Амо Сагиян (Համո Սահյան)

[Гайлан]

Так бывает иногда, что "рыская" в инете, натыкаешься на намеки-нити ведущие к чему-то очень интересному. Ещё не зная что это, ты чувствуешь потенциальную силу и интерес, который сокрыт за тем или иным именем или явлением. Вот и сейчас, кажется, за именем этим сокрыто очень многое и хотелось бы для себя открыть поэзию Амо Сагияна.

«В том, что поэзия Амо Сагияна мало известна у нас, в России, виноваты мы, переводчики. Этот поэт скуп на слова и богат мыслями, строке его свойственна удивительная емкость» (Арсений Тарковский).

Сагиян Амо

Сагиян Амо (псевдоним; настоящие имя и фамилия Амаяк Саакович Григорьян) [р. 1(14).4.1915, с. Лор, ныне Сисианского района Армянской ССР], армянский советский поэт. Член КПСС с 1946. В 1940 окончил Бакинский педагогический институт. Участник Великой Отечественной войны 1941—45. Печатается с начала 30-х гг. Автор сборников стихов "На берегу Воротана" (1946), "На высотах" (1955, рус. пер. 1956), "Армения в песнях" (1962), "Перед закатом солнца" (1963), "Песнь скал" (1968), "Годы мои" (1970, рус. пер. 1971), "Зови, журавль!" (1973) и др. Лирическая поэзия С., в которой постоянно звучит тема связи человека с родной землёй, обращена в основном к современности. Мир природы в его стихах подвижен, многообразен, подчас полон драматизма. Образная система связана с классическими и устно-поэтическими традициями. Переводит стихи С. А. Есенина, Ф. Гарсиа Лорки и др. Награжден орденом Трудового Красного Знамени.

Соч.: В рус. пер. — Зеленый тополь Напри, М., 1959.

Лит.: Бодосян С. С., Лирика десятилетия (1958—1968), Ер., 1970; Тамразян Г., На литературных путях, М., 1973, с. 250—54; Агабабян С., Современность и литература, М., 1973, с. 57—66; Амо Сагиян, в кн.: Гайсарьян С., В стране поэзии. Очерки. Портреты, М., 1973.

Л. Г. Мкртчян.

[Делина]

известный балкарский поэт Кайсын Кулиев во время тяжелой болезни писал

"Пока Амо Сагиян смотрит,

Как ложатся семена во влажную землю,

Пока он видит,

Как пронзительна синева неба над Арменией…

Пока он пытается понять язык камня,

Дерева, тропы, дождя, снега,

Пока он сидит под абрикосом,

Разгадывая чудо цветения, и слагает стихи –

Мне легче жить в этом трудном мире

Наперекор обступающим меня тяготам и болезням.

И то, что Амо Сагиян живёт на свете –

Одно это даёт мне силы жить".

"Первая строка приходит от Бога.

А дальше твоя задача –

Написать другие на этом уровне", – Амо Сагиян

[Самvел]

այ էս շատ լավն ա

Քեզ ինձանից խորհուրդ

Տխրությունով, սիրով,

Բախտով հարբած եղիր,

Մի քիչ պարտված մնա,

Մի քիչ աստված եղիր:

Բաշխիր, ինչ որ ունես,

Մի ափսոսա ոչինչ,

Սրտիդ ուզածն արա

Ու սրտաբաց եղիր:

Ամեն բացվող օրվադ

Աստծու պարգեւ ասա,

Մի լավ խոսք ես լսել՝

Թռնելու թեւ ասա,

Միշտ ճերմակին ճերմակ

Ու սեւին սեւ ասա,

Ծուռ նայողիդ վրա

Դու ծիծաղած եղիր:

Ու երբ ցերեկն անցնի,

Ընկնի գիշերը մութ,

Երբ չգտնեն արդեն

Ինձ՝ աչքերը քո լուրթ,

Եւ դու մենակ մնաս,

Քեզ ինձանից խորհուրդ.

Համո Սահյան ասա,

Նստիր ու լաց եղիր:

[Fleure]

:goodjob:шат лав тохер эн!

[Fleure]

ԵՍ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ ՉՆԵՐՇՆՉՎԵԼ

Ես չեմ կարող չներշնչվել,

Ամեն բացվող առավոտով,

Առավոտի բարի հույսով,

«Բարի լույս»–ով բարեկամի:

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Երկինքների բաց ոլորտով,

Եվ աստղերի յոթը պորտով,

Եվ ամպերով յոթգլխանի։

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Քաղաքների եռուզեռով

Եվ լեռների լանջերն ի վեր

Ավանդապահ անտառների

Կանաչ-կարմիր, լուրթ ու դեղին

Երազներով։

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Այն քարափով,

Որ իմ ամեն մի հուշի մեջ

Ծիածան է թողել մի բուռ

Իր ամեն մի դիմախաղից։

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Մինչև անգամ մասրի թփով,

Որ իր ամեն փշի վրա

Մի թել ունի

Պատանության իմ մախաղից։

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Եվ այն կապույտ սարահարթով,

Որ ամեն բուո հողի վրա

Ոտնահետքերն ունի պապիս,

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Այն հովիտով,

Որ ինձ ափով ջուր է տվել

Եվ ջուր խմել ինքն իր ափից։

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Այն ամոթով,

Որ շիկնելով աղջիկների

Այտերն ի վեր,

Մայր է մտնում կոպերի տակ:

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Ձյունից պոկված ջրվեժների

Ծնկի ծալով

Եվ իմ ազնիվ տոհմածառով,

Եվ վերջապես,

Ես չեմ կարող չներշնչվել

Իր այս արդար ճանապարհով,

Աշխարհների առաջն ընկած

Իմ աշխարհով։

[nelson]

интересная фамилия (псевдоним) Сагиян. почему именно Сагиян, и что общего между поэтом и Карабахскими Сагиянами из Чартара? есть инфа?