Դասախոսի մանկության հուշերը

[Arsen Babayan]

Երևանի պետական համալսարանի, իրավաբանական ֆակուլտետում, սահմանադրական իրավունքի ամբիոնում դասավանդում են երկու զարմանահրաշ ու անհայտ սեռով դասախոսներ` Ռաֆաելյան և Շաթիրյան ազգանուններով: Հատկապես հատկանշական է այս երիտասարդ դասախոսների իրար նվիրվածությունն ու միակարծությունը, որը ակամայից հիշեցնում է երկու աղավնյակ միասեռականների: Զարմանալի է այն փաստը, որ երկուսն էլ խոսում են խիստ կանացի ձայնով և ունեն կանացի շարժուձև ու հարց է առաջանում թե դրանցից որն է ակտիվը, և որը պասիվը: Ինչևէ թողնենք իրենց սեռական հարաբերությունները իրենք պարզեն, իսկ մենք ուսումնասիրենք իրենց անցյալն ու դրա հետևանքները ներկայիս ուսանողների նկատմամբ: Ռաֆայելյան ազգանունով այդ երդվյալ վրիժառուն, մանկությունից աչքի է ընկել որպես դասարանի ամենա հավաստի ինֆորմատորը, որին հաջողվել է տարբեր դասարաններում իր շինծու տեղեկություններով ու ցուցմունքներով պատժել բավարար քանակով աշակերտների, որի մասին միշտ իմացել են նրա դասընկերն ու ամեն առիթով պատժել դրա համար: Նշված պատանին միշտ հալածանքների է ենթարկվել բոլորի կողմից մինչև ուսանողական տարիները: Իր երազներում իրեն միշտ տեսել է վրիժառուի դերում, որի մասին պատմել է հոգեբանների ու մանկավարժների: Երկար աշխատանքների արդյունքում հոգեբանները հանգեցին այն եզրահանգման, որ այդ պատանին ունի լուրջ դժվարություններ որոնք առաջացել են ինչպես իր նկատմամբ ֆիզիկական այնպես էլ հոգեկան հալածանքներից, սակայն ինչպես հոգեբանները այնպես էլ ինքը միշտ գիտակցել ու գիտակցում է, որ դրա պատճառը իր արարքներն են: Դե իհարկե հասկանալի է, որ դժվար է լինել տոնավաճառում մանր առևտրով զբաղվողի որդի և հասնել հաջողությունների, որին ինքը փորձել է հասնել` բանսարկություններով: Ներկայումս Ռաֆայելյանը դասավանդում է երևանի պետական համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում և ցավոք նշված ֆակուլտետի ուսանողների նա ամեն անգամ քննություն վերցնելիս այդ ուսանողին տեսնում է իր համադասարանցու կամ համակուրսեցու կերպարանքով և հիվանդագին վրեժխնդրությամբ սկսում է հարցաքննել: Այսպես` յուրաքանչյուր տոմսում առկա է երեք հարց, որին եթե հանկարծ ուսանողը կարողանա պատասխանել, ապա սկսվում է հարցերի մի նոր տարափ, որը շարունակվում է 45-ից մինչև 1 ժամ 20 րոպե: Զարմանալի չեր այն փաստը, որ վերջերս Ռաֆայելյանին նկատեցինք համալսարանի բակում երեկոյան 7:40-ի սահմաններում և մեր այն հարցին թե ինչ է անում այդ ժամին համալսարանում հանգիստ տոնով պատասխանեց` ՙԻմ պարտքն եմ կատարում՚, իսկ ինչ նկատի ուներ ասելով պարտք կարծում եմ շատերը հասկացան: Ամփոփելով այս ամենը, համասլարանի ուսանողներս դիմում ենք ԵՊՀ ռեկտորին խնդրանքով, մեր ՙջանին՚ դասախոս կապելիս խնդրում ենք ուսումնասրեք նրանց անցյալը, քանի որ այն շատ ծանր է անդրադառնում մեզ վրա: Ինչով են մեղավոր այն ուսանողները, որոնք սովորում են ԵՊՀ-ի իրավաբանական ֆակուլտետում և ում բախտ է վիճակվում դառնալու այդ երկու վրիժառուների զոհերը: Միաժամանակ պահանջում ենք լրջորեն զբաղվել այդ երկուսի վերադաստիարակման խնդրով: