Gevorg

У меня родственник был физиком в советское время. Жил на одну зарплату, и иногда с коллегами подрабатывали грузчиком. Однажды они должны были грузить в машину что-то тяжелое, а рядом сидел водитель грузовика и курил. Они просили ему помогать, на это водила ответил: нормально учились бы в школе в свое время, сейчас не приходилось бы такую работу сделать (վախտին սովորեիք, հմի սենց գործի չէիք ըլնի).

В камере сидят заключенные, спрашивают друг у друга, кто за что сидит. -Я - карманник - украл кошелек, - Я - политический - изнасиловал комсомолку, - А я грамматический, - говорит азер. - Как грамматический? – спрашивают сокамерники. - Мужской и женский род путаю да-а-а...

- Махмуд!- что?- ты знаешь? этот Али педераст- да ты что, деньги должен?- да нет, что ты. В хорошем смысле...

а песня как? За сегодня я уже раз 20 слушал.

В России за это статья. Любой, кто найдет немножко времени и денег для юриста, может судится с ней. Пусть докажет, что " армянский легион СС, участвуя в карательных акциях, уничтожил более 20 тысяч в основном мирных жителей ".

Хорошо, что на армянском, но сама песня мне не понравилась. Я бы отправил на конкурс вот это

"Кто погибает за Германию, тот погибает за Армению» и под командованием которого армянский легион СС, участвуя в карательных акциях, уничтожил более 20 тысяч в основном мирных жителей. На его руках кровь тысяч убитых наших дедов и прадедов!" Неужели среди более 1-2 млн армян живущих в России нет ни одного патриота Армении, который мог бы отдать под суд эту стерву за откровенную ложь и клевету, за разжигании межнациональной розни ???

սովորաբար խփում են 3 պատճառով՝ 1. Դիտարկման ժամանակ, սա իշխանությունների մեղքն է, չեն ապահովում մինիմալ ու ոչ թանկ տեխնիկական միջոցներով: Բայց մինչև ապրիլ էր էդպես, հիմա էլի ոչինչ: 2. Պատահական անզգուշության կամ վատ/վտանգավոր տեղանքի պատճառով: Մեղքը ընդհանուր է: 3. Թիթիզությունից: Մեղքը զինվորինն է ու պոստի ավագինը: 92 թվին ես եմ տեսել, թե ինչպես խմբով գնում են պոստ փոխելու գնդակոծության տակ, ալարում էին 100-200 մետր ավել անցնեին: Ասում էին չի կպնում, բայց հետո կպավ: Էնպես որ խոսքը կռվի ու զենքի մասին չի, սովորավար գործը դրան չի հասնում:

Նելս ջան, կոնկրետ էս դեպքը ես էլ հաստատ չգիտեմ ոնց է եղել: Երկար-բարակ չեմ ուզում գրեմ: Սովետի ժամանակ եթե մի հատ ՉՊ էր տեղի ունենում, ռազբորկեք էր գնում, մեղավորներին, պատասխանատուներին էին պատժում, հետևություններ էր արվում: Հիմա ձևի համար մի հատ մեդալ են տալիս, copy-paste -ով ձևի համար էլ գործ են բացում ու պրծնում: Ամեն ինչ գցում են թուրքերի վրա, դե թուրք ա պտի խփի, մենք ավելի շատ կխփենք: Բայց ծնողներին դա չի հետաքրքում: Մեկ-մեկ մտածում եմ, որ հետևողական պայքար, աշխատանք չի տարվում զոհերի թիվը նվազեցնելու համար, որովհետև մեջը փող կա: Բանակից կամ դիրքերից ազատելը մեծ թվեր են դառնում:

http://www.aravot.am/2017/02/09/854119/ «Գոռը դեպքի օրը եղել է դիրքերում, թշնամու կողմից անդադար կրակոցներ են հնչել, երբ իրավիճակը փոքր-ինչ հանդարտվել է, Գոռը հեռադիտակով սկսել է հետեւել թշնամուն, ու այդ ժամանակ թշնամու դիպուկահարը խփել է նրա ճակատին:» Տարիներ շարունակ կարդացել ու լսել եմ դիտարկման ժամանակ զոհերի մասին: Անցքի վրա դրած քարը հանում էին, 2-3 վայրկյան նայում, ու նորից տեղը դնում, բայց էլի եղել են դեպքեր, որ էդ անցքով խփել են: Ու էսպես մինչև 2016 թվականի ապրիլը, մինչև ամերիկացիք հատուկ սարքավորումներ նվեր տվին: Բայց մինչև էդ էլ, կարելի էր պերիսկոպներ առնել, ամբողջ բանակի համար մի հատ գեներալի ջիպի փողը հերիք էր: Էդ ծառայողական քննությունը ձևի, գալոչկի համար է՞ր անցկացվում, եթե ոչինչ չէր փոխվում ու ոչ ոք չէր պատժվում: Կա էսպես մի խոսք, որ եթե որևէ մեկը հերոսի մահով է մեռել, ուրեմն կան հանցագործներ: Եթե կպատասխանեք, գրեք ֆլուդում:

Ու՞: Բա ինչու՞ չեն գոնե մի անգամ գործը ավարտին հասցնում ու մեղավորին, գտնում պատժում: Պատերազմի ժամանակ հակառակորդի դեմ չեն գործ հարուցում, այլ սեփական թերություններն են վերացնում անպատասխանատուներին պատժելով: Իսկ քանի՞ անգամ է ծառայողական քնություն անց կացվել ու ի՞նչ արդյունքներ է ունեցել: 20 տարում, մինչև 2016 թիվը, կատոլիկներն են վերացվել, թե՞ զինվորներին պերիսկոպ է բաժանվել: Քանի՞ մեղավոր, թերացող, թալանող է պատժվել պոստերում զոհերի համար: Խոսքը սրա մասին է, ոչ թե ձևական կողմը պահելու մասին, տրամաբանությունդ էլ տեսա:

Геворг Мкртчян «Դեպքի առթիվ այսօր հաղորդագրություն տարածեց նաեւ ՀՀ քննչական կոմիտեն՝ նշելով, որ երկրորդ կայազորային քննչական բաժնում հարուցվել է քրեական գործ՝ ազգային, ռասայական կամ կրոնական ատելության կամ կրոնական մոլեռանդության շարժառիթով սպանություն կատարելու դեպքի առթիվ, կատարվում է նախաքննություն»: Էդ հոդվածով քրեական գործ եք հարուցում, որ ի՞նչ անեք: Կարա՞ք Ադրբեջանին դատի տաք, կամ էնտեղ քննչական գործողություններ անեք: Կասեն լավ ենք արել, Հայաստանի զինվորը ի՞նչ գործ ունի մեր հողում: Որովհետև ձեր հեչ պետքն էլ չի, ոչ գեներալի տղա է, ոչ էլ պատգամավորի: Թուղթ եք սևացնում: Եթե իրոք ձեզ վշտացներ զինվորի կորուստը, ուրիշ հոդվածով գործ կհարուցեիք, որ պարզեիք էդ զինվորին ճիշտ հրահանգավորում տրվե՞լ է, դասընթացներ անցե՞լ է, անվտանգ դիտարկման պայմաններ կա՞ն, և նման բաներ:

Решение Вильсона формально в силе. По моему не так, как Серж Саргсян придумал в 2009 году, без ничего подписать с турками соглашение, а надо шантажировать или давить им этим решением, получать максимально возможное и закрыть этот вопрос. Я считаю, что лучше если нам Ани и Арарат вернут и забудем про Геноцид, чем все страны признают Геноцид без территориальной компенсации. Надо туркам угрожать международным судом,неизвестно какое решение примет суд, им же надо постоянно другим странам делать уступки. Так пусть нам один раз уступят что- либо, и вопрос закроем. Можно Нахиджеван или кусочек земли на Черном море со свободным транзитом. И сами получат транзит через Мегри.

комментировал: Нехорошо, когда сами пропускаете неудобные моменты. 2:00-2:10, насчет Севрского договора, согласно которого и Курды должны были получать государство, и Армения должна была быть в 5 раз !!! больше по площади чем сейчас, и с выходом на море. Не передумали, как Вы говорите, а вмешалась Советская Россия, которая просто спасла Турцию, подарив Ататурку несколько миллионов золотом и огромное количество оружия, а страны Антанта уже распустили свои армии и не хотели после 5 лет войны еще воевать. За это и на турецкой площади Таксим вместе с Ататурком стоят памятники русских военноначальников, например Ворошилова.