Aymon

http://www.youtube.c...XPDB50yz64#t=12 Ара мека гналу ек. Хнаравор патеразмов ми вахецрек (тенц линер 23 тари пити вочми бан чаненинк). Майданнеров ми вахецрек.

Де проход твек руси сапог орхногнерин.. Вон не стесняются нас в состав России загнать...

Какая ты пессимистка...

Солнце Нжде это человек посвятивший себя борьбе за независимость своего народа. Если будет желание народа видеть такого человека он придет, если к нему примкнут атеисты ничего в этом страшного. Просто поймите меня если нету запроса на Нжде он не придет.

Солнце не знаю кто это. Но ты же ведь поняла о чем речь? ... турки, большевики/советы постарались, поработали. До сих пор советские люди встречаются со своими "орхнял лини руси сапоге" ев аилн.

Гуру джан , а каким вы видите ближайшее будущее Армении? Ну лет через 10.

Турция связывает выбор между оружием с реакцией на события 1915 года Анкара будет принимать решение по многомиллиардной сделке на поставку зенитно-ракетных комплексов (ЗРК) для системы ПВО после 24 апреля, когда пройдут мероприятия, посвященные 100-летию геноцида армян в Османской империи, в зависимости от реакции США и европейских стран на это событие, передает РИА Новости со ссылкой на газету Hurriyet. Тендер на закупку ЗРК большой дальности для системы ПВО на $4 миллиарда был объявлен Турцией в 2009 году. Победителем в сентябре 2013 года была объявлена китайская компания CPMIEC, которая обошла российских, американских и европейских производителей. Объявление о победе Китая вызвало давление на Турцию со стороны ее союзников по НАТО, в результате чего итоги тендера были отменены. На победу в новом тендере претендуют американский консорциум Raytheon & Lockheed Martin и европейский концерн Eurosam. «Правительство не будет торопиться с принятием решения по этой сделке до 24 апреля. Важный вклад сюда внесет то, как эти страны будут реагировать на столетие событий (1915 года — ред.)», — утверждает источник издания. По словам источника, они ожидают жесткую конкуренцию между американскими и французскими претендентами. Более того, обе названные стороны в курсе, что от отношения их правительств к столетней годовщине зависит успех или провал сделки. В конце XIX - начале XX веков в Османской империи осуществлялись преследования и гонения армян, которые достигли пика в 1915 году. Армения называет те события Геноцидом армян. Турция традиционно отвергает обвинения в свой адрес, утверждая, что жертвами трагедии 1915 года были как армяне, так и турки. Факт Геноцида армянского народа в Османской империи признан многими государствами. Первым это в 1965 году сделал Уругвай. Госдума РФ приняла в 1995 году постановление «Об осуждении геноцида армянского народа 1915-1922 гг. на его исторической родине ─ в Западной Армении». Острая реакция Анкары на процесс международного признания геноцида армян 1915 года в Османской империи является одной из главных причин сложных отношений между Турцией и Арменией. http://news.am/rus/news/253101.html

Чтобы пришел Нжде должно быть желание народа. Как будет желание Нжде (чел носитель его духа) придет. Пока Нжде "маргинал".

Кроме турок и азербайджанцев (про среднеазиатских тюрок до Китая еще не говорю)никому не выгодно чтобы они через Армению или Грузию соединились. РФ, США, КИТАЙ, ЕС, ИРАН никому не выгодно. Следовательно будут мешать.

Կարեն Ավագյանը անջատեց հեռախոսը Սերժ Սարգսյանի եւ Գագիկ Ծառուկյանի հանդիպման իսկությունը փորձեցինք պարզել ՀՀԿ պատգամավոր Կարեն Ավագյանից. «Տեղյակ չեմ, նման տեղեկատվություն չունեմ»,- ասաց նա։ Հնարավոր է արդյո՞ք նման հանդիպում, հաշտեցում՝ հարցից հետո Կարեն Ավագյանը անջատեց հեռախոսը։ http://www.a1plus.am/1366444.html

