армения И все таки. Куда двигаемся? - 2

[Арарат]

8 минут назад, Эду сказал:

На каких детей? МО ребёнок? Вот кто ХХХХХХХХХ, так это он. Ты ещё сомневаешься? Если нет, чего тут ваньку валяешь про родственников, если да, то поясни, что он не ХХХХХХХХХ. Может и я за уважаю, раскаюсь так сказать, в сказаном.

Я его не знаю. Повторюсь, если он мерзавец, то факт свадьбы для меня на самом последнем месте в причинах, повлекших к этой его характеристики. 

[DIOgen]

4 минуты назад, Rubik сказал:

О причинах отставки что известно? C чем не согласен?

 

[Grig]

Только что, Арарат сказал:

Я говорю о свадьбе в принципе. Что касается конкретно обсуждаемой свадьбы - дай бог счастья молодым и много много детишек. 

Остальное мне не интересно. 

По конкретно этому министру обороны и его торжеству не выражаю никаких мнений от слова по херу. 

Хотя замечу, что свадьбу ор справил спустя больше года после войны. 

А так мы можем докатиться до того, что и шутить - смеяться нельзя, особенно публично и петь - танцевать им нельзя и вообще, всём хз одить х м урыми и понурыми. 

Блин, Арарат, дружище, открой тему просто о свадьбе и поговорим)))

Тут конкретный и вопиющий случай.

Его нельзя вот спускать на тормозах.

Папикян - партийный руководитель, "гигант мысли, отец армянской демократии и особа, приближенная к императору")))

Для него существуют ограничения. Он обязан следовать этим ограничениям. 

А война продолжается, если ты часом не заметил. 

 

[u-2]

6 րոպե առաջ, Rubik -ն ասաց:

О причинах отставки что известно? C чем не согласен?

 

Հայտարարության մեջ նշված է. «1990-ականների սկզբին աշխարհաքաղաքական մեծ փոփոխությունների հետևանքով մեր ժողովրդին մեծագույն հնարավորություն ընձեռվեց ստեղծել իր անկախ պետությունը: Մեր առաքելությունը ոչ թե մի դրոշը մեկ ուրիշով փոխարինելն էր, այլ՝ կառուցել երկիր, որը դարեր անց վերստին կապահովի հայերի անվտանգությունը, առաջընթացը և բարգավաճումը:

Ընդգծում եմ՝ անկախ պետության գոյության հիմնական իմաստը պատասխանատվություն ստանձնելու ու կրելու կարողությունն է, երբ ինքներս ենք գիտակցում, որ միայն մենք ենք, որպես մեկ միասնական մարմին, սեփական հաղթանակներ կերտողը և սեփական պարտությունների մեղավորը:

Նման պատմական հնարավորությամբ ոգևորված՝ ես, ինչպես և իմ շատ հայրենակիցներ, նվիրվեցի այդ առաքելությանը: Տարբեր պատճառներով այս կամ այն փուլերում իմ մասնակցության ակտիվությունը փոխվում էր, բայց ես չէի դադարում հավատալ մեր վերջնական համազգային հաջողությանը: Եվ հենց դա էր Հայաստանի նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելու առաջարկությանը համաձայնելու իմ գլխավոր շարժառիթը:

Ընդունելով այդ կարևոր որոշումը՝ ես ելնում էի ինձ արված առաջարկությունից, ըստ որի՝ նախագահական նոր ինստիտուտը ունենալու է գործիքներ և հնարավորություններ՝ ազդելու արտաքին քաղաքական և տնտեսական, ներդրումային քաղաքականության վրա, Սփյուռքի հետ հարաբերությունների վրա, ինչպես նաև միջազգային ասպարեզում համազգային շահերն առաջ մղելու և նոր գիտակրթական ու բարձր տեխնոլոգիական միջավայր ձևավորելու համար:

Որոշ ժամանակ անց տեղի ունեցան 2018թ. ապրիլ-մայիսյան իրադարձությունները...

