Сари ахчик возвращается домой

[СолнЫчка]

Сари смбул )))

[shmidt]

..sari &amon..

[СолнЫчка]

турки тоже переводят сари не как желтый, а как горный

[Vesmirumir]

турки тоже переводят сари не как желтый, а как горный

о как!

потомуштэ они турецкого не знают

[СолнЫчка]

Русская версия

http://sari-aghjik.com/index_ru.html

[Sigo]

..sari &amon..

Saaaari tumbla ha ha ha!!!

Saaaari tumbla ha ha ha!!!

[berg]

Русская версия

http://sari-aghjik.com/index_ru.html

Солнц джан ен сари ахчикнери нкарнери ми мас@ похег сари тотанери бажин@....бабос ел ер сари ахчик ми 80 тари арадж ....

:smile176:

Те дзер бажни сагх "ахджикнеров" ведронер@ хагак вор нкарвег?

[СолнЫчка]

Солнц джан ен сари ахчикнери нкарнери ми мас@ похег сари тотанери бажин@....бабос ел ер сари ахчик ми 80 тари арадж ....

:smile176:

Те дзер бажни сагх "ахджикнеров" ведронер@ хагак вор нкарвег?

ес темаи меч чем, анкехц асаац ))))

[Noi]

Да, сар- это гора. НО, обратите внимание, выделенное не относится к человеку. Кто нибудь слышал применение словосочетания сари ахчик в повседневной жизни?

Гюхи ахчик говорят городские применительно к селянам, кахакаци говорят сельские по отношению к горожанам. Только житель равнины может сказать горный аул, для горцев это просто аул. Это я к тому что, что как то неупотребляемо для жителя гор словосочетание сари ахчик к человеку. Автора слов надо искать на равнинах. ИМХО.

P.S. Брата бабушки звали Сарухан.

Да слышал.. в Сипаратистане так и говорят

[travelclub]

Да, сар- это гора. НО, обратите внимание, выделенное не относится к человеку. Кто нибудь слышал применение словосочетания сари ахчик в повседневной жизни?

Гюхи ахчик говорят городские применительно к селянам, кахакаци говорят сельские по отношению к горожанам. Только житель равнины может сказать горный аул, для горцев это просто аул. Это я к тому что, что как то неупотребляемо для жителя гор словосочетание сари ахчик к человеку. Автора слов надо искать на равнинах. ИМХО.

P.S. Брата бабушки звали Сарухан.

Вито джан, в разных регионах Армении все по разному. И тут не обязательно житель равнины должен быть, в одном и том же месте, регионе, одни села в ущельях, третьи на плато, четвертые на склонах гор и выше. Это разница за 10 км может достигать 500 -800 - 1000 метров в высотах и село ниже могут называть, те кто выше сари гьюх, сари ахчик, сари жоговурд. Вот в нашем районе 3 армянских села в том числе и мое находиться на 2000 метрах, а буквально в 7 км на уровне 1600 метров начинаются все остальные армянские села и нас называют сареци, сари мард и тд. Далее не забывай, что поэтический язык не всегда полностью присутствует в быту и стихотворные обороты используются в повседневной жизни. А мы имеем дело несомненно с поэтическим восприятием в песне. Чтоб быть более убедительным заручусь поддержкой одного из классиков армянской литературы к Туманяну, и не зря мы видим такие обороты у него, так как Лори это вертикальный район Армении, там жизнь снизу вверх и сверху вниз, а не в ширь.

Плюс Туманян писатель, лучше которого никто не смог передать колорит деревнской речи, народной речи.

ԱՆՈՒՇ

Նախերգանք

ՀԱՄԲԱՐՁՄԱՆ ԳԻՇԵՐԸ

Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,

Հովի թևին` թըռչելով`

Փերիները սարի գըլխին

Հավաքվեցին գիշերով:

-Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ,

Եկե՜ք, ջահել սիրահարի

Սերը ողբանք վաղամեռ:

Օխտն աղբյուրից ջուր է առել

Կույս սափորով , լուռ ու մունջ,

Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,

Կապել սիրո ծաղկեփունջ:

Ջուրն ու ծաղիկ աստղունք դըրել,

Խընդիրք արել աստղերին,

Փափագ սըրտով խընդիրք արել`

Բարի ժըպտան իր սերին…

Ափսո՜ս, Անու՜շ, սարի ծաղիկ,

Ափսո՜ս իգիթ քու յարին.