Լեւոն Տեր-Պետրոսյան. Հայաստանի քաղաքական մթնոլորտի առողջացման բացթողնված մի պատեհություն Ս.թ. փետրվարի 12-ի կեսօրին ես մի նյութ էի ուղարկել iLur.am կայքին եւ «Չորրորդ իշխանություն» օրաթերթին՝ մյուս օրն առավոտյան հրապարակելու նպատակով։ Բայց երբ փետրվարի 12-ի երեկոյան Սերժ Սարգսյանը հանդես եկավ Գագիկ Ծառուկյանի դեմ ուղղված իր հայտնի ելույթով, ես անմիջապես հիշյալ խմբագրություններից ետ կանչեցի այդ նյութը, քանի որ ստեղծված նոր իրավիճակում դրա հրապարակումը բոլորովին այլ կերպ կընկալվեր։ Երկար ծանրութեթեւ անելուց հետո, սակայն, ես եկա այն եզրակացության, որ, անկախ ներքաղաքական զարգացումներից, իրավունք չունեմ հասարակությունից թաքցնել մի կարեւորագույն խնդիր, որն առնչվում է ողջ հայության եւ Հայաստանի ու Լեռնային Ղարաբաղի կենսական շահերին։ Ուստի ուշացած, այնուամենայնիվ, ուզում եմ հասարակության սեփականությունը դարձնել այդ նյութը, որը ես վերնագրել էի «Բաց նամակ Սերժ Սարգսյանին»։ Ահա այդ նամակի ամբողջական բնագիրը. «Նախեւառաջ ներողություն եմ խնդրում առ այն, որ Ձեզ դիմում եմ ոչ թե խորհրդապահական խողովակով, այլ բաց նամակով, ինչը պայմանավորված է երկու պարզ հանգամանքով. ա. Այլ կերպ Ձեզ հետ հաղորդակցվելու պարագայում, նկատի առած մեր լուրջ քաղաքական տարաձայնությունները, իմ քայլը, որի էությունը կպարզեմ ստորեւ, զերծ չէր մնա զանազան կասկածներ ու ասեկոսեներ հարուցելու վտանգից։ բ. Նամակիս շարժառիթը վերաբերում է համազգային եւ համապետական նշանակություն ունեցող մի այնպիսի կարեւորագույն խնդրի, ինչպիսին է 100-ամյա տարելիցի առթիվ Հայոց ցեղասպանության հարցը միջազգային ասպարեզում հավուր պատշաճի ներկայացնելու խնդիրը, որն, իմ պատկերացմամբ, վեր պետք է լինի ներքաղաքական հարաբերությունների ցանկացած նկատառումից։ Երեկ ես մամուլի միջոցով իմ մտահոգություններն էի արտահայտել «Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի համահայկական հռչակագրի» բովանդակության վերաբերյալ (iLur.am, «Չորրորդ իշխանություն». 11.02.2015), ընդգծելով նրա վերախմբագրման եւ միջազգային իրավունքի նորմերին եւ պետությունների ու ժողովուրդների համակեցության սահմանված կանոններին համապատասխանեցման անհրաժեշտությունը, քանի որ, իմ կարծիքով, այդ խայտառակ փաստաթղթի պատճառով Հայաստանը ոչ միայն չէր շահի միջազգային հանրության համակրանքը, այլեւ կկորցներ անգամ բարեկամ պետությունների աջակցությունը։ Այժմ, արդ, միայն մտահոգություն արտահայտելը բավարար չհամարելով, ուզում եմ հանդես գալ նաեւ գործնական առաջարկով, այն է՝ Ձեր նախընտրած ժամկետներում եւ պայմաններում դեմ առ դեմ հանդիպել Ձեզ հետ՝ այդ խնդրի շուրջ մտքերի փոխանակման նպատակով։ Իսկ որպեսզի այդ հանդիպումը, հանուն գործի շահի, արդյունավետ լինի, կարծում եմ նաեւ, որ արժե մտածել մի խորհրդակցական հանձնաժողով ստեղծելու մասին, որի խնդիրը լինի Ցեղասպանության հարցում Հայաստանի Հանրապետության դիրքորոշման վերջնական հստակեցումը։ Այդ հանձնաժողովի աշխատանքի արդյունքում, ըստ այդմ, պետք է ծնվի Ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի հռչակագրի բնագրի հիման վրա ստեղծված մի նոր շրջաբերական ուղերձ, որը Հայաստանի Հանրապետության նախագահի անունից պետք է հղվի ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղարին, ԵԱՀԿ գործող նախագահին, Եւրոմիության նախագահին եւ աշխարհի բոլոր պետությունների ղեկավարներին։ Հետեւաբար՝ 1. Ուղերձը պետք է լիովին համապատասխանի ՄԱԿ-ի խարտիային, Հելսինկյան հռչակագրին եւ Հայաստանի կողմից միջազգային կոնվենցիաներով ստանձնած պարտավորություններին. 