Կարող է հարց ծագել՝ ինչու՞ ես հրաժարական չտվեցի այդ պահին: Պատասխանն ակնհայտ է՝ այն պատասխանատվության պատճառով, որը ես վերցրել էի ինձ վրա՝ ստանձնելով Հանրապետության նախագահի պաշտոնը: Ես պարտավոր էի անել ինձնից կախված ամեն ինչ՝ բացառելու ներքին պառակտման հետագա խորացումը, հնարավոր բախումները, որոնք կարող էին հանգեցնել չափազանց բացասական հետևանքների: Ես նաև ձգտում էի իմ երկարամյա աշխատանքի շնորհիվ ձեռք բերած հեղինակությունը, կապերը և իմ միջազգային քաղաքական ու տնտեսական ներուժը ծառայեցնել ուժեղ և կայուն պետականության կառուցմանը:

Կրկին կարող է հարց առաջանալ, թե ինչու՞ Նախագահը չկարողացավ ազդել այն քաղաքական իրադարձությունների վրա, որոնք մեզ հասցրել են ներկայիս համազգային ճգնաժամի: Պատճառը կրկին ակնհայտ է՝ համապատասխան գործիքների պակասը, գործիքներ, որոնցով ցանկացած պետական պաշտոնյայի օժտում է բացառապես մեկ փաստաթուղթ՝ Սահմանադրությունը: Հենց գործող Հիմնական օրենքի մեջ են թաքնված մեր որոշ կարևոր խնդիրների արմատները:

Մենք ունենք պարադոքսալ իրավիճակ, երբ Նախագահը ստիպված է պետականության երաշխավոր լինել՝ փաստացի չունենալով որևէ իրական գործիք: Սահմանադրությունը նաև ենթադրում է մեկ ինստիտուտի գերակայություն մյուսի նկատմամբ, Սփյուռքի հայտնի մասնագետների համար ստեղծում է խոչընդոտներ՝ պատմական Հայրենիքի պետական ինստիտուտների կառավարմանը մասնակցելու համար, և այլն:

Մենք խորհրդարանական հանրապետություն ենք ձևով, բայց ոչ բովանդակությամբ: Իմ առաջարկության իմաստը և նպատակը եղել է ոչ թե կառավարման մի ձևից մյուսին (խորհրդարանականից կիսանախագահականի կամ նախագահականի) անցնելը, այլ՝ զսպումների և հակակշիռների վրա հիմնված պետական համակարգ ստեղծելը: Առանց դրա դժվար է խոսել նշանակալից ձեռքբերումների մասին, քանի որ առաջընթացի և հաջողության հնարավոր է հասնել միայն կանխատեսելի և ներդաշնակ համակարգի պայմաններում:
Ուրախ եմ, որ ստեղծվել է սահմանադրական փոփոխությունների հանձնաժողով, ինչի համար շնորհակալություն եմ հայտնում կառավարությանը: Ես հույս ունեմ, որ, ի վերջո, սահմանադրական փոփոխությունները տեղի կունենան, և հաջորդ նախագահն ու նախագահական ինստիտուտը կկարողանան աշխատել ավելի հավասարակշռված և համակարգված միջավայրում:

 

Մենք ապրում ենք յուրատեսակ իրականության մեջ, իրականություն, որտեղ Նախագահը չի կարող ազդել պատերազմին և խաղաղությանը վերաբերող հարցերի վրա:

Իրականություն, երբ նա չի կարող վետո կիրառել այն օրենքների վրա, որոնք համարում է պետության և ժողովրդի համար ոչ նպատակահարմար:

Իրականություն, երբ Նախագահի հնարավորություններն ընկալվում են ոչ թե որպես առավելություն պետության համար, այլ՝ տարբեր քաղաքական խմբերի կողմից դիտարկվում են որպես իրենց սպառնացող վտանգ:

Իրականություն, որտեղ Նախագահն իր ներուժի գերակշիռ մասը չի կարողանում օգտագործել ի նպաստ համակարգային ներքին և արտաքին քաղաքական խնդիրների լուծման:

Իրականություն, որտեղ աշխարհը գտնվում է մշտական տուրբուլենտության գոտում, սակայն Նախագահը սահմանադրական գործիք չունի՝ օգնելու իր երկրին:

Իրականություն, որտեղ պետության գլուխը և երբեմն նաև նրա ընտանիքը թիրախավորվում են տարբեր քաղաքական խմբավորումների կողմից: Վերջիններս այնքան էլ հետաքրքրված չեն նախագահական ինստիտուտի կողմից ի շահ երկրի իրականացված ձեռքբերումներով, որքան իմ անցյալով, դավադրության զանազան տեսություններով ու միֆերով: Իմ անձի հանդեպ այդ «մտահոգվածությունը» դուրս է գալիս նաև բարոյականության սահմաններից՝ վերջնական արդյունքում ուղղակիորեն բացասաբար ազդելով առողջության վրա:

Ես շատ երկար եմ մտածել և որոշել եմ մոտ չորս տարի ակտիվ աշխատելուց հետո հրաժարական տալ Հանրապետության նախագահի պաշտոնից:

Այդ որոշումը բացարձակապես էմոցիոնալ չէ և բխում է որոշակի տրամաբանությունից:

Նախագահը չունի անհրաժեշտ գործիքներ՝ երկրի և ազգի համար ներկայիս բարդ ժամանակներում ազդելու ներքին և արտաքին քաղաքականության արմատական գործընթացների վրա:

Մեր պետության համար այս բարդ փուլում, երբ անհրաժեշտ է համազգային միասնություն, նախագահական ինստիտուտը չպետք է դառնա բամբասանքների ու դավադրության տեսությունների թիրախ՝ դրանով իսկ շեղելով հասարակության ուշադրությունը կարևորագույն խնդիրներից:

Այսօր, ինչպես երբեք, անհրաժեշտ են իմաստալից, խորը մտածված,կշռադատված և բովանդակալից գործողություններ: Այլապես մենք՝ ողջ աշխարհի հայությունը, չենք հասնի մեր առաքելության նպատակին և կհայտնվենք պատմության լուսանցքում:

Մենք այլևս սխալվելու իրավունք չունենք:

Վերջում ցանկանում եմ առանձնակի երախտագիտություն հայտնել մեր քաղաքացիներին և Սփյուռքի մեր հայրենակիցներին՝ երկրի համար այս բարդ ժամանակներում հաստատակամություն, տոկունություն, համբերատարություն և արիություն ցուցաբերելու համար:

Առանձնահատուկ շնորհակալություն մեր քաջարի բանակի զինվորներին և սպաներին, խոնարհումս մեր Հայրենիքի համար իրենց կյանքը զոհաբերած հերոսների ընտանիքներին:

Շնորհակալ եմ նաև Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի բոլոր աշխատակիցներին և պետական կառույցների իմ գործընկերներին՝ համատեղ արդյունավետ աշխատանքի համար:

 

[Гено]

Армен Саркисян не должен был уходить ….в будущем он мог бы стать реальным противовесом Николу , путём создание собственной политической партии !!! 

[Rubik]

8 минут назад, u-2 сказал:

Հայտարարության մեջ նշված է. «1990-ականների սկզբին աշխարհաքաղաքական մեծ փոփոխությունների հետևանքով մեր ժողովրդին մեծագույն հնարավորություն ընձեռվեց ստեղծել իր անկախ պետությունը: Մեր առաքելությունը ոչ թե մի դրոշը մեկ ուրիշով փոխարինելն էր, այլ՝ կառուցել երկիր, որը դարեր անց վերստին կապահովի հայերի անվտանգությունը, առաջընթացը և բարգավաճումը:

Ընդգծում եմ՝ անկախ պետության գոյության հիմնական իմաստը պատասխանատվություն ստանձնելու ու կրելու կարողությունն է, երբ ինքներս ենք գիտակցում, որ միայն մենք ենք, որպես մեկ միասնական մարմին, սեփական հաղթանակներ կերտողը և սեփական պարտությունների մեղավորը:

Նման պատմական հնարավորությամբ ոգևորված՝ ես, ինչպես և իմ շատ հայրենակիցներ, նվիրվեցի այդ առաքելությանը: Տարբեր պատճառներով այս կամ այն փուլերում իմ մասնակցության ակտիվությունը փոխվում էր, բայց ես չէի դադարում հավատալ մեր վերջնական համազգային հաջողությանը: Եվ հենց դա էր Հայաստանի նախագահի պաշտոնը զբաղեցնելու առաջարկությանը համաձայնելու իմ գլխավոր շարժառիթը:

Ընդունելով այդ կարևոր որոշումը՝ ես ելնում էի ինձ արված առաջարկությունից, ըստ որի՝ նախագահական նոր ինստիտուտը ունենալու է գործիքներ և հնարավորություններ՝ ազդելու արտաքին քաղաքական և տնտեսական, ներդրումային քաղաքականության վրա, Սփյուռքի հետ հարաբերությունների վրա, ինչպես նաև միջազգային ասպարեզում համազգային շահերն առաջ մղելու և նոր գիտակրթական ու բարձր տեխնոլոգիական միջավայր ձևավորելու համար:

Որոշ ժամանակ անց տեղի ունեցան 2018թ. ապրիլ-մայիսյան իրադարձությունները...

Կարող է հարց ծագել՝ ինչու՞ ես հրաժարական չտվեցի այդ պահին: Պատասխանն ակնհայտ է՝ այն պատասխանատվության պատճառով, որը ես վերցրել էի ինձ վրա՝ ստանձնելով Հանրապետության նախագահի պաշտոնը: Ես պարտավոր էի անել ինձնից կախված ամեն ինչ՝ բացառելու ներքին պառակտման հետագա խորացումը, հնարավոր բախումները, որոնք կարող էին հանգեցնել չափազանց բացասական հետևանքների: Ես նաև ձգտում էի իմ երկարամյա աշխատանքի շնորհիվ ձեռք բերած հեղինակությունը, կապերը և իմ միջազգային քաղաքական ու տնտեսական ներուժը ծառայեցնել ուժեղ և կայուն պետականության կառուցմանը:

Կրկին կարող է հարց առաջանալ, թե ինչու՞ Նախագահը չկարողացավ ազդել այն քաղաքական իրադարձությունների վրա, որոնք մեզ հասցրել են ներկայիս համազգային ճգնաժամի: Պատճառը կրկին ակնհայտ է՝ համապատասխան գործիքների պակասը, գործիքներ, որոնցով ցանկացած պետական պաշտոնյայի օժտում է բացառապես մեկ փաստաթուղթ՝ Սահմանադրությունը: Հենց գործող Հիմնական օրենքի մեջ են թաքնված մեր որոշ կարևոր խնդիրների արմատները:

Մենք ունենք պարադոքսալ իրավիճակ, երբ Նախագահը ստիպված է պետականության երաշխավոր լինել՝ փաստացի չունենալով որևէ իրական գործիք: Սահմանադրությունը նաև ենթադրում է մեկ ինստիտուտի գերակայություն մյուսի նկատմամբ, Սփյուռքի հայտնի մասնագետների համար ստեղծում է խոչընդոտներ՝ պատմական Հայրենիքի պետական ինստիտուտների կառավարմանը մասնակցելու համար, և այլն:

Մենք խորհրդարանական հանրապետություն ենք ձևով, բայց ոչ բովանդակությամբ: Իմ առաջարկության իմաստը և նպատակը եղել է ոչ թե կառավարման մի ձևից մյուսին (խորհրդարանականից կիսանախագահականի կամ նախագահականի) անցնելը, այլ՝ զսպումների և հակակշիռների վրա հիմնված պետական համակարգ ստեղծելը: Առանց դրա դժվար է խոսել նշանակալից ձեռքբերումների մասին, քանի որ առաջընթացի և հաջողության հնարավոր է հասնել միայն կանխատեսելի և ներդաշնակ համակարգի պայմաններում:
Ուրախ եմ, որ ստեղծվել է սահմանադրական փոփոխությունների հանձնաժողով, ինչի համար շնորհակալություն եմ հայտնում կառավարությանը: Ես հույս ունեմ, որ, ի վերջո, սահմանադրական փոփոխությունները տեղի կունենան, և հաջորդ նախագահն ու նախագահական ինստիտուտը կկարողանան աշխատել ավելի հավասարակշռված և համակարգված միջավայրում:

 

Մենք ապրում ենք յուրատեսակ իրականության մեջ, իրականություն, որտեղ Նախագահը չի կարող ազդել պատերազմին և խաղաղությանը վերաբերող հարցերի վրա:

Իրականություն, երբ նա չի կարող վետո կիրառել այն օրենքների վրա, որոնք համարում է պետության և ժողովրդի համար ոչ նպատակահարմար:

Իրականություն, երբ Նախագահի հնարավորություններն ընկալվում են ոչ թե որպես առավելություն պետության համար, այլ՝ տարբեր քաղաքական խմբերի կողմից դիտարկվում են որպես իրենց սպառնացող վտանգ:

Իրականություն, որտեղ Նախագահն իր ներուժի գերակշիռ մասը չի կարողանում օգտագործել ի նպաստ համակարգային ներքին և արտաքին քաղաքական խնդիրների լուծման:

Իրականություն, որտեղ աշխարհը գտնվում է մշտական տուրբուլենտության գոտում, սակայն Նախագահը սահմանադրական գործիք չունի՝ օգնելու իր երկրին:

Իրականություն, որտեղ պետության գլուխը և երբեմն նաև նրա ընտանիքը թիրախավորվում են տարբեր քաղաքական խմբավորումների կողմից: Վերջիններս այնքան էլ հետաքրքրված չեն նախագահական ինստիտուտի կողմից ի շահ երկրի իրականացված ձեռքբերումներով, որքան իմ անցյալով, դավադրության զանազան տեսություններով ու միֆերով: Իմ անձի հանդեպ այդ «մտահոգվածությունը» դուրս է գալիս նաև բարոյականության սահմաններից՝ վերջնական արդյունքում ուղղակիորեն բացասաբար ազդելով առողջության վրա:

Ես շատ երկար եմ մտածել և որոշել եմ մոտ չորս տարի ակտիվ աշխատելուց հետո հրաժարական տալ Հանրապետության նախագահի պաշտոնից:

Այդ որոշումը բացարձակապես էմոցիոնալ չէ և բխում է որոշակի տրամաբանությունից:

Նախագահը չունի անհրաժեշտ գործիքներ՝ երկրի և ազգի համար ներկայիս բարդ ժամանակներում ազդելու ներքին և արտաքին քաղաքականության արմատական գործընթացների վրա:

Մեր պետության համար այս բարդ փուլում, երբ անհրաժեշտ է համազգային միասնություն, նախագահական ինստիտուտը չպետք է դառնա բամբասանքների ու դավադրության տեսությունների թիրախ՝ դրանով իսկ շեղելով հասարակության ուշադրությունը կարևորագույն խնդիրներից:

Այսօր, ինչպես երբեք, անհրաժեշտ են իմաստալից, խորը մտածված,կշռադատված և բովանդակալից գործողություններ: Այլապես մենք՝ ողջ աշխարհի հայությունը, չենք հասնի մեր առաքելության նպատակին և կհայտնվենք պատմության լուսանցքում:

Մենք այլևս սխալվելու իրավունք չունենք:

Վերջում ցանկանում եմ առանձնակի երախտագիտություն հայտնել մեր քաղաքացիներին և Սփյուռքի մեր հայրենակիցներին՝ երկրի համար այս բարդ ժամանակներում հաստատակամություն, տոկունություն, համբերատարություն և արիություն ցուցաբերելու համար:

Առանձնահատուկ շնորհակալություն մեր քաջարի բանակի զինվորներին և սպաներին, խոնարհումս մեր Հայրենիքի համար իրենց կյանքը զոհաբերած հերոսների ընտանիքներին:

Շնորհակալ եմ նաև Հանրապետության նախագահի աշխատակազմի բոլոր աշխատակիցներին և պետական կառույցների իմ գործընկերներին՝ համատեղ արդյունավետ աշխատանքի համար:

Ты мне помог), спасибо. Читаю с трудом по буквам,как раз до утра смогу прочесть.

[Эду]

13 минут назад, Арарат сказал:

Я его не знаю. Повторюсь, если он мерзавец, то факт свадьбы для меня на самом последнем месте в причинах, повлекших к этой его характеристики. 

А у меня наоборот. Мне не было известно, мерзавец ли он. Но после этой свадьбы, да в ресторане Дода, он не просто мерзавец, а запатентованный мерзавец. 

[u-2]

интересно Никол послал ...,или  из Виндзора отозвали?))

[Grig]

17 минут назад, Rubik сказал:

Ты мне помог), спасибо. Читаю с трудом по буквам,как раз до утра смогу прочесть.

гуглу в помощь

не благодари)

 

Об этом говорится в объявлении. «В начале 1990-х годов, с большими геополитическими изменениями, наш народ получил широчайшие возможности для создания собственного независимого государства. Наша миссия заключалась не в том, чтобы заменить один флаг другим, а в том, чтобы построить страну, которая спустя века вновь обеспечит безопасность, прогресс и процветание армян.
Подчеркну, что основной смысл существования независимого государства заключается в способности брать на себя ответственность и нести ответственность, когда мы осознаем, что только мы, как единое целое, являемся строителем собственных побед, виновником собственных поражений.
Воодушевленный такой исторической возможностью, я, как и многие мои соотечественники, посвятил себя этой миссии. По разным причинам мое участие на разных этапах менялось, но я не переставал верить в наш конечный национальный успех. И это было главным мотивом моего согласия на предложение стать президентом Армении.
Принимая это важное решение, я исходил из сделанного мне предложения, согласно которому новый президентский институт будет иметь инструменты, возможности влиять на внешнеполитическую, экономическую, инвестиционную политику, отношения с диаспорой, а также продвигать национальные интересы в международную арену, новую научно-образовательную и создать высокотехнологичную среду.
Некоторое время спустя состоялся 2018 год. События апреля-мая...

Может возникнуть вопрос, почему я не уволился в тот момент? Ответ очевиден, поскольку я взял на себя ответственность как Президент Республики. Я был обязан сделать все, что в моих силах, чтобы избежать дальнейшего углубления внутреннего раскола, возможных столкновений, которые могли привести к крайне негативным последствиям. Я стремился использовать авторитет и связи, полученные в результате многолетней работы, использовать свой международный политический и экономический потенциал для построения сильного, стабильного государства.
Опять же может возникнуть вопрос, почему Президент не смог повлиять на политические события, приведшие нас к нынешнему национальному кризису. Причина опять-таки очевидна - отсутствие соответствующих инструментов, инструментов, которыми любой государственный чиновник наделен только одним документом - Конституцией. Корни некоторых наших потенциальных проблем скрыты в действующем Основном законе.
У нас сложилась парадоксальная ситуация, когда Президенту приходится быть гарантом государственности, фактически не имея никакого реального инструмента. Конституция также предполагает верховенство одного учреждения над другим, создает препятствия для участия известных специалистов Диаспоры в управлении государственными учреждениями исторической Родины и т.д.
Мы парламентская республика с яйцами, но не с содержанием. Целью моего предложения был не переход от одной формы правления к другой (парламентской к полупрезидентской или президентской), а создание государственной системы, основанной на системе сдержек и противовесов. Без него трудно говорить о значительных достижениях, потому что прогресс և успех может быть достигнут только в условиях предсказуемой, слаженной системы.
Рад, что создана комиссия по конституционным изменениям, за что благодарю правительство. Надеюсь, что со временем конституционные изменения произойдут, следующий президент и институт президента смогут работать в более сбалансированной, согласованной среде.
 
Мы живем в уникальной реальности, реальности, в которой Президент не может влиять на вопросы войны или мира.
Реальность, когда он не может наложить вето на законы, которые считает нецелесообразными для государства и народа.
Реальность, когда возможности Президента воспринимаются не как преимущество для государства, а как угроза со стороны различных политических групп.
Реальность, при которой Президент не может использовать большую часть своего потенциала для решения системных внутри- и внешнеполитических задач.
Реальность, в которой мир находится в зоне постоянной турбулентности, а у президента нет конституционного инструмента, чтобы помочь своей стране.
Реальность, в которой глава государства, а иногда и его семья, становятся мишенью различных политических групп. Последних интересуют не столько достижения президентского института на благо страны, сколько мое прошлое, различные теории заговоров и мифы. Эта «забота» обо мне выходит за рамки морали, в конечном итоге напрямую затрагивая мое здоровье.
Я долго думал, решил уйти с поста Президента Республики после активной работы около четырех лет.
Это решение совсем не эмоциональное, оно следует определенной логике.

У Президента нет необходимых инструментов для воздействия на радикальные процессы внутренней и внешней политики в это непростое для страны и народа время.
Это сложно для нашего государства

 

[Grig]

Интересно, кого Никол назначит?

Круг не велик- Арарат Мирзоян, Ален Симонян, Тигран Авинян, Лилит Макунц.

[Grig]

8 минут назад, u-2 сказал:

интересно Никол послал ...,или  из Виндзора отозвали?))

думаю, все-таки Виндзор

хотят укрепить свои позиции в предверии надвигающейся Третьей Мировой войны

[serjo]

Так называемой обозиции самый момент сложить мандат  и выйти на улицу за головой Кикола.

Саркисян в Лондоне ,болезненный ,а от чего лечат там или за консультацией))

[Curiosity]

Пашинян скоро назначит своего человека на пост президента, а в будущем нас ждет узурпация власти и жесткая диктатура на очень долгий срок, с фальсификацией выборов, преследованием оппонентов и другими плохими последствиями.
То, против чего мы все боролись в 2018 году, вернется обратно гораздо большим масштабом, Кочарян и Саргсян на фоне Пашиняна покажутся нам безобидными и милыми существами...
Запомните это!

[stateless]

22.01.2022 в 20:12, stephanie S сказал:

     Никаких подробностей я не привела, так как не знаю и знать не хочу.  Прочла, как и с казала, анализ статьи по ссылки и хорошо помню его интервью  Петросу на эту же тему, где он говорит о создание центра, управляемого элитами, который должен "формировать общественное мнение и направлять его в нужном руководству страны направление"!   В виде  "подопытных" выступают граждане  Армении,  управляющие - разношерстные элитарные представители  диаспор из разных стран ( под разными флагами) .  В общем,   Армянский  Интернационал: " мы наш, мы новый мир построим..."   

     Боже мой, что это за бред я прочла .....

Ну вот то о чем вы говорили в предыдущем посте есть подробности которых нет в книге

Это начинает походить на "не читал но осуждаю"

[stateless]

1 час назад, u-2 сказал:

Президент Армении Армен Саркисян подал в отставку. Об этом сообщается на сайте главы государства.

Вория (