Ափսո՜ս բոյիդ թելիկ-մելիկ,

Ափսո՜ս էդ ծով աչքերին…

Ու նըրանց հետ` ցող-արցունքով

Լըցված սըրտերն ու աչեր`

Սարի ծաղկունք տըխուր սյուքով

Հառաչեցին էն գիշեր:

-Վուշ-վու՜շ, Անու՜շ, վուշ-վու՜շ, քուրի՜կ,

Վու՜շ քու սերին, քու յարին…

Վուշ-վու՜շ, Սարո՜, վուշ-վու՜շ, իգի՜թ,

Վու՜շ քու սիրած սարերին…

-Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ…

Երգում էին ողջ գիշեր:

Կանչում էին հըրաշալի

Հընչյուններով դյութական,

Ու հենց շողաց ցոլքն արևի`

Անտես, անհետ չըքացան:

Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի,

Մըտան կաղնին հաստաբուն,

Ու լեռնային վըտակների,

Ալիքները պաղպաջուն:

ԱՌԱՋԻՆ ԵՐԳ

I

Կանչում է կըրկին, կանչում անդադար,

Էն չըքնաղ երկրի կարոտը անքուն,

Ու թևերն ահա փըռած տիրաբար`

Թըռչում է հոգիս, թըռչում դեպի տուն:

Ուր որ հայրենի օջախի առաջ

Վաղու՜ց կարոտով ըսպասում են ինձ,

Ու ձըմռան երկար գիշերը նըստած`

Խոսում են Լոռու հին-հին քաջերից:

Դեպ էն սարերը, որ վես, վիթխարի,

Հարբած շարքերով բըռնած շուրջպարի,

Հըսկա՜ շուրջպարի բըռնած երկընքում,

Հըրճվում են, ասես էն մեծ հարսանքում

Պերճ Արագածի նազելի դըստեր,

Որ Դև-Ալ, Դև-Բեթ և այլ հըսկաներ,

Խոլ-խոլ հըսկաներ հընոց աշխարհի,

Փաղցըրին բերին անառիկ Լոռի:

II

Է՜յ հին ծանոթներ, է՜յ կանաչ սարեր,

Ահա ձեզ տեսա ու միտըս ընկան,

Առաջըս եկան երջանիկ օրեր,

Սիրելի դեմքեր, որ հիմի չըկան:

Անցել են, ոնց որ ծաղկունքը պես-պես,

Որ անցած գարնան կային ձեր լանջում.

Անցե՜լ ձեր գըլխի հերվան ձյունի պես,

Բայց եկել եմ ես` նըրանց եմ կանչում:

Ողջու՜յն Ողջու՜յն ձեզ, կյանքիս անդրանիկ հուշեր,

Որբացած հոգիս ողջունում է ձեզ,

Թըռչուն կարոտով փընտրում ձոր ու լեռ,

Դյութական ձայնով կանչում է հանդես:

Դու´րս եկեք կըրկին շիրմից, խավարից,

Դու´րս եկեք տեսնեմ, շոշափեմ, լըսեմ,

Կյանքով շընչեցե՜ք, ապրեցե՜ք նորից,

Լըցրե´ք պոետի հաճույքը վսեմ…

III

Եվ մութ այրերից մամռոտ ժայռերի,

Թավուտ ծըմակի լըռին խորքերից,

Մանուկ հասակիս հընչուն ծիծաղի

Արձագանքն ահա լըսում եմ նորից:

Թընդում է զըվարթ աղմուկը բինի,

Բարձրանում է ծուխն իմ ծանոթ ուրթից,

Ու բոլորն, ահա, նորից կենդանի

Ելնում են աշխույժ վաղորդյան մութից,

Ու թա՜րմ, ցողապատ լեռների լանջում…

Սու՜ս, ակա´նջ արա,-հովիվն է կանչում…

IV

-Աղջի´, Անաստված, նըստի´ր վըրանում,

Ի՞նչ ես դուրս գալիս, խելքամաղ անում,

Աշուղ ես շինել, չեմ հանգըստանում,

Խաղեր կապելով,Չոլեր չափելով,

Ոչխարըս անտեր,

Ընկել եմ հանդեր:

Ամա՜ն, էրեցիր սիրտըս քու սիրով,

Ոտըս կապեցիր թել-թել մազերով,

Էլ չեմ դիմանալ, կըփախցընեմ զոռով,

Ա´յ սարի աղջիկ,

Ա´յ սիրուն աղջիկ,

Ա´յ դու կարմրաթուշ,

Թուխամազ Անուշ:

Так же, из текста песни я не исключаю, (как версия) что первичный вариант, мог быть не Сари ахчик, а даже Сарэ ахчик.

