Арцах - обо всем

[sevar]

:biggrin:

Изменено 28 апреля 2014 пользователем sevar (история изменений)

[sevar]

Кто подскажет, с какого места эти расстояния?

Изменено 28 апреля 2014 пользователем sevar (история изменений)

[Գարնան արծիվ]

По рождаемости однозначно нельзя судить о менталитете это ведь очевидно. Есть места где не распространены средства контроцепции и оборты в больших масштабах, т.е. беременяют одинакого, а услугами и препаратами пользуются не одинакого, есть места где роль играет обеспеченность и тд. Все индивидуально. В Европе рожают мало и в Сюнике у них одинаковый менталитет следуя логике? Арабы и курды рожают много и в Арцахе следовательно...Там это менталитет, а в Армении и Арцахе...Если позволите скажу за Арцахцев и чтобы не гадали долго с чем все это связано...У нас роль играет обеспеченность и возможность хоть как-то трудоустроиться, а в Сонике нет таких возможностей как здесь...

[Գարնան արծիվ]

Кто подскажет, с какого места эти расстояния?

http://cs320918.vk.m...NzqUXu0o9H0.jpg

[sevar]

А зачем это вас так интересует?

я шпион))

[Romeo11]

Delo v tom chto nashe stat upravlenie ne imeet nichego obshego s realnostyu)))

возможно. но ведь реально там самое крупное производство и самый крупный налогоплательщик в стране и соответсвенно рабочие места..постоянные и з\п

[Գարնան արծիվ]

я шпион))

[Dexter]

Джракан (Джебраил)?

[Джиокки]

Кто подскажет, с какого места эти расстояния?

[sevar]

Я не знаю точно как называется эта местность,но я по этой дороге ехал.Гараян тоже кстати.Проезжаешь новый мост,если ехать со стороны Ишханадзора(Ханлыг)и выходишь на эту трассу на Ковсакан.Горы что впереди,это уже Иран новое водохранилище остается сзади,

Получается это уже после Ишханадзора если ехать с Бердзора. Спасибо Джиокки!

Изменено 28 апреля 2014 пользователем sevar (история изменений)

[sevar]

Помому еще немного и эти ребята свалят из Арцаха...

ՍԻՐԻԱՀԱՅԵՐՆ ԱՐՑԱԽՈՒՄ. ՀԱՄԱՐՁԱԿ ԾՐԱԳՐԵՐ ԳՅՈՒՂԱՏՆՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ՈԼՈՐՏՈՒՄ

Սիրիայում արդեն մի քանի տարի ընթացող պատերազմական գործողությունների պատճառով հազարավոր հայեր ստիպված եղան թողնել իրենց ծննդավայր երկրի սահմանները: Նրանց մի մասը հայրենադարձեց Հայաստան, մի հատված էլ որոշեց բնակություն հաստատել Արցախում։

Հովիկ և Վրեժ Ասմարյաններն առաջիններից էին. նրանց խոսքերով՝ պատճառը ոչ այնքան երկու երկրների կլիմայական պայմանների նմանությունն էր, որքան ոչ պակաս դաժան պատերազմ ապրած արցախցիների ջերմ վերաբերմունքն ու պետական մակարդակով աջակցությունը: Ասմարյանները կիլիկյան արմատներով եղեռնապուրծ գերդաստանի շառավիղներ են. Հալեպում զբաղվում էին առևտրով, վերջին տարիներին եղբայրներից Վրեժը բավական հաջողությամբ զբաղվում էր հողագործությամբ: Մինչև պատերազմի ահագնանալը եղբայրները հասան Երևան, իսկ չորս օրից արդեն Արցախում էին:

ՙԵս այստեղ հենց առաջին օրերին ինձ հարազատ հողում զգացի, յուրաքանչյուր սիրիահայի թիկունքում կանգնած պետության ներկայությունն զգացվեց՚,- ասում է Հովիկ Ասմարյանը: Եղբայրներն այստեղ գյուղատնտեսական` մինչ այդ չլսված ու ոչ այնքան իրականանալի թվացող` արևադարձային մրգերի ու բույսերի աճեցման գործունեություն ծավալելու հնարավորություն ունեցան: Մեր հանրապետության բնակլիմայական պայմանների ուսումնասիրությունից հետո որոշարկեցին գործարար ծրագիրը, որին մեծապես օգնեցին հանրապետության իշխանությունները: ԼՂՀ կառավարություն ներկայացրած` Ասմարյան եղբայրների ծրագիրը ենթադրում էր մեկ միլիոն դոլարի ներդրում, մոտ 1000 հեկտար գյուղատնտեսական նշանակության հողերի մշակում եւ նոր մշակաբույսերի զարգացում: Նպատակն Արցախում բազմաճյուղ այգեգործության և պտղաբուծության խթանումն է, ինչն այսօր գյուղատնտեսության զարգացման կարևոր բաղադրիչներից է:

Հովիկ Ասմարյանի խոսքերով՝ սկզբում Սիրիայից Արցախ էին բերվել 15 000 տնկիներ, որոնք ինկուբացիոն շրջանն անցան Ասկերանի շրջանի Իվանյան գյուղի ջերմոցում: Տեսականին բավական ընդգրկուն և տեղացիների համար անծանոթ է` ձիթենի, պիստակ, կիվի, դամասկոսյան թթենի, դափի, բուժիչ հատկություններով օժտված պտղատու կակտուս, ծիրանի, լիմոնի և նարնջի տարբեր տեսակներ, խաղող, ընկույզ, նուռ և այլն:

Բերքաձորում այսօր եղբայրները 17-հեկտարանոց հողատարածք ունեն, տնկիների մեծ մասն աճեցվում է հենց այդ տնակարանում, կառուցվել է նաև երկու ջերմոց, որտեղ պահվում է ոչ ցրտադիմացկուն տեսակների՝ կակտուսի և ցիտրուսայինների հիմնական մասը: ՙԲերքաձորի հողատարածքում, բացի ցիտրուսայիններից, ամենատարբեր տեսակի ավելի քան 60 հազար ծառ ենք տնկել, որոնց համար կլիման ավելի բարենպաստ է Արաքսի ափին: Աշխատուժի պակասի պատճառով Արաքսի ափի տարածքների նվազ մասն ենք հասցրել մշակել՚,-ասում է Հովիկը: Եղբայրները նաև անտառային հազվագյուտ և արժեքավոր ծառատեսակներ էին բերել, սակայն նախորդ տարում մի քանի անգամ տեղացած ուժեղ կարկտից տուժած 6 հազար տնկիների մեջ ամենաշատը հենց այդ ծառատեսակներն էին վնասվել: Իր բացասական ազդեցությունն է ունեցել նաև մարդկային գործոնը. աշխատանքի եռուն շրջանում օրավարձով աշխատող բանվորները շատ տնկիներ հողում տեղադրել են անփութորեն: ՙՄենք գիտեինք, որ կորուստներ կլինեն, բայց սաստիկ ցրտերի և կարկտի պատճառով մեր կորուստները գերազանցեցին նախատեսած ռիսկի տոկոսը,- ասում է Վրեժը: - Բացի այդ, Սիրիայի մեր պահեստում 26 հազար տնկիներ ունեինք, որոնք պատերազմի պատճառով չէինք հասցրել դուրս բերել երկրից, անցյալ տարի Հալեպի քաոսային իրավիճակից օգտվելով՝ պահեստը թալանեցին: Մոտ 75 հազար դոլարի վնաս կրեցինք, սակայն դա ևս հուսահատության առիթ չդարձավ: Հողագործությունն ընդհանրապես համբերատար մարդու գործ է, այգեգործությունն՝ առավել ևս՚:

Եղբայրներն Արցախ են տեղափոխվել ընտանիքներով: Այստեղ սիրիահայերին գյուղական բնակավայրերում տներ են տրամադրում: Մտածեցին, որ Հալեպում ծնված¬ մեծացած մարդու համար գյուղում դժվար կլինի, այդ պատճառով սեփական միջոցներով եղբայրները Ստեփանակերտում տուն են գնել: Հովիկը երեք որդի ունի, որոնք արդեն յուրացրել են Ղարաբաղի բարբառը: Նաև խոստովանում է՝ թվում էր, թե այստեղ ապրելը զուտ հարմարվելու տեսանկյունից պիտի դժվար լինի. երեխաների համար նոր միջավայրին մերվելը և այլն: Իսկ ահա գործի պահով շատ ավելի լավատես էր: Հեռավոր ափերում Ղարաբաղում կյանքն ավելի դյուրին է թվում. ավելի էժան գներ էին սպասում, սակայն այստեղ անգամ կանաչին ու բանջարեղենն ավելի թանկ են, քան Երևանում, սա ողջ աշխարհի օրինաչափություններին հակառակ երևույթ է. սովորաբար բարձր գներն առկա են մեծ քաղաքներում, որտեղ մարդիկ մեծ եկամուտների և աշխատավարձերի հնարավորություն ունեն՝ ասում է Հովիկը: Անհրաժեշտ պարագաների համար ստիպված հասնում են Երևան, իսկ դրանք ևս լրացուցիչ ծախսեր են: Որոշ եկամուտ ապահովելու համար Ասմարյան եղբայրներն այժմ նաև բանջարաբոստանային մշակաբույսերի մշակությամբ են զբաղված, արցախցիներին քաջածանոթ բանջարեղենից բացի նրանք նաև Սիրիայում ավանդական համարվող տեսակներ են աճեցնում: Բացի այդ, մայիս-հունիս ամիսներին բոլոր ծառատեսակների, թփերի և կակտուսի տնկիներ վաճառքի կհանեն. հատկապես վերջին տարում մեծացել է էկզոտիկ բուսաբուծությամբ հետաքրքրվողների թիվը:

Ասմարյան եղբայրները նաև դժվարությունների մասին խոսեցին. որոշվել էր Բերքաձորի այգու տարածքի ձորակով հոսող գետի ջուրն օգտագործել: Նրանք սեփական ուժերով անմիջապես խոր ջրագիծ փորեցին, ոռոգման ցանցով ապահովեցին ողջ հողատարածքը, ծրագրել էին նաև երկու փոքրիկ ջրավազան կառուցել և ձկնաբուծությամբ զբաղվել: Հովիկ Ասմարյանը ժպտալով մեզ ցույց է տալիս արդեն բուսածածկ ջրագիծն ու անջուր ծորակները՝ այդպես էլ մի կաթիլ ջուր չստացան: Գետի ակունքը փորելու և պատնեշ կառուցելու խոստումն այդպես էլ մնաց խոստում: Նա դժվարացավ ասել, թե ում պարտականությունն է դա՝ գյուղապետի՞, թե՞ ավելի բարձր պատասխանատուի։ ՙՀուսամ՝ մի օր մեկը կհամակարգի այդ ամենը՚,¬ ասաց նա: Եղբայրների հավաստմամբ` գետի վրա ջրամբարի առկայության դեպքում այդ ջրով կարելի է ոռոգովի դարձնել Հովսեփավան գյուղի շատ հողատարածքներ: Հազարավոր տնկիները փրկելու համար նրանք սկզբում տրակտորով էին ջուրը հասցնում, հետո արտեզյան ջրհոր փորեցին և այժմ այդ ջուրն են օգտագործում:

Եղբայրների ոչ ավանդական գյուղատնտեսական ծրագրերին շրջակա գյուղերի բնակիչները մի փոքր թերահավատությամբ են վերաբերվում. գործարարությունը շահույթ է բերելու տարիներ անց. ձիթենին միայն 7 տարի, իսկ կիվին 3 տարի հետո է բերք տալիս: Ի տարբերություն արցախցիների` Ասմարյաններն ավելի լավատես են: Եղբայրները հավատացնում են, որ երկու տարի անց հենց Բերքաձորի այգիներում կիվիի առաջին բերքը կստանան, իսկ ձիթենին միայն հարավում կարող է աճել ու բերք տալ: Գործարար եղբայրները հեռահար ծրագրեր ունեն. ձիթապտղի աճեցման հիմնական նպատակն այն տեղում վերամշակելն է, նրանք պատրաստվում են Արցախում պահածո, ձեթ և օճառ արտադրել, իսկ կակտուսը պտղատու լինելուց զատ, անփոխարինելի է նաև կոսմետիկ միջոցների արտադրության համար, ինչը ևս նրանց ծրագրերի մաս է:

Նունե ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ

[Sergey Garayan]

Помому еще немного и эти ребята свалят из Арцаха...

[sevar]

)))) почему свалят sevar?)

незнаю, предчувствие такое)))

[Sergey Garayan]

незнаю, предчувствие такое)))

[Alexandre Rodrigues]

..У нас роль играет обеспеченность и возможность хоть как-то трудоустроиться, а в Сонике нет таких возможностей как здесь...