2. Չպետք է հակասի Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը. 3. Տուրք չպետք է տա երբեմնի պետականազուրկ ազգի ավանդական մոտեցումներին. 4. Որեւէ կերպ չպետք է վնասի Հայաստանի առջեւ կանգնած կարեւորագույն խնդիրների լուծմանը, այն է՝ հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը։ Ինքնըստինքյան հասկանալի է, որ առաջարկվող խորհրդակցական հանձնաժողովի կազմում պետք է ընդգրկվեն այնպիսի անձինք, ովքեր արդեն իսկ ապացուցել են, որ ունակ են վեր կանգնելու ավանդական պատկերացումներից եւ իրերը դիտելու Հայաստանի պետական շահերի ու ժամանակակից աշխարհի որդեգրած սկզբունքների դիտանկյունից։ Ես կհուշեի այդ չափանիշներին համապատասխանող հետեւյալ անձանց անունները. Հայաստանից՝ Բաբկեն Արարքցյան, Վազգեն Մանուկյան, Գագիկ Հարությունյան, Վանո Սիրադեղյան, Վարդան Օսկանյան, Ստեփան Դեմիրճյան, Արման Գրիգորյան, Ռուբեն Շուգարյան, Ալեքսանդր Արզումանյան, Աշոտ Ոսկանյան, Արա Սահակյան, Ռուբեն Վարդանյան, Աշոտ Սարգսյան, Հրանտ Տեր-Աբրահամյան, Կտրիճ Սարդարյան. Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներից՝ Ժիրայր Լիպարիտյան, Խաչիկ Թոլոլյան, Ռուբեն Ադալյան, Արա Սանջյան, Համբիկ Սարաֆյան, Րաֆֆի Ուրֆալյան. Ֆրանսիայից՝ Արման Սարյան, Ժիրայր Մալխասյան, Միշել Մարյան, Րաֆֆի Գալֆայան. Թուրքիայից՝ Լեւոն Զեքիյան. Արգենտինայից՝ Ռուբեն Մոզյան։ Սրանք իմ ճանաչած մարդիկ են։ Ձեր կողմից Դուք կարող եք ավելացնել նոր անուններ։ Որպես գաղափարի մտահղացող, ես պատրաստ եմ նաեւ անձամբ մասնակցել հանձնաժողովի աշխատանքներին, փույթ չէ, թե «ոխերիմ բարեկամներս» ինչպես կմեկնաբանեն իմ անսպասելի քայլը։ Կարեւորն այս պատասխանատու խնդրում պետական եւ համազգային մակարդակով սխալ թույլ չտալն է։ Մնացած ամեն ինչ չնչին է ու երկրորդական։ Մեկ էլ, հնարավոր է, Ձեզ այսպիսի անակնկալ մատուցեմ Ղարաբաղյան կարգավորման խնդրում բարդություններ առաջանալու պարագայում։ Երբ վտանգվում է իմ ազգի եւ պետության ապագան, ես ձեռքերս ծալած չեմ կարող նստել եւ ցանկացած դուռ կբախեմ։ 12.02.2015թ.»։ Ցավում եմ, որ ներկա պահին, Գագիկ Ծառուկյանի, Բարգավաճ Հայաստան կուսակցության եւ ընդհանրապես ընդդիմության դեմ սանձազերծված քաղաքական հաշվեհարդարի ու վայրագ բռնությունների պայմաններում, բացառապես ազգի շահերից բխող իմ այս մտահղացումը հնարավոր չէ իրականացնել։ Ավելացնեմ նաեւ, որ ինձ բոլորովին չի հետաքրքրում, թե աջից ու ձախից ինչպիսի վայնասուն կբարձրանա իմ այս հրապարակման առթիվ, որի անհետաձգելիությունը պայմանավորված է նաեւ Ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի` ապրիլի 24-ի մոտալուտ լինելու հանգամանքով։ http://www.ilur.am/n...view/41333.html