Տալ տալա, տալ տալա, Տալ պոյիդ ղուրպան։
Մէջքուկըդ բարակ էր, Գըրկելուդ հայրան, Երեսըդ կարմիր էր, Պագնելուդ ղուրպան։
Օր կ՝ըսեն Իստամբուլ, Սիրտըս կը թընդայ. Վախնամ՝ էրթաս, չի գաս, Տուշմանըս խընդայ։
Տալ տալա, տալ տալա, Տալ պոյիդ ղուրպան...
Գըցի փոստախանան, Նամակ ձըգեցի, Տասնհինգ օր սպասեցի, Ճուղապը չառի։
Աղջի, Եղսօ ջան, Փոստաճին էկաւ, Կողակցէդ խապարներ բերաւ։
Տալ տալա, տալ տալա...