Վարդ սիրեցի՝ փուշ դառավ,

Դըլե յաման, դըլե յաման, դըլե յաման,

Գնաց, ուրիշին առավ,

Ա՜խ, մերըդ մեռնի, Սառը աղջիկ, օ՜յ, օ՜յ,

Քարի աղջիկ,

Քար սիրտ աղջիկ, օյ, օյ,

Չար սիրտ աղջիկ։

Գընաց, ուրիշին առավ,

Դըլե յաման, լեյլի ջան, ջան։

[Датчик]

datchik, приведи толковый или объяснительный словарь азербайджанского языка 100-150 летней давности, где можно в словесной форме излагать логически последовательный ряд слов "сари галин найе".

[w i t o]

Вито джан, в разных регионах Армении все по разному. И тут не обязательно житель равнины должен быть, в одном и том же месте, регионе, одни села в ущельях, третьи на плато, четвертые на склонах гор и выше. Это разница за 10 км может достигать 500 -800 - 1000 метров в высотах и село ниже могут называть, те кто выше сари гьюх, сари ахчик, сари жоговурд. Вот в нашем районе 3 армянских села в том числе и мое находиться на 2000 метрах, а буквально в 7 км на уровне 1600 метров начинаются все остальные армянские села и нас называют сареци, сари мард и тд. Далее не забывай, что поэтический язык не всегда полностью присутствует в быту и стихотворные обороты используются в повседневной жизни. А мы имеем дело несомненно с поэтическим восприятием в песне. Чтоб быть более убедительным заручусь поддержкой одного из классиков армянской литературы к Туманяну, и не зря мы видим такие обороты у него, так как Лори это вертикальный район Армении, там жизнь снизу вверх и сверху вниз, а не в ширь.

Плюс Туманян писатель, лучше которого никто не смог передать колорит деревнской речи, народной речи.

ԱՆՈՒՇ

Նախերգանք

ՀԱՄԲԱՐՁՄԱՆ ԳԻՇԵՐԸ

Բազմած լուսնի նուրբ շողերին,

Հովի թևին` թըռչելով`

Փերիները սարի գըլխին

Հավաքվեցին գիշերով:

-Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ,

Եկե՜ք, ջահել սիրահարի

Սերը ողբանք վաղամեռ:

Օխտն աղբյուրից ջուր է առել

Կույս սափորով , լուռ ու մունջ,

Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,

Կապել սիրո ծաղկեփունջ:

Ջուրն ու ծաղիկ աստղունք դըրել,

Խընդիրք արել աստղերին,

Փափագ սըրտով խընդիրք արել`

Բարի ժըպտան իր սերին…

Ափսո՜ս, Անու՜շ, սարի ծաղիկ,

Ափսո՜ս իգիթ քու յարին.

Ափսո՜ս բոյիդ թելիկ-մելիկ,

Ափսո՜ս էդ ծով աչքերին…

Ու նըրանց հետ` ցող-արցունքով

Լըցված սըրտերն ու աչեր`

Սարի ծաղկունք տըխուր սյուքով

Հառաչեցին էն գիշեր:

-Վուշ-վու՜շ, Անու՜շ, վուշ-վու՜շ, քուրի՜կ,

Վու՜շ քու սերին, քու յարին…

Վուշ-վու՜շ, Սարո՜, վուշ-վու՜շ, իգի՜թ,

Վու՜շ քու սիրած սարերին…

-Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերի

Չըքնաղագեղ ոգիներ…

Երգում էին ողջ գիշեր:

Կանչում էին հըրաշալի

Հընչյուններով դյութական,

Ու հենց շողաց ցոլքն արևի`

Անտես, անհետ չըքացան:

Խոր սուզվեցին ակն աղբյուրի,

Մըտան կաղնին հաստաբուն,

Ու լեռնային վըտակների,

Ալիքները պաղպաջուն:

ԱՌԱՋԻՆ ԵՐԳ

I

Կանչում է կըրկին, կանչում անդադար,

Էն չըքնաղ երկրի կարոտը անքուն,

Ու թևերն ահա փըռած տիրաբար`

Թըռչում է հոգիս, թըռչում դեպի տուն:

Ուր որ հայրենի օջախի առաջ

Վաղու՜ց կարոտով ըսպասում են ինձ,

Ու ձըմռան երկար գիշերը նըստած`

Խոսում են Լոռու հին-հին քաջերից:

Դեպ էն սարերը, որ վես, վիթխարի,

Հարբած շարքերով բըռնած շուրջպարի,

Հըսկա՜ շուրջպարի բըռնած երկընքում,

Հըրճվում են, ասես էն մեծ հարսանքում

Պերճ Արագածի նազելի դըստեր,

Որ Դև-Ալ, Դև-Բեթ և այլ հըսկաներ,

Խոլ-խոլ հըսկաներ հընոց աշխարհի,

Փաղցըրին բերին անառիկ Լոռի:

II

Է՜յ հին ծանոթներ, է՜յ կանաչ սարեր,

Ահա ձեզ տեսա ու միտըս ընկան,

Առաջըս եկան երջանիկ օրեր,

Սիրելի դեմքեր, որ հիմի չըկան:

Անցել են, ոնց որ ծաղկունքը պես-պես,

Որ անցած գարնան կային ձեր լանջում.

Անցե՜լ ձեր գըլխի հերվան ձյունի պես,

Բայց եկել եմ ես` նըրանց եմ կանչում:

Ողջու՜յն Ողջու՜յն ձեզ, կյանքիս անդրանիկ հուշեր,

Որբացած հոգիս ողջունում է ձեզ,

Թըռչուն կարոտով փընտրում ձոր ու լեռ,

Դյութական ձայնով կանչում է հանդես:

Դու´րս եկեք կըրկին շիրմից, խավարից,

Դու´րս եկեք տեսնեմ, շոշափեմ, լըսեմ,

Կյանքով շընչեցե՜ք, ապրեցե՜ք նորից,

Լըցրե´ք պոետի հաճույքը վսեմ…

III

Եվ մութ այրերից մամռոտ ժայռերի,

Թավուտ ծըմակի լըռին խորքերից,

Մանուկ հասակիս հընչուն ծիծաղի

Արձագանքն ահա լըսում եմ նորից:

Թընդում է զըվարթ աղմուկը բինի,

Բարձրանում է ծուխն իմ ծանոթ ուրթից,

Ու բոլորն, ահա, նորից կենդանի

Ելնում են աշխույժ վաղորդյան մութից,

Ու թա՜րմ, ցողապատ լեռների լանջում…

Սու՜ս, ակա´նջ արա,-հովիվն է կանչում…

IV

-Աղջի´, Անաստված, նըստի´ր վըրանում,

Ի՞նչ ես դուրս գալիս, խելքամաղ անում,

Աշուղ ես շինել, չեմ հանգըստանում,

Խաղեր կապելով,Չոլեր չափելով,

Ոչխարըս անտեր,

Ընկել եմ հանդեր:

Ամա՜ն, էրեցիր սիրտըս քու սիրով,

Ոտըս կապեցիր թել-թել մազերով,

Էլ չեմ դիմանալ, կըփախցընեմ զոռով,

Ա´յ սարի աղջիկ,

Ա´յ սիրուն աղջիկ,

Ա´յ դու կարմրաթուշ,

Թուխամազ Անուշ:

Так же, из текста песни я не исключаю, (как версия) что первичный вариант, мог быть не Сари ахчик, а даже Сарэ ахчик.

Վարդ սիրեցի՝ փուշ դառավ,

Դըլե յաման, դըլե յաման, դըլե յաման,

Գնաց, ուրիշին առավ,

Ա՜խ, մերըդ մեռնի, Սառը աղջիկ, օ՜յ, օ՜յ,

Քարի աղջիկ,

Քար սիրտ աղջիկ, օյ, օյ,

Չար սիրտ աղջիկ։

Գընաց, ուրիշին առավ,

Դըլե յաման, լեյլի ջան, ջան։

Убедил. Приятно почитать аргументированный ответ.

[СолнЫчка]

А мне нра

[Sigo]

После вступления в Таможенный союз,Минкульт России признает Сари Гелин армянской песней.Онищенко век воли не видать.

[kaivaz]

Надо попроить Зидана прокомментировать стразы на кокошнике и тюлевую занавеску на фате.

А висящую сзади простыню в качестве фона не мешало бы прогладить. Чтобы ровнее было.