Происшествия в армянской армии

[Re-burjuin]

http://www.youtube.c...h?v=wAN_Urhyvmw

http://www.youtube.c...h?v=_A_mVvDIuZU

[u-2]

В Армении от острой инфекции скончался военнослужащий-срочник

Накануне, 10 июля, около 19:30 по местному времени, в ереванском Центральном клиническом военном госпитале Минобороны Армении скончался военнослужащий срочной службы, рядовой Акоп Артурович Саргсян (1994г.р., призыв 2012-1, военный комиссариат Вардениса).

Как передает пресс-служба министерства обороны РА, военнослужащий поступил в госпиталь 6 июля сего года с диагнозом острое респираторное заболевание, симптом интоксикации, менингоэнцефалит.

Минобороны РА приносит соболезнования семье и близким А. Саргсяна.

Источник: Panorama.am

[СолнЫчка]

клещ что ли покусал? :unsure:

[Ara55]

...

Возникло несколько вопросов и предложений:

1. Понравилось, что ведется учет погибших как на боевом посту так и в тылу.

Но хотелось бы уравнять ответственность командиров для обоих случаев. Чтобы у них не возникло желания перевести боевые потери в план бытовых и наоборот.

2. Говорится о рекомендации солдатам звонить лично командующему о своих неразрешимых проблемах ("мой номер везде висит" говорит командующий).

Вспоминая мой разговор с Гуру, отмечаю, что солдату запрещено иметь сотовый.

Так чем же будет звонить солдат ? Имею ввиду законным образом.

3. Отмечается особый стресс для солдата при 14 дневном боевом дежурстве на 1 линии, где до окопов врага бывает 35 метров.

а.Возникает вопрос, как часто следуют такие дежурства для одного солдата ?

б.Фиксируются ли документально эти дежурства по каждому солдату , чтобы можно было проверить равномерное распределение дежурств по личному составу ?

в.Поощряются ли те солдаты, которым выдалось дежурить больше других, и как ?

Я бы посчитал такие дни за два или три дня обычной службы...

[Гуру]

1. А чего сразу командиров не расстреливать? Как вы представляете себе реализацию вашего предложения? Получается, командир априори виновен, а с презумпцией как? Или она на офицеров не распространяется..

2. Телефон один на взвод официально есть.. Находится у комвзвода, предоставляется солдатам в порядке очереди в свободное время.. Хотя как по мне то это типичное нарушение субординации, а подобные заявления со стороны командующего не приемлемы.. Есть законная процедура подачи жалоб.... Даже 3 не зависимые друг от друга процедуры.. На крайний случай есть различные правозащитники и общественные организации, родителям так вообще никто ничего запретить не может, пусть жалуются на здоровье...

3. А. Смена постов раз в в 7 или в 14 дней... Смотря какая часть... На посту у солдата 4 смены в сутки по 2 часа и 4 смены в в качестве бодрствующего в блиндаже( лежать можно, спать нет, но сами понимаете..) и 8 часов на сон... График в принципе терпимый, хотя конечно не самый приятный.. Проблемы возникают когда хотя бы один солдат в отделении не может за ступить на пост( по болезни или просто из-за неустанных отношений) отделения укомплектованы по минимуму и дырки затыкать некем....

В. Да фиксируется... На постах в принципе сочкование не приветствуется.. Все уставшие и никто ни за кого пахать не будет...

С. Хорошие постовики всегда на виду, особых поощрений у нас не принято раздовать(у младших командиров просто нет такой привилегии да и возможности по вышеупомянутым причинам тоже) , но уважение в подразделении такие солдаты имеют.. Сейчас отпуска строго регулируется, если кто то пойдет больше значит кто то должен пойти меньше...

[Ara55]

1. Хорошая вещь презумпция невиновности для каждого конкретного случая. А если у одного командира в десять раз больше несчастных случаев, чем у другого, и ни в одном его не признали виновным.

Как бы вы оценили его работу ? Вот о такой ответственности и идет речь.Грубо говоря - "каков поп, такой и приход".

2. Командующий говорил о неотложных случаях из ряда вон выходящих. О случаях суицидов.

Законные процедуры не сработали, уж командующий наверняка знает об этом.

Субординация вещь важная, но жизнь солдата важнее.

3.Мы говорим о службе в условиях войны на передовой под прицелом снайперов, не так ли ? В советские времена такая служба засчитывалась день за два.

Спасибо.

[Гуру]

1. Ну не надо передергивать мои слова.. Речь шла об уравниловке ответственности офицера как за не боевые потери так и за боевые... Считаю что каждый случай должен просто расследоваться для выяснения степени вины всех фигурантов... И это расследование должно выяснять кто виновен, а кто просто рядом проходил...

2. Командующий популизмом занялся.. Типа я такой хороший царь батюшка, обращайтесь накажу всех.. Для меня это например явный признак потери контроля и недоверия к своим подчиненным...

3. Да кто бы против то был? Давайте день за два считать... Только срочную надо сначала 4 года сделать, а то 183 дня в году на границе никого не будет... Я не понимаю, вы что где то дополнительных 40000 призывников нашли?

[Ara55]

1. Где я передергиваю ?

В ответ на ваше предложение вспомнить о презумпции невиновности - я уточнил, что речь идет об оценке профессионализма командира по статистике несчастных случаев с его подчиненными.

Вы не согласны с методом "каков поп, таков и приход" ?

2. Согласен, что командующий пытается найти действенный метод восстановить контроль. Что поделаешь если дошло до такого ? Как-то надо восстанавливать...

3. Чисел которые вы мне привели недостаточно для полноценного анализа.

Мне собственно и не нужно(зачем здесь оперировать секретными данными). Для себя посчитайте сколько нужно солдат для 1-й линии в расчете "день за два" , а нам дайте окончательное число. Мы безусловно доверяем вам.

А там посмотрим, что можно сделать : или срок службы увеличивать, или ротацию обеспечивать, или "старичков" призывать...

Спасибо.

[u-2]

мишт резоннере патраста э

Минобороны Армении подтвердило факт смерти военнослужащего. А. Ованнисян против «сенсаций на несчастьях»

Немногим ранее Ванадзорский офис Хельсинкской гражданской ассамблеи распространил информацию о том, что вечером 18 июля скончался военнослужащий-срочник.

«Сегодня, 21 июля, в Ванадзоре прошла церемония похорон 22-летнего военнослужащего ВС Армении Ашота Сардаряна.

Ашот Сардарян уже год служил в рядах ВС Армении и был призван на службу в армию после окончания факультета биологии Ванадзорского государственного педагогического университета. А. Сардарян проходил службу в одной из воинских частей города Берд Тавушской области. Согласно предварительным данным, Ашот Сардарян умер от язвы желудка. По некоторым данным, у него был рак желудка.

Церемония похорон военнослужащего прошла в сопровождении почетного эскорта под музыку военного оркестра.

Ашот Сардарян скончался вечером 18 июля текущего года в военном госпитале „Мурацан” при оказании медицинской помощи.

Полная информация об инциденте будет предоставлена после дополнительного исследования.

В очередной раз министерство обороны РА не распространило информации касательно факта смерти в рядах ВС», – говорилось в заявлении правозащитников.

В интервью Panorama.am ответственная по связям с общественностью Следственной службы министерства обороны Армении Мери Саргсян подтвердила факт смерти военнослужащего.

«18 июля, около 19:05, в Центральном военном госпитале МО РА скончался военнослужащий срочной службы N-ской воинской части Ашот Арсенович Сардарян. Причина – рак желудка. В следственном отделе 4-го гарнизона Следственной службы МО РА готовятся материалы, назначена судебно-медицинская экспертиза», – отметила М. Саргсян.

Что касается замечания, мол «в очередной раз министерство обороны РА не распространило информации касательно факта смерти в рядах ВС», пресс-секретарь МО Армении Арцрун Ованнисян заявил: «Не думаю, что делать сенсации на несчастьях и тем самым завоевывать авторитет, – это верный путь».

Источник: Panorama.am

[sacred]

ՀԱՅԱՍՏԱՆ | ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

«Ի՞նչ արիր գլխիս, ինձ մնացել էր 20 օր մինչև զորացրվելը...»

«Պարոն լեյտենանտ կներեք, ես մեղավոր եմ, խնդրում եմ պարոն լեյտենանտ չմեղադրել, ես անձամբ եմ ուզել ինձ սպանել, ինձ ոչ ոք չի նեղել, ուղղակի ես չեմ ուզում ապրել իմ սխալի համար, հաջողություն ձեզ». այսպիսի բովանդակությամբ նամակ էր թողել շարքային Արման Աղաջանյանը և ներքևում ստորագրելուց հետո ինքնաձիգով կրակել իր որովայնին: Բարեբախտաբար, հաջողվել էր նրան փրկել...

Արդեն դատարանում, Հադրութի զորամասերից մեկի ժամկետային զինծառայող Արման Աղաջանյանը ցուցմունք է տվել, որ 2011թ. ապրիլի 29-ին իրենց դասակը մարտական հերթապահության է գնացել թիվ 158 մարտական դիրք: Մայիսի 3-ին, իրենց դասակի հրամանատար, ավագ լեյտենանտ Ռոբերտ Հովհաննիսյանը հայտնել է, որ հանձնաժողով է գալու գումարտակ` ստուգումների: Այդ պատճառով նա իրեն ենթակա զինվորներին հրահանգավորել է, որ ծառայությունն անցկացնեն առանց խախտումների, լինեն զգոն ու պատշաճ հանդերձանքով: Մինչ այդ, Արմանի պատմելով՝ ինքը առողջական խնդիրներ է ունեցել՝ գլխացավեր: Դիտակետում` մարտական հերթապահության ժամանակ, իրեն վատ զգալով, սաղավարտը հանել է ու կքանստել, որ հանգստանա: Այդ պահին զորամասի հրամանատարի անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների գծով տեղակալ, մայոր Ա. Պողոսյանի ուղեկցությամբ դիտակետ են գնացել ստուգողները: Արմանը զեկուցել է ստուգողներին, որ իրեն վատ է զգում: Վերջիններս հանձնարարել են մայոր Ա. Պողոսյանին, որ Արմանին դիրքերից իջեցնեն, քանի որ ի վիճակի չէ դիրքում կանգնելու: Սակայն նրան զորամաս չեն իջեցրել: Հերթափոխի ժամանակ, գումարտակի հրամանատարի անձնակազմի հետ տարվող աշխատանքների գծով տեղակալ, կապիտան Զավեն Լալայանն Արմանին կանչել է և ասել, որ վերջինս արդեն «համը շատ է հանում»: Դրանից հետո բուժակը ստուգել է Արմանի ջերմությունը և ասել, որ տաքություն չունի, Արմանն էլ պատասխանել է, որ ջերմություն չունի, բայց գլխացավեր ունի: Կապիտան Զ. Լալայանն այդ ժամանակ դառնալով Արմանին՝ ասել է, որ երբ իջնեն դիրքերից զորամաս, 10 օր կալանք կնշանակի, իսկ 2 տարվա ծառայությունը կդարձնի 4 տարի և կոպտելով զինվորին՝ ասել է՝ «բարձրացիր խրամատ»: Արմանը ստիպված ու ընկճված բարձրացել է խրամատ: Այստեղ արդեն Արմանին նախատելու երկրորդ փուլն է սկսվել. հերթափոխի ժամանակ դասակի հրամանատար Ռոբերտ Հովհաննիսյանը կանչել է Արմանին և ասել. «Ինչո՞ւ ես նման բան արել, մի՞թե չգիտեիր, որ հանձնաժողով է գալու»: Զինվորը պատասխանել է, որ տեղյակ էր հանձնաժողովի գալու մասին, սակայն այդ պահին իրեն վատ է զգացել: Դասակի հրամանատարը ձեռքով խփել է Արմանի ծոծրակին, վիրավորել՝ «դայախչի», «պադստավչիկ» անվանել, հայհոյել, ապա սաղավարտը հանել ու շպրտել գետնին ու կարգադրել Արմանին, որ ինքը «տապիկով» զանգի և կապիտան Լալայանին ասի, որ կատարվածի մեղավորը ինքն է, որպեսզի նրա վրա խոսակցություն չլինի: Բացի դրանից, դասակի հրամանատար Ռ. Հովհաննիսյանն Արմանին ասել է, եթե հարցը քննարկվի սպայական ժողովի ժամանակ, ապա ավելի լավ է՝ Արմանը փախնի զորամասից:

Զինվորը հասկացել է, որ իր համար վատ է լինելու և կարող է պատժվել: Եվ քանի որ այդ ամենը տեղի է ունեցել զինվորների ներկայությամբ՝ Արմանն իրեն ստորացած ու նվաստացած է զգացել: Հետևանքն այն է եղել, որ Արմանը, Ռ. Հովհաննիսյանի ասածներն ընդունելով որպես սպառնալիք, հոգեպես նեղվել է, քանի որ իրեն չեն հավատացել, որ գլխապտույտ ունի և չի ցանկացել որևէ մեկի վրա խոսակցություն բերի, որոշել է ինքնասպան լինել և խրամուղում իրեն ամրակցված ինքնաձիգով կրակել է որովայնի շրջանին՝ թողելով մի նամակ. «Պարոն լեյտենանտ, կներեք, ես մեղավոր եմ, խնդրում եմ, պարոն լեյտենանտ, չմեղադրել, ես անձամբ եմ ուզել ինձ սպանել, ինձ ոչ ոք չի նեղել, ուղղակի ես չեմ ուզում ապրել իմ սխալի համար, հաջողություն ձեզ»: Կրակոցի ձայնից խրամատ են շտապել Արմանի ծառայակիցները, այդ թվում՝ Ռոբերտ Հովհաննիսյանը, որը շփոթված ու մոլորված ասել է վիրավորված Արմանին. «Ի՞նչ արիր գլխիս, ինձ մնացել էր 20 օր մինչև զորացրվելը», իսկ վերջինս պատասխանել էր, որ չմտածի, որովհետև ինքը ուզում է մեռնել: Մոտ 15 րոպե անց եկել է շտապօգնության մեքենան և Ա. Աղաջանյանին տեղափոխել զինհոսպիտալ:

Դատահոգեբուժական փորձաքննության եզրակացությամբ հաստատվել է, որ Արման Աղաջանյանը չի տառապել և չի տառապում որևէ հոգեկան հիվանդությամբ, առկա է նևրոտիկ բնավորության շեշտվածություն, տարել է իրավիճակով պայմանավորված ռեակցիա՝ ինքնասպանության փորձով:

Դեպքից հետո կապիտան Զավեն Լալայանին մեղադրանք է առաջադրվել քր.օր.-ի 360 հոդվածի 2-րդ մասով՝ վիրավորանք հասցնելու համար, իսկ ժամկետային զինծառայող Ռոբերտ Հովհաննիսյանին՝ իշխանազանցության համար, որն անզգուշությամբ առաջացրել է ծանր հետևանք՝ ինքնասպանության փորձ: Կապիտան Զ. Լալայանը լիովին ընդունել է մեղքը, իսկ Ռոբերտ Հովհաննիսյանը՝ մասամբ. ասել է, որ իրեն մեղավոր է ճանաչում խփելու, բայց ոչ ինքնասպանության հասցնելու համար: Այդուհանդերձ, Սյունիքի մարզի առաջին ատյանի դատարանը մեղավոր է ճանաչել նրանց՝ Զավեն Լալայանին դատապարտելով 3 ամսվա ազատազրկման՝ 1 տարվա պայմանական փորձաշրջանով, իսկ Ռոբերտ Հովհաննիսյանին՝ 3 տարի 6 ամսվա ազատազրկման: Այժմ Հովհաննիսյանը վերաքննիչ դատարանից խնդրում է ավելի մեղմ պատժել իրեն և պատիժը պայմանականորեն չկիրառել:

[sacred]

ՀՀԿ-ական Հրանտ Գրիգորյանի որդին ջարդուփշուր է անում զինվորներին և ամսավճար է հավաքում նրանցից

Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի էլեկտրոնային փոստի հասցեով այսօր ստացվել է հետևյալ անանուն նամակը, որում մասնավորապես ասված է.

Բարև Ձեզ, ուրեմն խնդիրը վերաբերվում ա բանակին, բայց հենց խնդիրն այն է որ դեպքը կապված չի սպայի հետ, այ զորամասում ծառայում են մոտ 16 զինվոր, նրանց թվում է նաև նույն զորամասի հրամանատարի տեղակալի գնդապետ զինկոչումով եղբոր տղան՝ շարքային Գիգորյան Թաթուլը, շատ վատ ա էտ վաշտում վիճակը և որ ոք ոչինչ չի կորող անել, էտ զինվորը համարյա ամեն օր հարբում ա, գիշերվա ժամը 4-ին մտնում ա զորանոց, գոռում ա, մյուս զինվորներին քնից հանում ա, ջարդում, փշրում ա, սաղ վախի մեջ են քնում որ ինքը խմած ա լինում, ինչ կուզի կանի ինքը ՀՀԿ-ական ազգային ժողովի պատգամավորի տղա ա, ամեն ամսվա վերջ զինվորներից հավաքում ա իրանց հասանելիք 3400 դրամը, հոգեպես ճնշում ա, ինքը ամենակարողն ա, կարող ա խմած մտնի ու աթոռով խփի մեկի գլխին, մի անգամ գիշերվա 3-ին նույնիսկ զինվորներից մեկին կառավաթով հանել ա դուրսն ա դրել, մի խոսքով ահավոր վիճակ ա ու ոչ մեկ ոչինչ չի կարա անի, դե վերադաս հրամանատարությունը բնականաբար տեղյակ չի, իսկ վաշտի և դասակի հրամանատարները անկարող են, վախենում են իրանից, ըտեղ մարդ կգժվի մինչև վերջացնի ծառայությունը:

Զորամասի շտաբի պետը գեներել-գնդապետ ՅՈՒՐԻ ԽԱՉԱՏՈՒՐՈՎԻ որդին ա, Գրիշա Խաչատուրովը, ինքը խիստ հրամանատար ա, ու որ էտ մասին իմանա միջոցներ կձեռնարկի, բայց ոչ մեկ հնարավորություն ու ռիսկ չի անի իրան ասի, բայց ահավոր վիճակը ոնց կարելի ա ըտեղ ծառայել, էտ լարված վիճակում, վախի մեջ, ախր պոստերում ըտքան դեպք ա կատարվում, իսկ էտ հանգիստ զորամասում հլը ինչ ա կատարվում, ու նախարարությունում տեղյակ չեն որ հայկական բանակում նման բան ա կատարվում, ամբողջ Հայաստանում դա երևի միակ դեպքն ա, ինքը նույնիսկ ժամանակին խումար էր խաղում, կրվողին ուղարկում էր տուն, որ փողը բերի, էղել ա նույնիսկ 300.000 դրամ, ախր ինչ Կարելի ա անել գիտեք բանակ ա զինվորներից ոչ ոք չի կարա գնա բողոքի, ուղակի ինքը ցանկացած վատ սպայից էլ վատն ա, չգիտեմ երևի չեք պատկերացնի, բայց շատ եմ խնդրում մի բան գոնե դուք ձեռնարկեք, միայն ձեզ կարողացա դիմեմ, ինքը որ էս զորամասից տեղափոխվի բոլորի համար լավ կլինի, հանգիստ կծառայեն կգնան իրանց տուն:

Գիտեք էսի էն դեպքերից չի, որ բանակում մեկը մյուսին նեղում ա, փող ա վերցնում, էսի ուրիշ ա, ինքը «պռախոդ ա» ինչ ուզում անում ա, ու ոչմեկ ռիսկ չի անում մի բան ասի, կամ ձեռնարկի, խնդրում եմ մի բան արեք, օգնեք: Ախր ոնց կարա բանակում ըտենց բան լինի, ոնցոր բերդ լինի, որ խմած ա ըլնում պիվաա ուզում որտեղից ուզում ա ճարեն բերեն որ չմտնի վաշտ ու կռիվ անի, ու ինքնէլ զինվոր ա, հույսով եմ մի բան կանեք, սենց անհնարա ա, վերջը ինչ կլինի, էտի գնա սաղ պրծնեն:

Հ.Գ. Անանուն նամակում նշված շարքային Թաթուլ Գրիգորյանը «Առաջին լրատվական»-ի տեղեկություններով ԱԺ ՀՀԿ-ական պատգամավոր Հրանտ Գրիգորյանի որդին է:

Հիշեցնենք, որ 2012 թ. հուլիսի 19-ին Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի նախագահ Արթուր Սաքունցն իր անձնական էլեկտրոնային փոստով ստացել էր լատինատառ նամակ մի նամակ ևս, որտեղ մասնավորապես ասված էր.

«Բարև ձեզ հարգելի պարոն Սաքունց, ես էլ չգիտեմ ուր կարամ դիմեմ, գրել եմ բոլոր թերթերին, լրագրողներին, ոչ-ոք չի կարում այս նյութը տեղադրի, երևի վախում են, ինձնից վիդիո ելույթ են պահանջում, տենց տպավորություն ա, որ բոլորը իրար հետ կապված են: Ես արդեն բանակում ծառայում եմ մոտ 20 տարի, վերջին 10 տարի 3 բանակային կորպուսի զորամասերից մեկում և նոր հանդիպել եմ մի երևույթին որի դեմ թվում ա բոլորը անկարող են և բոլորը աչքները փակում են դրա վրա:

Մեր կորպուսի շտաբի պետը նշանակվել է Գրիշա Խաչատուրովը, արդեն մի քանի ամիս, բոլորը հիշում են թե ինչի համար դրան բանակից հանեցին, և մեր մոտ սկսվել է տարօրինակ ծառայություն, ինքը բացարձակապես ծառայությունով չի զբաղվում, ոչ մի զորամաս մինչև հիմա չի այցելել, սկի մեր սահմանի տեղը չգիտի, ծառայության գալիս ա շաբաթվա մեջ մեկ կամ երկու օր, մնացած ժամանակը անցկացնում ա Երևանում և կազինոյի մեծ սիրահար ա, զբաղվում ա մենակ կադրային հարցերով, տեղավորելով պաշտոնների իրա «ախպերների» 12 ախպեր թայֆից, արդեն փոխել ա մի քանի հատ հրամանատարի նշանակելով իրա հնգերների «կյաժ» մականունով դուցի հրամանատարի, Նոյեմբերյանի հրամանատարի, Մեհրաբի, ով իրանցից չի սաղից ազատվում են, սաղ բանակի կորպուսներոմ արդեն իրանցից հրամանատարներ կան, 1 կորպուս Գորիսի և Կապանի կամանդիրները, 2 կորպուս Վարդենիս և Քելբաջարի, 4 Վայքի և Մեղրիի հրամանատարներ, մի քանի հրամանատար Ղարաբաղում, հիմա տենց ասացվածք կա բանակում եթե պաշտոն ես ուզում պտի 12 ախպերներից լինես, երևի էտ ամեն ինչը անում ա իրա պապայի օգնությամբ: Կորպուսում ստեղծել ա շատ լարված վիճակ, քրֆում ա բոլորին անպատվում ա, գործից ոչ մի բան չի հասկանում, մենակ հավայի ղժժում ա:

Խնդրում եմ մի ձևի տպագրեք, ես նախարին էլ բաց նամակ եմ գրել ոչ մի ռակցիա չկա, թերթում կամ Ձեր ցավոք չեմ կարա ներկայանամ հասկանալի պատճառներով, գործից կհանեն, ես էլ երեք երեխա ունեմ, եթե մի տեղ ես նյութը դուս կգա ինձ թվում ա նոր նախարարը իրար կգա: Խնդրում եմ ինձ պատասխան գրեք, եթե դուք ետ նյութը չեք տպագրի, ես պտի մտածեմ էլ որտեղ դիմեմ, սա տասնյակ սպաների ամենօրյա ցավ է:

[annajan]

Нда...

как бы то ни было, тот второй офицер, что подробно описал себя, но побоялся назвать)))) свое имя (по тем данным, что он указал (сколько где служил, сколько детей, в письме чувствуется акцент -откуда и т.д.), мягко говоря, странен)))

такие офицеры, которые не понимают, что дают себя вычислить... даже обидно за нашу армию...

но ситуация в части, должно быть, позорная... это тоже очевидно...

[Гуру]

Нда...

как бы то ни было, тот второй офицер, что подробно описал себя, но побоялся назвать)))) свое имя (по тем данным, что он указал (сколько где служил, сколько детей, в письме чувствуется акцент -откуда и т.д.), мягко говоря, странен)))

такие офицеры, которые не понимают, что дают себя вычислить... даже обидно за нашу армию...

А был ли мальчик? Сукинц известный провокатор, а учитывая, что написана полная чушь, то его авторство не исключаю..

Как лицо предъвзятое больше комментировать эту тему не буду.. Благо описываемые события якобы имеют место быть не на Луне, а в Армении и можно проверить информацию и сделать соответствующие выводы..

[annajan]

А был ли мальчик? Сукинц известный провокатор, а учитывая, что написана полная чушь, то его авторство не исключаю..

Как лицо предъвзятое больше комментировать эту тему не буду.. Благо описываемые события якобы имеют место быть не на Луне, а в Армении и можно проверить информацию и сделать соответствующие выводы..

так я не берусь утверждать, что мальчик был, хотя вероятность того, что был есть и не маленькая.

Меня больше умилило второе письмо, якобы офицера (о чем я и написала), который, с головой себя выдав через подробности касательно своей жизни, стесняется почему-то назвать свое имя)) Зная столько фактов (если они -правда), сколько он уже выложил о себе (а может не о себе и подставляет кого-то?:innocent:) вычислить автора - дело техники. Я об том больше. Что, впрочем, дает право усомниться во всем остальном.

И, конечно, как Вы сказали, дело у нас в Ванадзоре, вскоре будут пояснения, я думаю.

[Гуру]

так я не берусь утверждать, что мальчик был, хотя вероятность того, что был есть и не маленькая.

Меня больше умилило второе письмо, якобы офицера (о чем я и написала), который,....

Так я только про это письмо и писал.. Под мальчиком я именно "этого офицера" и имел ввиду...