպես ազատական ուղղվածության կուսակցություն, ՀՀԿ-ն այն ժամանակ էլկո՞ղմ էր ձեռնարկությունների մասնավորեցմանը:

Գաղափարախոսություններից խոսելիս պետք է նկատի ունենալ որ դրանցից գլուխ հանում էր մի քանի տասնյակ մարդ միայն այն ժամանակ (հիմա ավելի քիչ): Այդ մարդկաց շնորհիվ ՀՀԿ-ն ու ՀՀՇ-ն հայտարարեցին իրենց ազատական: Ասելի կուզե ի սկզբանե գաղափարական տարաձայնություն չեն ունեցել: Իհարկե երկուսն էլ սեփականաշնորհման կողմնակից էին գաղափարապես: Ցավոք սրտի այն չիրականացվեց գաղափարապես: Ազգային ամբողջ հարստությունը մի քանի կոմբինացիայով հայտնվեց նորաթուխ օլիգարխների ձեռքում, որոնք նույնացած էին ՀՀՇ-ական իշխանությունների հետ:

4. Ինչպիսի՞ հարաբերություններ ուներ ՀՀԿ-ն ՀՅԴ-ի հետ, և ի՞նչ դիրքորոշումձևավորեց ՀՅԴ-ի արգելման և նրա առաջնորդների ձերբակալությանվերաբերյալ:

Աշոտ Նավասարդյանի բնորոշմամբ ՀՅԴ-ի ժամացույցը միշտ 15 րոպե ետ էր (հիմա 150 տարի իմ կարծիքով): ՀՅԴ-ն մնացյալ ավանդական կուսակցությունների հետ համատեղ ղազագրով հրաժարվել էր ազգային ազատագրական պայաքարի ու հեղափոխության ելած ժողովրդից ու բռնել էր Գորբաչևի պոչը: Արհամարված էր մի խոսքով: Կամաց կամաց սկսեցին երևալ բարերարների տեսքով (բարձրացրին արհեստականորեն բենզինի գինը երկրում), հետո բարերարները սկսեցին նկարվել զինվորական հագուստներով, մեր համեստ տղերքի աֆտոմատները բռնած, իրենց ասելով Սփյուռքի մասնակցությունը խրախուսելու համար: Այդպես էլ չհրահրվեց իհարկե: 7 միլյոնանոց այն ժամանակ Սփյուռքից մի 100 հոգի եկավ կռվելու լավագույն դեպքում: Մնացյալ հայրենասերներն ավելի կարևոր ազգային գործ ունեին թիկունքում, մի անգամ ռեստորանում լափի վրա ծախսելիքի չափ գումար Հայաստան ուղարկելով իրենց իրավունք են վերապահում կարծել ու ամեն առիթով պնդել, որ իրենց ներդրումը զինվորների ներդումից քիչ չէ, հաճախ ավելի շատ է անգամ: Հետո սկսեցին վճարել զոհված տղերքի թաղման ծախսերն ու դրա դիմաց իրենց ´զինանշանները նկարեցին ոմանց շիրմաքարերին ու ընկան մեյդան: Երբ նրանց սկսեցին ձերբակալել, առանձնապես ոչ ոք չհուզվեց, մի քանի հոգի խրոխտ ելույթ ունեցան երբ Մարուխյանին արտաքսեցին: Դրանով ամեն ինչ պրծավ: Հետագայում մարուխյանական սերունդը սուս-փուս անհետացավ, նրանց փոխարեն Երևանում հայտնվեց Մոսկվայում ստաժիրովկա անցած ՀՅԴ գենգենը: Ի դեպ ձեռբակալություներով ու վտարումներով արհեստականորեն վերակենդանացրին սատկած լեշը ՀՅԴ-ի: Այն անհետանալու եզրին էր Սփյուռքում, Հայաստանում էլ ոչ մի կերպ ծիլ չեր տալիս: Հայաստանը միշտ հիշում էր նրանց հայտարարությունը մեզնից հրաժարվելու, ՍՍՀՄ-ն ընտրելու վերաբերյալ, 88 թվականին:

Այդուհետ ՀՀՇ-ի, ՀՀԿ-ի, ՀՅԴ-ի մեջ կոնֆլիկտ չի եղել, չի լինելու, անգամ գաղափարական, որովհետև ի տարբերություն առաջինների, դաշնակներն անգամ չգիտեն թե ինչ գաղափարախոսություն ունեն:

5. Արդյոք որևէ քաղաքական կամ տնտեսական քննարկումներ ՀՀԿ-ն ու ՀՀՇ-նայդ ժամանակ վարե՞լ են: Գոյություն ունեցե՞լ են որևէ գաղափարականտարաձայնություններ:

Տարաձայնությունները ՀՀՇ-ի ու ՀՀԿ-ի մեջ չեին լինում, այլ անձերի, որոնք կարող էին լինել երկու կազմակեպրություններից, կամ նույնից: Տարաձայնությունները լուծվում էին միշտ ուժեղի օգտին (ուժն է ծնում իրավունք), պարտվածը հաշտվում իջեցված ստատուսի հետ, կամ մեռնում, կամ բանտարկվում, կամ հեռանում երկրից: Քննարկումները լինում էին միայն շուկան կիսելու վերբաերյալ, տարաձայնությունները տնտեսական:

Պատերազմը, բանակը, վերոհիշյալ պարոնների ու տիկնանց ուշադրության կենտորոնում չի եղել երբևէ, այն ինքնակառավարվել է, և փառք աստծո: Այդ պատճառով ենք հաղթել: Եթե վերոհոշյալները հանակարծ երկրի թալանով զբաղվելուց բացի նաև պատերազմի մեջ խցկեին քթները, ամենայն հավանականությամբ կպարտվեինք:

Больше не нравится · · =1299000443&p[]=308590655836467"]Поделиться

[Удача]

...........Как то поздно взялся СС за мнимый порядок,за сокращение телохранителей и тд.Это все блеф.......

[Удача]

Եվս մեկ չհրապարակված հարցազրույց...

Автор Vahe Avetian, написано 17 Ноябрь 2011 г. в 11:42

[Мрав]

На самом деле идиотизмом является хождение на плаху подобно овце с криками все равно в этой стране ничего не добиться.

Вот!

[sacred]

Почему поздно? Как раз к выборам. Он сейчас должен такую кашу заварить, чтоб люди никак понять не смогли что происходит на самом деле. У него других шансов нет. Люди должны подумать,-" а хрен его знает, может все изменится?". Второй раз 2008 год он повторить не сможет (вернее он сможет, но тогда окончательно сдаст страну, а он этого не сделает), поэтому ему надо, хоть для приличия создать видимость нормальных выборов и взять голоса народа.

[Мрав]

Ребят .я буквально бегом,одна рука на клаве ,в другоё сендвич,сам на ногах и Бакси испортилась,чёрт,колотун дома

Севар.Спасибо

Так я ж старый интриган и сплетник)))) .

А-а-а-а. Да,из бывших.

Насчёт паспортных столов.Жена работает в паспортном отделении,я совершенно точно говорю,полный сухой паёк. Даже шокаладок в угощение не берут. Кроме того на стенах огромным шрифтом номер телефона горячей линии.Если гражданин позвонит и пожалуется в любом случае проводится служебное расследование в независимости прав он или маразматик. Что верно,то верно.Я уж врать не стану.

НО,это делается за счёт нервов служащих. Поясню: штаты сильно урезаны. В сетевом смысле,компюрная техника,наладка и д.т. ниже плинтуса. Кадры (новые) в сновном..ладно ,проехали, скажем так не проявляют особенного профессионализма... А работающим паспортисткам весь день приходится бегать и это тоже занимает время и всё равно образуются очереди. Скажу, не поверите,работают до девяти вечера,потому что работу ,которая не связанна непосредсвенно с граждами не успевают делать в рабочее время. Короче на износ. А во время выборов -хоть вешайся,паспортисток спокойно можно в сумашедший дом отвозить.А ведь они тоже люди. Эту проблему тоже надо решать.

Успех, личная просьба к тебе, ты можешь узнать где надо ставить печать о прописке в специальный вид на жительство (хатук катсутсян каргавичак). В ОВИРЕ или территориальном паспортном отделе?

[Uspex]

Успех, личная просьба к тебе, ты можешь узнать где надо ставить печать о прописке в специальный вид на жительство (хатук катсутсян каргавичак). В ОВИРЕ или территориальном паспортном отделе?

[sacred]

Խուճապահար մարդն է կրկնում 3 տարի առաջվա սխալները

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ՀՀՇ վարչության անդամ, ՀՀ Ազգային ժողովի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախկին ղեկավար Հովհաննես Իգիթյանը:

- Պարոն Իգիթյան, ինչպե՞ս եք գնահատում Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակը և մասնավորապես իշխանական համակարգի վերջին խմորումները:

- Ինձ թվում է, իշխանությունը խուճապի մեջ է, դա պարզ երևում է, որովհետև ապագա ընտրությունները նորից կապվում են կեղծիքների և այն տեխնոլոգիաների հետ, որոնք իշխանությունը արդեն օգտագործել է նախկինում: Իշխանությունը նույն մարդկանցով, նույն «օրենքներով» գնում է ընտրությունների:

- Ի՞նչ նկատի ունեք, երբ ասում եք` իշխանությունները խուճապի մեջ են: Տեսակետ կա, որ Սերժ Սարգսյանի վերջին քայլերը` պաշտոնանկությունները, ուղղված էին թիկունքն ամրացնելուն:

- Բոլորի համար՝ և՛ Հայաստանում, և՛ միջազգային կազմակերպություններում, պարզ է, թե ինչ խայտառակ ձևով են անցկացվել 2008թ. նախագահական ընտրությունները, և եթե «Հանրապետական» կուսակցությունը, իշխանությունը, համոզված են, որ դրանք, ինչպես իրենք են ասում` հասարակության վստահությունն էին վայելում` ինչո՞ւ են այսօր անում նույն քայլերը, ինչ նախորդ ընտրություններին` սկսած շտաբի պետի նշանակումից, որը փաստորեն նույնը պետք է լինի, վերջացրած բոլոր այն պաշտոնյաները, որոնք պետք է նաև պետական աջակցություն ապահովեն բոլոր կեղծիքների ու խախտումների համար: Ցանկացած պաշտոնյայի փոփոխություն եթե դիտարկենք այս տեսանկյունից, ապա ամեն ինչ տեղավորվում է հենց այդ տրամաբանության մեջ: Միայն խուճապի մեջ գտնվող մարդն է փորձում նույն սխալները կրկնել, որոնք արվել են երեք տարի առաջ:

- Պարոն Իգիթյան, իսկ քաղաքական ի՞նչ վերադասավորումներ կարող են լինել հայաստանյան քաղաքական դաշտում ընտրությունների նախաշեմին` թե՛ իշխանական, թե՛ ընդդիմադիր դաշտում: Օրինակ` վերջին շրջանում շատ էր քննարկվում ՀԱԿ-ԲՀԿ հնարավոր համագործակցությունը:

- Ես որևէ կուսակցության անուն առանձնահատուկ չէի շեշտի: Ես այսպիսի սցենար եմ պատկերացնում. «Հանրապետական» կուսակցությունը փորձելու է միայնակ` կեղծիքների, ֆինանսական ռեսուրսների, պետական ռեսուրսների միջոցով պառլամենտում բացարձակ մեծամասնություն ունենալ: Այսինքն` եթե նրանք կարողանան «ապահովել» հարյուր տոկոս ներկայություն պառլամենտում` նրանք կդիմեն այդ լկտիությանը: Այստեղ ամեն ինչ կախված է նրանից, թե այս կամ այն կուսակցությունը, թեկուզ ԲՀԿ-ն, կամ որևէ այլ կուսակցություն, որոնք կամ պրոիշխանական, կամ իրենց ընդդիմադիր են համարում, ինչպե՞ս են արձագանքելու այդ լկտիություններին: Որովհետև, ի վերջո, 2007թ. պառլամենտական ընտրությունների ժամանակ «Հանրապետական» կուսակցությունը եթե կիսվում էր, այսպես ասած, գործընկերների հետ, ապա այսօր արդեն իրենց հայտարարություններից պարզ է, որ նրանք գնալու են ամենալայնածավալ կեղծիքների, որ մեծամասնություն կազմեն:

- Ի՞նչ պետք է անել, որ իշխանությունը դարձյալ չկրկնի նույն սցենարը:

- Կտեսնենք, թե ինչպես են արձագանքում կուսակցությունները: Այսինքն` եթե կուսակցությունները չհաշտվեն այդ իրավիճակի հետ և ըմբոստանան, այդ դեպքում կլինեն այն միավորումները, ինչի մասին հարցրիք: Ես ոչ հոռետես եմ, ոչ լավատես, ես գնահատում եմ այն քայլերը, որոնք անում է իշխանությունը` ի դեմս «Հանրապետական» կուսակցության:

- Պարոն Իգիթյան, արտահերթ ընտրություններ հավանակա՞ն են, թե՞ ամեն ինչ տանում է հերթական ընտրությունների, և Ձեր նշած` իշխանության սցենարը ավելի հավանական չէ՞, որ կիրառվի հենց հերթական ընտրություններում, ինչը քիչ հավանական էր արտահերթի պարագայում:

- Ինձ համար երբեք առաջնահերթ չի եղել՝ ընտրությունները արտահե՞րթ կլինեն, թե՞ հերթական: Ինձ համար կարևոր է երկու չափանիշ` նախ չանցկացվեն նույն սցենարով ընտրություններ, դա ավելի կարևոր է, քան արտահերթ ընտրությունների պայմանը, որովհետև, եթե նույնիսկ անցկացվեն արտահերթ ընտրություններ` նույն ձևով, ինչպես իշխանությունն անցկացրել է 2007-2008թթ., ապա, անկեղծ ասած, ամբողջ պայքարը տանել նրա համար, որ ընտրությունները լինեն մեկ ամիս կամ մեկ տարի շուտ` անիմաստ է: Հաջորդը` կարևորը հեղափոխական ընտրություններ անցկացնելն է, այսինքն` ընտրություններ, որոնք փոխելու են իրավիճակը: Այն, ինչ մարդիկ սպասում էին արտահերթ ընտրություններից, նրանք գոհ կլինեն, եթե հերթական ընտրություններով հաջողվի: Դրանք կարող են համարվել հաջողված ընտրություններ Հայաստանի համար: